ตอนที่ 3 : Fic Detective Conan: Happy Valentine day 2019 !!
Fic Detective Conan: Happy Valentine day 2019 !!
Pairing: Okiya Subaru X Amuro Tooru
Rate: PG
ก่อนถึงวันวาเลนไทน์ 1 วัน สึบารุผู้เฝ้าติดตามอามุโร่คุงที่คาเฟ่ปัวโรต์ ได้ตัดสินใจจะขออามุโร่คุงออกเดต แต่เขาจะทำสำเร็จรึเปล่า มาลุ้นกัน
หลังจากที่สึบารุคอยมองอามุโร่คุงที่คาเฟ่ปัวโรต์มาเป็นเวลา 1 เดือนกว่าแล้ว พบว่าอามุโร่คุงมีเสน่ห์ น่ารัก น่าหลงใหลมากขึ้นทุกวัน แถมยังชอบแจกจ่ายยิ้มให้ลูกค้าทุกคนทั่วไป ถึงแม้เขาจะรู้ว่าเป็นรอยยิ้มเพื่อการค้าก็เถอะ เขาไม่อยากให้อามุโร่คุงยิ้มให้ใครนอกจากเขาคนเดียว เขาจึงตัดสินใจจะชวนอีกฝ่ายไปออกเดตด้วยกันในวันวาเลนไทน์ที่จะถึงนี้
ตอนเย็นวันที่ 13 กุมภาพันธ์
สึบารุนั่งอยู่ภายในคาเฟ่ปัวโรต์เหมือนทุกวัน กำลังจิบกาแฟรอคอยให้ถึงเวลาเลิกงานของอามุโร่คุง พลางมองอีกฝ่ายทำงานอย่างเพลิดเพลิน
ก่อนถึงเวลาปิดร้านเล็กน้อย สึบารุเรียกพนักงานหญิงมาคิดเงิน ก่อนจะเดินออกไปรออามุโร่คุงแถวๆหน้าคาเฟ่
เวลาผ่านไปสักพัก สึบารุก็เห็นพนักงานหญิงเดินออกมาจากคาเฟ่ แล้วหันมาเห็นเขาก็ก้มหัวให้แล้วเดินไปอีกทาง เขาต้องรออีกครู่หนึ่งจึงได้พบกับอามุโร่คุงที่เดินออกมาเพื่อกลับบ้าน
อามุโร่คุงทักเขาขึ้นก่อน “คุณ.. ผมนึกว่าคุณกลับไปแล้วซะอีกนะครับ”
“ยังครับ ผมรอคุณอยู่”
“คือว่า..พรุ่งนี้คุณอามุโร่ว่างไหมครับ?” สึบารุเอ่ยขึ้น หลังจากเงียบไปสักพัก
อามุโร่พอเข้าใจอยู่ลางๆว่าอีกฝ่ายอาจจะแค่อัธยาศัยดี ไม่คิดว่าจะมาจีบจริงจัง ขณะที่กำลังคิดปฏิเสธ เพราะเขายังอยากใช้ชีวิตแบบนี้ไปเรื่อยๆอยู่นั้น
สึบารุก็พูดขึ้นมาอีกครั้ง “นานๆที เที่ยวเป็นเพื่อนด้วยกัน ไปผ่อนคลายสบายๆ ว่าไงครับ?”
อามุโร่คุงนิ่งไปสักพัก ก่อนจะตอบออกมา
“เที่ยวแบบเพื่อนกันสินะครับ ตกลง”
“เยี่ยมเลยครับ” เพื่อนกันแค่ตอนนี้ล่ะน่า
“คราวนี้ ขอผมเป็นฝ่ายเลือกสถานที่นะครับ” อามุโร่คุงเสนอ
“ได้เลยครับ ผมไปได้ทุกที่(ที่มีคุณอยู่ด้วย)ครับ”
“งั้นพรุ่งนี้เจอกันที่นี่ตอน 8 โมงเช้านะครับ”
“โอเคครับ”
“เจอกันนะครับ”
“เจอกันครับ”
วันรุ่งขึ้น หลังจากได้เจอกันที่หน้าคาเฟ่แล้ว อามุโร่คุงก็เดินนำหน้าพาเขาไปที่สถานีรถไฟ โดยไม่ได้บอกจุดหมายปลายทางที่จะไป
เมื่อมาถึง เขาถึงกับตะลึงอึ้งไม่คิดว่าอามุโร่คุงจะพาเขามาที่นี่ แต่เขาก็ไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะแกล้งเขาเช่นกัน ถึงแม้ตอนแรกอามุโร่คุงจะแอบอมยิ้มตอนเจอเขาแต่งตัวหล่อจัดเต็มใส่สูทมาเต็มที่ ใครจะไปรู้ว่าจะโดนพามาที่สวนสนุกแห่งนี้กัน ชุดเขาไม่พร้อมสักนิด ตอนที่เขายืนรอซื้อตั๋วตรงใกล้ประตูทางเข้า มีแต่คนมองเหมือนเขามาเป็นบอดี้การ์ดให้อามุโร่คุงเลย เพราะอามุโร่คุงที่ยืนข้างๆแต่งตัวไปรเวทแบบสบายๆ(ได้น่ารักมาก)มาน่ะสิ เขาเลยเขยิบไปยืนชิดอีกฝ่ายก่อนจะยิ้มให้ อามุโร่คุงก็ยิ้มๆตอบกลับมา
นี่มันไม่ใช่เดตอย่างที่เขาคิดไว้สักนิด แต่ยังไงก็ถือว่าเป็นเดตอยู่ดีล่ะนะ
เมื่อเริ่มเล่นไปได้ไม่กี่เครื่องเล่น เขาก็เริ่มไม่ไหวแล้ว แน่สิก็เขาอายุเกินวัยรุ่นมาตั้งหลายปีแล้ว อามุโร่คุงมองเขาแบบสงสารนิดหน่อย ก่อนจะชวนเขาไปหาอะไรกินตอนเกือบบ่ายโมง นี่พวกเขาเล่นเพลินจนลืมเวลาขนาดนี้เลย เพราะรอยยิ้มอามุโร่คุงแท้ๆ เขาเลยเผลอตามใจอีกฝ่ายได้ทุกทีน่า
หลังจากกินอาหารเสร็จสักพัก อามุโร่คุงก็ชวนเขาไปเล่นเมืองหิมะ เพราะอยากเล่นสกี แต่ไม่มีเวลาได้ไป จึงจะไปเล่นสไลด์เดอร์ลงจากเนินแทน เขาก็ตามใจอีกฝ่ายโดยดี
จนกระทั่งตอนเย็น อามุโร่คุงพาเขามาหาที่นั่งชมขบวนพาเหรดที่กำลังจะเริ่มในอีกไม่นาน ซึ่งขบวนพาเหรดช่วงค่ำนี้พิเศษตรงที่มีการเล่นแสงไฟตามขบวนเมื่อถึงเวลากลางคืนอีกด้วย อามุโร่คุงมองดูขบวนพาเหรดอย่างเพลิดเพลิน ส่วนเขาก็มองอามุโร่คุงด้วยความเพลิดเพลินเช่นกัน
เมื่อจบขบวนพาเหรด พวกเขาทั้งสองคนก็ตัดสินใจกลับบ้านกัน เขากำลังคิดจะตามไปส่งอีกฝ่ายถึงบ้าน แต่อามุโร่คุงพูดขึ้นมาก่อนเหมือนรู้ทันความคิดของเขา
“เอาไว้คราวหลังนะครับ ยังไงคุณก็สามารถเจอผมได้ตลอดเวลาที่คาเฟ่ปัวโรต์อยู่แล้ว”
“ตกลงครับ ถ้างั้นเดินทางกลับบ้านดีๆนะครับ”
“คุณก็เช่นกันนะครับ”
ก่อนอามุโร่คุงจะเดินหันหลังไป เขาก็รีบบอกอีกฝ่าย
“สุขสันต์วันวาเลนไทน์นะครับ”
“สุขสันต์วันวาเลนไทน์เช่นกันครับ คุณสึบารุ” อามุโร่คุงยิ้มให้ก่อนจะเดินแยกย้ายกันที่หน้าสถานี
สึบารุยืนอึ้งมองตามอามุโร่คุงที่เดินแยกไป เพราะอีกฝ่ายเรียกชื่อเขาเป็นครั้งแรก
ไม่ว่าเมื่อไรอามุโร่คุงก็น่ารักที่สุดสำหรับเขาอยู่ดี เขายิ้มก่อนจะกลับบ้านด้วยความสุข
----------------------------------------------------------
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
มาต่อเร็วๆน้า