Fic } ฟิคบารามอส ภาค ดินแดนน้ำแข็ง

ลำดับตอนที่ #19 : ผู้บุกรุก

บทที่ ๑๘ ผู้บุกรุก!

ขบวนเกวียนของชาวป้อมอัศวินแล่นออกมาจากที่พักตั้งแต่เวลาเช้าตรู่หลังจากการรับประทานอาหารที่ค่อนข้างสลึมสลือของคนทั้งคณะที่มัวแต่ดูทะเลแสงดาวที่ขึ้นชื่อจนดึกดื่น ยกเว้นผู้ทำหน้าที่คุมบังเหียนจำเป็นเพราะไม่มีใครมีสติพอที่จะทำได้ กับสาวเจ้าที่นั่งจ้ออยู่ข้างหูเขาตลอดเวลา

“ อี่ อาโอ อันอีกไอไอ๋ อะ” เฟรินในชุดรุ่มร่ามของผู้ชาย ที่ประกอบด้วยเสื้อแขนสั้นและกางเกงขาสามส่วนเอ่ยไม่ได้ศัพท์ ทั้งที่ยังมีเสบียงอยู่เต็มกระพุ้งแก้มทั้งสอง พลางมองออกไปยังผืนน้ำสีฟ้าครามที่กำลังไกลออกไป ทุกทีๆ

“ไอ้ อาโอ……อึก!….ฉันถามน่ะได้ยินไหมวะ”

“…ไกล” โชเฟอร์กล่าวแก่ผู้โดยสารในขณะที่กำลังบังคับอาชาทั้งสี่ ให้ลัดเลอะไปตามเชิงเขาอย่างชำนาญ

“ฉันก็เพิ่งเห็นวันนี้แหละ ว่าไอ้ที่เรียนมาน่ะ มันมีประโยชน์”

เฟรินเอ่ยพลางคิดย้อนไปถึงคาบเรียนเรื่องการบังคับพาหนะที่เธอคิดว่ามันช่างไร้สาระเสียนี่กระไร แต่เมื่อมาได้เห็นกับตาตรงนี้ถึงได้รู้จักคำที่ว่า ‘รู้ไว้ ใช่ว่าใส่บ่าแบกหาม’

“แล้วไอ้พวกบ้าเนี่ย เมื่อไหร่มันจะตื่นกันได้ซักที นอนกินบ้างกินเมืองอยู่ได้!….อุ๊บ” เฟรินหันกลับไปด่าสี่หนุ่มที่นอนอยู่เกวียนข้างหลังเธอ ส่วนคำตอบที่ได้รับคือหมอนดุ้นๆของนักฆ่ามือไว

“ฉันเดินสวนกับพวกนี้ ตอนลงมาจัดของ” ประโยคบอกเล่าของเจ้าชายแห่งคาโนวาลที่แสนจะเย็นชา เปลี่ยนช่วงสายของวันที่สดใส ให้กลายยเป็นวันที่น่าหงุดหงิดอีกครั้ง

“แล้วนายลงมาจัดของอะไรของนาย” หัวขโมยเริ่มซักด้วยน้ำเสียงยียวน

“ก็ที่นายเพิ่งจะกินไป” สายตาที่แน่วแน่กับการทำหน้าที่ของคาโล ทำให้คนซักเริ่มฉุน เมื่อรู้สึกเหมือนตนเองไม่ได้รับความสนใจ

“แล้วทำไมตอนนั้นแกถึงไม่บอกแต่แรกว่าเป็นแก” เฟรินถามด้วยความหงุดหงิดไม่น้อย เพื่อพยายามหาข้อพิพาทให้ได้ทะเลอะกันในที่สุดให้ได้ ‘ถ้าเป็นคนร้ายจริง มีหรอเราจะมาเจอก่อน เพราะยังไงซะเขตอาคมของหมอนี่ก็ไม่มีทางพลาดง่ายๆอยู่แล้ว’

“ก็นายไม่ถาม” คำตอบกวนประสาททำให้คนฟังถึงกับถอนหายใจอย่างควบคุมอารมณ์ แต่เมื่อหันไปสบกับสายตาและสีหน้าไม่รู้ไม่ชี้ของคนพูดก็ทำให้อารมณ์ที่เพียรจะสงบเกิดปะทุขึ้นมาอีกครั้ง

“ตุ๊บ!…..ไอ้บ้า” หมอนที่อยู่ใกล้มือหัวขโมยที่สุดถูกนำมาใช้เป็นอาวุธที่พาลแต่จะสร้างความรำคาญให้ร่าง

ใหญ่ตรงหน้าเฉยๆ

“รู้อย่างนี้ฟันมันให้ตายไปเลยดีกว่า ขอบอกไว้ก่อนนะว่าที่แกหลบได้น่ะ เพราะฉันออมมือให้หรอกนะเฟ้ย!”

“หุบ…ปาก!!!!” นักรบครี้ด ผู้มีถุงใต้ตาเป็นเครื่องประดับโวยเข้าให้ กับเสียงอันดังของหญิงสาวที่กลับหันไปค้อนเขาวงโตๆอย่างหาเรื่องกับคนนอนไม่พอ

เที่ยงวัน

เกวียนยาวถูกจอดไว้ใต้ต้นไม้ใหญ่บนเนินหญ้าหลังจากออกห่างชายฝั่งทะเลมาได้ไม่นาน ส่วนชาวป้อมอัศวินที่กำลังอยู่ในสภาพสลึมสลือก็กำลังทานอาหารเที่ยงกันอย่างเอร็ดอร่อย เหมือนควายเคี้ยวหญ้า

“คุณเฟรินค๊ะ ไม่ทานหน่อยเหอรค๊ะ” เสียงหวานจากเรน่อน หนึ่งในสามสาวที่ดูจะอาการดีกว่าหนุ่มๆเพราะไม่ได้ถูกเสียงรบกวนเอ่ย ก่อนจจะยื้นก้อนขนมปังให้แก่คนตระกละที่ยังไม่ลงมือแตะต้องอะไรในมื้อนี้เลย จนผิดปรกติ

“ไม่เป็นไรฮะ เรน่อนเชิญตามสบายเถอะ พอดีผมอิ่มแล้ว” สุภาพบุรุษเสียงใสเอ่ยตามนิสัยเก่าอย่างลืมตัว

“มันไม่เอาก็ช่างมันเถอะเรน่อน พอดีระหว่างทางมันคงต้องหาอะไรมาอุดปากมันไว้จนมันอิ่ม เพราะถ้าไม่ทำ

แบบนั้นเราคงไม่ได้นอนกันพอดี” พูดจบครี้ดก็หยิบความหวังดีของเรน่อนเข้าปาก ก่อนจะจับก้อนหินที่ถูกปามาจากผู้ถูกกล่าวหาได้อย่างเหมาะมือ

“อะไอ อิล(อะไรคิล)” นักรบแอบเห็นเพื่อนรักมองก้อนขนมปังของหญิงสาวที่เขาคาบอยู่ในปากแว้บนึง

“อะ ฉันยกให้นาย” ครี้ดคายก้อนขนมปังที่ยังคาบไว้เมื่อครู่ออกมายื้นให้นักฆ่า

“ไอ้บ้า…อุ๊บ!” ศอกแหลมถูกกระทุ้งเข้าเต็มรักของนักรบ เรียกยิ้มหวานจากหญิงสาวต้นเหตุ

“เรน่อน ญาติเธอนี่เป็นอย่างนี้ทุกรึปล่าว” เฟรินชี้ไปยังคาโลที่นั่งทำหน้าตายอยู่ข้างๆเธออย่างเบื่อหน่ายเรียกเสียงหัวเราะจากเพื่อนๆกับที่ทีไร้อารมณ์ของเจ้าชายคนเก่ง ส่วนคนถูกถามได้เพียงแต่หัวเราะคิกๆ ‘ถ้าเป็นคนอื่นล่ะก็ เจ้าพี่คงไม่ยอมกลายเป็นตัวตลกแน่ๆ แต่ว่าถ้าเป็นคุณเฟรินนี่ล่ะก็’

“แล้วขโมยเค้าต้องเป็นเหมือนนายทุกคนเลยรึไง” แม่มดสาวที่นั่งฟังอยู่นานแล้วเอ่ยซัดคู่อริกลับอย่างไม่ไว้หน้า

“ไม่หรอกแองจี้ เธอเข้าใจผิดแล้ว ไม่มีขโมยที่ไหนเค้าหล่อเหมือนฉันหรอก” คำพูดของคนลืมตัวกลับยิ่งทำให้

ชาวป้อมหยุดหัวเราะไม่ได้หนักขึ้นไปอีก โดนเฉพาะคนเส้นตื้นอย่างคิล

“งั้นมันก็เหมือนกันกับที่ฉันไม่เหมือนกับญาติทุกคนน่ะสิ” คนนั่งฟังอยู่นานโต้กลับได้อย่างสวยงามทำให้สาวน้อยเริ่มเข้าใจสถานะการแล้วว่าเธอ ถูกรุม!

“นี่! พวกนาย ดูเหมือนงานนี้เราจะเจอปัญหาซะแล้ว” โร เซวาเรส พยุงร่างของ เพื่อนนักบวชที่แขนข้างซ้ายได้รับบาดเจ็บออกมาจากพุ้มไม้อย่างทุลักทุเล หลังจากทั้งสองขอตัวไปล้างหน้าล้างตาที่ลำธารใกล้ๆได้ไม่นาน ตามมาด้วยเสียงฟีเท้านับสิบคู่ที่กำลังตามมาข้างหลังคนทั้งสองอย่างรวดเร็ว!