คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #26 : ความจริงปรากฏ
“หมแล้วรับุอา หมทุอย่า” บาสเห็นเ้าอร้านัวริมา็เอ่ยบอออไป
“น้ำส๊อทั้เือนยัหมเลยรับ ถ้าายวละ 10 บาทรวยเละ นี้ายวละ 7 บาทเอนะรับ นม 5 บาท 10 บาทหมทุอย่าเลยรับ ีที่เราไม่ื้อแฟรนไส์ ำไรไ้เ็มๆ เี๋ยวผมเอาใหม่รับ” บาสเอ่ยบอึ้น
“็ุอาไม่มีวามรู้ ให้อาารย์บาสทำับน้อสอนเลย ำไรนละรึ่ ออเิน็นละรึ่อยู่แล้วนี้ ิ่าเ่า 5000 เอนะอย่าให้มันาทุนนะ” ฝายบอับหุ้นส่วนร้านอลูสาว
“ที่สั่มาวันนี้ ผมิว่าะายทั้เือนแ่นี้อะไรหมเลยรับ น้ำสั่มาเพิ่ม็เือบะหม ิุ่อานี้สุยอ ผม้อเอาอาหารเวฟมาลเยอะึ้นรับ เี๋ยววันนี้ลับไปิ่อให้เาเอามาล แ่นมเล็ๆ น้อยๆ ผมอพาน้อนาไปื้อนะรับ” บาสเอ่ยอึ้น
“แล้ว้อ้าน่วยไหม” ฝายเอ่ยถามึ้น
“้ารับ 2 นไม่พอ เี๋ยวผมอไปิ่อนรับ ั้ัวไม่ทันเหมือนัน วันนี้ีเ็ๆ มาายน้ำเปล่าหน้าร้านให้ ทอนเินเ่นะรับ เหนื่อย็ไม่บ่น้วย” บาสยิ้มบอึ้น
“บอเ็ๆ แล้วว่ามาทำานไม่ใ่มาเที่ยว” ฝายยิ้มบอออไป่อนะเินไปรวราุอื่นๆ ่อ
“น้อนาไปื้ออันนะรับ ีนะพรุ่นี้น้อนาไม่มีเรียน พี่็ไม่มีสอน” บาสหันมาบอออไป
“่ะพี่บาส อนนี้เมื่อยมา แ่เินทั้นั้นเลย่ะ สนุี” นานายิ้มบอออไปับหุ้นส่วน เนย์ที่ยืนอยู่ใล้ๆ ็ทำเนียนเินมาหา
“ีใ้วยนะ ไ้อยู่ใล้ๆ หัวใัวเอเหมือนันเลย” เนย์ระแะแวบอออไป
“ไล์ไ้ป่ะ ีนะที่ยุ่เลยไม่เินมา” นานาแทนที่ะอายลับอบออไป้วยรอยยิ้ม
“ไล์นะ” เนย์เอีย็บหน้าบอออไป สอศรีพี่น้อวันนี้มีวามสุสุๆ เนย์เอแม้ยัไม่มีเวลาส่วนัวุยับแฟนหนุ่มแ่แฟนหนุ่มเ้าใเพราะวันนี้ัวเอยุ่เหลือเิน
“ปิร้านแล้ว โอ้ย ีัโว้ย” ฝายโวยวายอยู่ในห้อทำานเพราะอนนี้พนัาน็ลับันหมแล้ว เหลือแ่เ้าอที่ยั้ออยู่เลียีวิ
“ุอาเอาไะ เรานะ” เนย์ยิ้มถามึ้น
“หอบลับไปทำที่บ้านลู ุอาะไปุยับพี่พษ์เอ ว่าวันนี้สรุปยอเท่าไร อะไรหม อะไรเหลือเท่าไร เี๋ยว่อยว่าันว่า้อส๊ออมานาไหน นี้ีนะทีุ่อาเื่อหนู หนูเ่มาหลานอุอาเ่ที่สุเลยรับ” ฝายอหลานสาวโยัวไปมาบอออไป
“ปล่อยเาไป่วนี้ำลัรัน้อเนย์มา” วาหันไปบอหลานนอื่นๆ
“ไปลูลับบ้านวันนี้วุ่นทั้วันเลย่ะ เป็นแบบนี้็สนุีนะะุย่ามีอะไรทำเยอะไปหม” เมย์ยิ้มบอออไป่อนะเินนำออาห้อ พอถึบ้านเนย์็ยันัุ่ยานอยู่ับฝาย นโฮยอนโทรมาหาฝาย็อนุาให้ึ้นไปพั่อน
//“วันนี้เป็นยัไบ้ารับ”// โฮยอนเห็นท่าทีอแฟนสาว็ยิ้มถามึ้น
//“เหนื่อยมาแล้ว็สนุมา่ะ รู้แล้วว่าุพ่อทำานเหนื่อยนาไหน ุพ่อไม่เยบ่นให้เนย์ไ้ยิน ลับมา็มาสอนารบ้าน พาไปวิ่เล่น อ่านนิทานให้ฟั่อนนอน้วย่ะ”// เนย์นอนมอนในสายพร้อมบอออไป
//“มอแบบนี้้อารอะไราสัม โปรบอ”// โฮยอนยิ้มถามออไป
//“พี่โฮยอนะทำานเยอะ นไม่เล่นับลูไหมะ ุพ่อเล่นับพวเราลอเลยนะะ มีพาไปเล่นที่บริษัท้วย่ะ”// เนย์ยิ้มหวานๆ ถามออไป
//“เล่นสิรับ ะพาไป้วยเลยถ้าลูโนะ”// โฮยอนยิ้มหวานบอออไป
//“มันเริ่ะ”// เนย์ยิ้มหวานบอออไป วันนี้ฝ่ายวนุยะเป็นผู้ายเสียมาว่า ุยๆ ันอยู่สาวสวย็หลับไปเยเลย ื่นมาอนเ้าสออาหลานเลียีวิเสร็็พาันไปที่ร้าน ็เหมือนเิมแม้ผู้นะน้อยลาเมื่อวานแ่็ยัเยอะอยู่ี ฝายับเนย์็พยายามปรับอะไร่อมิอะไรรหน้าานให้มันเอื้อับแฟนลับ เนย์เอทั้เรียนทัู้แลร้าน่วนี้็สาหัสหน่อย ปีนี้วอแฟนหนุ่มไม่่อยไ้มาไทย้วย แ่ถ้ามีเวลาว่าวันสอวันโฮยอนมัะแอบบินมาเมือไทย มีบ้าที่เนย์ามไปูอนเสิร์ที่่าประเทศเพราะนี้็ปีสามแล้วที่บ้าน็ยอมปล่อยมาึ้นใล้ะเรียนบแล้วอีอย่าพฤิรรมอฝ่ายาย็โอเนนที่บ้านสบายใ รอบนี้็เหมือนเิมไปูอนเสิร์ที่่าประเทศโยมีเมย์ับวาไปเป็นเพื่อนหลานสาว แ่ไม่ไ้เ้าอนเสิร์้วย
//“ไอ้เนย์ื่น ที่โน้นี่โมแล้วแอย่าพึ่นอนื่น”// เฟิร์นพอเพื่อนรัรับสาย็เรียหา้วยน้ำเสียร้อนรน
//“อะไรอแไอ้เฟิร์นเรานอนับุปูุ่ย่า เมาส์ไม่ไ้”// เนย์ยับออาอ้อมออปู่นเอพร้อมับเอ่ยบอออไป
//“เรื่อให่แล้วแ อนนี้โลโเียลรู้แล้วว่าแับพี่โฮยอนเป็นอะไรัน ไอ้เนย์ แื่นให้เ็มาแล้วั้สิโอเไหม”// เฟิร์นสรุปใวามสำัให้เพื่อนรัไ้รับรู้
//“ถามริ แ่นี้นะแอบในะ”// เนย์เหมือนฟ้าผ่าหลัาที่เพื่อนบอ่าว
“น้อเนย์ไมุ่ยโทรศัพท์ลู ึแล้ว ุปู่้อนอน” เมย์ลุึ้นมาุหลานสาว
“ุย่าะ แย่แล้ว่ะ อนนี้ทุนรู้แล้วว่าน้อเนย์ับพี่โฮยอนบัน” เนย์บอออไปับย่าอัวเอ เมย์ลุพรวึ้นมาเปิไฟหัวเีย่อนะเอื้อมไปหยิบโทรศัพท์อนเอ แล้วเปิระบบอินเอร์เน็ทันที พอเ้าระบบไ้เสียไลน์ัแบบรัวๆ วาเอ็ถูปลุึ้นมา้วย
“โทรหาโฮยอนลู อนนี้” วาสั่หลานสาว เนย์อนนี้ิอะไรไม่ออทำามำสั่อย่าเียว
//“พี่โฮยอนื่น่ะ อนนี้แฟนลับพี่โฮยอนรู้แล้วนะะ ว่าเราเป็นอะไรัน”// เนย์ไม่้อเริ่นอะไรทั้สิ้น พอแฟนหนุ่มรับสาย็ัทันทีเลย
//“โอเ แปบหนึ่นะรับ ไม่เป็นไรรับไม่เป็นไร”// โฮยอนรับเรื่อเสร็็ลุึ้นมาสวมเสื้อแล้วเินไปหาผู้ัารส่วนัวอีห้อทันที
“นายัารให้หน่อยนะยอู บอว่าันะบอทุอย่าที่อนเสิร์ มันถึเวลาที่ันะปป้อผู้หิที่ันรัแล้วยอู นายบอทาผู้ัานหลับอน ันอเวลายาว ันไม่รู้ว่ามันะยาวนาไหน แล้วัน็ไม่รู้้วยว่าผลอบรับะเป็นยัไ นายบอเาว่าปล่อยเวลาฟรีให้ันเลยนะ แล้วให้ถ่ายทอสไปที่อ้านนอแล้ว็ในเพอเ้าอาน้วย็ไ้ วิน-วิน บอเาระบบให้มันีๆ นะนน่าะเ้าเยอะมา ันฝาฝันี้้วยเี๋ยวันะุยับ่ายเอ ุยอนนี้เลย อยืมโทรศัพท์หน่อย ในสายมีเนย์อยู่ไม่อยาวา เธอน่าะำลััวลใมา” โฮยอนบอบ็แบมืออโทรศัพท์อผู้ัารส่วนัวเพื่อโทรไปหาผู้ที่มีอำนาัสินใสูสุ โฮยอนพูุยอยู่นานว่าะวาสาย
“โอเบ ามที่เยลันไว้เี๋ยว่ายะแถลาร์่อนันึ้นอนว่าันบับเนย์ริ แล้วที่เหลือหลัอนันะพูเอ ันะพูทุอย่าเอ” โฮยอนืนโทรศัพท์ให้ผู้ัารส่วนัวแล้ว็สรุปใวามสำับอออไป
“นายวุ่นแน่ ยอู นายายแน่านนี้นะ” โฮยอนทะเล้นบอออไป
“ปาีนะนาย เิเรื่อยัมายิ้มหน้าบาน” ยอูเห็นหนุ่มรหน้าูไม่ทุ์ร้อนอะไรึแวลับไปบ้า
“ันรอมาเือบสอปีนะ ีนะเหลืออีเือนว่า เนย์็สอบปลายภาเสร็ ันะประาศแ่านในอนนี้เลย นายั้รับไว้ให้ีๆ” โฮยอนบอออไป่อนะบบ่าผู้ัารส่วนัวแล้วเินไปเาะห้อน้อๆ ในวลอเวลาที่มีารสนทนา เนย์ยัอยู่ในสายลอ
“นายทำถูแล้ว” โบอเอ่ยบอออไปหลัาฟัเรื่อราวบ
“ี้อ่านให้ฟัไหมรับ มันเป็นภาษาไทยพวพี่อ่านไม่ออหรอ” อาร์ี้เอ่ยถามึ้น
“ไม่เอา รอพี่เปิัวพรุ่นี้่อนแล้ว่อยว่าันว่าระแสในโลโเียลเป็นยัไ” โฮยอนเอ่ยบอออไป่อนะอัวลับมานอนห้ออัวเอ
//“โอเไหมรับ ัารเรียบร้อยแล้วทั้่าย ทั้อน ทั้นในว รบแล้วรับ เนย์โอเไหม อยาพูอะไรไหม”// โฮยอนมอนในสายพร้อมับยิ้มถามึ้น
//“พี่โฮยอนไม่เรียเหรอะ”// เนย์พึมพำถามึ้น
//“เรียทำไมรับ แฟนลับพี่น่ารั พวเธอพร้อมะสนับสนุนพี่เื่อสิ”// โฮยอนเอ่ยบอออไป แ่สาวสวยับปล่อยโฮออมาในอย่าอัวเอแบบไม่อายใร
ความคิดเห็น