คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #16 : ชีวิตคู่
“ริไหมะป๊า อป๊า็แ” พอใเอ่ยถามึ้น้วยน้ำเสียแหบแห้
“ไหนอนนี้เป็นยัไบ้ารับ” นายใีเอ่ยถามึ้น้วยน้ำเสียอบอุ่น
“ลืนน้ำลายแล้วเ็บอ่ะ ันอยิบๆ เลย่ะ ปวหัว้วยหนัไปหม แล้วมีน้ำมู้วย่ะ น้ำมูใสๆ” พอใพยายามอธิบายให้แฟนหนุ่มเ้าใ
“โอเเี๋ยวป๊าไปื้อยาให้รับ แ่เี๋ยวป้อน้าวหนู่อน ะไ้ลไปบอหมอถู” นายเอ่ยบอออมา
“แ่ในล่อยามียาพาราแล้ว็ยาลน้ำมูนะะ” พอใบอออมา
“มันน่าะ้อินยาแ้อัเสบรึเปล่ารับถ้าันอยิบๆ นะเี๋ยวป๊าโทรุยับุลุให้รับ” นายบอ่อนะยหูหาลุมาร์แล้ว็บออาารออไป
//”ใรเป็นอะไรลู”// ท่านอเป็นห่วไม่ไ้พอเห็นว่าสอลุหลานุยันเสร็แล้วึถามแทรึ้นมา
//”แฟนน้อนายรับุาทว ไม่สบายเอาไว้น้อนายะพาไปราบนะรับ”// นายเอ่ยบอไปามวามเป็นริ
//”นที่ว่าแ่ัวแนวๆ นั้นนะเหรอลู”// ท่านยิ้มถามออมาเพราะูาบรรยาาศูาร่อรอยบนอแล้ว็พอะเาเหุาร์ออ
//”ใ่สิรับ มีอยู่นเียวะนไหนหละรับุาทว น้อนายรัริหวัแ่นะรับ ้ออ้อนุยายทวเี๋ยวไปอสาวุยายทวะไ้่ายให้”// นายยิ้มบอออมาอย่ามีวามสุ
//”ลันเอลู ไอ้เรื่อไปสู่อไอ้เรื่อเินไม่ยา ยาที่ใ”// ท่านยิ้มบอออมา่อนะวาสายไป
“เี๋ยวุลุส่ื่อยามารับแล้ว็ส่ให้ร้านยาไ้เลย ื้อแบบทีุ่ลุบอ ุลุเป็นหมอและเป็นเ้าอโรพยาบาล xxxx” นายบอออไปามวามเป็นริ
“ถามริ่ะ แล้วุาทวรู้ัหนูเหรอะ” พอใใถามออมา
“ทุนรู้ัหนูหมแหละรับ แปบนะรับเี๋ยวป๊าลไปื้อยา่อน ร้านยาเินไปไม่ไล” นายบอแล้ว็หยิบระเป๋าเินและีาร์เินลไปื้อยาให้ ลอทั้วันนายปรนนิบัิพัวีนป่วยนอนนี้อาารีึ้นแ่นที่อาารแย่็ืออีน
“ไม่อยาลับเลยรับ เป็นห่วหนู” นายทำเสียเศร้าบอออมา
“บอับพี่เนยไว้แล้วนะะ ยัไ็้อลับ” พอใเือน
“ใ่รับ ถึ้อลับสัา้อเป็นสัา” นายอนั่อยู่้าๆ นป่วย
“แฟนหนูน่ารัมาเลย่ะ หนูโีที่แฟนหนูน่ารันานี้” พอใอารม์ไหนไม่รู้อยู่ีๆ ็ลูบแ้มบอออมาพอไ้ลูบพอไ้สัมผัสมือไม้็เหมือนไม่อยู่สุ แม้พอไ้เลย็หาที่ลยาแหละว่าะไ้พัอาบน้ำัน็นานเลย
“ไปอาบน้ำันรับ เหนื่อยาที่ทำานหนูาร์แบให้ป๊าไ้โรี” นายเลี่ยปอยผมบอออมา
“หนูมีวามสุัเลย่ะป๊า” พอใหันมาอบอแร่อแฟนหนุ่ม
“เี๋ยวเสาร์-อาทิย์นี้พาไปทะเลนะรับ ไปโรแรมน้อาย รับรอเป็นส่วนัวสุๆ ไปเปลี่ยนบรรยาาศัน” นายหันมาบอ่อนะถอเสื้อผ้าแล้วเินโถๆ เ้าห้อน้ำไปแบบไม่อายใร
“หนูอาบน้ำรับ เี๋ยวะไ้ิน้าว” นายะโนามาในห้อน้ำพอใ็เลย้อวามือาารเรียมเสิร์ฟอาหารแล้วรไปที่ห้อน้ำ
“ทำไมหน้าอให่ั่วนี้” นายลูบๆ ลำๆ ออวบอยู่พร้อมับเอ่ยถามึ้น
“ะเป็นรอบเือน่ะ เ็บ้วยแล้วมัน็ให่ึ้น้วยโนนิโนหน่อยอึ้นอย่า่ายเลย่ะป๊า” พอใใสื่อบอออมา นายพอไ้ยิน็เลยัให้ามำออีสัหนึ่น้ำ สบายัวแบบยาวๆ ไป
“เอาริๆ โรอยาให้หนูไปอยู่บ้านเลย” นายหน้าเหี่ยวึ้นมาทันทีเพราะไ้เวลา้อลับบ้าน
“ใเย็นๆ สิ่ะบันไม่เท่าไร หอบไปนอนบ้านป๊าแล้ว นั้นนะบ้านเ้าอบริษัทเลยนะะ หนูไม่เอาหรอ่ะเป็นแบบนี้นะีแล้ว ป๊ามาถึหนู็เ้าาร์ไ้เลย อยาทำอะไรรไหน็ทำไ้ หนูอบ” พอใยิ้มหวานบอออมา
“รับั้นป๊าไปนะึ้นรถแล้วะ call หา” นาย็ามเิมึ้นรถไ้็ call หาแฟนสาวแม้นหนึ่ะับรถอีนะเ็บวาบ้านแ่็อยู่ในสายให้อุ่นใพอถึบ้าน นาย็สลับล้อให้เห็นว่าถึบ้านแล้ว่อนะวาสายไป
“ไอ้เสืออุา หน้าบานมาทุวันเลยโว้ย” วาอแวหลานายไม่ไ้
“็นมันมีวามสุรับ วันเสาร์-อาทิย์อย่าที่อนะรับะพาแฟนไปโรแรมน้อวัธ ไปเยี่ยมน้อ้วยพาแฟนไปเที่ยว้วย ุาุยายไปไหมรับ” นายเอ่ยวนอีรั้เพราะัวเอนัเพื่อนๆ สมัยเรียนมหาลัยไว้
“ไม่เอา่ะน้อนายไปับเพื่อนๆ ามสบาย่ะุยายไปเมื่อไร็ไ้” เมย์ยิ้มบอับหลานายเพราะหนุ่มหล่อื๊อวนหลาย่อหลายรอบแล้ว
“ะวนพวเราไปทำไม ัวเอ็มีแ่๊วนผู้ายไป” ฝายหันมาถามลูาย
“็ไปไ้รับ ไปไหมรับ น้อนายโทรไปอห้อเพิ่มให้” นายยิ้มถามึ้น
“ไม่รับน้อนายไปเลยรับ สาวไป้วยุพ่อ็สบายใับรถไม่เร็วมีนเือน” ฝายเอ่ยบอออมา
“น้อนาย็ใ่ะับรถเร็วรับ ุพ่อ็” นายมีาริพ่อัวเอเบาเบา
“รับไม่เร็ว็ไม่เร็วลู อาบน้ำสบายัวหละิ ยิ้มไม่หุบนนี้เอาริแล้วนะ” ฝายหันมาถาม้วยน้ำเสียริั
“เอาริรับ อนนี้เราสอนไป้วยันไ้ี แ่พอใอไว้ว่าอยาทำานให้รบสัปี่อยเปิัว พอใบอว่าอยาพิสูน์ัวเอรับ น้อนาย็ิวๆ ไ้หมามใรับ รัมาถ้าเธอลำบาใ็้อปล่อยให้เธอทำานอัวเอไป” นายหันมาบอับทุน
“ไม่ใ่เธอมีใรนะลู ถึไม่เปิเผย” เนเน่ถามออไป้วยวามเป็นห่ว
ความคิดเห็น