คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #52 : ไมล์ - หวาน ลองดี
“หวานพูให้รู้เรื่อ อย่ามายียวน” ไมล์เอ่ยึ้นเสียไม่เบานั
“พูวามริมันยียวนรไหน ไมล์ถามหน่อย หวานพูไม่ริรไหน” หวานท้าทายถามึ้น
“หวานอย่ามาึ้นเสีย อย่ามาทำแบบนี้” ไมล์เริ่มโมโหบอึ้น
“มึ็อย่ามาวนีนไอ้ไมล์ ะไปทำเหี้ยไร็ทำ” หวานเหลืออพูึ้น
“เราไม่ไ้พููมึมาั้นาน หวานอย่ามาทำแบบนี้” ไมล์เริ่มะหมวามอทนเือนึ้น
“ไมู่็เพื่อนมึเหมือนไอ้วา ไอ้เบนส์ ไอ้อม ทุนู็พูแบบนี้ แล้ว็ะเว้นมึไว้ทำเหี้ยไร ไอ้ไมล์” หวานบอึ้น
“เออ มึะเอาแบบนี้ใ่ไหม ูะล่อเพื่อนใหู้ ไอ้หวาน มึระุ่อมูเอนะ มึมานี้มาเลย” ไมล์โมโหเลือึ้นหน้าลาหวานไปทาหลัร้าน เอลูน้อึฝาบอเรื่อที่หวานอลาวันนี้แล้วพาึ้นห้อพัอนเอทันที
“มึะทำอะไรูไอ้เหี้ยไมล์” หวานหวั่นๆ ถามึ้น
“เี๋ยวมึ็รู้ ูะเอาให้่าูไม่ออเลย มึเอาสิไอ้หวาน” ไมล์บอแ่ยัไม่หยุลาึ
“ไอ้ไมล์ ไอ้เพื่อนเหี้ย มึะ่มืนูรึไ” หวานโวยวายทั้เะทั้่อยถามึ้น
“็ไม่ไ้่มืน ูะทำให้มึสมยอมูะเปลี่ยนสถานะาเพื่อนรัเป็นเมียรั มึะทำไมูไอ้หวาน” ไมล์ลอยหน้าลอยาบอึ้น หวานูอารม์นรหน้าแล้วหวาหวั่น
“ไมล์หวานอโทษ อย่าโรธสิ ุยันีๆ นี้ยอมแล้ว ไม่เอาูมึแล้ว” หวานลอใ้ไม้อ่อนร้ออึ้น
“มันสายไปแล้วหวาน หวานทำัวเอ” ไมล์หน้ามือนนี้อะไรๆ ็ุไม่อยู่เ้าห้อไ้็เหวี่ยนสวยลเียนุ่มอนเอ
“มะ…ไมล์ใเย็นๆ สิ” หวานหวาหวั่นไม่ิว่าะเอเหุาร์แบบนี้
“มันไม่ทันแล้วหวาน หวานยั่วโมโหไมล์เอ แล้วรู้ไว้ะ้วยว่าไม่ไ้ทำเพราะโมโห แ่ทำเพราะหาเรื่อทำมานานแล้ว วันนี้เอาเรื่อที่หวานึ้นูมึมาเป็น้ออ้า” ไมล์บอเสร็็ยมือถอเสื้ออนเอออและระโนเ้าหาสาวรหน้าทันที
“ไมล์รัหวานนะ สัาถ้าไ้หวานเป็นเมียะไม่มีใรอีะรับผิอบหวานทุอย่า ะเป็นทาสรัอหวานเลยอ่ะ แ่อนนี้เป็นเมียไมล์่อนนะ” ไมล์เอ่ยอพร้อมุหน้าเ้าูที่ออาวนึ้นรอยอย่าเห็นไ้ั
“ไมล์อย่าทำแบบนี้ อย่าทำับหวานแบบนี้” หวานร้ออึ้นอย่ายาลำบา แ่อนนี้ัวเอ็สุะทนไ้ อนแรไมล์็ไม่ิว่าัวเอะทำริแ่พอไ้สัมผัส พอไ้ล่วล้ำมัน็เหมือนับอะไรๆ ็เลิไป ไมล์ลอเลียอยู่รออหอมอยู่นานว่าะละมาอมมออวบที่มีนาให่ว่าสัส่วนที่วรเป็น
“หวาน ไมล์ะเป็นอหวานนเียวะเป็นลอไปไมล์ถามอีรั้ว่าหวานเ็มใไหม เ็มใะเป็นเมียไมล์ไหม” ไมล์ถามึ้นเพราะยัไเสียเา็ไม่อยาฝืนในรั หวานนิ่เียบิามอยู่นานนไมล์ใเสีย ่วเวลาที่ไมล์ำลัะถอใมือบา็ึหน้าหล่อเ้ามาใล้่อนที่ะเยหน้าึ้นมาูบริมฝีปาหนาเบาๆ เป็นารอบรับ
“มัน้ออย่าี้ เมียไมล์มัน้อหวานนเียว” ไมล์บอพร้อมระโนเ้าหาอย่าโหยหา
“ไมล์เบาๆ หวานไม่เย หวานลัว” หวานบอออไปเสียระเส่าไมล์เอ็ปรนเปรอให้ับนใ้ร่าไ้อยู่นานอีหลายั่วโมว่าเสียะเียบล
“หวานื่นรับ ไมล์้อไปนอนบ้าน หวานื่น เี๋ยว่อยไปนอน่อในรถ” ไมล์ปลุเมียหมาๆ ให้ลุึ้นวันนี้หวานน่าะเือบสำลัวามสุาย ไมล์ัหนัั้แ่ลาเ้าห้อไปอนเย็นว่าหวานะไ้พั็หลายั่วโมหลัานั้น
“แล้วไมล์ะให้หวานไป้วยทำไม ไมล์็ลับไปเถอะหวานะนอน” หวานที่ปวเมื่อยไปทั้ัวบอึ้นเพราะนเอ้อารพัผ่อนริๆ
“นี้ไ้ไมล์ไปแล้วะไม่สนใไยีใ่ไหม ไ้ไมล์แล้วะทิ้ว้าันใ่ไหม ใ่สิรู้แล้วนี่ว่าเารััวเอมาใ่ไหม สมใแล้วสิไ้เาแล้วะทิ้” ไมล์ยัพร่ำพรรนาไม่หยุนหวานอ่อนใ ะลุ็แสนลำบาแ่็พยายามลุึ้นมาแ่ัวแล้วเินออาห้อพั
“ะไปไหน” ไมล์เินหน้าอมาถาม
“แล้วไมล์ะพาไปไหนหละไปสิ ระหว่าทาแื้อยาให้หน่อยนะเหมือนะเป็นไ้เลย” หวานบอึ้น้วยใบหน้าีเียว
“ไมล์ถือระเป๋าให้ หวานเินีๆ นะ” ไมล์ประอเินอย่าเอาใ ว่าทั้สอะมาถึรถันไ้็ทุลัทุเลเอาาร
“ไมล์ หวานะนอนไมล์ไม่วนไ้ไหม” หวานร้ออึ้นหลัาที่นั่ในรถามที่หนุ่ม้าาย้อาร
“ไม่วนสัา เี๋ยวห่มผ้าให้หวานี้หนาว” ไมล์บอพร้อมับรถออไป้วยใบหน้าเปี่ยมสุ สัพั็ถึร้านายยาไมล์แลไปื้อโยไม่ลืมที่ะปลุให้หวานใล็อรถ่อนที่ะลับมาอีรั้พร้อมถุยาให่
..
..
..
นามนา
ความคิดเห็น