คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #35 : ออกกำลังกายจริงๆ
“หยอล้อามประสาพ่อลูรับ ุปู่” ไนล์บอับประมุอบ้าน้วยรอยยิ้ม
“ใ่รับุปู่ทว พ่อลูหยอันรับ” ภูมิรีบแ้ัว่วยพ่ออัวเอ่อนะเรื่อยาว
“แล้วไป” ท่านบอแ่นี้็หันไปูเ็ๆ เล่นัน่อ
“น้อภูมิหน้าออเหรอรับ” ภูมิราวนี้ถึับ้อหันมาระิบถามพ่ออัวเออีรั้
“ใ่รับ ให้มันน้อยๆ หน่อยไอ้หน้าามีวามสุนะ” ไนล์บอลูายแล้ว็เินหนีออมาเพราะเี๋ยวเป็นที่เพ่เล็อประมุในบ้าน
“พรุ่นี้ไปเรียนแล้ว โอ้ยๆๆๆ” ภูมินอนบิี้เียอยู่บนเียส่วนออมสิน็ำลััเสื้อผ้าอทั้สอนเพราะลัวอนเ้าะไม่ทัน ไหนะ้อลไป่วยาน้าล่า ไหนะ้อไปสแนนิ้วมือให้ทันเ้าาน
“ผมไปส่หน้าึนะรับ” ภูมิยิ้มบอออมาเพราะอนนี้รถวนมาใล้ะถึมหาลัยแล้ว
“เสียใไปลานอรถเลย่ะ เี๋ยวออมหาแนวลเอ เี๋ยวนั่รถอล์ฟลับมาที่ึ” ออมสินหันมาบอ้วยรอยยิ้ม
“เวอร์” ภูมิ็บ่นไปามประสาริๆ แฟนสาวให้ส่รไหน็ไ้หม แ่ที่ัวเออยาส่หน้าึเพราะแฟนสาวะไ้ไม่้อลำบาเินไปเินมา ัวเอนะวนรถแปบเียวเรียน็ั้ 9 โมเวลาเหลือเยอะแยะ
“รนี้่ะ อเลยไม่มีน” ออมสินเห็น็รีบบอออมา
“ะไปหาแฟนเหรอรับ ิ๊อย่าผม้อหลบๆ ่อนๆ นะ” ภูมิยิ้มแวบอออมา
“ใ่เลย เย็นนี้เอันนะะ ออมฝาเอาุไปให้้วยมันอยู่ในระเป๋าเียวับภูมิเลย่ะ” ออมสินหันมาย้ำ่อนลรถ
“โอเ ัไปไอ้น้อ” ภูมิยิ้มรับเพราะอย่าน้อยสัมอัวเอ ออมสิน็มีัวน ส่วนสัมที่ทำานอแฟนสาว็้อรอให้ัวเอหมสถานภาพนัศึษา่อนแหละถึะเปิัวไ้
//“ออมำลัไป่ะ ภูมิอยู่ที่สนามบาสรึยัะ”// ออมสินพอเลิาน็โทรศัพท์หาแฟนหนุ่มทันที
//“อยู่แล้วรับ นั่รอโ้อยู่ ระเป๋าวา้าๆ สนามออมหยิบไปไ้เลยนะรับ แ่นี้นะรับโ้มาแล้ว”// ภูมิบอแล้ว็อวาสายไป ออมสิน็เลยเินมาที่สนามบาส พอถึออม็เินหาระเป๋าอแฟนหนุ่มทันที
“สวัสีรับพี่ ระเป๋าพี่ภูมิอยู่ล่าสุรับ เี๋ยวหาย้อเอาใบอื่นทับไว้รับ ระเป๋าอย่าแพเอามาใส่รอเท้า เอามาใสุ่ีฬาะั้น” นับาสรุ่นน้อที่อาะพอรู้ัออมสินอยู่บ้าึยิ้มบอออมา
“อบุ่ะ” ออมสินยิ้มรับแล้ว็่อยๆ รื้อระเป๋านหาเอ็หอบมันไปทั้ใบนั้นแหละ เพราะแฟนหนุ่มอยู่ในสนามออมสินเอ็ไม่อยาะเรียหาให้มันเป็นุเ่น
“เี๋ยวพี่เอามาืนนะะ” ออมสินบอแล้ว็เินหายไปในห้อน้ำ น้อนัศึษาสาวสอสามนที่นั่อยู่็มีอาารแปลๆ แ่ออมสิน็ใ่สนใเินเ้าไปเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้ว็รอเท้า
“เี๋ยวพีุ่ไว้ที่เิมนะะ” ออมสินลับออมาพร้อมับแปลร่าเรียบร้อยแล้ว
“ออมะเอาระเป๋าออมไปไว้ในรถไหมรับ ระเป๋าาอผมอยู่ในรถนะรับ เอาุแับระเป๋าเสื้อผ้าลมาอย่าเียว” ภูมิวิ่มายืนหอบอยู่้าสนามพร้อมับเอ่ยถามออมา
“เหรอะ รถอยู่ไหนหละะ ออมเอาไปเ็บเอ” ออมสิน็ลัวระเป๋าอพี่สาวแฟนหายเหมือนัน็เลยหันมาถาม
“โทรหาไอ้แบล็มันยืมับไปื้ออรับ อนนี้มันน่าะอยู่บนห้อสโมสรนัศึษารับ” ภูมิบอแล้ว็วิ่ลับเ้าไปในสนามอีรั้ ออมสิน็เลยโทรศัพท์หาเพื่อนรัอแฟนหนุ่ม
//“แบล็พอีพี่ออมะฝาอในรถภูมินะะ อนนี้แบล็อยู่ในสโมสรไหมะ”// ออมสินยิ้มถามออมา
//“อยู่รับเี๋ยวผมเอาลไปให้ พี่ออมรอแปบนะรับ”// แบล็บอแล้ว็ัสายทิ้ไปทันที ออมสิน็เลยเินมารอที่บันไเพราะยัไแบล็็้อผ่านรนี้
“ุพร้อมมารับพี่ออม” แบล็ยมือไหว้เรียบร้อย็ยิ้มบอออมา
“ภูมิบัับ” ออมสินยิ้มอย่าอายๆ บอออมาเพราะุัวเอพร้อมริแหละไม่รู้ะรอสัี่น้ำ เฮ้ยันมามีแฟนเป็นนัีฬาะั้น
“เี๋ยวพี่เอาระเป๋าไปเ็บ่อนนะะ อพี่มาย์ลัวหาย่ะ” ออมสินระิบบอออมา
“อุ้ย ั้นรีบเลยรับถ้าอพี่มาย์นะ” แบล็รีบสุ่แรถอภูมิให้ทันที ออมสินนี้ยิ้มอบใให่ใรๆ ็พาันลัวพี่มาย์
“แบล็รู้ัพี่มาย์เหรอะ” ออมสินอยารู้ถามออมา
“รู้สิรับ เรียนโรเรียนเียวับไอ้ภูมิั้แ่เ็รับ พี่มาย์บออะไร้อรับแ่นั้นรับ ห้ามอบำอื่น ุมา น่าลัวมา” แบล็ทำหน้าทำาบอออมา
“ริ่ะ พี่ออมเลยไม่ล้าัใพี่มาย์ให้ระเป๋ามา็้อใ้ ทีนี่็มาลัวว่าะหายอี” ออมสินบ่นออมา
“รับ ั้นผมไปนะรับยัทำานไม่เสร็ วันนี้ไอ้ภูมิบอว่าะัหมูระทะนี้รับ มันบอน้อๆ ที่สนามบาสบัับ มันเลยบัับผมอีทีว่า้อไป ผมเลยวนน้อๆ ที่สโมไป้วยไปันเือบหมเลยรับ” แบล็ยิ้มบอออมา
“่ะเห็น็บอพี่อยู่” ออมสินยิ้มรับ่อนะอัวไปออำลัาย พอเินออมา็เห็นลุ่มเ้นแอโรบิลุ่มให่มีพี่ๆ ที่รู้ัเ้นอยู่้วย พอพี่ๆ เรียไปร่วมวออมสิน็เลยวิ่เ้าไป
“พี่อ้อม หนูเือบายหายใไม่ทัน” ออมสินนั่หอบอยู่ริมสนามฟุบอลพร้อมับเอ่ยบอออมา
“อย่าื่มน้ำเยอะเี๋ยววิุ่” พี่อ้อมเือนออมา
“วันนี้ไม่วิ่แล้ว่ะ เี๋ยวาย่อยๆ ปรับ แ่สนุีนะะ เพล็มันส์ี” ออมสินยิ้มบอออมานึีใที่แฟนหนุ่มบอให้หยิบระบอน้ำมา 2 อันไม่ั้นาน้ำายไปแล้ว
“ไปลุไม่้อวิ่เินเร็ว็ยัี” พี่อ้อมุให้ลุึ้น
“โอเ่ะ พี่อ้อมวิ่เลยเี๋ยวหนูเปิเพลฟัแล้วเินเร็วเอา หมแร่ะไม่ไหว” ออมสินบอ่อนะลุึ้นมาเินรอบสนามฟุบอล
“นัฟุบอลหล่อไหมหละ” พี่อ้อมวิ่วนมาถึ็ระิบบอออมา
“แหม่ พี่อ้อมไม่ใ่แหละ” ออมสินหันมาบอ
“มันเป็นวามสุทาใย่ะ นน่ารัอย่าออมไม่เ้าใหรอ แบบพี่มัน้ออเล็อน้อยแบบนี้” พี่อ้อมบอแล้ว็วิ่นำหน้าไปเลย ออมสิน็ไม่ิะวิ่ามเพราะแ่เินเร็ว็เหนื่อยะแย่แล้ว
“อยู่ะอะไรรับน้อ” นัฟุบอลนั่พัอยู่้าสนามพอออมสินเินวนมาถึ็เอ่ยถามออมา ออมสินที่เสียบหูฟัอยู่แล้ว็แล้ทำเป็นไม่ไ้ยินแล้วเินเร็วๆ ให้พ้นารนั้น พอเินมาไ้รึ่สนามนัฟุบอลสอสามน็วิ่ามมา
“เพื่อนผมอเบอร์ไ้ไหมรับ” นัฟุบอลเอ่ยออย่าสุภาพ
“ไม่ไ้่ะ” ออมสินึหูฟัออแล้ว็ยิ้มบอออมาอย่ามีมารยาท
“ผมว่าแล้ว้อมีแฟนแล้ว” นัฟุบอลทำที่เสียายแบบสุๆ ออมสินพอไ้ยิน็รีบพยัหน้ารับทันที
“อโทษรับ” หนุ่มๆ บอแล้ว็พาันวิ่นำออไป ภูมิเห็นแ่ไลแล้ว็เลยรีบเินเ้ามาหา
“ออม้อผูเือรอเท้าให้แน่นว่านี้รับ เี๋ยวมันหลุแล้วะเหยียบล้มเอา” ภูมิบอแล้ว็้มลไปผูให้ ออมสิน็เลย้อรีบนั่ลไม่ั้นภาพมันะูไม่ี
“เหนื่อยมาเลย่ะภูมิ พี่อ้อมลับไปแล้ว มาออำลัาย้วยัน่ะ” ออมสินถือโอาสนั่พัไปในัว
“อีสัรอบรับ ผมมาวิ่เป็นเพื่อนไเี๋ยวเราไปัหมูระทะัน สสารน้อๆ ไม่ไ้เลี้ยหมูระทะนานแล้ว แ่ผมอวิ่สัรอบรับ” ภูมิยิ้มบอออมา่อนะุมือสาวให้ลุึ้น
“อีรอบเียวสัา แ่ออม้อวิ่นะรับ ให้ร่าายมันไ้ปรับัว” ภูมิยิ้มบอออมา ออมสิน็พยัหน้ารับเพราะะไ้เสร็ๆ อนนี้ร่าาย้อารหมูระทะมาให้สมับที่เสียเหื่อไป
“เ่นะรับ วันแร็ออำลัายไ้นานเลย พรุ่นี้ะปวัวนิหนึ่นะรับ” ภูมิบอึ้นะวิ่เพราะัวเอวิ่้าๆ เพื่อรอแฟนสาวแ่ใริที่้านะไม่อะไรหรออยาให้นัฟุบอลในสนามไ้เห็นเ็มามาว่าว่าอใรเป็นอใร
“รบรอบแล้ว” ออมสินนั่อยู่ริมสนามฟุบอลพร้อมับเอ่ยบอออมา้วยน้ำเสียเหนื่อยล้า
“รับ นั่พัแปบหนึ่นะรับ น้อๆ น่าะไปร้านันแล้วแหละ พวนี้มันรีบ ผมให้ออมพั่อน” ภูมิบอ่อนะใ้มือ่วยโบไปมาให้แฟนสาวไ้รับลมเย็นๆ
“ไป่ะ ออมหิวมาิน้าไ้ทั้ัวเลย่ะ” ออมสินนั่ไม่ถึ 2 นาที็ยิ้มบอับแฟนหนุ่ม
“โอเเราเินไปามไอ้แบล็ันไม่รู้ใรไปรถเราบ้า” ภูมิบอ่อนะเอื้อมมาถือวน้ำให้สาวสวยบภาริ สาวสวยมาวิ่รอบหน้า็ไม่้อลัวนีบแล้ว ัวเอเปิัวไว้เรียบร้อยแล้ว
ความคิดเห็น