คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : สุดทน
“เราไม่เยวุ่นวายีวิ้นหอมเลยนะ ้นหอมอย่ามาล้ำเส้นเราแบบนี้นะ เราไม่อยาให้เมียเราลำบาใ ้นหอมน่ารำาเินไปแล้วนะ” อินทร์พูออมาามร ้นหอมพอไ้ยินำนี้ลุหนีไปเลย อินทร์็ยันั่ถอนหายใอยู่ที่เิม แม่เอ๊ยะวยอะไรนานั้นวะ แฟนสาวอเานั่อยู่ที่ร้านฝั่ร้ามั้แ่เมื่อไร็ไม่รู้ มาไ้ยัไวะเาไม่เห็นรู้เลย
“น้อมีนมารอุพ่อเหรอรับ” อินทร์เินเ้ามาุย้วย
“ใ่่ะ ุพ่อประุม น้อมีนหิว็เลยมาหาอะไริน่ะ ี้เียึ้นไปบนึ่ะ” มีนบอออมาเสียิน้อยใเล็ๆ
“้นหอมรับ แฟนเ่าพี่” อินทร์ทนสายาันไม่ไ้ เา้อสารภาพออมาามร
“แล้วเธอมาทำไมะ” มีนถามลับรๆ เ่นัน
“ไอ้้นหอมมันบ้า” อินทร์ไม่รู้ะอบยัไ อบไปแบบนี้แล้วัน
“เามาาม้อพี่อินทร์เหรอะ” มีนถามลับไป พอหนุ่มหล่อนิ่เธอ็เลยรู้ว่าสิ่ที่เธอินะถู้อ
“พี่นั่รอเป็นเพื่อนนะรับ” อินทร์เอ่ยอออมา
“ไม่ลัวใระนินทาเหรอะ” มีน้มหน้าถาม
“เราไม่ไ้เอันนานแล้วนะรับ พี่ิถึน้อมีนรับ อนั่มอหน้า็ยัี” อินทร์บอ่อนะนั่อยู่ที่เิม เาไม่ไ้สั่อะไรมาทานเลยสันิ สาวสวยเห็น็เลย้อเินไปสั่อะไรมาให้เาื่ม
“เป็นแฟนออินทร์เหรอะ” ้นหอมมาาไหนไม่รู้มาถึ็ลาเ้าอี้เ้ามานั่้วยแล้ว็เปิประเ็นทันที
“พี่อินทร์เลีย่ะ” มีนบอแล้ว็ลุออารนั้นทันที ไม่ใ่เรื่อที่ะมาเป็นี้ปาพนัาน หนีึ้นไปรอที่ห้อุพ่อีว่า
“ไปุยันที่รถ” อินทร์บอแล้ว็เินถือแ้วน้ำออมาาร้าน ้นหอม็เลยเินามออมา
“้นหอมรู้ัวไหมว่ายัทำัวน่ารำาเหมือนเิม ้นหอมไม่ใ่ศูนย์ลาัรวาลที่ทุนะ้อหมุนรอบ้นหอม ใ่นนั้นแฟนเรา เธอเป็นลูสาวเ้าอบริษัทนี้ เราไม่อยาโนไล่ออาาน ันั้น้นหอมอย่ามารบวนเราอี” อินทร์เหลืออพูออมา
“ใรเาะเอาพนัานธรรมาๆ แบบอินทร์ เธอ็้อเอานรวยเหมือนันสิ เิน่อเิน เธอไ้อินทร์ไป อินทร์ะ่วยอะไรเธอไ้ ทุวันนี้เินที่ใ้แ่ละเือนยัเป็นเินอพ่อเธอเลย” ้นหอมถามลับมาึ่มันโระโนใอินทร์อย่าที่สุ
“เรารู้ เราับน้อเ้าใันี ะไม่เ้าใัน็อนมี้นหอมมาวนเวียนอยู่นี้แหละ ันั้นเราอร้ออย่าให้เราเหลืออับ้นหอมเลยนะ อร้ออย่ารบวนเราอี ถึแม้เราับน้อะไปันไม่รอ แ่เรา็ไม่ิะลับไปบับ้นหอมหรอ ้นหอมอบเอาัวเอเป็นัรวาล ใระไปทนไ้ อโทษที่พูามรนะ ้นหอมทำานเ่อันนี้เรายอมรับ แ่่วยบริหาริใให้เ่เหมือนทำาน้วย ่วยรู้ัมารยาททาสัมหน่อยนะ เรา็ไม่รู้ะพูยัไให้้นหอมเ้าใ เราไม่อยาะ่าผู้หิ ้นหอมเ้าใไหม” อินทร์็ปวหัวเลย ะพูยัไให้สาวรหน้าเ้าใีหละ
“เราไม่ยอมหรอ เรามอไม่เห็นทาออินทร์ับน้อนนั้น เราะสู้” ้นหอมฮึเหิมบอออมา
“เรา็ะสู้เพื่อแฟนเราเหมือนัน้นหอม เราไม่ยอมให้ใรมาพราแฟนเราไปาเราหรอ อโทษที่้อพูามรนะ ไม่แปลใที่สามีอ้นหอมะทนไม่ไหว เราเอ้นหอม 2 วันิเรายัเอียนเลย ้นหอมโรเป็นผู้หิที่น่ารำาอโทษที่้อพูรๆ นะ” อินทร์บอแล้ว็เินลับมาึ้นรถอัวเอ ปล่อยให้้นหอมยืนนิ่อยู่รนั้น วันนี้มันวันวยอะไรวะ ำลัะึ้นรถ็มาเอสอพ่อลู วันนี้รถแม่็ันมาอฝั่นี้
“สวัสีรับุามิน” อินทร์ยมือไหว้
“มีอะไรไหม” ามินถามออมา้วยน้ำเสียนิ่ๆ
“แฟนเ่ามาามื๊อรับ ผมัารไปแล้วรับ ไม่มีอะไรแล้วรับ” เอาว่ะไหนๆ ็ถามอบมันไปรๆ เลยแล้วัน
“ที่นี่ที่ทำานนะอินทร์” ามินพูเสียเรียบๆ
“ผมรู้รับ ผมถึโมโหอยู่นี้ไรับ ไม่มีสมอริๆ ไม่แปลใที่สามีะทิ้ ผมไม่ไ้โ่นะรับ ผมมีแฟนอยู่แล้วผมไม่ทำแฟนผมเสียใหรอรับ ถ้าเป็นผู้าย้วยัน่า่อยไปแล้วรับ แ่นี้เพราะเธอเป็นผู้หิ็เลยทำอะไรมาไม่ไ้ ่าเยอะเี๋ยวนเา็ะ่าว่าผมหน้าัวเมีย ่าไ้แม้ระทั่ผู้หิ แ่ถ้าผู้หิน่ารำาเรา็ไม่ำเป็น้อทนไหมรับ เมีย็ไม่ใ่็แ่แฟนเ่า วุ่นวายมาถ้าผมโนไล่ออนะอยูแม่ะามไป่าถึบ้านเลย ะไปบ้านสามีเ่าอเธอ้วยะไปบอมันว่าทำถูแล้วที่ทิ้ไอ้้นหอมไป มันเป็นผู้หิบ้าไม่มีสมอ” เป็นไหละอารม์เสียึ้นมา็ไม่ไว้หน้าเหมือนันแหละ ามินพอไ้เห็นมุมนี้อหนุ่มหล่อ็ถึับยิ้มออมา
“ไม่มีมารยาท ไม่รู้ัาลเทศะ มันสมวรอยู่นเียวบนโล ผมไม่เอาทำเมียหรอรับ เลิแล้วเลิเลย โรโมโหเลยรับ” อินทร์เห็นว่าเ้าอบริษัทูท่าะอบใับสิ่ที่เาทำ็เลยใส่่อเลย ำลัโมโหอพูหน่อยเถอะ
“ัารให้เรียบร้อยนะ น้อมีนไปลูลับบ้านเรา” ามินบอแล้ว็หันมาวนลูสาว มีน็ยมือไหว้ลาหนุ่มรหน้าแล้วเินามพ่ออัวเอไป เ้าใำว่ายิ่่าเหมือนยิ่ยุไหม ้นหอมเป็นแบบนั้นเลย ่าวันนี้พรุ่นี้็ยิ้มหวานมานั่รอที่ร้านาแฟใ้ึ ใเหมือนัน
“อโทษทีรับ พึ่ประุมเสร็” อินทร์วิ่มายืนหอบอยู่รหน้านสวย
“น้อมีนรอไ้่ะ หิวแล้วไป่ะ เี๋ยวับ้าวหม” มีนเห็นว่าไม่ไ้ิน้าวับแฟนหนุ่มนาน วันนี้เธอมาบริษัท็เลยวนทานอาหารลาวัน หนุ่มหล่อรับนัทันที
“ไปรับ ร้านเิมนะรับ” อินทร์บอ่อนะวนเินเ้าไปในโรอาหารพอไ้อาหาร็พาันมาหาที่นั่ ินไ้ไม่เท่าไร ็มีมารวามสุมานั่้วย
“อนั่้วยนะะโ๊ะเ็ม” ้นหอมเอ่ยอออมา มีนเห็นรีบลุึ้นทันที เธอไม่วระอยู่ในสถานาร์แบบนี้
“ั้นินามสบายเลย้นหอม” อินทร์บอ่อนะว้าาน้าวอแฟนสาวแล้วเินเอามาเ็บพอหันมาอีที มีน็เินเ้าลิฟ์ไปแล้ว ราวนี้สาวสวยไม่รับสายเาอีเลย ้วยวามเ็วันนี้ทั้วันอินทร์ทำานไม่ไ้เลย ไม่มีสมาธิ เาเอ็ไม่รับสาย้นหอม บล็อไลน์ บล็อเฟส ทุ่อทาที่ะิ่อไ้เาปิหมเลย เอหน้าที่ร้านาแฟเา็ไม่สนใรีบเินลับมาึ้นรถ ส่วนับมีนไม่้อพูถึสาวสวยไม่รับสายเาเป็นอาทิย์แล้ว ทำยัไ็ไม่รับสาย
//“รับ”// อินทร์เห็นว่าเป็นเบอร์แปล อินทร์็เลยรับสาย
//“ทำไมไม่รับสายเรา”// ้นหอมเสียแ็ถามออมา อินทร์พอรู้ว่าเป็นใรัสายทันที เาไม่ไหวแล้ว ทาเียวที่ะ่วยเาไ้ือเา้อรไปที่บ้านอ้นหอม
“อินทร์มีอะไรลู” แม่อ้นหอมเห็น็ทัทาย้วยใบหน้าเปื้อนรอยยิ้ม
“ผมมีเรื่อะอวาม่วยเหลือรับ ุพ่อยัไม่ลับเหรอรับ ผมรอ่อน็ไ้รับ” อินทร์เอ่ยถามออมา
“อยู่ปาอยแล้วลู เี๋ยว็ถึแล้ว” แม่อ้นหอมบอ่อนะเินไปหาน้ำมาให้แ พอพ่ออ้นหอมมา อินทร์็เ้าเรื่อทันที
“ผมมีเรื่อลำบาใรับอนนี้ผมไม่ไหวแล้ว ือแบบนี้รับ ้นหอมำลัะทำลายรอบรัวผมรับ แฟนผมไม่โอเเอามาๆ เลยรับ เธอามไปเฝ้าผมถึบริษัท เธอไปทุวันเลยรับ แฟนผมโรธผมไมุ่ยับผมมาอาทิย์หนึ่แล้วรับเพราะเรื่ออ้นหอมเธอราวีไม่เลิรับ ผมไม่ไหวแล้วรับมันสุริๆ ผมถึ้อมาหาุพ่อับุแม่วันนี้ ถ้าอยู่่อไปแบบนี้มีหวัผมไ้เลิับแฟนผมแน่รับ” อินทร์็เล่าไปามริ เล่าหมเลยว่าเาถูระทำอะไรบ้า เ้าอบ้านไ้ยินว่าลูสาวไปทำอะไรไว้หน้านี้เหลือสอนิ้วเลย
“ผมมาอวาม่วยเหลือาุพ่อุแม่นะรับ ผมไม่ไหวแล้วรับ ผมริัถึั้นะแ่านันแล้วรับ ผมไม่อยาเสียเธอไป” อินทร์สารภาพออมาามร
“เี๋ยวพวเราัารให้ลู อโทษแทน้นหอม้วยนะ เธอผิหวัาีวิู่ เธอเลยเป็นแบบนั้น” พ่ออ้นหอมพูออมาเสียเศร้า
“ผมเ้าใรับ ผม่วยไ้ระับหนึ่แ่ทุวันนี้้นหอมทำับผมเยอะเินไปรับ เินะรับไ้ ไปเฝ้าผมทุวันเลยรับ ผมนี้ไม่อยาะไปทำานเลยรับ เรใหัวหน้า” อินทร์บอออมา
“ไ้ลู ุพ่อรับปาว่าะัารให้” พ่ออ้นหอมรับปาแล้ว อินทร์็ไม่มีเหุผลที่้ออยู่่อ ไม่อยาะเอู่รี้วยแหละ เี๋ยวะเสียวามรู้สึไปมาว่านี้ พอเย็นมีเบอร์โทรศัพท์ไมุ่้นาโทรเ้ามา อินทร์รีบรับทันทีเาอยาะรู้ริๆ ้นหอมมีเบอร์โทรศัพท์ี่เบอร์
ความคิดเห็น