เพลงรักจากดวงดาว

ลำดับตอนที่ #1 : part 1

ณ ร้านเบเกอรี่แห่งหนึ่งในกรุงเทพฯ " ทั้งหมดเท่าไหร่คะ " สาวน้อยน่าตาน่ารักคนหนึ่งถามพนักงานในร้าน " "ทั้งหมด 352 บาทค่ะ" "นี่ค่ะ" "ขอบคุณมากนะคะ โอกาสหน้าเชิญใหม่ค่ะ"

" เฮ้อออ อิ่มจังเลยย ได้ขนมไปฝากคุณแม่ตั้งหลายอย่างแน่ะ  จะ 5 โมงแล้วกลับบ้านดีกว่าง่วงนอนชะมัด "

ทันใดนั้นเสียงเมโลดี้โทรศัพท์เพลง pretty boy ของเธอก็ดังขึ้น  

 "เบอร์ใครเนี่ย  ไม่เห็นคุ้นเลย  ฮัลโหล "

" หวัดดีครับคนสวย " มีเสียงผู้ชายจากปลายสายพูดขึ้น

 " ใครน่ะ - - "

 " ถ้าบอกก็หมดสนุกสิครับ "

 " ฉันถามว่านายเป็นใคร บอกมานะ"

 "ไม่บอก  ^^ "

"นี่นาย ว่างมากเหรอไง "

 "คงงั้นมั้งครับ อิอิ "

 "งั้นก็แค่นี้แล้วกัน"

 "เฮ้เดี๋ยวก่อ....." กริ้ก

" บ้าชะมัดคนกำลังอารมณ์ดีแท้ๆ ไอบ้าที่ไหนโทรมานะ อย่าให้รู้แล้วกัน " oh my pretty pretty boy…. "ฮัลโหล โทรมาอีกทำไมฮึ "

 "เดี๋ยวเธอก็จะได้รู้เองว่าเราเป็นใคร 555" กริ้ก

 " บ้าเอ้ย คนอะไรไม่มีมารยาทตัดสายคนอื่นทิ้งได้ยังไงคนยังไม่ทันพูดจบเลย"

(พูดเหมือนว่าตัวเธอเองไม่เคยทำเลยนะคะ คุณผู้อ่าน n_n )  

"อ้ะ รถเมล์มาแล้ว รีบกลับบ้านดีกว่า "  แล้วเธอก็รีบวิ่งขึ้นรถเมล์กลับบ้านไป

 " เฮ้อ ถึงซะที  แม่คะหนูกลับมาแล้วค่า  " เงียบ.....

" อ้าวแม่ไม่อยู่เหรอเนี่ย  ไปไหนของเค้าน้า  " ขณะที่เธอกำลังจะเดินไปเปิดตู้เย็น  อยู่นั้น

 " ทำอะไรอยู่อ่ะฟาง ให้เราช่วยมั้ย " (ในที่สุดก็รู้ชื่อเธอซะที เย่ๆ )

ฟางหันไปมองทางเสียงที่พูดขึ้น ข้างหน้าเธอมีผู้ชายคนนึงยืนอยู่ เขามีรูปร่างสูง ใบหน้าเรียวได้รูป และดวงตาคมที่แฝงไปด้วยความอ่อนโยนของเขานั้น เหมือนจะเชือดเฉือนให้ผู้หญิงหลายๆคน ตกหลุมรักเขาได้ในชั่ววินาทีเดียว ฟางเองก็เป็นเช่นนั้นเธอหน้าแดง แต่ก็ยังเก็บอาการไว้ได้อยู่

 "นะ นาย เป็นใคร รู้ชื่อฉันได้ยังไงแล้วเข้ามาอยู่ในบ้านฉันได้ยังไง แล้วเอาแม่ฉันไปไว้ที่ไหน เอ๊ะ แต่ว่าเสียงนายคุ้นๆนะ นายใช่มั้ยที่โทรมาก่อกวนฉัน " ฟางยิงคำถามใส่เขาคนนั้นเป็นชุด

 " ใจเย็นๆสิเธอนี่ ค่อยๆถามก็ได้ คือว่า ฉันชื่อเบส แม่ฉันรู้จักกับแม่ของเธอไง  แล้ววันนี้ก็มาหาแม่เธอตามประสาเพื่อนเก่าน่ะ ก็เลยลากฉันมาด้วยเห็นบอกว่าจะมาคุยธุระเรื่องโรงเรียนอะไรเนี่ยแหละ

 แล้วที่ฉันรู้จักชื่อเธอเพราะแม่เธอเค้าบอกน่ะ ส่วนแม่เธอก็ไม่ได้หายไปไหนหรอก เค้าออกไปกับแม่ฉันอ่ะ เห็นบอกว่าจะไปซื้อของมาทำอะไรกินกัน แล้วส่วนที่เธอถามว่าฉันใช่มั้ยที่โทรไปก่อกวนเธอขอบอกเลยว่าใช่ ฉันเองแหละ แต่ที่จริงไม่ได้ตั้งใจจะก่อกวนอะไรหรอกนะพอดีแม่เธอบอกเบอร์เธอกับฉันน่ะเพราะเดี๋ยวเราก็จะได้เรียนที่เดียวกันแล้วหละ เค้าเลยอยากให้รู้จักกันไว้น่ะ  กว่าจะตอบคำถามเธอจบนี่เล่นเอาเหนื่อยแทบตายเลย "

"ว่าไงนะ ฉันจะต้องเรียนที่เดียวกับเธอเหรอ ตายแล้วๆมัธยมปลายอันแสนสุขของช้านนนน TT^TT "

"ทำไม เรียนที่เดียวกับฉันมันไม่ดีตรงไหน ฮึ  "

"มันไม่ดีก็แล้วกัน มันต้องมีเรื่องแย่ๆเกิดขึ้นแน่ๆ " ฟางบ่นอย่างวิตกจริต

"เฮ้อ เธอจะพูดยังไงก็ช่างเถอะ ยังไงซะเราก็ต้องเรียนที่เดียวกันอยู่ดี อ้ะนี่ขนมของเธอเหรอ อร่อยดีนะ ง่ำๆๆ "

เบสหยิบขนมที่ฟางซื้อมาฝากแม่กินหน้าตาเฉย

" อ้ะ นายยย นั่นมันขนมที่ฉันซื้อมาฝากแม่นะ ทำไมนายไร้มารยาทแบบนี้เนี่ยย >_< ตั้งแต่เมื่อกี้แล้วนะที่นายตัดสายชั้นทิ้ง มารยาทนายนี่ยอดแย่จริงๆเลย " ฟางบ่นอย่างหงุดหงิด

" อัว เอง อ้อ อัด อ๋าย เอ๊า เอื๋อน อัน อำ เอ็น อา อู้ด " (ตัวเองก็ตัดสายเค้าเหมือนกันทำเป็นมาพูด )

" พูดอะไรของนาย ฟังไม่รู้เรื่อง "

เบสจึงรีบกลืนขนมปังลงคอให้หมด " ปล่าว ไม่ได้พูดอะไร ฉันร้องเพลงน่ะ "

"เฮอะ ร้องเพลงทั้งๆ ทีของกินเต็มปาก ทุเรศจริงๆ "

เบสหันไปแลบลิ้นใส่ฟางในขณะที่ฟางหันไปเปิดตู้เย็น

อ้าวรู้จักกันแล้วเหรอลูกท่าทางกำลังคุยกันสนุกเชียวนะ แม่ของฟางพูดขึ้น

โปรดติดตามตอนต่อไป ....

ค่ะนี่ก็เป็นผลงานเรื่องเเรกของขนมปังหวานนะคะ ถ้ามีอะไรจะติ- ชม ก็ได้นะคะ

ยังไงก็เป็นกำลังใจให้ขนมปังหวานด้วยน้า ^O^