คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ป่วย
“โ้ ท่านรอเรียหารับ” วิศวรท่านหนึ่เินเ้ามาบอ
“อบุรับพี่ เี๋ยวผมไปเลย” โ้บอแล้ว็รีบเินไปที่ห้อประุม สสัยท่านรอประธานบริษัทะมีเรื่อานที่ะให้ทำ่อนที่ะเ้าประุมแ่พอเินเ้าไปใล้ๆ รัศมีวามน่าลัวน่าะไม่ใ่เรื่อานแหละ
“ไอ้โ้ เิในห้อทำาน” ฝายเอ่ยบอ
“รับท่านรอ” โ้รีบอบรับแ่โยีเพราะาน้ำเสียถ้าวนบาทาน่าะโย่าให้อับอายายี้หน้าแน่นอน
“รับท่านรอมีอะไรรับ” โ้ปิประูห้อไ้็เอ่ยถามออมา
“เมื่อวานมึทำอะไร ทำไมน้อเนย่าร้อห่มร้อไห้นานั้น” ฝายถามออมาทันที
“ไปิน้าวับแฟนเ่ารับ เธอไม่มีเพื่อนิน เธอเรียอยู่็เลยวนผมไปหาอะไรินรับ ินไปปรับทุ์ไป เพื่อนันรับไม่มีอะไร” โ้บอไปามวามเป็นริ
“็ูบอแล้วใ่ไหมว่าใหุ้ยันีๆ ไอ้เรื่อแฟนเ่ามึนี้ยัไ” ฝายเาหัวถามออมา
“อันนี้อีนรับ ไม่ใ่นเ่าที่มีปัหารอบที่แล้ว นนี้ีรับ แ่ผมเลวเอเลยไม่รอ อนนี้ท้อะลอแล้วรับแฟนะไม่แ่ผม็เลยสสารหลานเลยออไปหา บอน้อเนย่าแล้วรับ” โ้เอ่ยบอไปามวามเป็นริ
“มึมีแฟนเ่าี่นวะ ทำไมมันยัวนเวียนไม่บสิ้น” ฝายหันมาถาม
“โห ท่านรอะให้นับริๆ เหรอรับ” โ้ทำาโแย้ออมา
“มึนี้นะ แล้วทะเลาะอะไรัน าใอยาเสือแ่ลูสาวไม่ยอมบอ บอแ่ว่าไม่สบายหนีึ้นห้อไปเลย แ่ท่าทาแบบนี้ทะเลาะับมึัวร์ไอ้โ้” ฝายอยารู้ึเอ่ยถามออมา
“บอน้อเนย่ารับ น้อเนย่าบอไม่สบายให้มาหา แ่นัเพื่อนไว้แล้ว็เลย้อไป ลัวทาโน้นทำแท้รับ ถ้าทำแท้ึ้นมาผมบาปายเลย แ่นี้หละรับ อนร้อห่มร้อไห้เลย” โ้เอ่ยบอออมา
“็บอน้อีๆ สิวะ น้อโแล้วไม่อแหรอ” ฝายเ้า้าลูสาวบอออมา
“ผม็ะไปูอนึ น้อเนย่า็ไม่ยอมให้ไปรับ เมื่อืนไปถึหน้าบ้านแล้วรับน้อเนย่าบอไม่ไ้บอท่านรอไว้่อนเลยไม่ให้เ้าแ่เสีย็ไม่่อยี ผม็เป็นห่ว” โ้เอ่ยบอออมา
“เห็นว่าปวท้อนะ เมื่อเ้าเอหน้า็ยัูีๆ อยู่” ฝายถอนหายใบอออมา
“วันนี้ผม็โทรไปหาสสัยทำับ้าวอยู่รับ ว่าโทรลับ” โ้เอ่ยบอยัไม่ทันบเสียโทรศัพท์ออีน็ัึ้น
//“พี่ฝาย น้อเนย่าท้อเสียหลายรอบแล้ว สสัยะอาหารเป็นพิษ เนเน่ะพาลูไปโรพยาบาลนะะ”// เนเน่พอสามีรับสาย็เอ่ยบอออมา
//“อ่าวเหรอรับ โอเเี๋ยวพี่ไปเอที่โรพยาบาลอนนี้เลย”// ฝายบอภรรยาแล้ว็วาสายไป
“น้อเนย่าเ้าโรพยาบาล เนเน่บอว่าอาหารเป็นพิษ” ฝายบอแล้ว็เินลับมาหยิบระเป๋าเิน
“ท่านรอะไปไหนหละรับ” โ้ยืนวาประูอยู่พร้อมับเอ่ยถามออมา
“ไปโรพยาบาลสิวะ มึรู้เรื่อหมเป็นประธานารประุมไป เี๋ยวูไป่อน” ฝายบอแล้ว็ะเินแทรัวออมา
“ผมไป้วยไ้ไหมรับ ให้นอื่นเป็นประธานแทน” โ้เอ่ยถามออมา
“ู้ามึมาทำาน ไม่ไ้่ายมาทำเรื่อส่วนัว อนนี้เวลาานโว้ย แยแยะ้วย ไม่ใ่เป็นแฟนลูสาวูแล้วะทำอะไร็ไ้ ไอ้นี้ลามปาม” ฝายหันมา่าแ่็ไม่รอให้อีนเถียอะไร เินหนีออาห้อแล้วรไปที่ห้อประุมทันที
“ผมฝาหน่อยนะรับ โ้เาเลียไ้รับผมมีธุระ่วนลูสาวเ้าโรพยาบาล” ฝายหันมาบอนในห้อประุม
“โ้ ผมฝาหน่อยนะรับ เอาแบบที่เราุยันเลยิอะไรโทรศัพท์หาผมไ้ลอ เอาให้บในนี้เลย ผมรับสายไ้” ฝายหันมาย้ำเพื่อให้ในห้อประุมมั่นใว่าทุอย่ามันโอเ
“รับท่านรอ เี๋ยวยัไเลียทานี้เสร็ะามท่านรอไปนะรับ ทุนเิประุมรับ” โ้หน้าเรียบอออมาเพราะัวเอโทรศัพท์ไปหาสาวสวยแ่็ไม่มีสัาอบรับาหมายเลที่ท่านเรีย ไอ้ะโานไปอนนี้็ไม่ไ้ ท่านรอนั่แยเี้ยวอยู่รนี้ โ้นั่หัวโ๊ะนำทุนประุม้วยิใที่ไม่สบนัแ่็ผ่านไปไ้้วยี พอออาห้อประุมไ้็ไม่สนใใรเินลไปที่รถอัวเอทันที
“สวัสีรับ” โ้มาถึโรพยาบาลไม่้อบอ็รู้ว่านอนห้อไหน พอมาถึ็นอบน้อมไหว้ผู้ให่ที่อยู่ในห้อ
“ไม่ทำานรึไ” ฝายาวาถามออมา
“เรียบร้อยแล้วรับุพ่อ เี๋ยวลับเ้าไปรับ อนนี้อมาูน้อเนย่าหน่อย” โ้เอ่ยบอออมา่อนะเินไปที่เียนไ้
“ไปินอะไรมารับ” โ้นั่อยู่้าๆ นไ้เอ่ยถามออมา้วยน้ำเสียเป็นห่ว มือหนา็ลูบเบาเบาเ้าที่แนบาที่อนนี้มีเ็มน้ำเลืออยู่
“สสัยะบุฟเฟ่์ับเพื่อนๆ ่ะ” เนย่าบอออมา่อนะยับถอยหนี
“อย่าอแ สรุปพูไม่รู้เรื่อว่าั้น” โ้เอ่ยบอออมาเสียนิ่
“เนย่าเวียนหัว มันะอ้ว มึน้วย ท้อเสีย้วย่ะไม่สบายัว อยานอนเมื่อืนนอนไม่พอ” เนย่าาวาบอออมา
“พูีๆ” โ้แย้ึ้นมา
“พี่โ้เลว อบ่าเนย่า ่าอะไรไมู่ัวเอเลย” เนย่าาวาบอออมาแล้ว็มุผ้าห่มหนี ผู้ให่ไ้ยินยัใับพฤิรรมอหลานสาว โ้เอรู้ึไ้อ้อใให้
“พอี ผมวนประสาทน้อเนย่าบ่อยไปหน่อยรับ เธออยาะ่าแ่ไม่รู้ะ่าว่าอะไร ผมลัวเธอะเลียนแบบำ่าผมเยอะ ผมเลยอนุาให้่าว่าเลวรับ ำเียวบ น้อเนย่าะไ้ไม่้อำำ่าอผมรับ มันไม่เ็บแสบหรอรับ ผมินแล้ว เหมือนเรียหมูหมาาไ่ปิแหละรับ” โ้เถียแทนแฟนสาว
“ไม่ไ้่ะ ะมา่าแบบนี้ไ้ยัไ” เนเน่แย้ออมา
“แลันรับ ผมไม่วนประสาท น้อเนย่า็ไม่่าหรอรับ ่านมั่็ีรับะไ้ไม่เ็บ ผมมันพวอบให้น่ารับ เ็บแสบี ใ่ไหมรับท่านรอ” โ้ยิ้มบอออมา
“แนี้มันเลวริๆ ไม่สำนึ” ฝายี้หน้าบอออมา
“ผมแวบมาูแปบหนึ่รับ ผมมีประุม่อบ่าย 2 ้อลับแล้วรับ ใรบานไม่เ้ารับผมเลย้อเป็นประธานประุมแทน” โ้ยิ้มบอออมา
“ถ้าท่านประธานอยู่แะพูแบบนี้ไหมไอ้โ้” ฝายเอ่ยถามึ้น
“ไม่พูรับ อนาารทำานผมหมพอี” โ้อบแบบไม่้อิ
“แล้วับผมทำไมพู” ฝายอยารู้ึเอ่ยถามึ้น
“อนนีุ้พ่อเรียรับ น้อเนย่าไม่สบาย ถ้าุพ่อไ้่าน ุพ่อะหายเรียรับ เี๋ยวผมมานะรับ เย็นหน่อย” โ้บอ่อนะยมือไหว้ทุนแล้วออาห้อไป
“แฟนน้อเนย่าหล่อมา สูโปร่ มา็ีผิวพรรีูเ้มแมนมา ูหนวเราสิ นี้นาโนนะยัูหนวเราเ้มนานี้” เมย์เอ่ยมไปามริ
“็รินะ มันหล่อแถมวามมั่นใมันเ็มร้อยสมับเป็นเ็นอ” วาเห็น้วยับภรรยา
“แล้วสรุปเป็นอะไรัน” เมย์หันมาถามลูเย
“มันไปิน้าวับแฟนเ่าเห็นว่าะลอแล้วทาฝั่โน้นไม่รับ น้อเนย่ารู้ไหมลู” ฝายเอ่ยบอึ้นแล้ว็หันมาถามลูสาว
“รู้่ะ พี่โ้บอั้แ่่อนไป่ะ” เนย่าเอ่ยบอออมา
“รู้แล้วอนอะไรันลู” เนเน่อใไม่ไหวถามออมา
“เบื่อแฟนเ่าพี่โ้่ะ พี่โ้็เป็นนีเิน น้อเนย่าเลยอนให้มันรู้ะบ้าว่าเรารู้สึยัไ อยูะอนนานๆ เลย” เนย่าบอับทุน ผู้ให่็ไม่ไ้แสวามิเห็นอะไร
“แล้วนี่ีึ้นไหมหละลู” ฝายเห็นลูสาวอาารไม่สู้ีึเอ่ยถามออมา
“ไม่ีึ้น่ะ เ้าห้อน้ำั้หลายรอบแล้ว” เนย่าับมือพ่อัวเอบอออมา
“ไม่เป็นไรลู ุพ่ออยู่นี้รับ ไม่เป็นไร” ฝายปลอบใลูสาว เนย่าึับมือพ่ออัวเอให้พาไปเ้าห้อน้ำอีรอบ
“มันอว่าะมานอนเฝ้าืนนี้นะลู” ฝายระิบบอลูสาว
“ไม่ให้นอน่ะ ถ้ามาน้อเนย่าะไล่เอ่ะ ยัไ็ไม่ให้นอนให้มันรู้ะบ้า ่าีนั เป็นนีนัใ่ไหม เี๋ยวน้อเนย่าัให้ ลานัเาะับเป็นพ่ออเ็รึเปล่า็ไม่รู้ น้อเนย่าห้ามยัะมาว่าน้อเนย่าี่เ่า พี่โ้เอีแน่” เนย่าหันหน้ามาบอพ่ออัวเอ ฝายะอย่ารีบพยัหน้ารับทันทีเพราะถ้าอยู่้วยันมีหวัเถียันเหนื่อยไอ้ลูเยนนี้นะ
“เอามันให้ายลู มันวนีน” ฝายระิบบอออมาเพราะใหนึ่็ลัวว่าภรรยาะบ่นัวเอ
..
..
..
นามนา
ความคิดเห็น