The Fairy ภูตจิ๋ว ประจำกาย(By:poly night)

ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ

                 บทนำ 

        
                 ตึก! ตึก! ตึก! เสียงฝีเท้าย่ำไปบนพื้นดังขึ้นต่อเนื่อง
" แฮกๆ แฮกๆ " เด็กน้อยวัยสิบขวบหอบหายใจถี่ยิบ
" หยุดเดี๋ยวนี้เลยนะ ยัยเด็กแสบนี่แสบนักนะ หน็อย! " ชายร่างใหญ่ในชุดสูทใส่แว่นดำพูดขณะวิ่งไล่ตามเด็กน้อยมาติดๆ
ภายในบ้านหลังใหญ่กลางป่าลึก ไฟทุกดวงถูกเปิดขึ้น เสียงดังเอะอะโวยวายดังลั่น เหล่าสัตว์ปีกทะยานบินขึ้นสู่ท้องฟ้ายามค่ำคืน
ที่มีดวงจันทร์กลมโตเด่นเป็นสง่าลอยอยู่ 
" จะหนีออกจากที่นี่ยังไงดี " เด็กนัอยพูดกับตัวเองก่อนมองตรงไปยังระเบียงตรงหน้า  ' กระโดดลงไปเลย ' เด็กน้อยตัวไวเท่าความคิดกระโดตัวข้ามระเบียงลงไปยังพื้นเบื้องล่าง เกิดเสียงดัง สวบ!  " อึ้ก "  เด็กน้อยสบถออกมาเบาๆเพราะความเจ็บที่ข้อเท้า
ทันใดนั้นร่างกายของเด็กน้อยพลันแปล่งแสง ความเจ็บที่ข้อเท้าหายเป็นปลิดทิ้ง ' เมื่อกี้มันอะไรน่ะ ' เด็กน้อยคิดสงสัยในใจ
ก่อนรีบลุกวิ่งเข้าป่าเพราะได้ยินเสียงของคนกลุ่มใหญ่ตรงมาทาง
เด็กน้อย  เปรี้ยง! ครืน! เสียงฟ้าร้องฟ้าผ่าเริ่มดังขึ้น เม็ดฝนเม็ดเล็เริ่มปลอยลงมา เด็กน้อยวิ่งเข้าในป่าลึก ไม่มีใครตามมา เด็กน้อยวิ่งไปเรื่อยๆพลางหาเห็ดไม่มีพิษกินลองท้องเมื่อท้องร้องแข่งจนฝนเริ่มตกหนักขึ้น เนื้อตัวเปียกปอน ดินที่เหยียบ
แฉะขึ้นเรื่อย มีเสียงแว่วเข้าหูเด็กน้อยว่า   ' เจ้าเด็กน้อยหาที่หลบฝนก่อนดีกว่านะ '   เด็กน้อยหันไปรอบๆ นึกว่ามีคนตามมา
แต่ก็เจอแต่ต้นไม้ ต้นไม้ ต้นไม้ และถ้ำ เอ้ะ! ถ้ำ มันมีขนาดเท่าผู้ใหญ่คนนึงพอดี เด็กน้อยวิ่งเข้าไปหลบฝน ก่อนจะหลับสู่ห้วงนิทราไปหลังกินเห็ดที่เก็บมาหมดเพราะวิ่งมาโดยไม่ได้พักหลายชั่วโมงจนเกือบเช้า
" หนูๆ ตื่นได้แล้ว " เสียงชายหนุ่มในร่างสูงโปร่งปลุกเด็กน้อยที่
กำลังหลับใหล เป็นผลให้เด็กน้อยลืมตาตื่นมามองชายตรงหน้า
" เอามั้ย " ชายหนุ่มคนเดิมพูดพลางยื่นปลาย่างเสียบไม้กลิ่นหอมน่ากินมาให้ เด็กชายรับมันมาก่อนเริ่มแทะกินแล้วพูดว่า
" อร่อยจังเลย "  ก่อนหันไปมองชายหนุ่ม
" แค่เอาปลาไปย่างเกลือ " ชายหนุ่มพูด
" เอาอีกมั้ย " ชายหนุ่มพูดอีกเมื่อเห็นเด็กน้อยแทะปลาหมดอย่างรวดเร็ว เด็กน้อยไม่ตอบแต่รับปลามาแทนและแทะต่อ
อยู่ๆเด็กน้อยชะงักจากปลาในมือ เงยหน้ามองชายหนุ่มแล้วพูดว่า
" คุณเป็นใครหรอครับ? "  เด็กน้อยถามชายหนุ่ม
" ฉันเป็นพรานป่าก็เข้ามาล่าสัตว์นี่แหละ " ชายหนุ่มตอบ
" เอาล่ะ ฉันต้องไปแล้วดูแลตัวเองด่วยล่ะ " ชายหนุ่มพูดก่อนลุกขึ้นทำท่าจะเดินไปจากเด็กน้อย เด็กดึงเสื้อไว้ก่อนพูดว่า
" ขอไปด้วยได้มั้ย "  ชายหนุ่มยิ้้มมุมปากแล้วรับปากเด็กน้อยว่า
" มาสิ " แล้วเดินไปพร้อมเด็กน้อย     หนึ่งปีผ่านไป  ฟิ้ว เสียงธนูในมือเด็กน้อยวัยสิบเอ็ดขวบแหวหอากาศไปโดนนกตัวใหญ่ร่วงลงมาจากฟ้า  " มากินกันมา " ชายหนุ่มพูดก่อนเดินไปแบกนกกลับมาที่กองไฟ แล้วเอานกมาถอนขนย่างกับไฟ ทันใดนั้น
โฮก~ เสียงสัตว์ใหญ่คำรามดังลั่นป่า ทั้งสองคนมองไปยังต้นเสียง
ตาสัตว์สีแดงก่ำเด่นในเงาไม้ ก่อนปรากฎเจ้าของดวงตาอำมหิต
หมี! มันหวดกรงเล็บมาทางเด็กน้อยแต่ชายหนุ่มมาขวางจึงโดนกรงเล็บปัดกระเด็นไปโดนต้นไม้ เขากระอักเลือดออกมาแล้วพูดสั่งเด็กน้อยว่า " หนีไปซะ " ก่อนชักดาบเล่มใหญ่ออกมา
เด็กน้อยไม่เห็นฉากสุดท้ายของชายหนุ่ม เขารู้แต่เพียงว่า
เขาต้องรีบวิ่งออกจากป่าอย่างเร็วที่สุด จนมาเจอกับคู่สามีภรรยาตระกูลแรมฟาเซเลอร์กลางลานกว้างที่อัดแน่นไปด้วยผู้คน พวกเขารับเลี้ยงเด็กน้อยมาเป็นลูกบุญธรรม และตั้งชื่อว่า แฟรี่ไนค์  แรมฟาเซเลอร์ หลังจากวันนั้นเด็กน้อยไม่เคยได้ออกไปไหนเลยนอกจากโรงเรียนและบ้าน เพราะพ่อแม่บุญธรรมเป็นห่วงถึงแม้จะโตจนอายุสิบเจ็ดแล้วก็ตาม แต่เขาไม่เคยคิดที่จะอยู่แต่ในบ้านไปตลอดชีวิตอย่างเด็ดขาด

~~~~~~~~*_*~~~~~~~~

ตอนแรกอัพแล้ว เด็กน้อยของเราคนนี้ลองดูต่อไปว่าจะเป็นใครกันแน่ ต่อไปผมจะอัพวันที่ 18 ต.ค. 56 ครับ  วันนี้คงต้องไปแล้ว
แล้วพบกับผมในตอนหน้านะครับ คอมเม้นได้นา ไม่ว่าหรอกครับ
ถึงตอนจะสั้นไปหน่อยแบบว่าสมองมันตันสุดๆไปเลย