ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    The Fairy ภูตจิ๋ว ประจำกาย(By:poly night)

    ลำดับตอนที่ #5 : 4 th Fairy : ผู้อำนวยการ

    • อัปเดตล่าสุด 23 ต.ค. 56



     
    4 th Fairy : ผู้อำนวยการ
     


                          ก๊อกๆ  " เชิญครับ " เสียงทุ้มต่ำแต่ทรงอำนาจของชายวัยกลางหลังประตูพูดขึ้น เมื่อคนหน้าประตูได้ยินก็เปิดประตูอย่างแรงแทบหลุด (เปิดหรือถีบกันแน่ฟะ )  เมื่อเปิดประตูเข้าไปปรากฎว่าคนภายในห้องไม่ได้มีคนเพียงคนเดียว ดันมีถึง สิบเอ็ด  ' เอ้ะ! สิบเอ็ด นี่มันห้องผู้อำนวยการหรือห้องประชุมรวมกันแน่ฟะ  เอาอีกแล้วโรงเรียนแสนไม่ปกติ เอ้ะ! ทำไมมีคนใส่ชุดดำสี่คน ชุดขาวสี่ และก็ชุดตามใจอีกสามอ่ะ ' ไนค์คิดแต่ก็ต้องหยุดความคิดไว้แค่นั้น ในเมื่อหนึ่งในเหล่าผู้อำนวยการชุดขาวเอ่ยด้วยน้ำเสียงแสนใจดีแต่ก็ยังทรงพลังขึ้นว่า " พวกเธอทั้งหกคน ได้คะแนนในภาคการสอบข้อเขียนเต็มทั้งหมด เพราะฉะนั้น พวกเธอจะต้องมีการประลองภูต เพื่อหาผู้ที่จะได้เป็นผู้นำชั้นปีนี้ " ชายคนชุดขาวพูดก่อนเงยหน้าขึ้น ใบหน้าของเขาอ่อนเยาว์กว่าพ่อของพวกเขาทั้งหกอีก ใช่แล้ว พวกเขาทั้งหมดนี้ไม่ใช่มนุษย์ คุณอ่านไม่ผิดหรอก (มั้ง?) เขาเหล่านี้คือภูตเผ่าพันธุ์ที่ปกครองดินแดนแห่งภูต  ภูตแห่งแสงรีไวท์ ภูตแห่งความมืดรีม่อน ภูตสองเผ่าพันธ์ุที่อยู่บนจุดสูงสุดแห่งเหล่าภูตทั้งมวล  " เอ๋? การประลองงั้นหรอครับ "
    หนึ่งในชายหนุ่มทั้งสามที่ไม่ใช่กลุ่มไนค์พูดขึ้นหลังฟังจบ (แค่ไอคนเขียนมันบรรยายยาวไปหน่อยเท่านั้นเอ้ง)  " ใช่การประลอง มันจะมีในคืนพรุ่งนี้ตอนเที่ยงคืน คืนนี้มีงานต้อนรับพวกคุณก็ต้องไปด้วยนะ ตอนเที่ยงคืนเช่นเคย กลุ่มของไนค์ยืนนิ่งไปหน่อยฟังเหล่าท่านเทศน์ซะจะหลับแล้วอ่ะ หรือเพราะแรงกดดันของไอ้หนุ่มผมสีส้มแดงที่แผ่ออกมากันแน่ ย้อนกลับไปเมื่อหนุ่มสาวสามหน่อยังเดินดุ่ยๆกันอยู่  " เอ่อ~ ขอโทษนะครับไม่รู้ว่าคุณจะบอกชื่อเสียงเรียงนามจะได้รึเปล่าครับ "  หนุ่มแว่นหน้าหวานถามขัดอารมณ์ความเงียบ (มันใช่อารมณ์แน่เรอะ)  " ไนค์ แฟรี่ไนค์  แรมฟาเซเลอร์ ". ไนค์ตอบเสียงเรียบแบบเบื่อๆ  " โอ้! อยู่ในตระกูลอภิมหาปลัยรวยโคตรๆ เลยสินะครับ " หนุ่มแว่นพูดแบบติดตื่นตนกตกใจนิดๆ (หรือติดตลก) แล้วสรุปแล้วมันมหาปลัยจริงหรอ? (ก็ต้องดูกันต่อไป)  " ผมชื่อ เครีตั้น  เพซาดิโอ้ เรียกสั้นว่า รีต้ัน แล้วกันครับ " หนุุ่มแว่นพูด(อย่างกับชื่อนายมันยาวนักล่ะ)  
    " ส่วนนี่ โมเลอซี่  ชิมไมก้า ผมเรียกเธอว่า เลอซี่น่ะครับ เธอเป็นลูกพี่ลูกน้องผม" คราวนี้เขาพูดพลางผายมือไปทางเลอซี่ที่เดินอย่างไม่ได้รับรู้อะไร(เช่น ถ้ามีคนมาตีหัวสลบก็ไม่รู้ตัว) แล้วทุกอย่างก็เงียบดังเดิมเมื่อไม่มีอะไรจะคุยกัน และก็มาถึงห้องผู้อำนวยการ(อย่างข้างบน)

     
    ~~~~~~~~*_*~~~~~~~~
    อัพแล้วคร้าบถึงจะ ดึกไปหน่อยก็เถอะนะ
    ตอนนี้มีคนบอกมาว่า
    ( ตอนนี้นายสะเออะ/สอใส่เกือกไปม้าย ห้าาา By ไนค์ รีตั้น เลอซี่) แถมยังบอกอีกว่า (ตอนนี้บทตัวเอกน้อยไปมั้ย by ไนค์ รีตั้น เลอซี่ ) ตอนนี้ถ้าจะยาวกว่านี้ถ้ามีเวลาแต่งเยอะกว่านี้ 
    พรุ่งนี้ไม่รู้นะว่า จะได้อัพมั้ย จะได้นอนตีพุงรึเปล่า แต่คงไม่ได้อัพแน่หลังวันที่ 24 อาจจะอัพเลทเป็นสัปดาห์ และก็หมองยังตันเช่นเคย เท่านี้แหละอยากจะสลบ เพราะตอนนี้หน้ากลายเป็น =_="""
    แบบนั้นไปซะแล้ว ตอนหน้าก็อาจไม่หนุก แต่ความฮานั้นอาจจะรับประกันไม่ได้ว่าจะมีการปล่อยฮา แต่ดูท่าจะได้มีปล่อยความเสื่อมล่ะนะ พอแย้วยิ่งเขียนยิ่งยาว เอาเป็นว่า ขอยังไม่รับรองว่าจะอัพเมื่อไหร่แต่ก็อย่างเร็วสุดพรุ่งนี้
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×