คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #29 : แลกเงิน
พอรับประทานอาหารเที่ยเสร็ภรีม็อัวเ้าห้อน้ำ แ่็ันมาบัเอิเอมในห้อน้ำอีรั้็เลยมีารปะทะารมันนิหน่อย
“รวย็รวยเธอมานอนแลเินทำไมเราถามริๆ” มเอ่ยถามออมา
“ถามใร” ภรีมมอ้ายมอวาไม่มีใร ็เลยี้มาที่ัวเอแล้วถามออมา
“็เธอนั้นแหละ เป็นู่าเมไม่ใ่รึไ เรา็เยเป็น่ายหนัริแ่แม่เอาแ่วามสุอัวเอไม่เยิะทำให้ผู้หิ โรเห็นแ่ัว ัวเอมีวามสุไม่เยิะทำให้นอื่นบ้า ปลายเล็บแม่็ไม่แะ้อเรา” มบ่นออมาอย่าโรริั
“อำำัวามอำว่า นอนแลเินหน่อยไ้ไหม” ภรีมหันมาถาม
“็พอมีวามสุแล้ว็ให้เิน ไม่ิะทำให้เรามีวามสุบ้าเลย ูบ็ไม่เย เล้าโลม็ไม่เย ไม่เยสัมผัสร่าาย ไม่เยทำอะไรให้เลย พูแล้ว็โมโหอนนั้นไม่น่าหล มานิ่ๆ อมันเลย” มหุหิพอไ้พู็พูออมายาว
“เราเ้าใแล้ว อบใที่เือนนะ” ภรีมหันไปยิ้มบอ
“ไม่ไ้เือน หมั่นไส้ทีับเรานะ ให้อยู่แ่มุมมื ไม่เยะพาไปไหนีนะที่เอาเินแล้วเราเิใส่ ผู้ายแบบนี้ไม่วรอยู่ใล้” มบอแล้ว็เินหายออไป ภรีม็เลยหันลับมาล้าไม้ล้ามือแล้ว็เินลับออมา
“เอมไหมะ” ภรีมยิ้มถามออมา
“เอรับแ่ไม่ไ้ทัทายอะไรัน” เมบอไปามวามเป็นริ
“เรามีเรื่อ้อุยัน่ะ วามริับสิ่ที่ไ้รับรู้มามันไม่้อัน เี๋ยวเลียันนะะ แล้วเมมายืนรออะไรรนี้ะ” ภรีมยิ้มบอออมา
“ุพ่อ้อมารอุแม่เ้าห้อน้ำรับ ุแม่ลัว สวยเิน็แบบนี้แหละ ลัวถูลวนลาม ุแม่ฝัใับแท็ี่มา็เลยลัวไปทุที่แบบที่เมเยเล่าให้ฟันะรับ อนสาวๆ ุแม่ะประวนาสาวไทยนะรับ ุพ่ออไว้บอว่าถ้าไม่ประวะให้อยู่บ้านเยๆ ลอีวิ ุแม่็เลยอว่าใหุ้พ่ออยู่ใล้ๆ เป็น้อแลเปลี่ยน ุพ่อทำามสัาลอ หน้าห้อน้ำ็เฝ้าใล้สุๆ เท่าทีุ่พ่อะทำไ้รับ” เมยิ้มบอออมา
“แ่น้อภรีมไม่ลัวนะะ นเยอะ่ะ” ภรีมยิ้มบอออมา
“แ่เมอยาทำรับ ะรอให้ใล้ที่สุเหมือนัน น้อภรีมะไ้อุ่นใ” เมบอออมาามร
“อบุ่ะ” ภรีมบอแล้ว็ส่มือบาให้แฟนหนุ่มไ้อบุม ทั้ห้าน็เินื้ออันามประสา เพราะนานๆ ะึ้นมารุเทพทีหนึ่อาา็พาภรรยาไปร้านโน้นร้านนี้ามประสานรัเมีย
“เหมือนุพ่อเลย่ะ เิน่ายเินใหุ้แม่แบบนี้เลย” ภรีมยิ้มบอออมา
“น้อภรีมอยาไ้อะไรไหมะ” แ้วายิ้มถามออมา
“ไม่่ะ น้อภรีมใ้อเ่าๆ อพี่ๆ ่ะุนัศึษายัใ้อพี่ๆ เลย่ะ ัวเท่าๆ ัน่ะ” ภรีมยิ้มบอ
“แุ่แม่อยาื้อให้นะะ ในานะลูสะใภ้” แ้วายิ้มบอออมา
“ไว้ถ้าอยาไ้อะไรน้อภรีมะบอุแม่นะะ อนนี้ยัไม่อยาไ้อะไร่ะ” ภรีมยิ้มบอออมา่อนะหันไปทาหนุ่มหล่อ เมเอ็ไม่ไ้ถามัวเอสัำว่าอยาไ้อะไร แล้วที่มพูมันหมายวามว่ายัไ
“เมะ” ภรีมเรียหาแฟนหนุ่มหลัาที่อนนี้ทั้หมลับมาอนโแล้ว เม็เลยูมือสาวสวยเินเ้าห้อนอนัวเอไป
“ว่ามารับ” เมั้รับมาี ็เลยทำหน้านิ่แล้วถามลับไป
“ำว่านอนแลเิน เมมีวามิเห็นยัไับำนี้ะ” ภรีมถามออมานิ่ๆ เมรู้เลยว่ามัไปเยอะถ้าแฟนสาวถามแบบนี้นะ
“็ให้เธอทำภายนอให้ ปลปล่อยแล้ว็่ายเินแล้ว็เิออาห้อ ให้ทำภายนอแ่นั้น แ่ไม่ไ้ทำอะไรให้เธอ เมมีวามสุที่ไ้ปลปล่อย เธอมีวามสุที่ไ้เิน ็บีล ีลไม่ผ่าน็เลิุย นี้ือำำัวามอำว่านอนแลเินอเม” เมสารภาพออมาามร
“แล้วทำไมไม่ทำให้เธอหละะ อันนี้อยารู้าใ” ภรีมหันมาถาม
“ในีวินี้่อนเอน้อภรีม็ยุ่อยู่ับผู้หิสอน ้อยับม ับ้อยเินเลยอริ แล้วเม็รู้สึว่ามันเป็นเรื่อที่ยัไม่สมวร พอเอม็เลยทำ้อลันแบบนั้น” เมสารภาพไปามร
“แล้วับน้อภรีมทำไมทำให้่อนหละะ” ภรีมเอ่ยถามามร
“ับน้อภรีมมัน้ามผ่านทุอย่าแล้วรับ นนี้แม่อลู น้อภรีมพร้อมวันไหน เมไ้หม เมรอไ้แ่อปลปล่อยภายนอบ้า เมหมมุ่นเรื่อนี้เอาริๆ สารภาพาใ” เมมอหน้าบอออมา
“เ้าใแล้ว่ะ” ภรีมยิ้มบอออมา
“แน่นะรับ อยาถามอะไรอีไหม” เมเยหน้าถามออมา
“็สิ่ที่มเอับสิ่ที่น้อภรีมไ้รับมันไม่เหมือนัน น้อภรีม็้อมาถามนลาสิ่ะ ในเมื่อน้อภรีมเลียแล้ว็บ่ะ ไม่มี้อสสัยอะไรเี่ยวับมอีแล้ว เมปิบัิ่อมและน้อภรีม่าัน น้อภรีม็้อถามแฟนัวเอถูไหมะ” ภรีมยิ้มถามออมา
“ริรับ มีอะไรถามเมนะรับ ไ้ยินอะไรมา้อถามแบบวันนี้นะรับ” เมยิ้มอย่ามีวามสุิไม่ผิริๆ ที่เลือผู้หินนี้เป็นแม่อลู
“ั้นเราออไป้านอัน่ะ เี๋ยวสัพั็้อไปส่น้อภรีมแล้ว” ภรีมเอ่ยอออมา
“โอเรับ แ่อ 10 นาทีเมสามารถ 10 นาทีนะ” เมบอ่อนะวิ่ไปล็อประูห้อ พอลับเ้ามารีบประบูบแฟนสาวทันที ภรีมราวนี้เริ่มรู้แล้วว่าัวเอ้อทำอะไร มือบารีบวานหาทันที
“ไอ้ภรีม หายไปนานัวะ” หมอเินเ้ามาหาพร้อมับถามออมา
“ไปเลียเรื่อมมา บแล้วเลียแล้ว” ภรีมบอออมาหวัะให้พ่อแม่อแฟนหนุ่มไ้ยิน้วย
“ที่เอที่ห้าใ่ไหม เราว่าแล้ว” หมอหันมาบอ
“เออ” ภรีม็พยัหน้ารับ่อนะเินมาูแม่อแฟนหนุ่มที่ำลัรื้ออที่ื้อมาอยู่อย่ามีวามสุ
“สวยุพ่อใี ื้อให้ั้หลายุ” แ้วายิ้มบอออมาับสาวสวย
“ุแม่สวยมาเลยนะะ สวยเหมือนุแม่น้อภรีมเลย” ภรีมนั่มออยู่ใล้ๆ แล้ว็ยิ้มบอออมา
“ุแม่สวยาภายใน่ะ ุพ่อใี สอแฝ็ใีแบบุพ่อนะะ เาไ้าุพ่อหมทุอย่าเลย่ะ สอนนั้นนะ” แ้วายิ้มบอ่อนะเปิถุโน้น เปิถุนี้ไปเรื่อยๆ นลูายนโออมานั้นแหละ เม็มาลัวลนอนที่ัอุ่นอแฟนสาวแล้ว็ปล่อยให้สอสาวูอัน่อไปเรื่อยๆ นไ้เวลาเม็อัวมาส่แฟนสาว่อน
“อบุนะะ ไม่เ้าบ้านแน่นะะ” ภรีมยิ้มบอออมา
“ไม่เ้ารับ เี๋ยวะรีบพาุพ่อไปทำธุระ่อ ไปันหมเลยรับ น้อภรีมเห็นาราานแล้วใ่ไหมหละรับ” เมยิ้มถามออมา
“เห็นแล้ว่ะ เห็นว่านัไว้อน 1 ทุ่ม” ภรีมยิ้มบอออมา
“ใ่รับ ถ้าไ้ลู้ารายนี้็สบายเลยรับ” เมหันมาบอับแฟนสาว
“ถ้าเราแ่านัน น้อภรีมะเอาผลไม้อบแห้อเราลทุโรแรมเลย่ะ แ่อนนี้ยัไม่ล้าอุพ่อ” ภรีมยิ้มหวานบอออมา
“้อแ่สิรับ ไม่แ่ไ้ไ” เมหน้ามุ่ยบอออมา
“ั้นระหว่านี้ น้อภรีม็ะูรายละเอียไปเรื่อยๆ นะะ” ภรีมยิ้มบอออมา่อนะลรถแล้วเินเ้าบ้านให่ไป
“นสวยลับมาแล้ว่ะ” ภรีมมาถึ็ยิ้มหวานบอับทุน
“หน้าบานมาเลยนะเรานะ ไปเอพ่อแม่ผู้ายนะ” พี่ภีแวออมา
“วันศุร์หน้า เมมา้าบ้านเรา่ะ ุพ่อบอแล้ว่ะ ะมอมเหล้าเม” ภรีมเินมานั่้าๆ แล้วยิ้มบอออมา
“ัไปรับ ไม่ไุ้ยเป็นริเป็นัับมันัที านนี้แหละะัให้แบบยาวๆ” พี่ภีบอออไปับน้อสาว
“โอเ่ะ ั้นน้อภรีมไป่วยุแม่่อนนะะ” ภรีมบอ่อนะยับมาหอม้นแนพี่ายัวเอหนึ่ฟอ
“อารม์ีเวอร์รับุปู่” พี่ภีหันไปบอปู่อัวเอแ่า็มอน้อสาว้วยวามเป็นห่วเป็นใยเพราะอนนี้สาวน้อยูมีวามสุในแบบที่ใร็ุไว้ไม่อยู่
ความคิดเห็น