ลำดับตอนที่ #18
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #18 : XiuKai รักที่มองไม่เห็น1
"ีรับ.เอีย้ายอีนิ.รับพัไ้รับ"
ผมเินมาพัามที่าล้อบอ.ทันทีที่ผมมานั่่าแ่หน้าประำัวอผม็รีบเ้ามาเิมเมอัฟที่เริ่มืเพิ่ม.ผม็ทำไ้แ่เพียนั่นิ่ๆให้พี่เาัาร.อ่า...ทุนะว่าผมเป็นใร.อแนะนำัวหน่อยแล้วัน.ผมิม.อิน.อายุ27 เป็นร้อนัแสเล่นละรมา็หลายเรื่อร้อเพลมา็หลายเพล.ส่วนผมะทำหน้าที่าแน์ประำว.วอผมือ.JJCH. มีสมาิ4น ือ ผม านยอล.แ.ูโอฮ ื่อวอเรา็มาาอัษรัวแรอื่ออเรานั้นเอรับ.และอนนี้็เป็น่วพัอารถ่ายแบบ
. "เสร็แล้ว.อยู่ในห้ออย่านหล่ะ"
"ร๊าบบบ" ผมหันไปอบพี่่าแ่หน้า.พี่เาเปลี่ยนเสมือนพี่สาวอผมนหนึ่เพราะพี่เาเ้าใผมทุอย่าผมถึ้าให้พี่เาเป็น่าประำัว
. "เหนื่อยไหม"
"ไม่เท่าไหร่"
ผมหันไปอบานยอลแล้วส่ายหน้าเป็นารยืนยันสิ่ที่ผมพู.านบอลึให้ผมสบลที่ไหล่ว้าแล้วลูบลุ่มผม.ผมอย่าเบามือ.ผมหลับาพริ้มปล่อยให้านยอลทำามใอบ.ทุรั้ที่านยอลทำแบบนี้มันมัะลวามเหนื่อยอผมไปไ้เยอะ.ทุนไม่้อสสัยสถานะอเราหรอเป็นอย่าที่ทุนินั้นแหละรับ.เราสอนบัน.แน่นอนทุนในวอเรารู้และอนนี้เราอยู่ในห้อส่วนัวึไม่้อลัวใรมาเห็น
. แร๊
. "อินานยอล.ะเริ่มถ่ายแบบ่อแล้วน่ะ" ผมเ้ออมาาไหล่อานยอล.เมื่อเห็นว่าเป็นแมันทำให้ผมโล่อ.เราไม่อยาให้ใรมาเห็นเพราะื่อเสียอวเรามันะเสียหายเอาไ้.านยอลบอผมไว้แบบนั้น
. "อืม านยอลไปเลยไหม"
"นายไป่อนเถอะ"
ผมเินออมายิ้มให้แ.แว๊บหนึ่ผมเห็นสายาอแสั่นระริ่อนะลับเป็นปิ
. "อบุ ทุนที่ั้ใทำานนะรับ"
พวผมทั้4โ้อบุพี่ๆทีมานทุนที่ั้ใทำานันในวันนี้.พี่ๆทุน่าปรบมือให้พวผมแล้วแยย้ายับไปเ็บอ.พวผม่าแยย้ายันไป
. ปึ! เปี๊ยะ!
"โอ๊ย! / อิน ระวั!"
านยอละโนบอผม.ผมเยหน้าึ้นมา็ใ.พี่ทีมานที่ทำเรื่อไฟฟ้าถูไฟ็อลมาทั้ผมและพี่เา่าล้มไปที่พื้น.หลัอนเ้าับสปอร์ไลไลท์ ทันทีที่ผมั้ัวไ้ผม็รีบพยุให้พี่เาลุึ้นเพราะูเหมือนพี่เาะสลบไปแล้ว.แ่าเเ้ารรมันไปเี่ยวับสปอร์ไลท์ ที่ผมนเมื่อี้ผมพยายามึาาเออแ่โันไม่เ้า้า.
. เปี๊ยะ
ผมเยึ้นไปมอามเสีย้วยแววาที่เ็มไป้วยวามหวาลัวสายไฟเส้นหนึ่าลมา็อบริเวาอผม.ผมล้มลทั้ยืน.โลทาใบอผมมันมืไปหม ผมมอไม่เห็นอะไรเลย...
"อาารอุอินมีเพียาที่หน้าเป็นห่ว.อย่าอื่นปิทุอย่า.เี๋ยวหมอะเอาผ้า็อออนะรับ"
"หมอผมะมอเห็นใ่ไหม" ผมถาท้วยเสียสั่นเรือ.ั้แ่เหุาร์วันนั้นนี้มัน็หนึ่อาทิย์แล้วที่ผม้ออยู่โยที่มอไม่เห็นอะไรเลย.ผมลัว.ลัวเหลือเิน.ที่ะ้ออยู่ับวามมื้อใ้ีวิับวามมืไปลอีวิ
. "หมอรับประันไม่ไ้" ยิ่หมอพุแบบนี้ผมยิ่ลัวมาว่าเิม
. "อินนายะ้อมอเห็น"
"านยอล.นั้นนายใ่ไหม"
ผมวานมือหาานยอลไปทั่ว.านยอลเอื้อมมือมาับมือผใไว้แนบ้าแ้มวามอบอุ่นที่มือ้าานยอลมันทำให้ผมรุ้สึอุ่นใึ้นมา
. "พร้อมแล้วนะรับ"
ผมพยัหน้าอบอย่าล้าๆลัวๆ.านยอลระับมือผมให้แน่นึ้นเ่นเียวับผมที่ำมือานยอลไว้แน่น.ผ้า๊อถูแะออาาผม้านๆนหม.ผม่อยๆลืมาึ้น.ราวับหัวใอผมถูบีบทำไมพระเ้าใร้ายับผมแบบนี้....วามมื... ือสิ่แรที่ผมเห็นไม่ใ่แสสว่าอย่าที่ผม้อาร.ผมระพริบารั่วระสับระส่ายไปฟม.ทำไม ทำไมันทั้ๆที่ลืมาอยู่แท้ๆทำไมผมับมอไม่เห็นอะไรเลย! น้ำาผมไหลพราทำไมพระเ้าถึโหร้ายับผมเ่นนี้.ผมทำอะไรผิัน
. "อินนายมอเห็นไหม"
ไม่! ฮึ.ันมอไม่เห็น! ฮึ.ทำไมันมอไม่เห็น.ทำไม!! ฮือออออ"
Talk
มาแบบสั้นๆ.ยัไม่ไ้แ้ำผิทั้ใหม่และเ่าเพราะอัฟในโทรศัพท์
ย้ำ! อย่าลืมไปูวิีโอ.xiukai "SF " ,รัที่มอไม่เห็น
รันอ่านทุนนนนนน
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น