ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : 4 ไปโรงเรียนวันแรก
อ่า........ หน้าชาหมดเลยฉัน แอร๊ยยยยย >////< เจ้าชายแห่งวงการเทนนิส และก็เป็นเจ้าชายของฉันด้วย 555 อืม.....ว่างจังเลยแหะ เปิดเพลงฟังดีกว่า เฮ้ๆๆๆ ล่าๆๆๆ ติ๊ด! เพลงบ้าบออะไรเนี่ย -_-^ แล้วมาอยู่ในคอมฯ ฉันตั้งแต่เมื่อไหร่ พรุ่งนี้ก็เรียนๆๆ ขี้เกียจจังแฮะ
ติ้ง...ต๊อง.... (-_-) ใครมาอีกเนี่ย " มาแล้วค่า " พูดจบฉันก็รีบลุกขึ้น ออกไปที่ประตูรั้วหน้าบ้าน ติ้ง...ต๊อง.... โอย! เร่งจังเลย.... อยากรู้จังว่าใครมานี่ก็ใกล้เย็นแล้วยังไม่อาบน้ำเลย ถ้าคุณย่ามาเห็นในสภาพนี้โดนดุแน่ -_-^^ คราวนี้อิฉันก็อวสาน
" มาแล้วค่า...ไม่ทราบว่ามาหาใครค่ะ อะ...เอ๊ะ! " อีตาเรียวมะนี่ > < มาได้ไงอ่ะ คิดถึงฉันหรอ...ไม่ใช่และ =_=^^
" ไง
" ยิ้มแบบนั้นหมายความว่าไงย่ะ !
" มีธุระอะไรไม่ทราบ "
" มาหาเธอไง " คิดถึงฉันหรอ... แอร๊ยยย ไม่ใช่!
" เพื่อ?? " ถามต่อไป ถามต่อไป
" เอาผ้าเช็ดหน้าเธอมาให้เธอทำหล่นไว้น่ะ " อุ้ย! จริงด้วย ฉันทำตกไว้นี่น่า
" ขอบใจ " ชึ่บ! มือไวปานความคิด " งั้น...เจอกันพรุ่งนี้นะ ^ ^ "
" อืม กลับล่ะ " แล้วเขาก็กลับหลังหันเดินกลับไป แล้วฉันจะมายืนมองอยู่ทำไมเนี่ยกลับเข้าบ้านดีกว่า ตึกๆๆๆ ทำการบ้านดีกว่า(ความจริงว่าจะไม่ทำ) อืม...ง่ายๆ ไม่มีอะไรยุ่งยากมาก เขียนๆๆๆ ห่าวๆ กี่โมงแล้วหว่า... 20:23 นาที โอย...เผลอแป๊บเดียวก็ 2 ทุ่มกว่าแล้วหรอ อาบน้ำดีกว่า....
ซ่า........ ล้า....ลา ล้า...ลา สดชื่นจริงเลย ปิ๊ด! แหมะๆๆ (เสียงน้ำหยดน่ะ ปิดน้ำฝักบัวแล้ว) เช็ดตัวดีกว่า.....เสร็จแล้วก็แต่ตัว.....
" ขณะนี้พายใต้ฝุ่น.....กำลังเคลื่อนที่มาที่โตเกียวโปรดระวังฝนตกหนักด้วยค่ะ และข่าวกีฬาวันนี้ บลาๆๆ บลาๆ " อ่ะ! มีคนเปิดทีวี แล้วก็มีผูประกาศข่าวบอกสภาพอากาศตามเวลา 2 ทุ่มกว่าๆ เป็นเรื่องปกติที่คุณย่าจะกลับมาแล้วก็เปิดทีวีดูสถาพอากาศทุกวัน แอ๊ดดดด ฉันเปิดระตูออกมาเบาที่สุดเท่าที่จะทำได้ ตึกๆๆ แล้วค่อยๆเดินขึ้นบันได ตึกๆๆ ถึงห้องแล้ว...แอ๊ดดดดด.......ปัง! อุ้ย! สงสัยปิดดังไปแหะ " นอนดีกว่า " พูดจบฉันก็โดดขึ้นเตียงตามนิสัยที่เคยชินของฉัน แล้วก็หลับไป.......
อืม......ฉันหรี่ตาขึ้นมามัวๆ เพราะแสงแดดที่ส่องเข้ามาทางหน้าต่างที่เปิดม่านทิ้งไว้ส่องเข้ามาแย้งตา " เช้าแล้วหรอเนี่ย " ฉันพึมพำออกมาเบาๆอย่างงัวเงีย... " อืม...กี่โมงแล้วเนี่ย 08:30 นาที เห้ย!!! สายแล้วนีหว่า " พรึ่บ!!! เมื่อฉันมองดูที่นาฬิกาบนหัวเตียงก้ปาเข้าไปเกือบเก้าโมงแล้ว แล้วฉันก็รีบลุกขึ้นจากเตียง คว้าผ้าเช็ดตัวแล้ววิ่งไปอาบน้ำ ซ่า.....ผ่านไปเร็วปานไม่ได้อาบน้ำ แล้วรีบวิ่งขึ้นมาแต่ง ตึกๆๆๆ ปัง!!!
ฟึ่บๆๆๆ ไม่ต้องแปลกใจ ตอนนี้ฉันกำลังแต่งตัวด้วยความเร็วสูงที่ไม่เคยทำมาก่อน ฟึ่บ! โอเคผูกโบเรียบร้อยแล้ว ต่อไปก็ลงไปข้างล่างเพื่อไปกินข้าวชาว ตึกๆๆๆๆ ฉึ่บ! ฉันรีบนั่งลงที่โต๊ะอาหารแล้วกินขนมไปกับนมสดที่แม่เตรียมไว้ให้ ง่ำๆ กี่โมงแล้วหว่า....08:40 นาที อ๊ากกก TOT อีก 20 นาทีก็จะเข้าเรียนแล้ว ไปดีกว่า ฟึ่บ! ฉันวางแก้วนมสดลงแล้วหันไปพูดกับแม่ " หนูไปก่อนนะค่ะแม่ " แม่ที่กำลังล้างชามอยู่ก็หันมายิ้มให้ฉันและบอกว่า " เดินดีๆนะลูก " เป็นประโยคที่แม่พูดประจำทุกวันที่ฉันไปโรงเรียน -_-^ " ค่า " เอาล่ะที่นี่วิ่งโล๊ดดดดดดด ฟวิ๊วววววว
แฮกๆๆ ในที่สุดก็มาถึงโรงเรียนได้ทันเวลาก่อนเขาเรียนฉันนั่งลงตรงที่ประจำของฉันที่ไม่มีใครมานั่งคู่ด้วย โดดเดี่ยวเดียวดาย... เพราะฉันเป็นตัวเศษของห้อง ตึกๆ ฟึบ! เฮ้อ! คราวนี้ก็เอาวิชาคณิตศาสตร์ขึ้นมาวางไว้บนโต๊ะรอ
" ซากุโนะ " อ่ะ โอซาคาดะเรียกฉันขึ้นหลังจากที่ฉันหม่อมองออกไปนอกหน้าต่างนาน อีกอย่างชื่อเต็มของฉัน คือ ริวซากิ ซากุโนะ แต่ทุกคนมักเรียนฉันว่าริวซากิ เพราะไม่สนิทกับฉันเท่าไหร่เลยเรียกแบบนั้น บางคนก็บอกว่า...มันเพราะดี
" จ้า " ฉันตอบกลับไป ท่าทางแบบนี้คงมีเรื่องอะไรมาเล่าให้ฟังอีกล่ะสิ -_-^ ขี้เกียจฟังอ่ะ
" นี่ๆๆ ได้ยินข่าวไหมว่าจะมีเด็กผู้ชายย้ายมาจากอเมริกา แล้วมาอยู่ห้องเราน่ะ " หมายถึงเรียวมะสินะ
" อ๋อ....รู้แล้วจ้ะ ทำไมหรอ " แกล้งถามไปงั้นแหละ ไม่ได้อยากฟังเลยสักนิด
" ก็...มีคนบอกว่าเขาเป็นเจ้าชายแห่งวงการเทนนิสน่ะ " ใช่ชัวๆ อีตาเรียวมะแน่นอน
" ครูมาแล้ว!!! " เพื่อนคนหนึ่งในห้องตะโกนขึ้นแล้วทุกคนก็รีบกลับไปนั่งที่ใครที่มัน แล้วเงียบ... รอหัวหน้าสั่งทำความเคารพ
" ทุกคนทำความเคราพ " " สวัสดีครับ/ค่ะ " ทุกคนพร้อมใจโค้งทำความเคารพ แล้วทุกคนก็นั่งลง
" เอาล่ะทุกคน รู้แล้วใช่ไหมว่าวันนี้เรามีเพื่อนใหม่ที่เพิ่งย้ายมาจากอเมริกา งั้นเรามารู้จักกับเขากันดีกว่า เอจิเซ็นคุง ออกมาแนะนำตัวสิ " อาจารย์ประจำชั้นของเราพูดขึ้น แล้วเรียวมะก็ก้าวออกมาจากด้านหลังของอาจารย์ แล้วเริ่มแนะนำตัว
" สวัสดีครับ ผมชื่อ เอจิเซ็น เรียวมะ ครับ ฝากตัวด้วยครับ " พูดจบก็มีเสียงจอกแจ๊กกันใหญ่ ทุกทีเลยพวกนี้เวลามีเพื่อนใหม่มาฉันล่ะเซ็ง!
" เอาล่ะเอจิเซ็นคุง ตรงที่นั่งริมหน้าต่างยังไม่มีใครนั่ง เธอไปนั่งข้างๆ ริวซากิ แล้วกันนะ " หา! ว่าไงนะให้เขามมานั่งข้างฉันหรอ บ้าน่ามีหวัง...กัดกันตาย -_-^^ " ครับ " พูดจบเขาก็เดินตรงมาที่โต๊ะฉันแล้วนั่งลงตรงโต๊ะข้างๆที่ติดหน้าต่างพอดี
" ไง เจอกันอีกแล้วนะ " เนี่ยหรอวิทีทักเพื่อนใหม่ของนาย (-_-)
" ค้า แล้วนายมาเรียนที่นี่ทำไม " ถามไปเถอะแม้จะเสียมารยาท
" เรื่องของฉัน <(-_-)> " ตอบได้หน้าตายสุดๆ แถมยังเอามือมาเท้าหัว เซ็งจังนั่งข้างอีตานี่ +_+^ จะบ้าตาย
"เอาล่ะ เรามาเริ่มเรียนวิชาแรกกันเลยนะ " อาจารย์พูดขึ้นทำให้ฉันเลิกสนใจเอจิเซ็น แล้วหันไปฟังอาจารย์สอนแทน วิชาเลขนี่ก็ช่างหน้าเบื่อ เดี๋ยวคำนวนนู่น นี้ นั่น ปวดหัวจะตาย อะไรที่เอาไว้ใช้ในชีวิตประจำวันนะ จำอยู่หรอกนะ แต่ไอ้สูตรคำนวนลิตรของยาเนี่ย สอนให้นักเรียนไปเป็นหมอเหอะ! =3= ผ่านไป 1 ชั่วโมง กริ้งๆๆ!!!! ^o^ เย้! หมดคาบเรียนคณิตฯที่แสนน่าเบื่อแล้ว ไชโยๆๆๆๆ " เอาล่ะวันนี้พอแค่นี้ อย่าลืมทำการบ้านที่สั่งไปด้วยล่ะ " เอาล่ะๆ ทั้งคาบเลย พูดจบอาจาร์ก็เดินออกจากห้องไป แล้วก็ถึงช่วงพัก 10 นาทีของแต่ละคาบ แต่อาจไม่ได้พักทุกคนวิ่งมาที่โต๊ะของเอจิเซ็น แล้วถามนู่ นี่ นั่น เสียงดังไปหมดเลย หนวกหูชะมัด =O=
" เอจิเซ็นค่ะ มีแฟนหรือยังค่ะ " กรี๊ดดดด >O< ยัยบิวตี้ เชอร์รี่ ถามเอจิเซ็นของฉานนนนว่ามีแฟนยัง (เขามาเป็นของฉันตั้งแต่เมื่อไหร่ ช่างมัน!) เอจิเซ็นทำท่าอึกอักแล้วหันมาทางฉัน แล้วพูดว่า... " นี่ไงครับ...แฟนผม ^_^ " ว่าแล้วเชียวว่าเขาต้องตอบแบบนี้ แถมชี้มาทางฉันอีก =_=^
" จะ....จริงหรอค่ะ =O= " ยัยบิวตี้ เชอร์รี่ ถามอีก คงช๊อคล่ะสิท่า 55 ต้องแกล้งซะหน่อย
" ใช่! เราเป็นแฟนกัน ^ ^ " ฉันตอบออกไปทำให้ทุกคนมองมาทางฉันโดยอัตโนมัติ พรึ่บ! ให้มันได้ยังงี้เซ่! -_-^
" มะ...ไม่เชื่อ!!! ฉันไม่เชื่อ!!! งั้นคุณลองจูบริวซากิ ให้ดูหน่อบสิ! " กรี๊ดดดด จูบเลยหรอย่ะเนี่ยถึงจะเชื่อ ใช่สิก็ยัยนี่เป็นแฟนคลับตัวยงของเอจิเซ็นนี่น่า แล้วตราหน้ากับเพื่อนๆว่าจะขอเขาเป็นแฟนให้ได้
อยู่ดีๆ เรียวมะก็หันมาแล้วเอามือมาจับแก้มฉันเพื่อยกหน้าขึ้น แล้วเรียวมะก็ เลื่อนหน้าลงมาเรื่อยๆ เรื่อยๆ จนในที่สุดริมฝีปากอ่อนนุ่มของเขาก็มาทาบอยู่ที่ริมฝีปากบางของฉันแล้วเรียวมะก็จูบอย่างอ่อนหวาน มาก และเรียวมะก็หันไปพุดกับยัยบิ้วตี้ เชอร์รี่ว่า " เชื่อรึยังล่ะ "
" กรี๊ดดดดดดดดด " แล้วนางก็วิ่งออกไปโดยพลัน -//////- โอย....อายเพื่อนอ่ะ ทำลงไปได้ไงเนี่ย กริ้งๆๆ!!!! อ่ะถึงคาบเรียนภาษาอังกฤษแล้วฉันรีบเอาสมุดกับหนังสือมาเตรียมไว้บนโต๊ะพร้อม โอย....รู้สึกเหมือนอยากตายโดนพลันนนนนน -///////- เขินอ่ะ.....
ติ้ง...ต๊อง.... (-_-) ใครมาอีกเนี่ย " มาแล้วค่า " พูดจบฉันก็รีบลุกขึ้น ออกไปที่ประตูรั้วหน้าบ้าน ติ้ง...ต๊อง.... โอย! เร่งจังเลย.... อยากรู้จังว่าใครมานี่ก็ใกล้เย็นแล้วยังไม่อาบน้ำเลย ถ้าคุณย่ามาเห็นในสภาพนี้โดนดุแน่ -_-^^ คราวนี้อิฉันก็อวสาน
" มาแล้วค่า...ไม่ทราบว่ามาหาใครค่ะ อะ...เอ๊ะ! " อีตาเรียวมะนี่ > < มาได้ไงอ่ะ คิดถึงฉันหรอ...ไม่ใช่และ =_=^^
" ไง
" ยิ้มแบบนั้นหมายความว่าไงย่ะ !" มีธุระอะไรไม่ทราบ "
" มาหาเธอไง " คิดถึงฉันหรอ... แอร๊ยยย ไม่ใช่!
" เพื่อ?? " ถามต่อไป ถามต่อไป
" เอาผ้าเช็ดหน้าเธอมาให้เธอทำหล่นไว้น่ะ " อุ้ย! จริงด้วย ฉันทำตกไว้นี่น่า
" ขอบใจ " ชึ่บ! มือไวปานความคิด " งั้น...เจอกันพรุ่งนี้นะ ^ ^ "
" อืม กลับล่ะ " แล้วเขาก็กลับหลังหันเดินกลับไป แล้วฉันจะมายืนมองอยู่ทำไมเนี่ยกลับเข้าบ้านดีกว่า ตึกๆๆๆ ทำการบ้านดีกว่า(ความจริงว่าจะไม่ทำ) อืม...ง่ายๆ ไม่มีอะไรยุ่งยากมาก เขียนๆๆๆ ห่าวๆ กี่โมงแล้วหว่า... 20:23 นาที โอย...เผลอแป๊บเดียวก็ 2 ทุ่มกว่าแล้วหรอ อาบน้ำดีกว่า....
ซ่า........ ล้า....ลา ล้า...ลา สดชื่นจริงเลย ปิ๊ด! แหมะๆๆ (เสียงน้ำหยดน่ะ ปิดน้ำฝักบัวแล้ว) เช็ดตัวดีกว่า.....เสร็จแล้วก็แต่ตัว.....
" ขณะนี้พายใต้ฝุ่น.....กำลังเคลื่อนที่มาที่โตเกียวโปรดระวังฝนตกหนักด้วยค่ะ และข่าวกีฬาวันนี้ บลาๆๆ บลาๆ " อ่ะ! มีคนเปิดทีวี แล้วก็มีผูประกาศข่าวบอกสภาพอากาศตามเวลา 2 ทุ่มกว่าๆ เป็นเรื่องปกติที่คุณย่าจะกลับมาแล้วก็เปิดทีวีดูสถาพอากาศทุกวัน แอ๊ดดดด ฉันเปิดระตูออกมาเบาที่สุดเท่าที่จะทำได้ ตึกๆๆ แล้วค่อยๆเดินขึ้นบันได ตึกๆๆ ถึงห้องแล้ว...แอ๊ดดดดด.......ปัง! อุ้ย! สงสัยปิดดังไปแหะ " นอนดีกว่า " พูดจบฉันก็โดดขึ้นเตียงตามนิสัยที่เคยชินของฉัน แล้วก็หลับไป.......
อืม......ฉันหรี่ตาขึ้นมามัวๆ เพราะแสงแดดที่ส่องเข้ามาทางหน้าต่างที่เปิดม่านทิ้งไว้ส่องเข้ามาแย้งตา " เช้าแล้วหรอเนี่ย " ฉันพึมพำออกมาเบาๆอย่างงัวเงีย... " อืม...กี่โมงแล้วเนี่ย 08:30 นาที เห้ย!!! สายแล้วนีหว่า " พรึ่บ!!! เมื่อฉันมองดูที่นาฬิกาบนหัวเตียงก้ปาเข้าไปเกือบเก้าโมงแล้ว แล้วฉันก็รีบลุกขึ้นจากเตียง คว้าผ้าเช็ดตัวแล้ววิ่งไปอาบน้ำ ซ่า.....ผ่านไปเร็วปานไม่ได้อาบน้ำ แล้วรีบวิ่งขึ้นมาแต่ง ตึกๆๆๆ ปัง!!!
ฟึ่บๆๆๆ ไม่ต้องแปลกใจ ตอนนี้ฉันกำลังแต่งตัวด้วยความเร็วสูงที่ไม่เคยทำมาก่อน ฟึ่บ! โอเคผูกโบเรียบร้อยแล้ว ต่อไปก็ลงไปข้างล่างเพื่อไปกินข้าวชาว ตึกๆๆๆๆ ฉึ่บ! ฉันรีบนั่งลงที่โต๊ะอาหารแล้วกินขนมไปกับนมสดที่แม่เตรียมไว้ให้ ง่ำๆ กี่โมงแล้วหว่า....08:40 นาที อ๊ากกก TOT อีก 20 นาทีก็จะเข้าเรียนแล้ว ไปดีกว่า ฟึ่บ! ฉันวางแก้วนมสดลงแล้วหันไปพูดกับแม่ " หนูไปก่อนนะค่ะแม่ " แม่ที่กำลังล้างชามอยู่ก็หันมายิ้มให้ฉันและบอกว่า " เดินดีๆนะลูก " เป็นประโยคที่แม่พูดประจำทุกวันที่ฉันไปโรงเรียน -_-^ " ค่า " เอาล่ะที่นี่วิ่งโล๊ดดดดดดด ฟวิ๊วววววว
แฮกๆๆ ในที่สุดก็มาถึงโรงเรียนได้ทันเวลาก่อนเขาเรียนฉันนั่งลงตรงที่ประจำของฉันที่ไม่มีใครมานั่งคู่ด้วย โดดเดี่ยวเดียวดาย... เพราะฉันเป็นตัวเศษของห้อง ตึกๆ ฟึบ! เฮ้อ! คราวนี้ก็เอาวิชาคณิตศาสตร์ขึ้นมาวางไว้บนโต๊ะรอ
" ซากุโนะ " อ่ะ โอซาคาดะเรียกฉันขึ้นหลังจากที่ฉันหม่อมองออกไปนอกหน้าต่างนาน อีกอย่างชื่อเต็มของฉัน คือ ริวซากิ ซากุโนะ แต่ทุกคนมักเรียนฉันว่าริวซากิ เพราะไม่สนิทกับฉันเท่าไหร่เลยเรียกแบบนั้น บางคนก็บอกว่า...มันเพราะดี
" จ้า " ฉันตอบกลับไป ท่าทางแบบนี้คงมีเรื่องอะไรมาเล่าให้ฟังอีกล่ะสิ -_-^ ขี้เกียจฟังอ่ะ
" นี่ๆๆ ได้ยินข่าวไหมว่าจะมีเด็กผู้ชายย้ายมาจากอเมริกา แล้วมาอยู่ห้องเราน่ะ " หมายถึงเรียวมะสินะ
" อ๋อ....รู้แล้วจ้ะ ทำไมหรอ " แกล้งถามไปงั้นแหละ ไม่ได้อยากฟังเลยสักนิด
" ก็...มีคนบอกว่าเขาเป็นเจ้าชายแห่งวงการเทนนิสน่ะ " ใช่ชัวๆ อีตาเรียวมะแน่นอน
" ครูมาแล้ว!!! " เพื่อนคนหนึ่งในห้องตะโกนขึ้นแล้วทุกคนก็รีบกลับไปนั่งที่ใครที่มัน แล้วเงียบ... รอหัวหน้าสั่งทำความเคารพ
" ทุกคนทำความเคราพ " " สวัสดีครับ/ค่ะ " ทุกคนพร้อมใจโค้งทำความเคารพ แล้วทุกคนก็นั่งลง
" เอาล่ะทุกคน รู้แล้วใช่ไหมว่าวันนี้เรามีเพื่อนใหม่ที่เพิ่งย้ายมาจากอเมริกา งั้นเรามารู้จักกับเขากันดีกว่า เอจิเซ็นคุง ออกมาแนะนำตัวสิ " อาจารย์ประจำชั้นของเราพูดขึ้น แล้วเรียวมะก็ก้าวออกมาจากด้านหลังของอาจารย์ แล้วเริ่มแนะนำตัว
" สวัสดีครับ ผมชื่อ เอจิเซ็น เรียวมะ ครับ ฝากตัวด้วยครับ " พูดจบก็มีเสียงจอกแจ๊กกันใหญ่ ทุกทีเลยพวกนี้เวลามีเพื่อนใหม่มาฉันล่ะเซ็ง!
" เอาล่ะเอจิเซ็นคุง ตรงที่นั่งริมหน้าต่างยังไม่มีใครนั่ง เธอไปนั่งข้างๆ ริวซากิ แล้วกันนะ " หา! ว่าไงนะให้เขามมานั่งข้างฉันหรอ บ้าน่ามีหวัง...กัดกันตาย -_-^^ " ครับ " พูดจบเขาก็เดินตรงมาที่โต๊ะฉันแล้วนั่งลงตรงโต๊ะข้างๆที่ติดหน้าต่างพอดี
" ไง เจอกันอีกแล้วนะ " เนี่ยหรอวิทีทักเพื่อนใหม่ของนาย (-_-)
" ค้า แล้วนายมาเรียนที่นี่ทำไม " ถามไปเถอะแม้จะเสียมารยาท
" เรื่องของฉัน <(-_-)> " ตอบได้หน้าตายสุดๆ แถมยังเอามือมาเท้าหัว เซ็งจังนั่งข้างอีตานี่ +_+^ จะบ้าตาย
"เอาล่ะ เรามาเริ่มเรียนวิชาแรกกันเลยนะ " อาจารย์พูดขึ้นทำให้ฉันเลิกสนใจเอจิเซ็น แล้วหันไปฟังอาจารย์สอนแทน วิชาเลขนี่ก็ช่างหน้าเบื่อ เดี๋ยวคำนวนนู่น นี้ นั่น ปวดหัวจะตาย อะไรที่เอาไว้ใช้ในชีวิตประจำวันนะ จำอยู่หรอกนะ แต่ไอ้สูตรคำนวนลิตรของยาเนี่ย สอนให้นักเรียนไปเป็นหมอเหอะ! =3= ผ่านไป 1 ชั่วโมง กริ้งๆๆ!!!! ^o^ เย้! หมดคาบเรียนคณิตฯที่แสนน่าเบื่อแล้ว ไชโยๆๆๆๆ " เอาล่ะวันนี้พอแค่นี้ อย่าลืมทำการบ้านที่สั่งไปด้วยล่ะ " เอาล่ะๆ ทั้งคาบเลย พูดจบอาจาร์ก็เดินออกจากห้องไป แล้วก็ถึงช่วงพัก 10 นาทีของแต่ละคาบ แต่อาจไม่ได้พักทุกคนวิ่งมาที่โต๊ะของเอจิเซ็น แล้วถามนู่ นี่ นั่น เสียงดังไปหมดเลย หนวกหูชะมัด =O=
" เอจิเซ็นค่ะ มีแฟนหรือยังค่ะ " กรี๊ดดดด >O< ยัยบิวตี้ เชอร์รี่ ถามเอจิเซ็นของฉานนนนว่ามีแฟนยัง (เขามาเป็นของฉันตั้งแต่เมื่อไหร่ ช่างมัน!) เอจิเซ็นทำท่าอึกอักแล้วหันมาทางฉัน แล้วพูดว่า... " นี่ไงครับ...แฟนผม ^_^ " ว่าแล้วเชียวว่าเขาต้องตอบแบบนี้ แถมชี้มาทางฉันอีก =_=^
" จะ....จริงหรอค่ะ =O= " ยัยบิวตี้ เชอร์รี่ ถามอีก คงช๊อคล่ะสิท่า 55 ต้องแกล้งซะหน่อย
" ใช่! เราเป็นแฟนกัน ^ ^ " ฉันตอบออกไปทำให้ทุกคนมองมาทางฉันโดยอัตโนมัติ พรึ่บ! ให้มันได้ยังงี้เซ่! -_-^
" มะ...ไม่เชื่อ!!! ฉันไม่เชื่อ!!! งั้นคุณลองจูบริวซากิ ให้ดูหน่อบสิ! " กรี๊ดดดด จูบเลยหรอย่ะเนี่ยถึงจะเชื่อ ใช่สิก็ยัยนี่เป็นแฟนคลับตัวยงของเอจิเซ็นนี่น่า แล้วตราหน้ากับเพื่อนๆว่าจะขอเขาเป็นแฟนให้ได้
อยู่ดีๆ เรียวมะก็หันมาแล้วเอามือมาจับแก้มฉันเพื่อยกหน้าขึ้น แล้วเรียวมะก็ เลื่อนหน้าลงมาเรื่อยๆ เรื่อยๆ จนในที่สุดริมฝีปากอ่อนนุ่มของเขาก็มาทาบอยู่ที่ริมฝีปากบางของฉันแล้วเรียวมะก็จูบอย่างอ่อนหวาน มาก และเรียวมะก็หันไปพุดกับยัยบิ้วตี้ เชอร์รี่ว่า " เชื่อรึยังล่ะ "
" กรี๊ดดดดดดดดด " แล้วนางก็วิ่งออกไปโดยพลัน -//////- โอย....อายเพื่อนอ่ะ ทำลงไปได้ไงเนี่ย กริ้งๆๆ!!!! อ่ะถึงคาบเรียนภาษาอังกฤษแล้วฉันรีบเอาสมุดกับหนังสือมาเตรียมไว้บนโต๊ะพร้อม โอย....รู้สึกเหมือนอยากตายโดนพลันนนนนน -///////- เขินอ่ะ.....
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น