The Fairy ภูตจิ๋ว ประจำกาย(By:poly night)

ลำดับตอนที่ #2 : 1st Fairy : หลบหนี

    
                              1 st Fairy : หลบหนี


                         " พ่อ ผมขอตังค์เพิ่มได้ป่ะ " ชายหนุ่มร่างสูงโปร่งอายุราวสิบเจ็ดปีพูด
" เอาเท่าไหร่ล่ะ "  พ่อบุญธรรมถาม   " ซักห้าหมื่นครอยส์แล้วกันครับ "  ชายหนุ่มตอบ  พ่อบุญธรรมก็ถามอีกว่า " ไนค์ลูกอยากได้อะไรเพิ่มมั้ย ? "   ไนค์ส่ายหน้าแทนคำตอบ
พ่อบุญธรรมล้วงกระเป๋าตังค์ใบหนาขึ้นมาจากกระเป๋ากางเกง หยิบเงินปึกนึงส่งให้ไนค์
ไนค์รับไว้แล้วโค้งหัวขอบคุณแล้วเดินขึ้นบันไดกว้าง ราวบันไดถูกแกะสลักเป็นรูปมังกรสวยงาม เขาเดินมาตามทางเดินที่มีเสาบ้านถูกแกะสลักอย่างปรานีตแล้วเลี้ยวเข้าห้องๆหนึ่งตามทางเดิน ภายในห้องถูกตกแต่งอย่างหรูสไตค์คราสสิคระดับแปดดาวถ้าไม่ใช่คนที่อภิมหารวยจะไม่มีทางที่จะเข้าพักได้เลย แต่เขาไม่ได้สนใจเฟอร์นิเจอร์หรูๆในห้อง เขาเดินตรงไปเปิดตู้สูงหยิบกระเป๋าเป้แบรนด์เนมชื่อดัง เขาเก็บข้าวของเครื่งใช้ที่จำเป็นอย่างเช่น โลชั่นบำรุงผิว ครีมทาหน้ายี่ห้อดัง เป็นต้น  ใส่กระเป๋าเป้ เวลาผ่านไป บ้านทั้งหลังมืดสนิท เสียงเงียบกริบ แต่ไนค์ยังไม่นอน  เขาเดินออกมาจากห้องตามมุมมืดอย่างเงียบกริบ เขาเดินออกมาจากตัวบ้าน เดินไปตามสวนหน้าบ้านเขาเดินไปตามเงามืดของต้นไม้ เขาเดินมาถึงกำแพงสูง  คุณคิดว่าเขาจะปีนข้ามไปหรือไม่ ถ้าคุณคิด คุณคิดผิดถนัดเลยล่ะ เขามุดไปพุ่มไม้ข้างกำแพงออกไปทางประตูหมาลอดออกมา เขาเดินออกมาเรื่อยๆ ซึ่งตอนนี้มีแต่ผับแต่บาร์เท่านั้นที่เปิด เขาเข้าผับแห่งหนึ่ง ริมถนนใหญ่
" แรมฟาเซเลอร์ผับ ยินดีต้อนรับครับ " บริกรชายในบาร์เอ่ยต้อนรับไนค์
" มากี่ท่านครับ " บริกรชายคนเดิมถาม
" หนึ่งครับ " ไนค์ตอบก่อนเดินไปนั่งตรงบาร์ที่บริกรชายยืนอยู่
" รับอะไรดีครับ " บริกรชายถามต่อ
" น้ำองุ่นแล้วกันครับ " ไนค์ตอบ บริกรชายได้ยินจึงเดินไปทำอะไรต่อมิอะไรก็ไม่รู้ แล้วนำแก้วที่มีของเหลวสีม่วงเข้มปั้ด
เขาดื่มมันรวดเดียวหมดแก้ว ทันใดนั้น
" อ้าว พ่อหนุ่มสนใจมาดริ้งกับพี่มั้ยจ้ะ " สาวชุดสายเดี่ยวแสนวาบหวิวกางเกงยีนขาสั้นพูดพลางเดินมานั่งข้างๆ 
ไนค์ทำเย็นชาใส่ก่อนพูดขอน้ำเพิ่ม หมดไปสามแก้วมีสาวมาต่อแถวเป็นสิบยี่สิบคน ไนค์ยกมือขอเช็คบิล บริกรชายเดินเข้ามาแล้ว
พูดว่า  " มีบัตรสมาชิกมั้ยครับ "
ไนค์ไม่ตอบเขาหยิบกระเป๋าตังหยิบบัตรสีทองอร่ามชูให้บริกรชายดู ไนค์ถามต่อว่า  " สรุปเท่าไหร่ครับ ? "
บริกรชายส่ายหน้าก่อนพูดว่า  " ฟรีครับ "   ห้ะ !  ฟรี ! นี่เขาฟังไม่ผิดใช่มั้ย  บริกรชายพูดย้ำว่า  " ฟรีครับ ฟรี "
ไนค์อึ้งไปชั่วขณะกับคำพูดของบริกรชาย แต่เขาไม่มีเวลากับเรื่องของฟรีนักเพราะตอนนี้เขากำลังอยู่กลางวงล้อมของสาวๆที่กำลังตีกันเรื่องเขา เขาส่งสายตาขอความช่วยเหลือไปยังบริกรชาย
เมื่อบริกรชายคนนั้นเห็นจึงทำให้ทางออกของไนค์สะดวกขึ้นเขาออกมายังอากาศเบื้องนอกที่หนาวเย็น เขาเดินไปตามถนนหาที่พักท่ามกลางอากาศที่ค่อยๆ เย็นลง ในที่สุดเขาก็เจอโรงแรมระดับสามดาว เขาไม่รีรอที่จะเข้าไปข้างใน 
" คริสตัลโฮเทล ยินดีต้อนรับค่ะ "  พนักงานสาวที่เคาน์เตอร์พูดต้อนรับ ไนค์เดินไปหาเธอทันทีที่เห็น
" เอ่อ ~  มีห้องพักราคาถูกมั้ยครับ ? "  เขาถาม เธอพยักหน้าตอบ   " ค่ะนี่ ค่ะ " เธอพูดพลางยื่นกุญแจห้องมาให้ ไนค์รับไว้ก่อนเดินขึ้นลิฟท์ไป ด้วยความเหนื่อยเมื่อหัวถึงหมอนก็ทำให้เขาเข้าสู่ห้วงนิทราในทันที ผ่านไปหลายนาที ร่างกายของไนค์พลันเปล่งแสง   " เฮ้อ~ ได้ออกมาข้างนอกซักที " เสียงเล็กแหลมพูดแต่ไม่สามารถมองหาตัวตนได้
" ดีใจจังเลย " เสียเล็กแหลมอีกเสียงดังขึ้น
" เบาๆ หน่อยเดี๋ยวเขาตื่น " เสียงเล็กแหลมเสียงที่สามพูดเตือนเพื่อน     " ไซน์ ต่อจากนี้ทำไง " เสียงเดิมที่เคยเตือนเพื่อนพูดกับเพื่อนอีกตน
" ... " เพื่อนตนนั้นไม่ได้ตอบ แต่เสียงนั้นก็ไม่ได้ซักต่อ
" วอเดต เอาไงต่อล่ะทีนี้ " เสียงทุ้มแตกต่างจากเพื่อนถามขึ้น
" รอ " เสียงเล็กแหลมของวอเดตตอบ ผ่านไปจนถึงเช้า
เสียงเล็กแหลมที่ตอนแรกคุยกันเรื่อยเปื่อย เงียบไป และเงียบสนิทไปเมื่ออรุณยามเช้าสาดส่องไปทั่วเมือง

     ~~~~~~~~~*_*~~~~~~~~~

ถึงจะอัพเร็วก่อนกำหนด เพื่อรีดเดอร์
(หรือเพื่อไม่มีงานค้างหว่า? ) เอาเถอะแต่ตอนนี้หนูไนค์ของเราเกือบถูกสาวผับลากไปแล้ว ถึงฉากนั้นจะทำให้นิยายของผมจะเสื่อม แบบติดเสื่อมแต่เราจะไม่ได้เป็นครั้งที่สองเป็นแน่แท้ครับผ้มมม  เอาล่ะๆๆๆๆๆๆๆๆ
ถึงเวลาอัพตอนต่อปายยยยย วันนี้ครับ เอ้ย! วันที่ 19 เอ้ย!
20 หรืออาจจะวันนี้ก็ได้ใครจะรู้ (นายรู้ไง : By ไนค์ )
ตอนนี้ก็จบแล้วคร้าบ  เจอกันตอนหน้าเด้อ