คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Because you're mine ...2
Because you're mine ...2
[Pop]
หลังจากวันรับน้องซึ่งเป็นวันที่ผมแกล้งมันไว้เยอะและหนักกว่าเพื่อนมันทุกคน คิดแล้วก็อดขำไม่ได้ ตัวมันดำ โคลนทั่วหน้า ทั่วร่างกาย แถมโดนพี่ๆเขียนหน้าซะ หมดความเป็นมนุษย์ วันรับน้องก็อย่าหวังน่ะครับว่าพวกมันจะรู้ว่าใครเป็นพี่รหัส เพราะพวกผมอยากแกล้งพวกมันอีกนาน......
วันนี้เป็นวันแรกที่เริ่มเรียน พวกผมก็นั่งเล่นแถวๆหน้าตึก สักพักก็เห็นมันเดินลงมาจากตึกและรีบตรงดิ่งไปที่ลานจอดรถ
“เห้ยมึ.ง!!” ผมตะโกนเรียกมันและรีบวิ่งตามมันไป
“...”
“ปอปังงงงงงงง!!!”
“...”
มันยังคงเงียบเหมือนเดิม แถมรีบวิ่งไปขึ้นรถมันอีก แม่.งไม่มีใครเคยหักหน้าผมแบบนี้เลย เดี๋ยวมึ.งเจอแน่!!!
[P’pang]
โอ๊ยๆ ไอ้พี่ป๊อปมันจะเดินตามผมมาหาพระแสงอะไรเนี่ย? ยิ่งไม่อยากเจอหน้ามันอยู่ แม่.งมันทำผมไว้แสบมา เล่นแกล้งผมวันรับน้องซะหมดหล่อเลย ไว้วันไหนผมรอเอาคืน และแล้วผมก็กลับมาถึงคอนโดของผม ผมรีบตรงไปที่ห้องของผมทันที เหนื่อยครับเหนื่อย แค่วันแรกงานก็สั่งเหมือนจะไม่เจอหน้ากันชาติหนึ่ง ผมขอตัวนอนก่อนน่ะครับ
“กริ่งงงง ง งง ง งง ง” แม่.งเชี่.ยมินมีอะไรอีกว่ะเนี่ย จะขอยืมอะไรผมอีก =_= กูขอเวลานอนไม่ได้เลยหรือไงงง งง ง
“กริ่งง งง งง งง ง” จะอะไรนักหนาว่ะ
“เออๆ รู้แล้ว จะกดอะไรนักหนาว่ะ ห้องมึงไม่มีให้กดหรือไง”
ผมมาถึงหน้าประตูก็เปิดทันที เพราะห้องผมมีคนกดคนเดียวคือเชี่.ยมินเท่านั้น
“มึ.งง ง งง ง เห้ย!! ไอ้พี่ป๊อปมึ.งมาได้ไง” อึ้งกิมกี่เลยครับท่าน มันมาได้ไงอ่ะ
“มารับมึง!!”
แล้วไอ้พี่ป๊อปมันก็เอาผ้ามาปิดที่หน้าผม ผมดิ้นจนสติผมค่อยๆหายไป สักพักผมก็ลืมตาขึ้น แต่อาการมึนๆยังมีอยู่
“มึ.ง!! มึ.งทำอะไรกู ปล่อยกูน่ะ ไอ้พี่บ้า ไอ้พี่เลว ไอ้พี่ชั่ว ไอ้พี่หน้าตัวเมีย” ผมรวบรวมคำด่าที่ผมคิดได้ พูดทุกอย่างออกมาหมด ก็ดูมันดิแม่.ง เอาเชือกมามัดมือผมทั้ง2ข้างขึงไว้กลับเสาเตียง แถมมันยังยืนแสยะยิ้มตรงปลายเตียงอีกครับ
“หุบปาก!!!”
“กูไม่หุบ มึ.งปล่อยกูเดี๋ยวนี้”
“กูไม่ปล่อย มึ.งกล้าลองดีกับกูเอง”
“กูลองดีอะไรกับมึ.ง มึงมันบ้า มึงมันเลว มึงมันชั่ว”
“พูดกับกูแบบนี้ อยากมีผัวหรือไง!!”
“ผัว? หึ...อย่างมึ.งเป็นได้แค่ขี้ตีนกู ไอ้สัส มึงมันไม่ใช่พี่กูอีกต่อไป”
“เออ!! กูมันไม่ใช่พี่มึง แต่กูจะเป็นผัวมึ.ง มึ.งต้องเป็นของกู ปอปัง!!!”
“หึ...ฝันไปเถอะไอ้สัส มึงมันเลว!!”
“แล้วมึงจะได้ผัวเลวอย่างกู!!!”
พี่มันไม่พูดเปล่าจากที่ยืนอยู่ พี่มันขึ้นคร่อมร่างผมพร้อมกับประกบริมฝีปากอย่างรุนแรงและหนักหน่วง มันเป็นจูบที่เร้าร้อนที่บ่งบอกถึงอารมณ์พี่มันได้เป็นอย่างดี ยิ่งผมดิ้นมากเท่าไรพี่มันยิ่งกดริมฝีปากแรงขึ้นเรื่อยๆ ลิ้นที่ยังรุกร้ำกำลังหาทางเข้าไปในปากของผม ผมกัดฟันแน่นจนพี่มันเอามือมาบีบคางผมจนผมต้องยอมให้ลิ้นพี่มันเข้ามาแต่โดยดี ผมควรจะต้องทำอะไรสักอย่างให้พ้นจากการเสียตัวครั้งนี้ ผมเป็นผู้ชาย ผมเป็นรุก ไม่ใช่พวกแบบนี้ ผมไม่ยอมเป็นฝ่ายรับหรือเป็นเมียใครแน่นอน ผมพยายามนึกแผนการ นึกความคิดดีๆสุดท้ายผมก็คิดออกแล้ว ผมเริ่มจากการจูบตอบอย่างเบาบาง สำหรับผมมันคงไม่มีอะไรเสียไปมากว่านี้แล้ว และผมไม่ยอมเสียซิงให้กับคนเลวๆอย่างพี่มัน ผมเพิ่มแรงจูบขึ้นเรื่อย จนพี่มันตอนนี้เริ่มจะอารมณ์เย็นขึ้น และผมก็เอาหน้าดันหน้าพี่มันเบาๆจนพี่มันผละริมฝีปากออก
“ปล่อยเชือกที่มันผมได้ไหมครับ...น่ะ...น่ะ...ทำแบบนี้มันไม่ถนัด”
ไม่ใช่ว่ามีแต่ผู้หญิงที่ใช้มารยา แต่ผมก็มีเหมือนกัน พี่มันทำท่าคิดหน่อยๆ จนผมต้องดันหน้าของผมไปให้ถึงหูพี่มัน พร้อมกับกระซิบบางอย่างและเลียหูพี่มัน
“น่ะ....ครับ....พี่ป๊อป”
“ไม่หนีแน่น่ะ”
“มาถึงขั้นนี้ ไม่หนีแล้วล่ะครับ”
“รู้ตัวก็ดี”
พี่มันพูดเสียงนิ่งพร้อมกับแกะเชือกที่มัดมือผมอยู่ พอพี่มันแก้มัดเสร็จ พี่มันก็เริ่มประกบริมฝีปากต่อ และผมก็เริ่มปฎิบัติการแผนการผมต่อ ผมค่อยๆดันให้พี่มันนอนราบแล้วผมขึ้นคร่อมพี่มันแทนโดยที่ผมกับพี่มันยังไม่มีใครผละริมฝีปากออก พี่มันทำท่างงก่อนที่จะเริ่มจูบที่เร้าร้อนขึ้นเรื่อยๆ มือของพี่มันยังคงลูบไล้อยู่แถวๆร่องแอวของผม ผมที่ยังคร่อมพี่มันอยู่ได้ดึงมือมันออกมา ทำทีเป็นว่าจับมือพี่มันและเอาเข้าให้ใกล้เชือกที่มัดติดอยู่กับเสามากที่สุด ผมทำอย่างนั้นทีละข้างทีละข้าง พี่มันยังคงไม่รู้สึกตัวว่าตอนนี้ตัวเองเป็นคนที่โดนมัดซะเอง ตอนนี้พี่มันไซร้คอผมอยู่ มันผละออกจากริมฝีปากผมเมื่อไรก็ไม่รู้เพราะผมมัวแต่มัดมือมันอยู่ พี่มันดูดคอผมแรงๆครั้งนึงจนผมร้องออกมาเบาๆ ผมมองไปยังหน้าพี่มันจึงรู้ว่าพี่มันตาเขม็งจ้องผมแบบไม่วางสายตา
“มึง!!!” พี่มันพูดเสียงแข็งและดัง
“หึหึ....อย่างมึงไม่ได้เอากูหรอก” ผมพูดพร้อมแสยะยิ้มและคลานลงจากตัวพี่มัน
“ปล่อยกู!!!” พี่มันตะโกนแล้วครับคราวนี้ ^^~
“ปล่อย? ปล่อยให้โง่หรอ ไอ้เลว!!!”
“ถ้ากูหลุดไปได้ มึงเจอดีแน่!!!”
“แล้วกูจะรอ บ๊ายบาย”
และผมก็เดินออกไปแต่เอ๊ะ....ผมยังทำปฎิบัติการนี้ยังไม่สำเร็จเลย ผมเดินไปหาพี่มันที่ห้องอีกครั้ง มันยังคงแหกปากไม่เลิก
“จุ๊ๆ...อย่าเสียงดังสิครับ”
“ปล่อยกู!!!”
“....” ผมไม่พูดอะไรแต่ขึ้นไปคร่อมพี่มันพร้อมกับปลดกระดุมเสื้อทีละเม็ด
“มึงจะทำอะไร!!!”
“.....”
ผมยังคงไม่ตอบเหมือนเดิม กระดุมเสื้อตอนนี้ได้หลุดออกหมดทุกเม็ด เผยให้เห็นหน้าอกแกร่งของพี่มัน เรียงตัวเป็นแนวยาว ขาว ผมมองอยู่อย่างนั้นจนผมถึงกับเคลิ้มเลยทีเดียว หน้าอกแกร่งของพี่มันทำให้ผมสั่น สะท้านไปทั่วร่างกาย ผมเหมือนจะมีอารมณ์แต่ผมต้องควบคุมเอาไว้ไม่ให้ตะเลิดเปิดเปิงไปมากกว่านี้ ผมค่อยๆเริ่มลูบไล้เอานิ้วทั้งห้าของผมวนเวียนอยู่ที่อกแกร่ง ลูบไล้ไปเรื่อยๆจนถึงป๊อปน้อย
“อือ....มึงจะทำอะไรกันแน่ปัง!!”
“เดี๋ยวไอ้เลวอย่างมึงก็รู้”
ผมพูดด้วยน้ำเสียงที่ยั่วยวนและเริ่มปฎิบัติการต่อด้วยการเปลี่ยนจากมือมาเป็นลิ้นแทน ผมใช้ลิ้นของผมเลียไปตั้งแต่หู จนถึงซอกคอขาวผมเลียวนอยู่อย่างนั้นจนพี่มันถึงกับครางออกมา เสียงพี่มันทำให้ผมเริ่มรู้สึกหวิวๆน่ะเนี่ย ไม่ได้การล่ะผมต้องรีบทำแผนการให้เสร็จไม่งั้นจะเป็นผมเองที่ทนไม่ไหว ผมผละออกจากซอกคอขาวแล้วเลียมาเรื่อยๆจนถึงอกแกร่ง ผมดูดที่เม็ดเล็กๆบนอดแกร่ง มืออีกข้างของผมก็เล่นกับเม็ดเล็กๆเม็ดนั้นอย่างสนุกสนาน ผมผละออกจากเม็ดเล็กๆและรีบเลียลงมาเรื่อยๆเพราะถ้าผมยังทำอยู่อย่างนี้มีหวังผมได้เอาพี่มันจริงๆแน่ เสียงพี่มันที่ครางออกมายิ่งทำให้ปังน้อยของผมเริ่มตื่นตัว แต่ทำไมแค่ผมฟังแค่เสียงพี่มันก็ทำให้ผมถึงกับแทบคลั่งได้ขนาดนี้ ผมเลีย ดูดลงมาเรื่อยจนถึงใต้สะดือผมวนอยู่อย่างนั้นจนป๊อปน้อยตื่นตัวเต็มที่ ขนาดอยู่ในกางเกงป๊อปน้อยมันยังดันออกมาให้เห็นถึงขนาดได้ว่าใหญ่เพียงใด ผมเริ่มรู้สึกกลัวแล้วล่ะสิ และผมก็หยุดอยู่แค่นี้เพราะนี่คือการเอาคืนของผม
“อือ....”
เสียงที่ออกมาบ่งบอกถึงความขัดใจสุดๆ
“ไปจริงๆล่ะน่ะ....ไอ้สัสป็อป.....ฮ่าๆ”
ผมพูดพร้อมกับเดินหัวเราะออกมา เสียงพี่มันยังคงโวยวายไม่หยุด พี่มันคงค้าง คงปวด คงอึดอัดน่าดู ผมเป็นผู้ชายด้วยกันทำไมถึงจะไม่รู้ว่าพี่มันรู้สึกอย่างไร สมน้ำหน้าเล่นกับใครไม่เล่นมาเล่นกับ”ปอปัง”
[Pop]
อือ....มันค้างและปวดมากครับตอนนี้ ไอ้ตัวแสบมันเล่นผมซะ...T^T แล้วใครจะมาช่วยผมเนี่ย? มือก็โดนมัด ผมพยายามทุกวิธีทางเพื่อทำให้เชือกมันขาด ถ้าผมจะรอตอนเช้าให้ไอ้มิกมันมาเรียกผมตื่นเหมือนทุกๆวัน ผมต้องตายแน่ๆ ตอนนี้ ข้อมือผมมีเลือดไหลออกหน่อยๆ ในใจก็พลางต่อว่าไอ้ตัวแสบไปด้วย ที่จริงผมไม่ได้จะทำอะไรมันเลย แค่จะขำๆและขู่มันเท่านั้น แต่พอมันด่าผมแบบนั้นเป็นใครใครก็โมโห ระหว่างที่ผมกำลังคิดและพยายามแก้มัดไปด้วย ก็ได้ยินเสียงคนเปิดประตูเข้ามา
“ใคร!!” ผมตะโกนออกไป ในใจก็คิดว่าไอ้ตัวแสบจะเล่นไม้ไหนอีก
“คุณปกรณ์ ผมรปภ.ครับ เมื่อกี้มีเด็กหนุ่มคนหนึ่งบอกให้ผมขึ้นมาพบคุณปกรณ์อีก10นาที”
“เออ!! เข้ามา”
“O.o”
“ยืนทำอะไรอยู่ รีบมาแก้มัด!!” ผมพูดเสียงแข็งเพราะรปภ.นั่น ยืนงงเป็นตอไม้ คนจะเห็นป๊อปน้อยตื่นอยู่ล่ะมั๊ง เพราะถึงเวลาจะผ่านไปร่วม10นาที แต่มันก็ไม่ได้ทำให้ความต้องการผมลดลงเลยแม้แต่น้อย หลังจากรปภ.แก้มัดเสร็จและออกจากห้องผมไปเรียบร้อย ผมก็ต้องรีบเข้าห้องน้ำเพื่อปอดปล่อยโดยด่วน ปากก็ครางเรียกแต่ชื่อไอ้ตัวแสบ หน้าของมันก็อยู่ในสมองผมตลอดเวลา ไม่รู้ว่าทำไมมันถึงทำให้ผมเกิดอารมณ์ได้ขนาดนี้ สักวันผมต้องได้ยินมันครางชื่อผมแน่นอน!!
-----อัพแล้วน่ะค่ะ เม้นด้วยน่ะ
CRY .q
ความคิดเห็น