คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : 3_น้ำไม้ถูพื้น
3_น้ำไม้ถูพื้น
ผมรู้สึกดีใจเป็นอย่างมากที่คราวนี้ ความคิดของผมเป็นจริงขึ้นมาบ้าง และทุกอย่างก็ยังคงเหมือนเดิม เว้นแต่ว่า ซาสึเกะมันก็ยังจะมานอนบ้านผมเหมือนเดิม นี่มันสองคนเป็นอะไรกันนะถึงได้มานอนบ้านผม
“วันนี้จะนอน…? ขนเสื้อผ้ามาให้หมดเลยดิ”
“อยากได้อย่างงั้น…จัดให้”ซาสึเกะเดินออกจากบ้านนารูโตะได้ 30 นาทีแล้วยังไม่กลับเข้ามา นั่นทำให้นารูโตะรู้สึกโล่งใจเป็นอย่างมากเลยทีเดียว ที่ได้โอบกอดพื้นเตียงที่แสนนุ่มนั้นเป็นของผู้เดียว
“นารูโตะ”ขณะที่ผมกำลังจะเอียนกายนอน ก็ต้องถูกปลุกจากความคิดเมื่อกี้ กลายเป็นว่าต้องเดินไปเปิดประตู
“ใครน่ะ…?”
“ฉันเอง”หญิงสาวผมสีชมพูที่ยืนรออยู่ก่อนแล้วโต้กลับมา แล้วซากุระมาทำไมกันนะ
“อ้าว ว่าไงซากุระจังมีอะไรเหรอ”
“ซาสึเกะอยู่นี่รึเปล่า”ไม่พุดเปล่า เธอผลักประตูที่เปิดอยู่พอให้เห็นหน้ากันกว้างขึ้นแล้วย่างเท้าเข้ามาสัมผัสกับพื้นห้องที่เจ้าของยังไม่ได้อนุญาต
“เปล่า”ถึงจะกระนั้น นารูโตะก็หลบทางให้ซากุระ ที่ตอนนี้ทำหน้าเป็นตูดลิง และไม่พอใจกับคำตอบที่ออกมาจากร่างสูงกว่าตนตรงหน้า
“แล้วรู้ไหมว่าเขาไปไหน”
“กลับบ้านไปตั้งแต่เย็นแล้วล่ะ”
“ขอบใจนะ นารูโตะ!!! ซากุระเน้นชื่อของเพื่อนตัวเองตรงหน้าอย่างไม่พอใจนัก ผมไปทำอะไรให้เขานะ
…..เที่ยงคืน 30 นาที…..
“นารูโตะ”เสียงเอ่ยเรียกร่างที่นอนอยู่บนเตียงอย่างไม่คิดที่จะตื่นมาดูว่าใครเป็นผู้ที่เยือนมาตอนนี้
ร่างสูงปีนมาทางหน้าต่างของร่างเจ้าของบ้านที่ตอนนี้หลับเป็นตาย
ก๊อกๆ
ถึงกระนั้นร่างที่นอนอยู่บนเตียงก็ยังไม่คิดที่จะตื่นขึ้นมาเปิด ทำให้ร่างสูงหมดทางเลือก ร่างสูงบรรจงเลือนหน้าต่างออกมาที่ละนิด เพื่อไม่ให้ร่างที่นินทราอยู่ตอนนี้ตื่นขึ้นมาพร้อมกับแหกปากโวยวาย
“นารูโตะ ตื่นได้แล้ว”ร่างสูงใช้เท้าสะกิดเพื่อนตัวเองที่ยังคงหลับตาพริ้มอยู่ ที่เขาใช้เท้าสะกิดไม่ใช่อะไรนะ แต่เขากำลังสวมเสื้อให้ตัวเองอยู่
“อืมมมม”ร่างบางที่นอนอยู่บนเตียงเหมือนจะตื่น แต่ไม่ เขาแค่ขยับท่านอน นั่นทำให้ร่างสูงเอือมระอา พร้อมกับเดินกลับไปในห้องน้ำแล้วก็…
โครม!!! ซ่าาาาาาาาาาาาาาา
“อะไรว่ะ” ร่างบางที่ได้รับน้ำจากถังไม้ถูพื้นที่ตัวเองได้ทำความสะอาดไปเมื่อวานนี้ ถูกสาดกลับมาโดยใครบางคน
“ไปอาบน้ำซะ เดี๋ยวจะสาย”และยังไม่ทันที่ร่างบางจะได้ตอบโต้อะไร ร่างสูงก็เดินออกไปข้างนอกเสียแล้ว
……………………………….
“เสร็จแระ ไปกันเหอะ”ผมเรียกอีกคนที่อยู่หน้าประตู และไม่วายปากระป๋องน้ำใส่หัวอีกคนด้วย
“โอ๊ยยย!! เจ็บนะเฟ้ย”
ผมไมสนใจคำโอดครวยของอีกฝ่าย ผมมุ่งหน้าเดินต่อไปโดนไม่หันไปใส่ใจคนข้างหลังแม้แต่นิดเดียว
“นายไม่ไปรับฮินาตะเหรอ”เหมือนอีกฝ่ายจะหายเจ็บแล้ว และคงอยากรู้เพราะปกติผมจะไปรับฮินาตะทุกวัน
“ไม่ ฉันบอกให้ฮินาตะไปรอที่โรงเรียน”จบบทสนทนาเพียงแค่นั้น ผมกับซาสึเกะก็มาถึงโรงเรียน
“นารูโตะ ซาสึเกะมานั่งคันนี้”ครูอิรุกะตะโกนเรียกพวกเราหลังจากที่ทุกคนกำลังขึ้นรถอย่างกับไม่เคยขึ้นกันมาก่อน
“แล้วทำไมผมต้องไปนั่งคันนั้นด้วยล่ะคับ”
“คันอื่นมันเต็มน่ะสิ”เสียงครูหนุ่มหล่ออีกคนเดินมาจากข้างหลังพร้อมกับถุงอะไรบางอย่างเดินมา
“ครูคาคาชิไปด้วยเหรอ ไม่ยักรู้แหะ”
“ที่จริงก็ไม่อยากไปหรอกนะ แต่ท่านซึนาเดะสั่ง”ถ้าเป็นคำสั่งของท่านซึนาเดะ ก็ไม่อาจมีใครที่จะปฏิเสธได้
และผมก็ต้องยอมขึ้นรถไปกับพวกครู แล้วฮินาตะจะนั่งกับใครนะ
บทนี้เราลองแก้ตามคำแนะนำแล้วนะ เนื้อเรื่องตอนนี้อาจจะฝืดๆหน่อย แต่รับรองว่าหลังๆจะสนุกแน่นอน ^^ เพราะว่าโตะกับเกะต้องแอบคบกันอย่างลับๆ แต่ยังไม่ถึงหรอกนะ ตอนนั้นน่ะ เราเปรยไว้ก่อน คอมเม้นเหมือนเดิมด้วยนะ เราจะได้ปรับปรุง
ความคิดเห็น