คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : _4_ sasu~naru ขายหน้า
_4_ Sasu~Naru ขายหน้า
ร่างบางวิ่งกลับมายังห้องของร่างสูงแทบจะเรียกได้ว่าอย่างกับแข่งมาราธอน แต่ถึงกระนั้นร่างบางก็คิดว่าดีกว่าเสียอะไรไปมากกว่านี้ที่สำคัญร่างบางเองและร่างสูงต่างก็เป็นผู้ชายด้วยกัน ขืนมากไปกว่านี้โดนฟ้าผ่าแน่
ตอนนี้ผมก็อยู่ในห้องของซาสึเกะแล้วล่ะครับ ผมไม่รู้ว่ามันจะทำอะไรต่อไหมแต่ผมไม่กลัวหรอกนะ ^^! เมื่อกี้แค่เคลิ้มไปเท่านั้นเองไม่มีอะไรเกินเลยจริงจริ๊งงงงงงงนะ 555
“หาวววววว” ผมอ้าปากหาวกว้างแบบที่เรียกว่าไม่กลัวแมลงวันบินเข้าออกปากเลย ^^
และในที่สุดร่างบางก็คล้อยหลับไป
ร่างสูงที่กำลังอมยิ้มก็เปิดประตูห้องของตนออกเผยให้เห็นร่างบางที่นอนหลับปุ้ยอยู่
“ตอนแกหลับน่ารักกว่าเยอะแหะ” ร่างสูงยิ้มออกมาอีกครั้งที่เห็นใบหน้าหวานหลับเพริ้มอย่างสบายใจ
ร่างสูงทิ้งตัวนอนลงข้างๆร่างบางพร้อมสวมกอดเข้าที่เอวคอดทันที
“เฮ้ย!” ผมที่รู้สึกตัวว่าเหมือนมีอะไรมาเกาะที่เอวก็ต้องสะดุ้งตกใจทีนทีที่เห็นแขนของ ซาสึเกะ!!!!
“จะนอน หุบปาก” ร่างสูงเอ่ยสั่งนารูโตะอย่างอารมณ์เสีย
“อะไรของมึงว่ะ!? อยู่ๆมากอดกูแถมยังบอกให้กูหุบปากอีก มึงจะเอาแต่ใจไปหน่อยไหมมมม!?” ผมมองมันอย่างเอาเรื่อง คราวนี้ผมเอาจริงๆ นะ ตอนเย็นก็จูบผมไปแระ ตอนนี้ยังจะมากอดผมอีก =_=!
“จะเอาไหมเตียงน่ะ” ร่างสูงถามพร้อมกับสีหน้าเรียบๆเช่นเดิม และนั้นเหมือนจะเป็นคำพูดที่ดูแล้วมีผลกระทบกับร่างบางมาก
“เอา! ^O^ “ เอาดิ ใครจะไม่เอาว่ะ แต่เดี๋ยวนะ?!
“งั้นก็เงียบ” เฮ้ย! เอาเตียงแล้วเกี่ยวไรกันว่ะ มือมึงอ่ะ!?
“ซาสึเกะมึงมืออ่ะ ปล่อยกู” ผมแกะมือมันออก
“กูจะกอด หุบปากแล้วนอนซะ กูสั่ง” ซาสึเกะว่าพร้อมกับกอดแน่นกว่าเดิม
ไอ้เชี้ยยยยยยยย!! เอาแต่ใจว่ะ ขาดความอบอุ่นรึไง ผมก็ได้แต่คิดล่ะครับไม่อยากเอ่ยปากพูดกับมันเดี๋ยวอดได้เตียงนุ่มๆแบบนี้ ^^
รุ่งเช้า
ผมกำลังหาววอดๆก็เหลือบไปเห็นซาสึเกะแต่งตัวอยู่
“ไปอาบน้ำดิ จะมองเพื่อ!?” ดูม้านนนน กวนตีนแต่เช้า เออ! ไม่มองก็ได้ว่ะ แบร์ : P
“เออ! “ ผมแอบลิ้นยาวๆใส่มันก่อนจะเข้าไปอาบน้ำ
เมื่อคืนน่ะตัวของซาสึเกะมันอุ่นมากเลย อุ่นจนผมไม่อยากผลักมันออกเลยล่ะ ^//^ แปลกที่ดีนะที่คนเย็นชาหน้าซังกะตายอย่างมัน =_= จะอบอุ่นได้ขนาดนี้ เดี๋ยวนะ นี่ผมกำลังคิดอะไรอยู่เนี่ย! ผมสะบัดหัวไร้ความคิดไร้สาระออกจากหัวผมไป ผมไม่อยากคิดอะไรที่มันผิดธรรมชาติจริงๆนะ ถถถถถถถ์ T0T
“โย่ว! นารู...” เสียงของหมาบ้าเพื่อนผมหายไปทันทีเมื่อมันเห็นผมเดินกับซาสึเกะ พร้อมกับอ้าปากพะงาบๆ
“ =_=! ไร มึงไม่ต้องทำหน้าแบบนั้นก็ได้มั้ง” ผมถามมันแล้วหย่อนก้นลงที่เดิม
“พักแล้วมาหาด้วย” ซาสึเกะชิงพูดก่อนแล้วเดินจากไป
“เออ” ผมตอบกลับไปอย่างเซ็งๆ ขอล่ะวันนี้มึงอย่าทำไรแผงๆเลยนะ
เสียงในโรงอาหารวุ่นวายและดัง ไม่ว่าจะเป็นเสียงของเหล่านักศึกษา เสียงตามไมค์ของมหาลัย หรือแม้แต่ เสียงของไอ้เพื่อนบ้าข้างๆผมนี่ ==?
“ร้านนี้อร่อยดีว่ะ” ชิกะพูดแล้วจ้าวข้าวเข้าปากอีก
“ไหนเอามาลองดิ๊” ผมไม่รอคำตอบรีบตักข้าวเข้าปากทันที
“ ==! กูยังไม่อนุญาติ”
“กูจะแดก ^^ “ ผมยิ้มกว้างใส่มันก่อนจะกินข้าวของผมต่อ
ขนาดที่นารูโตะ คิบะ และชิกามารุกำลังกินข้าวอยู่นั้น ก็มีสองสาวเดินมาหาพวกพร้อมกับรอยยิ้มหวานๆมอบให้พวกเขา
“เห้ยยยย น่ารักว่ะ” ฉายาหมาบ้าประจำกลุ่มเอ่ยออกมาเมื่อเห็นรอยยิ้มหวานๆนั้น
“น่ารำคาญหน่า” ชายหนุ่มผู้ขี้รำคาญเอ่ยออกมาอย่างไม่สนใจมากหนักพร้อมกับกินข้าวต่อไป
“ไง มีอะไรให้ช่วยรึเปล่าครับ” ผมเก๊กเสียงหล่อพร้อมกับยิ้มหล่อกลับไป แหมก็นะ มีสาวมาหาทั้งที่ต้องทำให้ประทับใจสิ ^^
“จะว่ามีก็มีนะ ^^ “ สาวปริศนาตอบกลับมาพร้อมกับหย่อนก้มงามๆของเธอลงข้างๆนารูโตะ
“มีอะไรเหรอ” คิบะถามออกไปบ้าง ก็คนมันอยากรู้นิ ^^
“ฉันขอเบอร์นายหน่อยสิ ทั้ง 3 คนเลย ^^ “ หญิงสาวยิ้มหวานอีกครั้งแล้วยื่นโทรศัพท์ให้นารูโตะทันทีกันเพื่อปฎิเสธ เพราะเธอกลัวเสียหน้ามากที่สุด
“ได้สิ” ผมรีบมาอย่างไม่ต้องคิด ก็แหงล่ะ คนมันหล่อช่วยไม่ได้ ^^
ระหว่างที่ร่างบางกำลังกดเบอร์โทรให้หญิงปริศนาอยู่นั้น เขาไม่รู้เลยว่ามีใครแอบมองร่างบางอยู่และกำลังเดินมาหาด้วย
“นารูโตะ” น้ำเสียงเย็นๆของซาสึเกะเอ่ยออกมา แต่สายตาไปอยู่ที่หญิงสาวมากกว่า
“ฉันกำลังจะไป” ผมตอบแบบหน้าตายโคตรๆครับ คนกำลังมีความสุขอยู่แท้มาขว้างทำไม ผมยื่นโทรศัพท์ยื่นให้สาวน่ารักคนนั้นหลังจากที่ผมเมิมเบอร์พวกผมให้หมดทุกคนแล้ว ^^
“ขอบคุณนะ ^^” หญิงสาวยิ้มหวานตอบอีกครั้งพร้อมกับลุกยืนจะเดินจากไป แต่...
พรึ่บ!!
โทรศัพท์มือถือของหญิงสาวผู้ไม่ทราบชื่อถูกนิ้วเรียวยาวของซาสึเกะมาครอบครองไว้ราวกับว่าโทรศัพท์เครื่องนี้ได้เป็นของเขาแล้ว
“คนของฉัน อย่ามายุ่งอีก” ส่ายตาเย็นชาส่งกลับไปแทนที่จะเป็นรอยยิ้มบนหน้าของร่างสูงแทน ซาสึเกะกดลบเบอร์ของนารูโตะออก พร้อมกับบีบคางทันที
“ซาสึเกะ เจ็บนะเว้ย ปล่อยกู!” ผมพยายามดึงมือมันออก แต่ไม่ได้ผลเลย มือแม่งเหนียยวยิ่งกว่าปลาหมึกซะอีก
ร่างสูงไม่ตอบแต่ก้มลงมาจูบบนริมปากบางนั้นแทน
“อึก ปล่อยกู” ผมหาจังหวะที่จะพูดออกมาและผลักมันออกแต่ไม่เป็นผล
สายตาของร่างสูงมองมาที่หญิงสาวคนเดิมอีกครั้งก่อนจะขยับริมฝีปากของตนและสอดแทรกลิ้นร้อนเข้าไปหาลิ้นเล็กของนารูโตะ ถึงนารูโตะพยายามจะหลบเพียงใดก็ไม่อาจจะหลบลิ้นร้อนของซาสึเกะได้เลย ยิ่งเปิดโอกาสให้เข้ามาลึกขึ้น และลึกขึ้นอีก
ร่างบางใช้กำปั้นทุบที่อกกว้างของร่างสูงเพื่อที่จะหยุดมัน แต่ไม่ ยิ่งทุบร่างสูงก็ยิ่งจูบให้มีเสียงดังขึ้น แต่ก็ที่ร่างบางจะหมดลมหายใจ ร่างสงจึงละปากออก ก่อนจะยิ้มเย็นและเดนจากไปแต่ไม่วายหันมาสั่งให้ร่างบางตามตนไป
แต่เมื่อปากเป็นอิสระมีหรือที่คนอย่าง อุสึมากิ นารูโตะ จะยอมเฉยๆ และตามไป ไม่! ไม่ใช่
“ไอ้เหี้ย!! มึงทำไรของมึงห๊ะ! ซาสึเกะ” ผมตะโกนด่าออกไปก่อนจะหันไปมองคนที่อยู่ในเหตุการณ์ด้วยเมื่อกี้ แต่ดูเหมือนทั้งหมดูอึ้งไปตามๆกัน =_= เอาเหอะเข้าใจ จะอึ้งก็ไม่แปลก
“นายเป็นคนของซาสึเกะเหรอ โทษนะ ฉันไม่อยากยุ่งกับนายแล้ว” หญิงสาวที่ดูเหมือนเสียฟอร์มรีบตอบปฏิเสธทันที ที่จะมาจีบพวกเขา โดยเฉพาะร่างบางที่หล่อนอยากจีบมากที่สุด
“เดี๋ยวสิ ไม่ใช่” ผมตะโกนไล่หลังเธอไป แต่ไม่เดินไปนะ เธอไม่เป็คผมพอที่จะเดินตามไป =0=
“เล่ามาดิ๊นารูโตะ เกิดอะไรขึ้น” ชิกะที่เงียบมานานมันถามผมครับ ผมก็เล่าให้พวกมันฟังคราวๆก่อนจะวิ่งไปหาซาสึเกะเพื่อจัดการที่มันทำผมขายหน้าและทำให้คนอื่นเข้าใจผิด
555+ หายไปซะนานก็มาต่อให้แล้วครับ ตอนนี้น่าเบื่อไปหน่อยนะครับ ต้องขอโทษด้วย แต่ตอนหน้าจะพยายามให้มีอะไรมากขึ้นครับทุกคน ^^ ยังไงก็เม้นเป็นกำลังใจผมด้วยเน้อ~ 555+ ช่วงนี้กำลังแล้งก็ใช้นำกันแบบประหยัดๆนะคับ 555+ และก็ขอบคุณที่เม้นกันนะครับส่วนที่ให้แก้ไขก็ลองปรับแก้ดูบ้างแล้ว ^^ จะให้ปรังปรุงหรือแก้ไขตรงไหนก็บอกได้นะครับ
ความคิดเห็น