คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : การเริ่มต้นของเรื่องราว
“ไอ้นา ไปเรียน”เสียงหญิงคนหนึ่งดังมาจากชั้นล้างเพื่อปลุกวัยรุ่นหนุ่มที่กำลังมุดอยู่ในที่นอน
“วันนี้วันเสาร์ไม่ใช่หรอ-_-” ชายหนุ่มลุกขึ้นนั่งแล้วตะโกนตอบลงไป
“ก็แกต้องไปสอบไม่ใช่หรือไง”เสียงเดิมนั้นได้ดังขึ้นมาจากทิศทางเดิม
“เออ เฮ้ย! จริงด้วยสิ....เฮ้ย! นี่มานตั้ง8โมงกว่าแล้ว แม่อะ ทำไมเพิ่งมาปลุกเอาป่านนี้” เจ้าของเสียงนั้น ตะโกนขึ้นพร้อมกับลุกจากเตียงแล้ววิ่งเข้าห้องน้ำ หรืออันที่จริงก็ต้องบอกว่า กระโดด ออกจากเตียงแล้ว บินเข้าห้องน้ำอย่างเร่งรีบ หลังจากนั้น2นาทีกว่าๆ ชายหนุ่มคนนั้นก็ลงไปอยู่ที่ชั้นล้างของบ้านขนาดกลางหลังนั้นพร้อมออกเดินทางไปสอบทันที...โดยมีไม่รู้ตัวเลยว่า...ตนกำลังจะพบปะกับสิ่งใดบ้างหลังจากนี้
.
.
.
“แย่จริง แม่นะแม่ มาปลุกกันได้ 8โมงกว่า ไม่ปลุกไห้เร็วกว่านี้อีกหน่อย”
ชายหนุ่มบ่นระหว่างที่วิ่งไปหารถเพื่อไปยังสถานที่สอบ
20 นาทีต่อมา
โรงเรียน ม.ปลายแห่งหนึ่ง
ห้องสอบเข้าม.4 ห้อง201
“นาย นารัส อาเบนการ์ท โต๊ะสอบเลขที่42เข้าห้องสอบได้” อาจารย์อายุมากผู้หนึ่งเรียกนารัสเข้าห้องสอบ
5 ชั่วโมงต่อมา
“หมดเวลาการสอบแล้ว กรุณาวางปากกาแล้วออกจากห้องสอบด้วย”เสียงประกาศจากวิทยุบนผนังห้องดังขึ้น นารัสรีบเก็บของแล้วลุกออกจากห้อง เพื่อกลับบ้าน ระหว่างที่นารัสกำลังเป็นกังวลเพราะข้อสอบที่เรียกได้ว่าเป็นบิดาของความมหาหิน เขาก็ได้ยินเสียงทักสั่นเครื่อของใครคนหนึ่งดังมาจาด้านหลัง
“เจ้าหนูเธอรู้มั้ยว่าเธอหนะสอบผ่านแล้ว” เสียงสั่นของชายชราผู้อยู่ในชุดครุมทั้งตัวสีเทาที่แหว่งเป็นที่ๆ สร้ามความสงสัยให้กันนารัสที่หันตามเสียงนั้นไปได้อย่างมาก
“คุณรู้ได้ไงอะ ผมเพิ่งสอบเสร็จเองนะ” ชายหนุ่มถามกลับอย่างหวาดระแวงปนกับสงสัย
“ทำไมจะไม่รู้ก็ฉันเป็นคนทดสอบเธอเองกับมือนิ แต่ที่เธอผ่านหนะไม่ใช่ที่นี่นะ”ชายชราตอบกลับ
บัดนี้ใบหน้าของนารัสในตอนฉายแววสับสนอย่างเปี่ยมล้น
“ที่ๆเธอได้เข้าเรียนนั้นไม่ใช่ที่โลกใบนี้นี้ แต่เป็นที่โลกอีกใบที่ชื่อว่า ‘ฟิลเลเซีย’ โลกแห่งความบริสุทธิ์แห่งธรรมชาติ และบัดนี้ถึงเลาแล้วที่เธอจะได้ไปยังที่แห่งนั้น”
“แต่เดี่ยวก่อนครับ ผ...”มีเสียงตอบมาได้เพียงเท่านั้น ทันใดนั้นเองแสงก็สองสว่างวาบออกจากตัวชายชราผู้นั้นและแล้วก็มีประตูมิติเปิดออกเป็นโพรงสีดำปนม่วงผสมแดงบวกกับน้ำเงิน และก็มีแรงดูดมหาสารดูดเขาเข้าไปในนั้น...
อ่า...เกือบลืมแล้วไง อ่านแล้วก็ช่วยวิเคราะห์วิจารการด้วยนะครับ เด็กชายคนนี้จะได้นำไปพัฒนาแก้ไขตัวเอง
ขอบคุณทุกท่านที่อ่านจนจบตอน
ผู้สนใจติดต่อ
กระผมยินดีรับจดหมายอีเล็กโทรนิกทุกแบบ(ขออภัยไว้ด้วยถ้าไม่ตอบกลับ)
หรือที่msn massenger
ทางE-mail surapat432@hotmail.com
ความคิดเห็น