คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : 2_อะไรอีกว่ะ
2_อะไรอีกว่ะเนี่ย!!!
ผมตื่นมารับกับอากาศที่แจ่มใสของวันนี้ทุกอย่างๆก็ยังเหมือนเดิม ยกเว้นอย่างเดียว คนที่หลับตาพริ้มอย่างสบายอารมณ์ใบหน้าเรียบนิ่งและยังคงความหล่อเหลา ผมมองใบหน้าของเพื่อนที่นอนร่วมกันเมื่อคืนด้วยเหตุผมที่ว่า มานอนนี่ทำไม แต่ก็ชั่งเถอะนะ อาจมีเรื่องที่ทำไม่ให้อยากนอนที่บ้านก็เป็นได้
“เฮ้!!” ผมหันกลับไปมองคนที่อยู่บนที่นอน อ้างปากหาววอดๆ
“อะไร ฉันต้องรีบไปฮินาตะนะ รีบพูดมาเร็ว”ตอนนี้ผมอาบน้ำแต่งหล่อเสร็จเรียบร้อยแล้ว เหลือแต่แค่อย่างเดียวไปรับแฟนสุดที่รักนั่นเอง ต้องกลับต้องมาหยุดกับไอ้คนที่มานอนด้วยเมื่อคืน
“รอแปปนึง”
“เฮ้ย! ซาสึเกะ เดี๋ยวดิว่ะ”ยังไม่ทันที่ผมจะได้พูด ซาสึเกะมันก็เดินเข้าห้องน้ำเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
………และก็ผ่านไป30นาที
“เฮ้ย ซาสึเกะ อาบน้ำเสร็จยังว่ะ นี่มัน7โมงแล้วนะโว้ย!!”ผมทุบประตูพลางตะโกนเรียกคนที่อยู่ข้างใน นี่มันอาบน้ำหรือนอนกันแน่ว่ะเนี่ย
……….และอีก5นาทีถัดมา
“ซาสึ…”ขณะที่ผมกำลังจะตะโกนเรียกซาสึเกะอีกครั้งประตูก็เปิดออก
“เสร็จแล้ว”ซาสึเกะเดินออกมาพร้อมกับปัดฝุ่นที่เสื้อผ้าออก มันมีด้วยเหรอว่ะ
“นาน”ผมพูดเพียงแค่นั้น ก็จะเดินนำออกไป
ผมกับซาสึเกะดินมาถึงหน้าประตูบ้านหลังงามของฮินาตะ ขณะที่ผมกำลังจะตะโกนเรียก ประตูก็ถูกเปิดออก และปรากฏร่างของหญิงสาวทั้ง2คน ร่างสาวคนแรกผมจำมันได้ดี แฟนสุดที่รักของผมนี่เอง ส่วนอีกคนนึ่งมีผมยาวสีชมพูสละสลวย นามของหญิงคนนี้คือ ซากุระ แฟนของซาสึเกะ
“ว่าแล้ว ซาสึเกะคุงทำไมถึงหนีเค้าล่ะ”หญิงสาวผมสีชมพูเอ่ยวาจากับแฟนหนุ่มที่เมื่อคืนเขาคนนั้นได้หนีมานอนกับผม และผมเองก็รู้สึกถึงปฏิกิริยาบางอย่างจากซากุระที่แผ่มาถึงผม สายตาอำหิตจริงๆซากุระเนี่ย
“ซากุระ”ซาสึเกะเอ่ยออกมาแค่นั้น
“ไปกันเถอะค่ะ ซาสึคุง”ซากุระไม่พูดเปล่า เดินคล้องแขนแฟนหนุ่มเดินนำไปบนถนนที่ตอนนี้มีนักเรียนและผู้คนมากมายที่ออกมาทำงาน และซื้อกับข้าวสำหรับอาหารมื้อเช้านี้ และผมเองกับแฟนสุดน่ารักก็เดินจับมือกันไปโรงเรียน
เมื่อผมเดินมาถึงหน้าห้องก็พบกับบรรยายกาศตามเดิม
“แหมๆ หวานกันจังนะ”ยังไม่ทันที่ผมกับ ฮินาตะจะได้หย้อนก้นนั่งก็มีเสียงนึงเอ่ยทักของหญิงสาวหุ่นดีนามว่าอิโนะ
“ก็นะ…แฟนฉันน่ารักกว่าเธออีกนิ มันเป็นเรื่องธรรมดา”
“ว่าไงนะ ไอ้หน้าหนวดแมว”ฮิโนะปล่อยลูกไฟออกมาได้คงปล่อยออกมาแล้ว
“ก็อย่างที่เธอได้ยิน ยัยคนที่ซาสึเกะไม่เอา”และคำพูดของผมกับอิโนะก็ปล่อยออกมามากมาย จนกระทั่งครูอิรุกะได้ย่างกายเข้าห้อง
“พอได้แล้วนารูโตะ อิโนะ”คำประกาศิษย์ถูกปล่อยออกมา ผมกับอิโนะแยกเขี้ยวใส่กันก่อนจะแยกย้ายออกไปนั่งที่ของตัวเอง
“นารูโตะคุง ทำไมไปว่าฮิโนะจังเขาแบบนั้นล่ะ”
“เค้าพูดเรื่องจริงนี่หน่า ฮินาตะอย่าเครียดไปเลย”ผมยิ้มให้ เพื่อแสดงว่าที่ผมพูดออกไปนั้นจริง
“จ๊ะ ^^”
“ในวันพรุ่งนี้ เราทุกคนรู้อยู่แล้วว่า พวกเราจะต้องไปแคมป์”แคมป์เหรอ ลืมเรื่องนี้ไปเลยแหะ
“เราจะออกเดินทาง ตอน8โมงเช้า”ครูอิรุกะหยุดเพียงแค่นั้น ก็จะหันมามองผมแวบนึ่ง
“เข้าใจไหม นารูโตะ”นั่นไงอย่างที่คิด
“แล้วทำไมต้องเป็นผมทุกทีด้วยล่ะคับ”อันที่จริง ทุกวันนี้ผมก็ไม่ได้มาสาย แต่อย่างใด อย่างมากแค่นาทีเดียวเอง
“ก็เพราะเธอ สายเป็นนาทีไงล่ะ คราวนี้ ไม่มีรอ เข้าใจด้วย”แค่นาทีเดียว เนี่ยนะรอกันไม่ได้เลยเรอะ!!!
“เอาล่ะ ทีนี้ครูจะจัดกลุ่มให้ กลุ่มละ 2 คน”ผมเงียบฟังครูอิรุกะประกาศชื่อมาเรื่อยๆจนกระทั่ง
“นารูโตะกับซาสีเกะ” == ทำไมผมต้องมาอยู่กลุ่มเดียวกับซาสึเกะด้วยเนี่ย ถ้าเป็นฮินาตะสุดสวยก็ว่าไปอย่าง (วกเข้าเรื่องนี้ตลอด) และไม่ทันที่ผมจะได้ยกมือถาม ร่างบางผมสีชมพูก็ยกขึ้นก่อน
“ว่าไง ซากุระ”
“ทำไมต้องให้นารูโตะอยู่กับซาสึเกะคุงด้วยล่ะค่ะ ครูอิรุกะเปลี่ยนกลุ่มไม่ได้เหรอ”ผมภาวนาขอให้คำตอบเป็น…
“ไม่ได้หรอก เพราะครูไม่ได้เป็นคนจัดกลุ่มขึ้นมา ท่านซึนาเดะน่ะ”และคำตอบของผมก็ผิดหวังอีกตามเคย โอ้!!!ทำไมต้องเป็นป้าด้วยเนี่ย
“นารูโตะคุงแล้วเค้าล่ะ”นั่นสิ แล้วแฟนผมล่ะ อยู่กับใคร
“เอออออ ครูอิรุกะคับ ฮินาตะล่ะ”หวังว่าคราวนี้โชคชะตาคงไม่ใจร้ายกับผมมากไปหรอกมั้ง ใครก็ได้ยกเว้น คิบะ!!!หมอนี่มันยิ่งชอบฮินาตะอยู่ด้วย ถึงจะรู้ว่าฮินาตะคบกับผมอยู่แต่คิบะมันก็บอกว่า”แค่เห็นฮินาตะมีความสุขก็พอแล้ว”และนั่นแหละทำผมกลัว ถ้าเกิดฮินาตะอยู่กับคิบะล่ะก็…งานนี้มียาว
“ฮินาตะอยู่กับซากุระ อ่อแล้วเดี๋ยวทั้งคู่ต้องไปช่วยงานท่านซึนาเดะด้วยล่ะ”
แล้วเราก็มาลงเพิ่มให้อีกตอนล่ะ เราขอขอบคุณคนที่เข้ามาอ่านมากๆเลย จริงอยู่แต่ละคนชอบแนวนิยายไม่เหมือนกัน และนิยายก็มีมากเหมือน แต่เราขอบคุณจริงๆนะ 
และอย่างที่บอกเหมือนเดิมนะ ไม่ชอบตรงไหนติเราได้ เราพร้อมยอมรับคำติ และจะนำมาปรับปรุงให้ดีที่สุด ^^
ความคิดเห็น