คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : L-Lachrymose
L- Lachrymose
ความเศร้าโศก
“เราเลิกกันเถอะ จื่อเทา”
อีกแล้ว
“นายมันบ้า จื่อเทา!”
อีกครั้ง
“นายมันแย่”
อีกหนึ่งครั้ง
.
.
.
ที่น้ำตาของเขา ได้แต่ไหลริน
10 กุมภาพันธุ์ ปี xxxx
ทั้งที่คิดว่าตัวเองจะชินชาได้แล้ว คิดว่าหัวใจจะรักษาและจดจำด้วยตัวมันเอง ไม่รักใครง่ายๆ ไม่มอบหัวใจให้ใครง่ายๆ ไม่เชื่อใครง่ายๆ
แต่เขาคิดผิด
เขาไม่เคยจำ เฝ้าแต่หวังถึงความรักแบบลมๆแล้งๆ นี่มันก็ปาไปเป็นสิบแล้วที่ความรักสุดหวานฉ่ำของจื่อเทาถูกทำลายย่อยยับด้วยสิ่งที่เขาเรียกว่า ‘คนรัก’ ด้วยคนที่เขารัก
เขาจำไม่ได้แล้วด้วยซ้ำว่าในวาเลนไทน์เขาเคยมีใครที่มาอยู่ข้างเขาบ้างหรือเปล่า
จำไม่ได้แล้วด้วยซ้ำว่ายิ้มอย่างมีความสุขในวันวาเลนไทน์เมื่อไหร่
เพราะทุกครั้งที่เขามีความรัก พวกเรามักเลิกรากันก่อนจะถึงวันแห่งความรักอย่างวาเลนไทน์ทุกปี
วาเลนไทน์ทุกปีที่ผ่านมา จื่อเทาจึงมีแต่น้ำตาที่มอบให้กับวันแห่งความรัก.....วันวาเลนไทน์
นี่ก็เป็นอีกครั้งที่ ‘คนรัก’ ของเขาบอกเลิกก่อนที่จะถึงวันวาเลนไทน์
วันนั้นร้องไห้แทบตาย ร้องจนเสียงแหบแห้ง
แต่ยังไง เขา คนนั้น คนที่เรารัก เขาก็ไม่กลับมา
แต่จะให้จื่อเทาคิดมาก หรือร้องไห้ฟูมฟายทุกวันมันก็ไม่ใช่
จื่อเทาต้องดูแลร้านกาแฟที่ตัวเองเป็นเจ้าของร่วมกับรุ่นพี่ที่สนิทสนมกันอย่างลู่หานฮยอง
คนที่เขาแสนอิจฉา คนที่มีคนรักอย่างโอเซฮุน เพื่อนของเขาคอยดูแลมาเนิ่นนาน
แต่จื่อเทาไม่เคยจะมี......
คิดมากไปก็เท่านั้น จื่อเทาบอกตัวเอง ไม่มีคนรักในวันวาเลนไทน์ใช่ว่าจะตายซะหน่อย เป็นอย่างนี้มาตั้งนานแล้วควรชินได้แล้วนะจื่อเทา
แต่ไม่ใช่วันนี้
วันที่ ซูจี ผู้หญิงที่เขารัก คนที่เพิ่งบอกว่าจื่อเทามันแย่ไปเมื่อหลายอาทิตย์ก่อน คนที่ทำให้เขาร้องไห้ จะกลับมาในวันนี้อีกครั้ง มาที่ร้านกาแฟของจื่อเทาที่เธอคอยมาช่วยอยู่เป็นประจำ
กับผู้ชายอีกคน.....
จื่อเทาทำหน้าไม่ถูก แต่ก็จำใจต้องไปรับออร์เดอร์ วันนี้เป็นอีกวันที่ร้านกาแฟของเขาขายดี ทำให้พนักงานต้องวิ่งวุ่นกันไปหมด จื่อเทาก็เลยต้องช่วย
แม้เขาอยากจะหนีไปร้องไห้ให้ไกลสุดหล้าฟ้าเขียวก็เถอะ
นี่มันวันบ้าอะไรกัน!
“ไม่ทราบว่าจะรับอะไรดีครับ?” จื่อเทาเอ่ยถามเมื่อเดินมาถึงโต๊ะที่ซูจีนั่งอยู่ กลั้นใจถามอย่างยากเย็น มันไม่ง่ายนักหรอกนะที่จะต้องเผชิญหน้ากับแฟนเก่าน่ะ
“เอามอคค่าลาเต้ กับ ลาเต้ปั่น ค่ะ” ซูจีเงยหน้าขึ้นมาสั่งก่อนจะชะงักแล้วฝืนฉีกยิ้ม ซูจีลืมไปว่าร้านนี้เป็นร้านของจื่อเทาไม่งั้นก็คงจะไม่มาที่นี่ตามคำแนะนำของผู้ชายที่ดูๆกันอยู่อย่างนี้หรอก
ซูจีรู้ดีว่าตนผิดที่ทำร้ายจื่อเทา และ จื่อเทาก็เสียใจมาก
ซูจีรู้ดีว่าจื่อเทาไม่ต้องการจะเผชิญหน้ากับเธอตอนนี้แน่ๆ ทางที่ดีเธอรีบพาผู้ชายอีกคนไปไกลๆดีกว่า
ก่อนที่ ‘คนๆนั้น’ จะมา
แล้วเธอจะไม่รอด.....
“เอ่อ....สวัสดีนะจื่อเทา แล้วก็ขอโทษด้วยช่วยยกเลิกรายการเมื่อกี้ทีนะพอดีเรากับเพื่อนมีธุระต้องไปทำต่อ บายนะ” ซูจีพูดจบก็หยิบกระเป๋าคว้ามือผู้ชายที่มาด้วยกันก่อนจะรีบเร่งออกไป
จื่อเทาไม่เข้าใจ ว่าจะรีบไปไหนกัน หรือเกลียดจื่อเทาขนาดเห็นหน้าแล้วต้องหนีเลยเหรอ
จื่อเทาถอนหายใจน้ำตาพาลจะไหลลงมาดื้อๆ ถึงจะไม่ได้เสียใจเรื่องที่เลิกกับซูจีแล้วก็เถอะแต่ก็รู้สึกแย่อยู่ดี
ไม่มีใครจะอยู่เคียงข้างในฐานะคนรักกับจื่อเทาเลย
แต่ก่อนน้ำตาจะได้ไหลเพราะความน้อยใจจริงๆก็มีมือดีมาขยี้หัวจื่อเทาขึ้นมาซะก่อน
จื่อเทาจำได้ทันทีว่าเป็นใคร รีบหันไปหาก่อนจะโผเข้ากอดอย่างที่ทำเป็นประจำ
“พี่คริส!”
คริสหรืออู๋อี้ฟานลูบหัวคนที่กำลังกอดเขาอยู่ กอดรัดแน่นๆ อย่างหมั่นเขี้ยวก่อนจะรีบดันตัวจื่อเทาคนที่เป็นเสมือนน้องชายมานานแสนนานออกจากตัวแล้วถามหาถึงสาเหตุที่ทำให้เด็กขี้แยของเขาคนนี้ร้องไห้ขึ้นมาวะด้
เมื่อจื่อเทาเล่าเรื่องซูจีให้คริสฟังจบ คริสก็รู้สึกหน้ามืดขึ้นมาซะดื้อๆ
หน้ามืดเพราะสติกำลังเลือนรางอยากจะฆ่าคนใจจะขาด
ยัยซูจีนี่เป็นใคร ถึงได้ทำให้จื่อเทาของเขาร้องไห้ฮะ!
เข่นเขี้ยวเคี้ยวฟันในใจเสร็จ ก็หันไปเช็ดน้ำตาให้คนที่น้ำตาซึม ก่อนจะชวนกันไปกินไอติม คนน่ารักของเขาจะได้ไม่ร้องไห้
แล้วมีหรือที่จื่อเทาจะปฏิเสธ...
จื่อเทารีบตกลงอย่างดีใจ ร้อยยิ้มน่ารักฉายออกมาก่อนจะวิ่งไปที่เคาน์เตอร์ที่มีลู่หานนั่งทำบัญชีอยู่ข้างหลัง บอกอีกคนว่าพี่คริสจะพาไปเลี้ยงไอติม ลืมเรื่องที่ซูจีมาที่ร้านเมื่อกี้ไปซะหมด ลู่หานพยักหน้ารับก่อนที่จื่อเทาจะรีบถอดผ้ากันเปื้อนของร้านส่งให้ลุ่หานแล้ววิ่งไปหาคริสที่รออยู่ที่หน้าประตูข้างรถยนต์คันหรูที่เจ้าตัวขับมา
ลู่หานยิ้มก่อนจะถอนหายใจออกมาเบาๆ
สงสารคริสเหลือเกินที่ทำหน้าที่ได้เพียงพี่ชายที่แสนดี
อยากจะให้จื่อเทารู้เหลือเกินว่าคริสรู้สึกยังไงกับตนเอง
จื่อเทาจะได้เจอคนที่พร้อมจะอยู่เคียงข้าง และ คริสก็จะได้คนที่เขาพร้อมที่จะดูแล
คริสน่ะไม่เคยคิดว่าจื่อเทาเป็นแค่น้องมาตั้งนานแล้ว
แอบรัก มาตลอด
ลู่หานก็คงหวังได้แค่ว่า วาเลนไทน์ปีนี้ขอให้ทั้งคู่รู้สึกถึงมันได้สักที สิ่งที่เรียกว่า.....
‘คนรัก’ น่ะ........
TBC.
มีคนคิดว่าเรื่องนี้จะเศร้ามะ.....
บ้าเหรอแก นี่มันโปรเจควาเลนไทน์!
เรื่องอื่นรอไปก่อนนะครัช ไม่เกินพฤษภาคมครัช
เจอกันตอนหน้าครัช
edit: 15/02/13
แท็ก #loveปจวลท
ความคิดเห็น