คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : บทที่ 5 ความลับของใบหลิวดำ
เฟิหล
ยัฝึฝน่อเนื่อ วันแล้ว วันเล่า เวลาล่วเลยผ่านพ้นไปา เหมัน์
ผลัเปลี่ยนเป็นิมหัน์ ล่วเลยนถึ วัสสานะ หนึ่ปีผ่านไป
หยาฝนโปรยปรายระทบพื้นิน่อนะปลปล่อย ไอวามร้อนพร้อมับลิ่นที่หอมหวาน
อลิ่นิน ลิ่นห้า ที่ลอยมาามลม
ภายในระท่อม หลายวันมานี้สายฝนโปรยปรายลมาอย่าหนัหน่ว ันั้นายราึหมัวอยู่แ่ในระท่อมเพื่อทำระบี่ให้เฟิหล แ่ที่น่าประหลาลับไม่เห็นร่อรอยอารีระบี่ เห็นแ่ระบอไผ่ที่บรรุ ใบหลิวำ เลื่อนลาเ็มพื้น
แท้ริแล้วายราไ้นำใบหลิวมาทำเป็นระาษสีำแผ่นให่
ายราัระาษ แบ่เป็น สี่เหลียมผืนผ้านาเท่าฝ่ามือ วาอ้อนทับันมามาย
“อาเฟิระบี่เ้าเสร็เรียบร้อยแล้ว” เสียอายราพูึ้น
“อรับท่านปู่ ้าะออไปเียวนี้แหละ”
เฟิหลพับเ็บำรา
แล้ววาลไปบนั้นหนัสือ ะที่เฟิหล้าวเ้ามาในห้อโถภายในระท่อมนั้น
ิ้วอเฟิหลวเ้าหาัน
“ท่านปูท่านทำระท่อมเลอะเทอะอีแล้ว”
“ฮ่าฮ่าฮ่า เ้านี่ี้บ่นริ เอาละเรื่อนั้นเอาไว้่อนมารนี้ เ้ารู้หรือไม่สิ่นี้ืออะไร”
ายราี้ไปยัระาษสีำที่อเรียราย
“ระาษที่ทำมาาใบหลิวำใ่หรือไม่” เฟิหลอบำ
“อืม นี่แหละระบี่อเ้า เอาละูให้ี”
สิ้นเสียายรา ี้นิ้วไปยัระาษแผ่นบนสุ
ั่วพริบาแผ่นระาษ็เิารสั่นไหว เล็น้อย ายราวันิ้วไปมา แผ่นระาษ็พุ่ออมายั้านหน้าอายรา
ายราวันิ้วอีสอสามที
แผ่นระาษที่ลอยบนอาาศ็พับเป็นรูปร่าประหลาและลบนฝ่ามืออายรา
“เอาหละเ้าทำไ้หรือไม่” ายราเอ่ยถามและยิ้มอย่าเ้าเล่ห์
“้าะลอูท่านปู”
สิ้นเสียเฟิหล ี้นิ้วไปยัระาษเหมือนายรา
ระาษสั่นสะเทือนเล็น้อย่อนพุ่รไปยั้านหน้าเฟิหล
านั้นเฟิหล็วันิ้วสอสามที แผ่นระาษรูปร่าประหลา็ลบนฝ่ามือ เฟิหลทำามโย ไม่ลำบานั
ายราทำสีหน้าประหลาใ
เนื่อาายรานึแล้อาเฟิแ่อาเฟิสามารถทำไ้
‘เ้าัวแสบถ้าแบบนี้ละ’
ายราปรับสีหน้าไห้เป็นปริ
พร้อมับเสียระแอมัึ้น
“เอา ละนับว่าไม่เลวที่เ็บใบหลิวมาถึห้าปี แล้วถ้าแบบนี้ละ”
ายรา ยื่นนิ่ปลปล่อยปราอันมหาสารออมา ทำให้เิเสียปริแอพื้นินบริเวรอบ้าอายรา เฟิหลที่้อมออยู่นั้นถึับเหื่อาฬ ผุพราย แรันอลมปราอันมหาศาลทำให้ เฟิหลถึั้นหายใิั นี่เป็นรั้แรที่เฟิหลเอับแรันเ่นนี้
เฟิหลั้สิรวบรวมลมปรา่อยๆูับปราธรรมาิ รวบรวม
แล้วปลปล่อยเป็น เยื่อบาๆุ้มาย ึ่สามารถลายามันไ้บ้า
ายราวันี้วอย่าล่อแล้วว่อไว
ระาษยี่สิบว่าแผ่นสั่นไหว แล้วพุ่ออไปวนรอบายรา อย่ารวเร็ว ทันไนั้นเอายราเลื่อนไหวนิ้วอย่าล้ำลึพิสาร ระาษที่ลอยอยู่รอบัว พับเป็นรูปร่าแปลประหลา
พริบาที่ระาษพับเสร็ายราเลื่อนไหวนิ้วมือรวเร็วว่าเิม
ระาษรูปร่าประหลา พุ่ระแทเื่อม่อร้อยเรียประสานันเป็นรูปร่าระบี่ยาวสอ*เียะ
ระบี่ระาษนั้นหมุนวนรอบัวายราอย่า้าๆ
บรึม ~ !
ฝุ่นลุ้ระาย เสียระบี่ระาษปัลบนพื้น้านหน้าายรานมิเห็น้ามระบี่
“เอาละทีนี้ถึาเ้าละอาเฟิ”
สิ้นเสียายรา
เฟิหลปลปล่อยปรานะวัน้ำันทราออมารอบัว
านั้นเริ่มวันิ้วมือท่วท่าพิสาร เหมือนายรา แผ่นระาษสั่นไหว
บรึม ~ !
เสียัึ้อไปทั่วบริเวระท่อม
แผ่นระาษฟุ้ระายไปทั่วห้อโถภายในระท่อม
“ฮ่า ฮ่า ฮ่า
ฮ่า” ายราระเบิเสียหัวเราะัลั่น พร้อมับล่าวึ้น
“เฮ้อ ~ เ้านี่ทำระท่อมเลอะเทอะหม สสัย้าะมีน่วยเ็บวะแล้ว”
“ท่านปู่นี่เ้าเล่ห์ริๆ” เฟิหลบ่นพึมพรำับัวเอเบาๆ พร้อมอาารแปลใ
“้ามีเรื่ออยาถามท่าปู่”
“เอาละพูมาเลย”
“้าถ่ายลมปราปริมามหาศาลลในระาษ แ่ทำไมระาษถึไม่ีาเลยละท่าปู่”
เฟิหลถาม้วยท่าทีสสัย
“เอาละไปนั่่อนเถอะ
้าะเล่าวามลับอใบหลิวำให้ฟั”
ายรานั่ลบนเ้าอี้ในห้อโถพร้อมับ
เฟิหล ึ่รินน้ำาล บนออย่า้าๆ
“เมื่ออนปู่ยั
เยาว์วัยปู่ไ้เินทาร่อนเร่พเนรออนอ่านไปยัทิเบเพื่อศึษา วรยุทธ์
ระหว่าเินทานั้น้าไ้พบับหมู่บ้านหลิ่ว หมู่บ้านนี้ส่วนมาเป็นโรีเหล็
ึ่ส่วนมาะี พวเรื่อมือล่าสัว์ และอุปร์เษรรรม ้าบัเอิไปเอวามลับอารีเหล็ที่นั่นเ้า”
ายราหยุพัื่มาและเล่า่อ
“ที่ปู่สัเพบือหมู่บ้านแห่นี้ล้อมรอบไป้วย้นหลิวมามาย ที่ประหลาือ้นหลิวบา้นลับมีใบสีำ ปู่ึเ้าไปสอบถามโรีเหล็แห่หนึ่ในหมู่บ้าน เ้าอโรีเหล็บอปูว่า ้นหลิวพวนี้มีอยู่ที่นี้มา้านานแล้วึ่าวบ้านที่นี่เรียันว่า ใบหลิวเหล็ำ
าวบ้านะนำใบหลิวำที่มีุสมบัิพิเศษมาเป็นส่วนผสมสำัอารีเหล็ใบหลิว พวนี้มีเส้นใยที่แปลประหลาสามารถผสานเ้าับเนื้อเหล็ไ้เป็นอย่าีทำให้แ็แรทนทานเป็นอย่ามา
ไม่บิ่นหรือแ่าย”
“แล้วทำไมท่าปู่ถึไม่ีระบี่ที่มีส่วนผสมอใบหลิวำ
แทนระบี่ระาษพวนี้ละ” เฟิหลเอ่ยึ้นมา
“อนนั้นปู่ไ้ทอลอไห้โรีเหล็
ีระบี่ึ้นมาัวระบี่นั้นสีำสนิท ปู่ถ่ายปรานลไปในัวระบี่ ที่น่าแปลือัวระบี่ทนทาน
ปรานไ้ถึสิบส่วน ระบี่ธรรมานั้นแ่ปราเ้าส่วน็เิรอยร้าวแล้ว ่าีเหล็
บอับปู่อีว่าถ้าเราผสมใบหลิวมาไปหรือน้อยไปะทำให้ัวระบี่นั้นแหั่าย ันั้นึ้อผสมในปริมาที่พอเหมาะ นับานั้นมาปู่็อยู่ที่หมู่บ้านแห่นั้น ศึษานเอวามลับอเส้นใยใบหลิวำ
เส้นใยหลิวำนั่นเหมือนเส้นีพรอนเราสามารถทนทานปราและส่ผ่านถ่ายปรานไ้อย่ารวเร็ว
แถมมีวามเ็แรยืหยุ่นในะถ่ายปราลไป้วย ยิ่เ้าถ่ายปราลไปมาเท่าไ ระบี่อเ้า็ะมีอนุภาพรุนแรมาเท่านั้นเพราะเหุนี้แหละปู่ถึนำมาทำเป็นระบี่ระาษ
เพราะถ้ามีส่วนผสมอย่าเ่นเหล็หรือส่วนผสมอื่นๆ ุสมบัิอเส้นใยหลิว็ะลทอนล”
ายราพูเสร็
ึหยิบใบหลิวำึ้นมาในมือพร้อมผนึปราถ่ายเทลในใบหลิวำัอออย่าไปอย่ารวเร็วใบหลิวำที่ถูัออไป
ถึับมหายลไปในพื้นิน
“เ่นนี้แล้ว ในยุทธ์ภพภาลา
ัไม่มีอาวุธิ้นไ้ทำลายระบี่ระาษอเ้าไ้”
ายราล่าวพร้อมยอน้ำาึ้นื่ม……
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
*หนึ่ เียะ ประมา 35 เ็นิเมร
ความคิดเห็น