...เหตุผลที่ต้องเป็นเธอ...

เนื้อเรื่อง

ณ.โรงแรมสุดหรู บนเกาะแสนสวยแห่งหนึ่ง
ชมพู่หรือชมพูนุช สาวสวยผู้เพรียบพร้อม ไปเที่ยวกับกลุ่มเพื่อนซึ่งประกอบไปด้วย ริน/รินรดา สาวสวยใจดี อิง/อรดา สาวมั่นแห่งกลุ่ม และ แพรว/แพรวพรรณ สาวร่างใหญ่นิสัยดี ทั้ง4เป็นเพื่อนสนิทกันตั้งแต่สมัยเรียน
"ดูผู้ชายพวกนั้นสิ มองชมพู่กันใหญ่เลย"อิงกล่าวขึ้น
"หล่อๆทั้งนั้นเลยอ่ะ"แพรวเสริม
 มีหนุ่มมากมายมาชอบชมพู่แต่ชมพู่ก็ไม่เคยสนใจ เพื่อนๆก็ต่างสงสัยกันว่าทำไมชมพู่ถึงไม่ชอบใครเลยสักคน
"ฉันไม่สนใจหรอก"ชมพู่กล่าว
"ทำไมเธอไม่สนใจใครเลยล่ะ มีหนุ่มๆมากมายมาชอบเธอตั้งแต่สมัยเรียนแล้ว ฉันไม่เห็นเธอจะสนใจใครเลยสักคน"รินถามอย่างสงสัยมานาน
"ก็ฉันไม่ชอบนี่"ชมพู่ตอบ
 แล้วสาวๆต่างพากันไปเล่นน้ำอย่างสนุกสนาน

....................................................................................
 หลังจากกลับจากการไปเที่ยว ทุกคนต่างทำงานกันปกติ ชมพู่นั้นเปิดร้านเบเกอรี่ซึ่งเป็นสิ่งที่ชมพู่ฝันไว้ตั้งแต่เด็กโดยมีรินเป็นหุ้นส่วน
"ว้าวชมพู่ น่าทานจัง"รินเอ่ยชมคุ๊กกี้สูตรใหม่ของชมพู่ที่เพิ่งออกมาจากเตาร้อนๆ
"ลองชิมดูสิ อร่อยหรือเปล่า"ชมพู่ชวนให้เพื่อนชิม
"อืม อร่อยมากๆเลย ฝีมือเธอไม่เคยตกเลยนะ"
"เดี๋ยวฉันลองเอาไปให้ยัยแพรวกับยัยอิงชิมก่อนนะ ฝากเฝ้าร้านด้วย"
"ได้เลย"
"งั้นฉันไปก่อนนะ"
 ชมพู่นำขนมไปให้เพื่อนสนิทอีกสองคนชิมซึ่งต่างก็ได้รับคำชมกลับมา
"ขนมเธออร่อยไม่มีตกเลยนะ"อิงชม
"ใช่ๆ ขอฉันไว้หมดเลยนะ"แพรวกล่าว
"ได้สิ เดี๋ยวฉันกลับก่อนนะ จะไปช่วยรินเฝ้าร้าน"ชมพู่บอกเพื่อนๆ
"จ้า ขับรถดีๆนะ บ๊ายบาย"อิงกล่าวลาเพื่อน
 หลังจากนั้นชมพู่ได้ขับรถเพื่อกลับไปที่ร้าน
โครม!!!!!
"ว้า แย่แล้ว"ชมพู่อุทานกับผลงานที่เธอได้ทำขึ้น เธอขับรถไปชนกับรถคันหน้าอย่างจัง
"ฉันจะทำไงดีเนี่ย" ชมพู่พูดกับตัวเอง
 ทันใดนั้นเจ้าของรถหรูคันหน้าเปิดประตูลงจากรถเมื่อชมพู่ได้เห็นเข้า เธอถึงกับชะงัก
"คุณครับ คุณครับ"เจ้าของรถคู่กรณีรูปหล่อมาเคาะประตูรถของชมพู่
"ค่ะๆ"ชมพู่รีบลงจากรถ
"ขอโทษนะคะ คือฉันไม่ได้ตั้งใจค่ะ"ชมพู่ขอโทษ
"อ่อ ไม่เป็นไรหรอกครับ เดี๋ยวเรียกประกันนะครับ"
"ค่ะๆ ได้ค่ะ" ชมพูกุลีกุจอโทรศัพท์เรียกประกันมาทันที
 ชายหนุ่มคนนั้นไม่ใช่ใครที่ไหน เขาคือ เอกหรือเอกรินทร์ เพื่อนร่วมห้องสมัยมัธยมต้นของชมพู่ที่ไปเรียนต่อต่างประเทศ ซึ่งแม้เวลาจะผ่านไปเกือบ10ปี แต่ชมพู่ก็ไม่ลืมชายหนุ่มผู้ซึ่งมีผมสีน้ำตาลเข้ม แววตาอ่อนโยน หน้าสดใสขาวสะอาดผู้นี้เลย แต่ชายหนุ่มกลับไม่มีท่าทีว่าจะจำชมพู่ได้เลย ซึ่งชายหนุ่มผู้นี้คือเหตุผลที่ทำให้ชมพู่ไม่สนใจคนที่มาจีบเลย
"นี่ครับนามบัตรของผม พอดีวันนี้ผมมีประชุมครับ ติดต่อผมมาละกันนะครับ"ชายหนุ่มกล่าวพลางยื่นนามบัตรให้กับชมพู่
"ได้ค่ะ เดี๋ยวฉันจะติดต่อกลับไปนะคะ"
"ได้ครับ งั้นผมไปก่อนนะครับ" กล่าวพร้อมกับขึ้นรถคันหรูไป

....................................................................................
10ปีที่แล้วณ.โรงเรียนมัธยมต้นแห่งหนึ่ง
"ชมพู่ๆวันนี้ห้องเราจะมีคนมาใหม่นี่"อิงบอกกับชมพู่
"นั่งที่เร็วครูมาแล้ว"หัวหน้าห้องกล่าวขึ้น
"นักเรียนเคารพ"
"สวัสดีค่ะ/ครับคุณครู"
"สวัสดีจ๊ะนักเรียน วันนี้จะมีเพื่อนมาใหม่นะ อ๊าวเข้ามาแนะนำตัวสิจ๊ะ"คุณครูประจำชั้นคนสวยกล่าว
"ครับ สวัสดีครับ ผมชื่อเอกรินทร์ครับ เรียกผมว่าเอกก็ได้นะครับ"นักเรียนใหม่กล่าวขึ้น เขามีผมสีน้ำตาลเข้ม แววตาอ่อนโยน หน้าสดใสขาวสะอาด

....................................................................................
"ชมพู่ ชมพู่"รินเรียกชมพู่ที่ตกอยู่ในภวังค์
"จ๋า มีอะไรหรอ"ชมพู่ตอบ
"เธอเป็นอะไร นั่งเหม่อตั้งแต่กลับมาแล้ว"รินถามชมพู่
"เปล่า ไม่มีอะไรหรอก"
"แล้วนี่รถเธอไปโดนอะไรเข้ามาน่ะ"
"อ๋อ พอดีฉันขับรภไปชนมาอ่ะ รู้ไหมว่าฉันขับไปชนใครมา"
"ใครหรอ"
"เธอจำเอกได้เปล่า เอกรินทร์น่ะ คนที่อยู่ห้องเดียวกะพวกเราตอนม.ต้นอ่ะ"
"อ่อ ที่เข้ามาใหม่ตอนกลางเทอมใช่ป่ะ นี่เธอไปขับรถชนเขามาหรอ"
"อืม ใช่"
รินสงสัยในท่าทางแปลกๆของชมพู่เพื่อนรักเมื่อเขาไปเจอกับเพื่อนเก่าอย่างเอก

*************************************************
**โปรดติดตามตอนต่อไป**

ช่วยๆกันโวท และคอมเม้นด้วยนะคะ

ขอบคุณค่ะ