ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : chapter2
Chapter 2
:: เเก้ไขคำผิด ::
"อ้าว ไอ้มาร์คคึ มาทำไรว่ะ"
"ผมชื่อมาร์ค ครับ คุณเจบี 'มาร์ค' ไม่ใช่มาร์คคึ" พี่หน้าหล่อ 100 เมตรกำลังเดินมาใกล้ๆเเล้วหล่ะครับ สำเนียงภาษาปะกิด เป๊ะเว่อร์ๆๆๆ หึ่ยยย ทำไมยิ่งใกล้ยิ่งหล่อ เเถมยิ่งเดินมา ออร่าเริ่มเปล่งประกายอยู่รอบตัว โหยยยย คนอะไรหล่อมีออร่าอีกต่างหาก
"มาหาข้าวกิน อ้าว เเล้วนี่ใครเนี่ย น้องเเกหรอเนียร์" พี่มาร์ค พี่หน้าหล่ออ่ะเเหละหันไปถามพี่จินยอง (ทำไมเรียกพี่จินยองว่าเนียร์อ่ะ)
"ป่าวหรอก เเบมอ่ะ น้องพวกเราทุกคนต่างหาก น้องเเบมเขาติดวิศวะ"
"จริงหรอครับ ^^ ตัวเล็ก" หืยย ไอ้คำว่า 'ตัวเล็ก' เนี่ย ดูพี่มาร์คจะจงใจให้ผมได้ยินเเค่คนเดียวนะ เเล้วดูดิ ยิ้มเเบบนี้ ไอ้รอยยิ้มบางๆที่ส่งมา เเค่ยิ้มบางๆนะครับ คนหล่อเเม่งมีความหล่อเพิ่มอีก 100%
"หลบไปเลยไอ้มาร์ค ไอ้คนไม่หล่อ น้องเเบมคนนี้ เด็กในสังกัดพี่หวังฮะ"
'หวัง' หวังไหนเนี่ย เเล้วเเบมไปอยู่ในสังกัดคนชื่อ หวัง ตอนไหนนน เเต่ถ้าสังกัดพี่มาร์ค ก็โอเคนะ อิอิ
"นี่หวงน้องหรอว่ะไอ้หวัง หน้าตาเเบบนี้ ระวังดีๆนะ หึหึ"
อ่อ เฮียเเจ็ค มีอีกชื่อ ชื่อ หวัง ทำไมเชื่อเหมือนคนไทยจัง เเต่เดี๋ยวนะ ไอ้การยกยิ้มมุมปาก ส่งหน้าเท่ห์ๆมาเนี่ย พี่ไม่ได้ตั้งใจจะหล่อใช่มั้ย ทำไมพี่มาร์คเเม่งดูดีไปทุกท่วงท่างี้ว่ะ โว๊ะ คนหล่อเซ็ง
พี่มาร์คเดินไปกินขนมข้างๆพี่เจบี เอ๊ย พี่เเจบอม (เห็นพี่มาร์คเรียก น้องเเบมก็อยากเรียกบ้างง่ะ)
"หิวข้าวยังเเบม" พี่จินยองหันมาถามผม ในมือพี่จินยองกำลังเก็บถุงขนมจะเอาไปทิ้ง
"เเบมเเบม หิวข้าวเถอะนะครับ พี่มาร์คอ่ะ หิวจนไส้จะขาดเเล้วน้าาาา ^_~"
"หะ หะ" อยากจะตอบว่าหิว ตามใจพี่มาร์คนั้นเเหละครับ ถ้าไม่มีคนบ้างคนรีบวิ่งมา
"เเบมอย่าไปมองหน้ามัน" เฮียเเจ็ครีบเอามือมาปิดตาผมไว้ ก่อนจะหันไปพูดกับพี่มาร์ค
"มึงไปเลยไอ้มาร์ค ก่อนที่หน้าจะมีรอย"
"ไปกะได้ ฮ่าๆๆๆๆ" เเล้วพี่มาร์คก็เดินออกไป พี่เเจบอมกับพี่จินยองเลบยเดินตามออกไป
"นี่ เเบมเเบม สัญญากับเฮียได้ป่ะ ว่าจะไม่หลงไอ้มาร์ค"
"ทำไมหล่ะครับ?" ทำไมเเบมเเบมต้องหลงพี่มาร์คด้วยอ่ะ ก็เเค่พี่มาร์คหล่อ พี่มาร์คดูดี พี่มาร์คมีออร่าข้างๆตัว เเบมคนนี้คงไม่หลงพี่มาร์คหรอกครับ
"ก็ไอ้มาร์คอ่ะ
.
.
.
.
มันขี้อ่อย"
ผมกลับมาซ้อนท้ายพี่เเจ็คสันตามเดิม พี่จินยองก็ซ้อยท้ายพี่เเจบอม ส่วนพี่มาร์คก็ขับออดี้นำไป หืมมม หล่อ รวย นี่ตรงสเป็คสาวๆเลยเนอะ คนอะไรจะเพอร์เฟ็คขนาดนี้
'ก็ไอ้หมาร์คมันขี้อ่อย'
อยู่ดีๆขำพูดเฮียเเจ็คก็ลอยขึ้นมาในหัวผม เฮ้อออ คงจะจริงอย่างเฮียเเกว่า เเค่ยิ้มบางๆหรือเดินหน้านิ่งๆเข้ามา คนก็หลงเเกเเล้วเเหละ ขนาดผมที่คิดว่าหน้าตัวเองดูดีเเล้ว พี่ๆสามคนหล่อเเล้ว เจอพี่มาร์คเข้าไป ทุกคนที่ตกขอบเวทีเลยครับ
เอี๊ยดดดดด
เสียงเบรกจักรยานสองคันหน้าศูนย์อาหาร สวรรค์ของเเบมเเบม
"อยากกินอะไรหล่ะเเบมเเบม" พี่เเจบอมหันมาถามผม
"อยากๆๆ" อยากกินไปหมดเลยอ่ะ ถ้าตอบไปงี้ พี่เเจบอมจะตบกะบาลผมมั้ยอ่ะ
"อาหารญี่ปุ่นมั้ย ร้านนี้อร่อยนะ" เสียงของคนหน้าหล่อ ที่เดินเอามือล้วงกระเป๋าเข้ามา เสนอความเห็นขึ้น ผมเลยต้องละสายตาจากร้านอาหารมามองนิดหน่อย ก็เเค่นิดหน่อยเท่านั้นเองเเหละ มองมากเเล้วเดี๋ยวหลง กลัวใจตัวเอง
"งั้นร้านนี้ก็ได้ครับ" ก็บอกเเล้วว่าจะไม่มองมากเดี๋ยวหลง ขนาดมองนิดเดียวยังหลงเชื่อคำพูดเขา เเล้วเดินตามไปเลยเนี่ย
"โอเค^_^" พี่มาร์คส่งยิ้มให้ผมนิดๆ เเล้วเดินนำเข้าไป ถามจริง พี่สามคนนี้คบพี่มาร์คไปได้ไงว่ะ คนอะไรโคตรจะหล่อ โคตรจะเท่ห์ พวกพี่ทนได้ไง หวั่นไหวกันบ้างมั้ยยยย
เอ่อ....ลืมเล่า
'เเบมเเบม นายมีสัมภาษณ์วันนี้จริงๆหรอ'
'จริงครับ'
'นายเเน่ใจนะ' พี่จินยองถามผมย้ำอีกรอบ ตอนที่เราเดินมาเช่าจักรยานกัน
'ครับ ก็เเบมสอบสัมภาษณ์วันที่ 24 ก็วันนี้วันที่ 24 ไม่ใช่หรอครับ'
'ฮ่าๆๆๆๆๆ' เสียงหัวเราะของคนหล่อสามคนดังลั่นไปทั่วโรงจอดจักรยาน
'เเบมเเบม ฟังเฮียนะ'เฮียเเจ็คจับไหล่ผมสองข้างเเน่น ก่อนจะมองผมด้วยใบหน้าจริงจัง นี่ก็อยากจะสะบัดออกนะ เเต่ดูเล่นตัวเว่อร์เกิน จับนิดจับหน่อยไม่เป็นไรหรอกมั้ง
'วันนี้มันวันที่.....ฮ่าๆๆๆ'
'14 ต่างหากเเบม ฮ่าๆๆๆ'
ครับ เรื่องมันก็มีอยู่เท่านี้เเหละครับ เเล้วที่ผมรีบตื่น รีบอาบน้ำ เอ๊ย เเปรงฟันเนี่ย คืออะไร? เเล้วทำไมไอ้คนปลุกผมเเม่งยอมบอกสักคำว่าวันนี้วันที่ 14
ครืดดด ครืดดดด
เเรงสั่นภายในกระเป๋ากางเกงทำให้ผมต้องหยิบออกมาดู
'Yugyeom'
ไอ้ยูคคคค ไอ้เลววว โทรมาทำไมตอนนี้
"ฮัลโหล สวัสดีครับ ไม่ทราบว่ามีอะไรกับเเบมเเบมหรอครับ"
(อย่ากวน ตอนนี้อยู่ไหน)
"อยู่...." บอกเเม่งดีป่าวว่ะ ถ้าบอกไปมันจะด่าผมว่าโง่ป่ะ
(อยู่ไหนน!!!)
"เอ่อ...ข้างล่าง"
(ตรงไหน)
"เอ่อ....."
(อย่ามาโกหก)
"งื้ออออ ถ้าเค้าบอกห้ามล้อเค้านะ"
(อืม)
"เค้าจำวันสอบสัมภาษณ์ผิดง่ะ เเล้ว...."
(อยู่ที่มหาลัยใช่มั้ย ให้ไปรับมั้ย)
"ไม่ต้องๆๆๆ"
(ทำไม)
"เเบมมมมกินนี้ป่าว" พี่จินยองยื่นจานซูชิมาให้ผม น่ากินจริงๆ ขอสักชิ้นหล่ะกัน
(อยู่กับใครเเบม)
"เอ่อออ...." เออลืมว่าคุยโทรศัพท์กับยูคยอมมันอยู่นี่หว่า
(เเค่นี้นะ เดี๋ยวไปหา)
"งื้อออ"
"เป็นไรเเบม ทำไมต้องทำหน้าเหมือนจะร้องไห้อ่ะ"
ฝากติดเเท็ก #ฟิคพี่มาร์คขี้อ่อย ด้วยนะครับ
:: เเก้ไขคำผิด ::
"อ้าว ไอ้มาร์คคึ มาทำไรว่ะ"
"ผมชื่อมาร์ค ครับ คุณเจบี 'มาร์ค' ไม่ใช่มาร์คคึ" พี่หน้าหล่อ 100 เมตรกำลังเดินมาใกล้ๆเเล้วหล่ะครับ สำเนียงภาษาปะกิด เป๊ะเว่อร์ๆๆๆ หึ่ยยย ทำไมยิ่งใกล้ยิ่งหล่อ เเถมยิ่งเดินมา ออร่าเริ่มเปล่งประกายอยู่รอบตัว โหยยยย คนอะไรหล่อมีออร่าอีกต่างหาก
"มาหาข้าวกิน อ้าว เเล้วนี่ใครเนี่ย น้องเเกหรอเนียร์" พี่มาร์ค พี่หน้าหล่ออ่ะเเหละหันไปถามพี่จินยอง (ทำไมเรียกพี่จินยองว่าเนียร์อ่ะ)
"ป่าวหรอก เเบมอ่ะ น้องพวกเราทุกคนต่างหาก น้องเเบมเขาติดวิศวะ"
"จริงหรอครับ ^^ ตัวเล็ก" หืยย ไอ้คำว่า 'ตัวเล็ก' เนี่ย ดูพี่มาร์คจะจงใจให้ผมได้ยินเเค่คนเดียวนะ เเล้วดูดิ ยิ้มเเบบนี้ ไอ้รอยยิ้มบางๆที่ส่งมา เเค่ยิ้มบางๆนะครับ คนหล่อเเม่งมีความหล่อเพิ่มอีก 100%
"หลบไปเลยไอ้มาร์ค ไอ้คนไม่หล่อ น้องเเบมคนนี้ เด็กในสังกัดพี่หวังฮะ"
'หวัง' หวังไหนเนี่ย เเล้วเเบมไปอยู่ในสังกัดคนชื่อ หวัง ตอนไหนนน เเต่ถ้าสังกัดพี่มาร์ค ก็โอเคนะ อิอิ
"นี่หวงน้องหรอว่ะไอ้หวัง หน้าตาเเบบนี้ ระวังดีๆนะ หึหึ"
อ่อ เฮียเเจ็ค มีอีกชื่อ ชื่อ หวัง ทำไมเชื่อเหมือนคนไทยจัง เเต่เดี๋ยวนะ ไอ้การยกยิ้มมุมปาก ส่งหน้าเท่ห์ๆมาเนี่ย พี่ไม่ได้ตั้งใจจะหล่อใช่มั้ย ทำไมพี่มาร์คเเม่งดูดีไปทุกท่วงท่างี้ว่ะ โว๊ะ คนหล่อเซ็ง
พี่มาร์คเดินไปกินขนมข้างๆพี่เจบี เอ๊ย พี่เเจบอม (เห็นพี่มาร์คเรียก น้องเเบมก็อยากเรียกบ้างง่ะ)
"หิวข้าวยังเเบม" พี่จินยองหันมาถามผม ในมือพี่จินยองกำลังเก็บถุงขนมจะเอาไปทิ้ง
"เเบมเเบม หิวข้าวเถอะนะครับ พี่มาร์คอ่ะ หิวจนไส้จะขาดเเล้วน้าาาา ^_~"
"หะ หะ" อยากจะตอบว่าหิว ตามใจพี่มาร์คนั้นเเหละครับ ถ้าไม่มีคนบ้างคนรีบวิ่งมา
"เเบมอย่าไปมองหน้ามัน" เฮียเเจ็ครีบเอามือมาปิดตาผมไว้ ก่อนจะหันไปพูดกับพี่มาร์ค
"มึงไปเลยไอ้มาร์ค ก่อนที่หน้าจะมีรอย"
"ไปกะได้ ฮ่าๆๆๆๆ" เเล้วพี่มาร์คก็เดินออกไป พี่เเจบอมกับพี่จินยองเลบยเดินตามออกไป
"นี่ เเบมเเบม สัญญากับเฮียได้ป่ะ ว่าจะไม่หลงไอ้มาร์ค"
"ทำไมหล่ะครับ?" ทำไมเเบมเเบมต้องหลงพี่มาร์คด้วยอ่ะ ก็เเค่พี่มาร์คหล่อ พี่มาร์คดูดี พี่มาร์คมีออร่าข้างๆตัว เเบมคนนี้คงไม่หลงพี่มาร์คหรอกครับ
"ก็ไอ้มาร์คอ่ะ
.
.
.
.
มันขี้อ่อย"
ผมกลับมาซ้อนท้ายพี่เเจ็คสันตามเดิม พี่จินยองก็ซ้อยท้ายพี่เเจบอม ส่วนพี่มาร์คก็ขับออดี้นำไป หืมมม หล่อ รวย นี่ตรงสเป็คสาวๆเลยเนอะ คนอะไรจะเพอร์เฟ็คขนาดนี้
'ก็ไอ้หมาร์คมันขี้อ่อย'
อยู่ดีๆขำพูดเฮียเเจ็คก็ลอยขึ้นมาในหัวผม เฮ้อออ คงจะจริงอย่างเฮียเเกว่า เเค่ยิ้มบางๆหรือเดินหน้านิ่งๆเข้ามา คนก็หลงเเกเเล้วเเหละ ขนาดผมที่คิดว่าหน้าตัวเองดูดีเเล้ว พี่ๆสามคนหล่อเเล้ว เจอพี่มาร์คเข้าไป ทุกคนที่ตกขอบเวทีเลยครับ
เอี๊ยดดดดด
เสียงเบรกจักรยานสองคันหน้าศูนย์อาหาร สวรรค์ของเเบมเเบม
"อยากกินอะไรหล่ะเเบมเเบม" พี่เเจบอมหันมาถามผม
"อยากๆๆ" อยากกินไปหมดเลยอ่ะ ถ้าตอบไปงี้ พี่เเจบอมจะตบกะบาลผมมั้ยอ่ะ
"อาหารญี่ปุ่นมั้ย ร้านนี้อร่อยนะ" เสียงของคนหน้าหล่อ ที่เดินเอามือล้วงกระเป๋าเข้ามา เสนอความเห็นขึ้น ผมเลยต้องละสายตาจากร้านอาหารมามองนิดหน่อย ก็เเค่นิดหน่อยเท่านั้นเองเเหละ มองมากเเล้วเดี๋ยวหลง กลัวใจตัวเอง
"งั้นร้านนี้ก็ได้ครับ" ก็บอกเเล้วว่าจะไม่มองมากเดี๋ยวหลง ขนาดมองนิดเดียวยังหลงเชื่อคำพูดเขา เเล้วเดินตามไปเลยเนี่ย
"โอเค^_^" พี่มาร์คส่งยิ้มให้ผมนิดๆ เเล้วเดินนำเข้าไป ถามจริง พี่สามคนนี้คบพี่มาร์คไปได้ไงว่ะ คนอะไรโคตรจะหล่อ โคตรจะเท่ห์ พวกพี่ทนได้ไง หวั่นไหวกันบ้างมั้ยยยย
เอ่อ....ลืมเล่า
'เเบมเเบม นายมีสัมภาษณ์วันนี้จริงๆหรอ'
'จริงครับ'
'นายเเน่ใจนะ' พี่จินยองถามผมย้ำอีกรอบ ตอนที่เราเดินมาเช่าจักรยานกัน
'ครับ ก็เเบมสอบสัมภาษณ์วันที่ 24 ก็วันนี้วันที่ 24 ไม่ใช่หรอครับ'
'ฮ่าๆๆๆๆๆ' เสียงหัวเราะของคนหล่อสามคนดังลั่นไปทั่วโรงจอดจักรยาน
'เเบมเเบม ฟังเฮียนะ'เฮียเเจ็คจับไหล่ผมสองข้างเเน่น ก่อนจะมองผมด้วยใบหน้าจริงจัง นี่ก็อยากจะสะบัดออกนะ เเต่ดูเล่นตัวเว่อร์เกิน จับนิดจับหน่อยไม่เป็นไรหรอกมั้ง
'วันนี้มันวันที่.....ฮ่าๆๆๆ'
'14 ต่างหากเเบม ฮ่าๆๆๆ'
ครับ เรื่องมันก็มีอยู่เท่านี้เเหละครับ เเล้วที่ผมรีบตื่น รีบอาบน้ำ เอ๊ย เเปรงฟันเนี่ย คืออะไร? เเล้วทำไมไอ้คนปลุกผมเเม่งยอมบอกสักคำว่าวันนี้วันที่ 14
ครืดดด ครืดดดด
เเรงสั่นภายในกระเป๋ากางเกงทำให้ผมต้องหยิบออกมาดู
'Yugyeom'
ไอ้ยูคคคค ไอ้เลววว โทรมาทำไมตอนนี้
"ฮัลโหล สวัสดีครับ ไม่ทราบว่ามีอะไรกับเเบมเเบมหรอครับ"
(อย่ากวน ตอนนี้อยู่ไหน)
"อยู่...." บอกเเม่งดีป่าวว่ะ ถ้าบอกไปมันจะด่าผมว่าโง่ป่ะ
(อยู่ไหนน!!!)
"เอ่อ...ข้างล่าง"
(ตรงไหน)
"เอ่อ....."
(อย่ามาโกหก)
"งื้ออออ ถ้าเค้าบอกห้ามล้อเค้านะ"
(อืม)
"เค้าจำวันสอบสัมภาษณ์ผิดง่ะ เเล้ว...."
(อยู่ที่มหาลัยใช่มั้ย ให้ไปรับมั้ย)
"ไม่ต้องๆๆๆ"
(ทำไม)
"เเบมมมมกินนี้ป่าว" พี่จินยองยื่นจานซูชิมาให้ผม น่ากินจริงๆ ขอสักชิ้นหล่ะกัน
(อยู่กับใครเเบม)
"เอ่อออ...." เออลืมว่าคุยโทรศัพท์กับยูคยอมมันอยู่นี่หว่า
(เเค่นี้นะ เดี๋ยวไปหา)
"งื้อออ"
"เป็นไรเเบม ทำไมต้องทำหน้าเหมือนจะร้องไห้อ่ะ"
---------------------------------------------
ฝากติดเเท็ก #ฟิคพี่มาร์คขี้อ่อย ด้วยนะครับ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น