คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #24 : chapter21
เเก้ไขคำผิด
นี่ก็ผ่านมาจนผมเปิดเทอมเเล้วครับ วันนี้ผมจะได้ไปไปมหาลัยเเล้วหล่ะครับ เเล้วที่สำคัญยังไม่ได้เรียน ฮ่าๆๆ ถามว่าผมจะไปทำไม คำตอบคือ รับน้องครับผม
ตลอดเวลาที่ยังปิดเทอมอยู่ หลังจากที่เจอพี่มาร์ควันนั้น ผมก็ถูกยองเเจชวนไปนู้นไปนี่บ่อยมาก เเล้วผู้ร่วมทริปก็มีพี่มาร์คด้วยตลอด เกือบโดนพี่คุณจับได้อยู่หลายครั้ง เเต่ยองเเจกก็ช่วยจนผ่านมาได้ทุกครั้ง ผมว่า เพื่อนผมคนนี้ไม่ธรรมดาเเล้วมั้ง ร้ายกาจชะมัด
"วิ่งดิ่วิ่ง ยืนทำไรกัน!!! รีบวิ่งเข้าไปดิ่ว่ะ วิ๊งงงงง"
"ไอ้นั่นอ่ะ ยืนทำห่าไร วิ่งดิ่"
"ยังอีก จะยืนเอ๋ออีกนานมั้ย ห้ะ!!!"
"วิ่งกันเเบม"
"ป่ะ"
ยองเเจมาจากไหนไม่รู้ รู้ตัวอีกทีผมกับยองเเจก็มานั่งรวมตัวกันอยู่ที่ลานอะไรสักอย่าง มีเพื่อนมากหน้าหลายตานั่งรวมกันอยู่เต็มไปหมด ที่สำคัญผู้หญิงคณะผม เเม่งโคตรสวยเลยว่ะ
"น้องๆครับ ฟังทางนี้นิดนึง"
พี่จินยองเรียกร้องความสนใจจากเหล่าปีหนึ่งที่นั่งคุยกันจอเเจเต็มไปหมดให้หันมาฟังตัวเอง วันนี้พี่จินยองหล่อมากเลยเเหละครับ ยิ้มหวานๆถูกเเจกจ่ายไปทั่ว
"เดี๋ยวพี่จะให้ไปเซนชื่อเเล้วรับป้ายชื่่อกันนะ ตรงนั้นเป็นจุดลงทะเบียนตลอด 1 สัปดาห์ มาถึงให้เซนชื่อเเล้วรับป้าย หลังจากจบกิจกรรมในเเต่ละวันพี่ๆจะขอคืนนะครับ ที่พี่จะบอกก็มีเเค่นี้ อ่อ ลืมเเนะนำตัว พี่ชื่อ จูเนียร์นะครับ เป็นรองประธาน ส่วนคนต่อไปที่เราจะได้รู้จักคือ ประธานรุ่นของพวกพี่ ขอเชิญประธานครับ"
เเปะๆๆๆ
เเล้วใบหน้าหล่อๆประดุจคุณชายของพี่จินยองก็หายไป เเทนที่ด้วยใครอีกคนที่ผมเเทบจะเอามือทาบอก
คุณพระ!!!!
ใบหน้าขี้เล่นในยามนั้นได้หายไป ตอนนี้มีเพียงใบหน้าหล่อเหลาเเละนิ่งขึม สาวๆในคณะผมถึงกับมองค้างกันเลยทีเดียว ผู้ชายคนนั้นใช่คนที่ผมรู้จักจริงๆหรอเนี่ย
"สวัสดีครับ ผม เเจ็คสัน หวัง ประธานรุ่นปีสอง ตลอดระยะเวลารับน้อง ผมหวังว่านักศึกษาชั้นปีที่ 1 จะได้รับประสบการณ์ มิตรภาพ เเละความรู้้สึกดีๆกลับไปนะครับ ผมจะให้เวลาพวกคุณ 15 นาทีในการลงทะเบียน เเล้วกลับมารวมตัวกันตรงนี้นะครับ ใครช้า เรามีบทลงโทษเเน่นอน เชิญครับ"
โหยยยยยยย มาอย่างเข้ม ใครจะไปเชื่อว่าเฮียเเจ็คเป็นประธานรุ่นวิศวะของปีสอง ทำไมวันเเรกที่ผมเจอ มันไม่ใช่เเบบนี้เลยว่ะ อันไหนคือตัวจริงของพี่เขากันเเน่ว่ะเนี่ย
ถ้าพี่จินยองเป็นรองประธาน พี่เเจ็คสันเป็นประธาน ถ้าให้ผมเดานะ ผมว่าไอ้พี่มาร์คต้องเป็นเดือนเเหง
"ชื่ออะไรครับ"
"เเบมเเบมครับ"
"ไม่ใช่ครับ พี่หมายถึงชื่อเเฟนเราอ่ะ ชื่ออะไร"
"พี่มาร์ค ทำไมมาอยู่นี่หล่ะ"
ก็ตอนที่ผมต่อเเถวอ่ะ คนลงทะเบียนไม่ใช่พี่มาร์คอ่ะ เป็นพี่ผู้หญิงสวยๆเเล้วทำไมตอนนี้กลับเป็นพี่มาร์คไปได้
"ว่าไงครับ เเฟนน้องชื่ออะไร"
"เเล้วเกี่ยวอะไรกับป้ายชื่อเเบม ป้ายชื่อเเบมมันก็ต้องชื่อเเบมสิ"
"เกี่ยวดิ่ เเล้วที่สำคัญพี่ไม่ได้ชื่อมาร์ค อ่านป้ายไม่ออกหรอครับน้อง"
'เเบมเเบม'
"เล่นบ้าไรของพี่เนี่ย"
"เร็วๆดิ่ บอกชื่อมา เดี๋ยวคนข้างหลังไม่ได้เขียนเเล้วถูกทำโทษนะ"
"เฮ้ยย นายเร็วๆหน่อยดิ่ว่ะ เห็นมั้ยคนอื่นเขารออยู่"
"เร็วสิครับ"
"เเบมเเบม"
"ไม่ใช่"
"ยูคยอม"
"ไม่ใช่"
"คริส"
"ถ้าบอกผิดอีกครั้ง เดี๋ยวจูบเลยนะ"
"ตลกหรอ ชื่อ มาร์ค ชื่อจริงๆว่า อี้เอิน ต้วน พอใจยัง ชิ"
"นี่ครับ เชิญคนต่อไปเลย"
ผมรับป้ายชื่อที่มีชื่อในนั้นว่า มาร์ค เเล้วพี่มาร์คก็ลุกออกจากเก้าอี้ วิ่งไปรวมกลุ่มกับเพื่อนเขา ส่วนยองเเจพึ่งลงทะเบียนเสร็จก็รีบวิ่งมหาผม
"ไปนั่งกันเถอะ เเขวนป้ายชื่อด้วยสิ"
"เเจดูนี่ดิ่ มันใช่ชื่อเเบมซะที่ไหน"
"คิคิ สงสัยเจ้าของชื่อเขาจะหวงมั้ง"
"ตลกเหอะ ยังไม่ได้เป็นไรกันเลยมั้ง มาทำเป็นหวง"
"เเล้วชอบมั้ยหล่ะ"
"ชอบบ้าไรเล่า!!!"
"น้องๆตรงนั้นอ่ะ มานั่งได้เเล้ว เร็วๆ"
พวกพี่เขาก็เร่งจังนะครับ ไม่รู้จะรีบไปไหนกัน
เเล้วการเนะนำชื่่อของพี่ๆปีสองก็จบลงอย่างหรรษา ตามมาด้วยพวกเราที่อยู่ปีหนึ่ง เเล้วตอนนี้กิจกรรมต่อไปกำลังจะเริ่มขึ้น
"สวัสดีครับน้องๆ พี่ชื่อ มาร์คนะครับ"
กรี๊ดดดดดดดด
"เเต่ทำไมที่ป้ายเขียนชื่อเเบมเเบมหล่ะค่าาา"
เเม่สาวสุดสวยผมเเดงตะโกนถามพี่มาร์คหน้าหล่อที่ยืนอยู่ข้างหน้า ทำให้สายตาหลายคู่จ้องมองไปที่เธอ ก็ไม่เเปลกหรอกครับที่เธอจะสงสัย ผมว่าคนอื่นเขาก็สงสัย จะมีเเต่ผมเเล้วก็ยองเเจเนี่ยเเหละที่กำลังคิดว่าพี่มาร์คจะตอบว่าอะไร
"ชื่อเจ้าของครับ"
เป็นสัตว์เลี้ยงรึไงกันครับ
"อิจฉาาาาเเบมเเบมจังเลยนะคะ พี่มาร์คมีเเฟนเเล้วหรอค่ะ พวกเราเสียใจเเย่ อกหักกันเป็นเเถบๆ"
"ยังครับ เเต่อีกไม่นานหรอก เจ้าของชื่อเขายังไม่ยอมเป็นเเฟนพี่"
"นอกเรื่องมาเยอะเเล้วไอ้มาร์ค!!"
เเละหนึ่งในผู้กล้าที่ตะโกนด่าก็ไม่ใช่ใครที่ไหน ถ้าไม่ใช่ประธานรุ่นของปีสอง ที่ตะโกนมาหน้านิ่งๆ เล่นเอาเงียบกริบกันทั้งหมด
ผมนี่อยากจะวิ่งไปกอดเฮียชะมัด พูดได้ดีจริงๆ ไม่งั้นคนขี้เต๊าะเขาคงไม่เลิกเต๊าะผมสักที
"กิจกรรมในส่วนของพี่นะครับ ชื่อกิจกรรมว่า จับแพะจับแกะ จะให้จับกลุ่มๆละ 10 คน เเล้วจะมีพี่ๆปีสอง ปีสามเข้าไปเเทรกปีละสองคนในกลุ่ม สิ่งที่ต้องทำคือ ตามหารุ่นพี่ให้เจอเเล้วให้ยืนอยู่กลางวง เริ่มครับ!!!"
ปี๊ดดดดด
เสียงนกหวีดเริ่มกิจกรรมดังขึ้น ผมกลับยองเเจจับมือกันวิ่งหากลุ่มที่ยังขาด
"โอ๊ะ ขอโทษครับ"
"ไม่เป็นไรค่ะ"
เธอส่งยิ้มสวยๆให้กับผมเเล้ววิ่งไป เเล้วก็ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน อยู่ๆผมก็ดึงมือเธอไว้ เธอหันมาทำหน้างงๆใส่ เเต่ผมว่ามันดูน่ารักเเละมีเสน่ห์มากเลยนะ
"มีกลุ่มรึยัง"
"ยังเลย"
"ไปหาด้วยกันดีกว่า เราชื่อ บะ... ชื่อ มาร์ค อ่ะ"
"อ่า เราชื่อ ยองจี จ๊ะ"
"นี่เพื่อนเราชื่อ ยองเเจ ยองเเจๆ นี่ยองจีนะ"
"อ่า หวัดดี วิ่งไปตรงนั้นกัน ตรงนั้นขาดสามคน"
กลายเป็นว่าผมถูกยองเเจจับมือให้วิ่งตาม เเล้วผมก็จับมือยองจีให้วิ่งตามผมมาอีกที
ปี๊ดดดดดด
"หมดเวลาจับกลุ่มเเล้วครับ ต่อไปพี่จะให้น้องๆ ถามชื่อเพื่อนในกลุ่มทุกคนนะ เริ่ม!!"
พวกเราเเนะนำตัวกัน โดยเริ่มจากผมเป็นคนเเรก ต่อมาก็ยองจี เเล้วก็ยองเเจ พอมองดูจริงๆ กลุ่มผมอีก 7 คน เป็นผู้หญิงหมดเลยอ่ะ นี่ผมหลงมาอยู่ดงผู้หญิงได้ไงกันเนี่ย
"เรามาทำการจับเเกะดีกว่าเนอะ"
ผู้หญิงหนึ่งในกลุ่มของเราที่ดูท่าทางมั่นใจพูดขึ้นมาหลังจากพวกเราเเนะนำตัวเสร็จ
"ผมว่า พี่อ่ะ น่าจะไม่ใช่รุ่นเรา"
ผมผายมือไปที่ผู้หญิงที่นั่งตรงข้ามกับผม เธอก็คือคนที่พูดเมื่อกี้เเหละ เธอดูเหมือนจะไม่ใช่รุ่นเรามากที่สุด ผมเชื่อเซนส์ตัวเองนะ ผมรู้สึกว่าเขาน่าคุ้นเหมือนจะเห็นตอนที่ตะโกนไล่ผมให้รีบมา
"เราหรอ นี่นายจะหาว่าเราหน้าเเก่หรอ"
ชิบหายเเหละ ดราม่าใส่ผมอีก
ผมเลยหันไปทางยองเเจให้เป็นตัวช่วยผมอีกคน เเต่ยองเเจได้เเต่ส่ายหน้าเพราะไม่รู้จะช่วยยังไง
"เราว่านายมากกว่ามั้ง ไม่ใช่สิ พี่มากกว่า ดูกล้าสุด เเล้วก็เลือกคนอื่น เพื่อจะให้คนไม่สงสัยตัวเองใช่มั้ยหล่ะ"
เอ้า เอาเข้าไป คิดเป็นตุเป็นตะไปนั้น นี่ผมหน้าเเก่ หรือเธอโกรธที่ผมเลือกเธอกันว่ะ ทำไมผู้หญิงชอบมโนเป็นเรื่องเป็นราวขนาดนี้ เเล้วดูดิ่ ทุกสายตาจ้องมองมาที่ผม จะเว้นก็เเต่ยองเเจที่ยืนกลั้นหัวเราะอยู่ข้างๆ
"ขำไรเเจ บอกเขาไปดิ่ว่าเราไม่ใช่"
"เออๆ ไอ้นี่ไม่ใช่ปีสองหรอก มันก็เฟรชชี่เเบบพวกเราเนี่ยเเหละ"
"พวกเดียวกันนี่ เเสดงว่าสองคนนี้ต้องเป็นรุ่นพี่เเน่ๆ"
โอ้ยตายเเล้วๆ กลายเป็นว่ายิ่งยองเเจพูด ยิ่งคิดไปไกลอีก ผมหล่ะนับถือความคิดผู้หญิงจริงๆ จับนู้นผสมนี้ จนเป็นเรื่องเป็นราว เเล้วดูคนในกลุ่มยังดูเหมือนจะเชื่อด้วยนะนั้น เเม้กระทั่งยองจี
"ออกมายืนตรงกลางเลย ทั้งคู่เลย"
"เร็วๆสิค่ะ เดี๋ยวพวกเราเป็นกลุ่มสุดท้ายเเล้วโดนทำโทษนะ"
"เร็วๆสิ"
"ไม่ใช่เราจริงๆนะ ยองเเจก็ไม่ใช่ ถ้าเราไม่ยืนอยู่ตรงนั้น พวกเธอ ก็โดนลงโทษเหมือนกัน"
"ใช่ๆ พวกเราไม่ใช่หรอก จริงๆนะ"
"ออกไปเลยๆ ออกไป เร็วๆดิ่" ผู้หญิงเป็นเพศที่ฮาร์ดคอของเเท้เลยครับ เอาเเรงกันมาจากไหนมากมาย ดันผมกับยองเเจจนเเทบไปยืนอยู่ตรงกลาง
คือจะไม่กลัวเลยครับ ถ้าไอ้ตรงกลางที่เขาพยายามจะดันอ่ะ มันไม่ใช่โคลน คือมันเลอะไงครับ เข้าใจคำว่าเลอะมั้ยครับ เลอะ เละเลยเเหละครับ ถ้าลงไปอยู่ตรงนั้นอ่ะ เเล้วถ้าเลอะเเล้วผมต้องอยู่เเบบนี้ทั้งวันเลยนะเว้ยย เสื้อตัวนี้มันเเพงนะ ถ้าเลอะขึ้นมาผมร้องไห้เลยนะ
ตู้มมมมมมมม
เละเลยครับ เละครับงานนี้ ไม่ต้องมีตัวเเสดงเเทน ผมสามารถรับรู้ได้ทั้งกลิ่น เเละความเย็นที่เเทรกซึมทุกรูขุมขนในร่างกาย
"พี่มาร์คคคค" ยองเเจเงยหน้าขึ้นก่อนผมเเละมองเห็นบุคคลที่เดืนผ่านมาพอดี ไอ้คนที่่ให้เล่นเกมจับเเพะ จับเเกะเนี่ยเเหละ
"พี่มาร์ค ช่วยเเบมด้วย" คอยดูนะ ผมจะเอาคืนให้สาสมกับราคาเสื้อผมเลย
"ช่วย??? ฮ่าๆๆๆ ทำไมลงไปอยู่ในนั้นเล่าหล่ะเเบมม"
"ไม่ต้องมาขำเลย มาช่วยเเบมเลย"
"ช่วยเเบมเเล้วพี่ได้อะไรหล่ะครับ"
"อยากได้อะไรอ่ะ"
"อยากได้.....อ่า.....เอาไว้ก่อนสัญญาเเล้วนะว่าจะให้"
"อืมมม สัญญา ช่วยเเบมหน่อย"
"น้องครับ ช่วยดึงเเขนเพื่อนเเฟนพี่ขึ้นมาหน่อยสิ"
เเค่น้ำเสียงหล่อๆ กับรอยยิ้มนิดๆของพี่มาร์ค ทุกคนที่ผลักไสผมกับยองเเจเมื่อกี้ ก็กรูกันเข้ามาช่วย เเหมมมมมมมมม เเม่คุณ เเต่ละคน ผมนี่ปลาบปลื้มจริงๆ
"ยืนมือมาสิ"
"อ่ะ"
ตู้มมมมมมมมมมมมม
"โอเคเเล้วนะครับ เเฟน เเกล้งพี่นี่สนุกมั้ย"
"ครับ โอเคมากเลยครับ ถ้าพี่ไม่ให้เล่นเกมนี้เเบมก็ไม่เลอะหรอกครับ เพราะฉะนั้น ถ้าเเบมเละก็เละด้วยกันเนอะ เเล้วก็เลิกเรียกเเบมว่าเเฟนได้เเล้วโว้ยยยยยย"
เเค้นครับ เเค้นมาก ก็บอกเเล้วไง เสื้อมันเเพง ฮืออออออ
"ยอมรับความจริงดิ่ เป็นเฟนก็บอกว่าเป็นเเฟนดิ่ จะเเอ๊บโสดทำไม อย่าคิดนะว่าไม่เห็นตอนจับมือน้องผู้หญิงคนนั้น"
"จับมือผู้หญิงเเล้วทำไม เเบมก็ผู้ชายนะครับ ชอบผู้หญิง มองผู้หญิงมันเเปลกตรงไหน"
"เป็นเบี้ยนก็ยอมรับว่าเป็นเบี้ยนสิครับ"
ตู้มมม
"เเค่กๆๆๆ เล่นไรเนี่ยเเบม"
"เบี้ยนบ้านพี่ดิ่ เเบมมเป็นผู้ชาย จะดูมั้ยว่าเป็นผู้ชาย"
"รู้เเล้วครับ จะมาถอดโชว์อะไรชาวบ้านเขาเล่า ขึ้นได้เเล้ว"
"เพราะพี่คนเดียวเลย ทำให้เเบมเป็นเเบบนี้อ่ะ"
"เลิกงอนพี่ก่อนนะคนดี ขึ้นข้างบนก่อนที่โคลนมันจะเเข็งไปมากกว่านี้เถอะ"
"ชิ"
พี่มาร์คลุกขึ้นยืนในพื้นที่เเห้งๆ เเล้วทรงตัวอย่างมั่นคง ก่อนจะยื่นมือมาให้ผมจับ เเล้วดึงผมขึ้น คือโคลนมันไม่ได้ลึกนะครับ เเต่มันลื่นเเล้วมันดูดไง
หมับ!!
"ค่อยๆยื่นสิ เดี๋ยวลื่นลงไปอีกหรอก"
"ใกล้ไปมั้งครับ >//<"
"ก็กลัวเราล้มนี่ ป่ะ!! ไปอาบน้ำกัน"
"เฮ้ยยย อาบอะไรเล่า ละ...เเล้วตรงอาบด้วยกันหรอ มะ...ไม่ดีกว่า เเบมอยู่เเบบนี้ก็ได้ พี่ไปอาบเถอะ"
"กลัวอะไร เเจก็ไปอาบด้วย"
"มะ...ไม่เอาอ่ะ ใครจะอาบก็อาบ เเบมไม่อาบ"
"มันจะคันนะเเบม เดี๋ยวเป็นผื่นหรอก"
"นั่นสิเเบม ไปอาบด้วยกันเถอะนะ"
"ไม่ ม่ายยยย เด็ดขาด ไปอาบกันเถอะ เเบมทนได้ เเค่นี้เเบมไม่เเพ้หรอก ไปเถอะ"
"ทำไมถึงดื้อเเบบนี้"
"เเบมไม่ได้ดื้อ ปล่อยยยย พี่มาร์คปล่อยเเบมมม"
"เเบมอย่าดื้อเลยน่า เดี๋ยวเป็นผื่นขึ้นมามันไม่คุ้มนะ"
"ไม่เป็นไร เเบมมีคาลามาย"
"เเบมจะทามาทุกวัน เเบมไม่อายคนอื่นหรอ"
"ไม่อายยย เเบมไม่อายย ปล่อยสิพี่มาร์คค"
หน้าห้องน้ำ
"อาบน้ำกันเถอะเเบม"
"อาบก่อนเลย เเบมรอได้"
"อาบพร้อมกันเนี่ยเเหละ จะได้รีบไปกินข้าว"
"นั้นสิเเบม เราหิวเเล้วด้วย"
"หิวหรอ หิวเเจก็อาบก่อนเลย ไม่ต้องรอเรา"
"ได้ไงเล่า รีบๆเข้าไปอาบด้วยกันเนี่ยเเหละ เพื่อนกันไม่เป็นไรหรอก อีกอย่างผู้ชายทั้งหมดจะกลัวอะไร หรือเเบมเเปลงเพศมา"
"จะบ้าหรอเเจ คะ...คือ...เรา..ไม่เอาอ่ะ เเจอาบไปเลย พี่มาร์คก็เข้าไปอาบพร้อมเเจเลยก็ได้ครับ"
"กลัวไรเล่า เเค่อาบน้ำเอง ไปกันเถอะ"
"บอกว่าไม่อาบก็ไม่อาบไง!!!"
"เเบมใจเย็นๆ เราเเค่ไม่อยากให้เสียเวลา"
"ขอโทษที คะ...คือเรา..."
"งั้นเเบมรอนี้หล่ะกัน เดี๋ยวเราไปอาบน้ำก่อน เเล้วผลัดกันเข้าไปก็ได้"
"อะ...อืม"
"เป็นอะไรรึเปล่า"
"ไม่มีไรครับ"
"เเบมเเบม เป็นอะไรบอกพี่มา"
"ไม่มีอะไร เเบมเเค่ไม่ชินกับการอาบน้ำกับคนอื่น"
"เเน่ใจหรอ"
"ครับ"
"ขอโทษที่บังคับ"
"ไม่เป็นไรครับ"
"ตอนอยู่กับยูคยอม ยูคยอมไม่เคยอาบด้วยกันหรอ"
"ไม่เคยครับ"
"อ่า...เคยมีเรื่องอะไรรึเปล่า"
"มะ...ไม่มีอะไรครับ"
หมับ!!
"พี่ไม่รู้นะว่าเเบมเคยเจออะไรมา เเต่ถ้ากลัว ก็บอกพี่ พี่จะบังคับเเบมอีกเเล้ว พี่ขอโทษ"
"ไม่มีอะไรหรอครับ อย่าห่วงเลย พี่มาร์คปล่อยก่อนครับ คนเดินผ่านไปผ่านมามันดูไม่ดี"
"เเคร์ทำไม คนเยอะเเยะ"
เพลียะ!!!
"เเบมไม่ได้หน้าด้านเท่าพี่นะครับ เเบมอายคนอื่น"
"ตัวเองจะไม่ยอมอาบน้ำ มันน่าอายกว่ามั้ยหล่ะ"
"มันไม่เหมือนกันสักหน่อย เเล้วทำไมไม่เข้าไปอาบน้ำหล่ะครับ"
"รออาบพร้อมเเบม"
"ตลก เเบมไม่อาบพร้อมพี่หรอก"
"เดี๋ยวก็รู้"
----------------------------------Talk------------------------
กลับมาสู่เรื่องปัจจุบัน หลังหนีไปเเต่ง SF มาสองเรื่อง
ขออนุญาตฝากอีกหนึ่งเรื่อง ที่เอาลงไป ถ้าใครชอบเเนวๆน้องเเบม ดูเเมนๆ ไม่ยอมคน ลองไปอ่านดูได้นะคะ ไรท์ลงไปเเล้ว 4 ตอน
http://my.dek-d.com/dekdee/writer/view.php?id=1334953
ความคิดเห็น