ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    {Fic Naruto} ขอโทษนะ ฉันรับไม่ได้!!!

    ลำดับตอนที่ #6 : 6_เปิดเผยความจริง

    • อัปเดตล่าสุด 27 ก.ย. 57


    6_เปิดเผยความจริง

     

    ซาสึเกะ เราต้องอยู่ที่นี่อีกนานป่ะเมื่อเราเงียบกันมานาน ผมจึงเอ่ยถามซาสึเกะก่อน

    ไม่รู้เหมือนกันผมว่ายังดีนะที่ซาสึเกะ แวะซื้อของก่อนขึ้นเรือมาเนี่ย ไม่งั้นผมกับซาสึเกะคงอดตายไปนานแล้ว

    คอนาย เป็นไงบ้าง

    ก็ดีขึ้นแล้วล่ะ แต่ถ้าฮินาตะเห็นก็คงบ่นแย่

    ทีหลังก็อย่าเซ่อ ดูให้ดีก่อนดิคำพูดที่ดูเหมือนจะด่าทอผมแต่ก็ดูมีความเป็นห่วงเป็นใยเหมือนกัน ผมว่าซาสึเกะแปลกไปนะ ตั้งแต่ตอนที่สอบจูนินแล้ว จนกระทั่งวันนี้ที่ผมพาซาสึเกะกลับมาได้ ผมก็รู้สึกเช่นนี้มาตลอด ซาสึเกะมีบางอย่างเปลี่ยนไป และผมก็ว่า ผมต้องรู้ให้ได้

     

     

    อ่ะ กินซะซาสึเกะ ยื่นขนมปังมาให้ผมก่อนที่ตัวเองจะงับขนมปังเข้าปากบ้าง

    ซาสึเกะ นายแปลกๆไปรึเปล่าผมอึดอัดมานานมากที่รู้สึกว่าซาสึเกะมีบางอย่างแปลกไป ถึงคำตอบจะเป็นอย่างไรก็ชั่ง ผมต้องรู้ให้ได้

    เปล่านั่นไงอย่างที่คิด ถามตรงๆก็คงไม่บอก

    ฉันรู้นะ ซาสึเกะ นายแอบชอบฉันใช่ไหม ^^”555+ ที่จริงผมก็ไม่รู้หรอกนะว่า ซาสึเกะเป็นอะไร ผมแค่แก้สถานการณ์ให้ทันดีขึ้นท่านั้นเอง (เหรอออออ แย่ลงกว่าเก่าอีก)

    หึ!! แล้วถ้าใช่ล่ะ

     

    พรวด!!!

     

    แฮ่กๆ!! นายพูดบ้าอะไรเนี่ย สำลักเลย ดูดิผมที่กินน้ำอยู่ถึงกับสำลัก ซาสึเกะ มันพูดบ้าอะไรออกมาเนี่ย ผมเกือบตายแล้วไหมล่ะ เจ้าบ้า

    อย่างที่ได้ยิน == ”

    ซาสึเกะ นายพูดอะไรของนายน่ะ อย่าลืมสิว่านายยังคบกับซากุระจังอยู่ผมไม่สามารถตอบอะไรได้มากกว่านี้ 

     

     

     

    ถ้าย้อนกลับไปตอนที่ซาสึเกะกับผมและซากุระที่ไปสอบจูนิน ตอนที่พวกเราสอบรอบที่ 2 และได้เจอโอโรจิมารุดักหน้าพวกเราไว้ ตอนนั้นผมที่เห็นซาสึเกะสั่นเทาด้วยความกลัว ผมก็คิดที่อยากจะปกป้องซาสึเกะไว้ ไม่อยากให้ซาสึเกะเป็นต้องเป็นอะไร แต่ขณะเดียวกันผมกลับคิดว่า ผมที่อยากปกป้องซาสึเกะนั้นเป็นเพราะความเป็นเพื่อนของผมและซาสึเกะที่มีให้กันอย่างลึกซึ้ง แต่ผมกลับคิดไม่ถึงเมื่อวันที่ซาสึเกะหนีออกจากหมู่บ้าน ผมตั้งใจและหวังไว้ว่าอยากจะพาซาสึเกะกลับมา แต่ผมก็ทำพลาด ความรู้สึกตอนนั้นมันเหมือนกับมีอะไรมากีดหัวใจผมออกเป็นชิ้นๆ แต่แล้วความรู้สึกก็จางหายเหมือนสายลมที่พัดเข้ามาทักทายให้เราชื่นใจ และจากไปโดยไม่ลาสักคำ  จนกระทั่งวันนี้ที่ซาสึเกะบอกกับผมว่าชอบ

     

     

     

    ผมกับซาสึเกะมองหน้ากันนิ่งก่อนที่จะมีอีกฝ่ายเอยออกมา

    ทำไม รังเกียจความรู้สึกของฉันเหรอ

    ทำไมพูดแบบนี้ล่ะ ฉันไม่ได้รังเกียจความรู้สึกนายซะหน่อยก็จริงอยู่ที่ผมไม่รังเกียจกับความรู้สึกที่ซาสึเกะมีให้ แต่ผมกลับอึกอัดอย่างบอกไม่ถูก ผมกำลังคบกับฮินาตะอยู่นะ ผมจะทำอย่างนี้กับฮินาตะไม่ได้

    ความรู้ผิดล่ะสินะใช่ผมกำลังรู้สึกผิดอย่างที่ซาสึเกะบอกจริงๆ ผิดมากด้วย

    แล้วนายล่ะ ซาสึเกะ

    ไม่ทำไมคำตอบถึงเป็นแบบนี้ล่ะ ทั้งทีซาสึเกะกับซากุระดูรักกันออกซะขนาดนั้น

    ทำไมล่ะ

    ก็เพราะฉันไม่ได้ชอบซากุระตั้งแต่แรก ทีฉันคบกับซากุระเพื่อไม่ให้เกิดความรู้ที่ดีกับนายเกินเพื่อนนารูโตะ

    ซาสึเกะตอบคำถามของผมมาเท่านั้น ก็ที่จะใช้ดวงตาสีดำทมิฬนั้นมองมาทางผม แล้วผมล่ะรู้สึกยังไงกับซาสึเกะกันแน่

     

     

    ความเงียบเข้าปกคลุมผมกับซาสึเกะอีกรอบ ผมใช้ความรู้สึกที่มีกับซาสึเกะและเปรียบเทียบกับความรู้สึกที่มีให้กับฮินาตะ ความรู้สึกทั้งหมด ผมว่าผมรู้สึกกับซาสึเกะมากกว่า แต่จะให้ผมเลิกกับฮินาตะแล้วมาคบกับซาสึเกะทั่งๆที่ฮินาตะเองก็ไม่รู้ไม่ผิดอะไร ผมไม่อยากทำให้ฮินาตะรู้สึกว่าตัวเองเป็นแค่คนที่เข้ามาคั่นเวลา ผมไม่อยากให้มันเป็นแบบนั้น

     

     

    ก่อนที่ผมจะได้คิดอะไรไปมากกว่านี้ ซาสึเกะก็เข้ามาประทับริมฝีปากผมอย่างแผ่วเบา นี่สินะความรู้สึกที่ผมต้องการมาตลอด

     






     

     

     

     

     

    ผมสอดลิ้นเข้าไปสัมผัสกับลิ้นของซาสึเกะที่ตอนนี้รอผมอยู่ก่อนแล้วว่าผมจะตอบรับกับมันหรือไม่ สัมผัสที่ซาสึเกะมอบให้มันช่างยาวนานเสียจริง ผมใช้แขนคล้องคอซาสึเกะอย่าลืมตัว ซาสึเกะก็เช่นกันโอบเอวเอวให้เข้ามาแนบชิดมายิ่งขึ้น

     

     

     

     

    ช่วงนี้เราปิดเทอมแล้วเลยเอามาลงให้วันละตอน ^^ (ว่างจัด) และไม่มีอะไรมากเหมือนเดิม คอมเม้นด้วนนะ เราจะได้นำมาปรับปรุง  ฝากติดตามต่อไปด้วยนะ  ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะ  ^O^

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×