คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : _6_ บุคคลที่ไม่ไดเรับเชิญ
_6_ บุคคลที่ไม่ได้รับเชิญ
“เห้ย! ทำบ้าอะไรว่ะ!” ผมรีบผลักซาสึเกะมันออกทันทีหลังจากที่มันกระทำมิดีมิร้ายกับแก้มของผม ไม่รู้ไอ้ห่านี่แม่งเป็นห่าอะไรของมันถึงชอบลวนลามผมอยู่เรื่อย มันเป็นเป็นคนไข้ของศรีธัญญารึเปล่าก็ไม่รู้
“หึ” ร่างสูงขำในลำคอก่อนจะชายตามองไปยังทีวี
และนั้นก็ดึงความสนใจของร่างบางไปได้ดีทีเดียว
“ซาสึเกะที่นี่แม่งปิดกี่โมงว่ะ” ผมหันไปถามมันก่อนจะหันกลับมาสนใจหนังต่อ ที่ผมถามเพราะอะไรน่ะเหรอ 555+ ผมจะดูต่ออีกเรื่องไง
“ทั่วไปก็ 5 โมงเย็นแต่ที่นี่ก็ไม่ได้ปิดหรอกเพราะมีหอนักศึกษาอยู่ในมอ ที่จะปิดก็มีแค่ห้องสมุดที่ยืมหนังสือหรือเอามาคืนไม่ได้แต่ที่นี่ดูได้ตลอดเวลา” ร่างสูงตอบกลับไปขณะที่สายตาไปสะดุดเงาคนที่มองเห็นจากช่องใต้ประตูเข้า
“เออดีว่ะ! งั้นดูอีกเรื่องค่อยกลับล่ะกันถ้าแกรีบก็กลับไปก่อน” ผมรีบชิ่งตัดบทพูดก่อนเลยครับ เพื่อแม่งบอกแม่งรีบผมจะได้ไม่ต้องบอกมันอีก
“เออ” ร่างสูงตอบมาแค่นั้นแต่สายตาก็ยังไม่ล่ะจากช่องใต้ประตู
ผมหันไปมองซาสึเกะที่มองแต่ช่องใต้ประตูตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว มันมองอะไรของมันว่ะ เอาเหอะดูหนังก่อนล่ะกัน มึงจะมองแต่ตรงนั้นก็เรื่องของมึงงง~ ^^
“ขอโทษครับ ขออนุญาตรบกวนแปปนึง” และเสียงนี่จะเป็นใครไปไม่ได้เลยนอกจากเงาที่ยืนแอบมองร่างสูงกับร่างบางมาตั้งนานแล้ว เขาเปิดประตูเข้ามาทักทายอีกสองร่างโดยไม่รอคำตอบที่จะได้รับจากคนทั้งคู่ที่อยู่ในห้องแม้แต่นิดเดียว
ใครว่ะ มาขัดอารมณ์คนดูหนังอีกล่ะ ผมละสายตาจากทีวีก่อนจะหันไปทางต้นเสียง
“แกคือ?” ซาสึเกะเป็นคนเอ่ยถามเหมือนจะรู้อะไรบางอย่างแต่แกล้งทำเป็นไม่รู้
“ยาคุชิ คาบูโตะครับ ^^” ยิ้มซะร่าเลยนะ ไอ้บ้านี่ ==!
“แล้วมีอะไรเหรอคาบูโตะ” ผมก็ไม่ได้อยากเสียมารยาทที่ถามออกไปแบบนั้น แต่มันช่วยไม่ได้นิ คนจะดูหนัง
“จะว่าไปก็มีนะ ไม่เยอะหรอก” คาบูโตะเดินมาหาร่างบางอย่างช้าๆ สายตาจับจ้องไปที่ริมฝีปากบางได้รูปของนารูโตะก่อนจะยิ้มออกมาอย่างไม่มีสาเหตุ
“อะไรเหรอ”
คาบูโตะไม่ตอบเพียงแต่เชยคางหม่นของร่าบางให้เงยขึ้นก่อนจะประกบปากลงมา
“ ! “ ร่างสูงกระชากคาบูโตะออกก่อนจะมองด้วยสายตาที่ไม่สื่อถึงอะไรเลย
ถึงจะสัมผัสปากร่างบางไดไม่มาก แต่คาบูโตะก็ไม่ลืมที่จะทิ้งท้ายกวนประสาทร่างสูงด้วยคำพูดที่คนไม่หน้าด้านจริงพูดออกมาไม่ได้
“ปากหวานดีนิ ^^” ทิ้งไว้แค่นี้ก่อนจะเดินออกมา
“ไอ้สัส!” ไม่รู้จักแล้วยังเสือกมาจูบอีกงั้นเหรอ ต้องเจอผมซะหน่อยแล้ว
ผมยกเท้าทีบเข้าที่หลังของไอ้คนที่ชื่อคาบูโตะแบบที่เรียกว่าไม่ต้องคิดอะไรมากเลย ไม่เหมือนตอนที่จะทีบซาสึเกะ ไอ้นี่ต้องคิดแล้วคิดอีก
และแทนที่ร่างสูงจะห้ามปราบร่างบางกลับยิ้มออกมาแทนซะอย่างงั้น
ก็มันช่วยไม่ได้นิ ไอ้นี่เวลาแบบน่ารักดีแหะ ^^
“ทำแบบนี้ไม่น่ารักเลยนะครับนารูโตะคุง ^^”
“เออ! กูก็ไม่ได้ขอให้มึงมารักกูนิ รีบไสหัวไปเลยไป!” เสือกยังมีหน้ามายิ้มได้อีกเนอะ
“หาตัวเจอแล้วก็ดี อุสึมากิ ต้องชดใช้!!! “เสียงที่ดูมีอำนาจประกาศออกมาอย่างเกรี้ยวกาจ อดีตที่เคยเจ็บปวด ความยากลำบากที่ต้องเจอ พวกอุสึมากิจะต้องชดใช้!! ไม่ว่าทายาทของมันจะอยู่ที่ไหนต้องให้เจอและทำให้พวกเจ็บปวด! อย่างที่ฉันเคยได้รับ!!!!
555+ตอนนี้ก็สั้นหน่อยนะครับ คิดไม่ค่อยออก ลืมพร็อตด้วย 555+ เม้นเป็นกำลังใจให้ด้วยน้า ส่วนอีกเรื่องที่ค้างไว้ ตอนนี้กำลังคิดอยู่ครับว่าจะทำยังไงต่อไป แต่เดี๋ยวต้องมาต่อให้จบแน่ๆ
ความคิดเห็น