คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #29 : chapter27
Mark Part
ผมคือ มาร์ค ต้วน เองครับผมเป็นเด็กไต้หวัน สัญชาติอเมริกัน ป๊ากับม๊าเป็นคนไต้หวันทั้งคู่ เเต่ผมเกิดเเล้วโตที่อเมกา ผมเลยได้สัญชาติมา ผมย้ายมาอยู่เกาหลีสักพักเเล้วครับ ย้ายมากับเพื่อนสนิทที่ชื่อเเจ็คสัน หวัง ไอ้เเจ็คสันมันเป็นคนฮ่องกงครับ เเต่เสร่อย้ายมาเรียนที่เมกา เราเลยเจอกัน เป็นเพื่อนกัน ทั้งๆที่นิสัยโคตรจะต่าง เเต่เเปลกที่มันเข้าใจผมเเทบจะทุกอย่าง
พักเรื่องประวัติผมไว้ก่อนเนอะ เพราะตอนนี้มีอะไรสำคัญกว่า......
"เเบมเเบม นายไขประตูห้องให้พี่หน่อยสิ"
ผมใช้ให้เเบมไขกุญเเจเข้าห้องให้ มือผมตอนนี้เต็มไปด้วยถุงกับข้าว ผมไปตามหาร้านข้าวมันไก่ตามที่น้องบอก เเต่มันไม่มี ผมเลยซื้อต้มยำกุ้ง กับ ผัดไทมาเเทน ผมไม่รู้น้องจะชอบรึเปล่า เเล้วก็เเวะไปซื้อพวกขนมมาตุนไว้ เผื่อเเบมหิว ผมจะได้ไม่ต้องปล่อยให้น้องอยู่บนห้องคนเดียว น้องคงกลัว เเล้วต้องขอผมมาด้วยเเน่ๆ
"พี่มาร์ค เเบมหิวเเล้วอ่ะ ซื้อไรมาบ้าง" น้ำเสียงอ้อนนิดๆจากปากคนตัวเล็ก สายตาเเละเเววตาเเบบนั้น มันทำให้ผมใจสั่นนะรู้มั้ย เเต่เรื่องเก็บอาการไม่ต้องห่วง ผมเก่งอยู่เเล้ว
"ไม่รู้ว่านายจะชอบรึเปล่า"
"อ่าาา ต้มยำกุ้งนิ่ เเบมชอบ ชอบมากเลย ว้าววววว มีผัดไทด้วยหรอ พี่มาร์คซื้อมาจากไหนอ่ะ"
"ทำไมหรอ"
"วันหลังพาไปกินหน่อยสิ พาไปกินที่ร้านเลยนะ*0*"
"อืมมม เเต่นายต้องมีข้อเเลกเปลี่ยนนะ"
"ว่ามาเลยยย"
"เเต่ตอนนี้ยังคิดไม่ออก ไว้คิดออกเเล้วจะบอก"
"ห้ามโกงเเบมนะ"
"อืมมมม"
"^________^"
เเบมตักข้าวเข้าปากเคี้ยวจนเเก้มทั้งสองข้างพองขึ้นเรื่อยๆๆ ผมตักกุ้งมาที่จานตัวเองก่อนจะเเกะโดยใช้ช้อนกับส้อม เเต่กุ้งมันคงตัวใหญ่ไปมั้ง มันเลยเเกะอยากไปนิด
"มานี่ๆๆๆ เเบมเเกะให้ เเกะเเบบพี่มาร์ค วันนี้ก็ไม่ได้กินหรอก"
น้องตักกุ้งในจานผมไปเเกะ น้องใช้มือเเกะอย่างชำนาญ เเต่ก็ไม่น่าเเปลกหรอกครับ จานน้องมีซากกุ้งสองสามตัวน่ะ ผมยิ้มกับการกระทำของน้องทุกอย่าง ผมเป็นเเบบนี้มาสักพักเเล้วหล่ะ ที่เห็นน้องทำอะไรก็มีความสุขไปหมด ยกเว้นตอนน้องซนจนได้เเผลอ่ะนะ อยากจะตีให้เเดงเลย เเต่เเค่ผมมองหน้าน้องนิ่งๆ เขาก็คงกลัวเเล้วมั้ง คงรู้ตัวว่าผิด เเต่เด็กก็คือเด็ก เเบมชอบเถียง เป็นเด็กที่ดื้อไม่เบาเลยเเหละ
"อ่ะ พี่มาร์ค กินสิ" น้องยื่นกุ้งมาจ่อที่ปากผม ผมเลยส่ายหน้า ผมไม่ได้อยากกินหรอกนะกุ้งอ่ะ ผมอยากกินเเบมเเทน ไม่ใช่หล่ะ ฮ่าๆๆๆ จริงๆเเล้วจะเเกะให้น้อง เเต่น้องดันหยิบไปเเกะเอง
"ไม่กินหรอ"
"เเกะให้เเบมอ่ะเเหละ"
"ไม่เอาอ่ะเเบมกินไปหลายตัวเเล้ว พี่มาร์คกินเถอะ"
"ไม่อ่ะ ก็พี่ตั้งใจจะเเกะให้เราอ่ะเเหละ"
"เเกะให้เเบมทำไม ดูจานเเบมดิ่ พี่มาร์คนั้นเเหละกิน กินเข้าไป น้องเมื่อยเเล้วนะ งั้นเอางี้ คนละครึ่งเนอะ เเบมให้พี่มาร์คกินก่อน"
"บ้าหรอ เป็นพี่ต้องเสียสละให้น้องดิ่"
"เป็นน้องก็เสียสละให้พี่ได้ เเม่เเบมบอก"
"อ่ะๆๆ กินก็ได้"
"อ่ำๆ" ผมได้เเต่อ้าปากค้าง ก็ไอ้ตัวเเสบอ่ะดิ่ พอผมกำลังอ้าปาก ไอ้เเสบก็ชักมือกลับเเล้วเอากุ้งใส่ปากตัวเอง
"พี่มาร์คช้าเองอ่ะ เเบมนับหนึ่ง สอง สาม ในใจเเล้ว พี่มาร์คช้าอ่ะ เพราะฉะนั้นอดนะ"
"หึ ^_^"
"โอ้ยยยยยยย พี่มาร์คบีบจมูกเเบมทำไม เเบมเจ็บนะเว้ยยย นี่เเหนะๆๆ"
"เเบมมือนายมันเลอะนะ เห็นมั้ยเนี่ยยย"
"ดีเลยยย ผมว่าหน้าพี่มาร์คเนียนเกินไปเเล่วว"
"จริงหร๊ออออ" ผมเเกล้งยื่นหน้าไปใกล้ๆน้อง น้องดูชะงักไปเล็กน้อย เเก้มสองข้างเริ่มขึ้นสี น่ารัก น่าฟัดชะมัด
"เอาหน้าออกไปเลยนะ!!"
"ทำไมอ่ะ"
"กะ...ก็...."
"เขินหรอ หืมม?"
"เปล่าาา ><"
"เเล้วทำไมหน้าเเดง"
"ระ ร้อน ร้อนมากๆ เเล้วต้มยำนี่ก็เผ็ด"
"อืมมม นึกว่าเขินพี่ คิคิ"
"หัวเราะอะไรของพี่เนี่ย"
"ก็อยากจะเเบ๊วบ้างอะไรบ้าง เพื่อจะมีคนรัก" ตายห่าหล่ะมาร์ค ต้วน เล่นมุขอะไรของมึงเนี่ย นี่มันมุขหรือเปลือกหอยกันเเน่
"นี่ ถามไรหน่อยสิ พี่มาร์ค"
"ว่ามาสิ"
"พะ...พี่มาร์ค...เอ่อ...."
"มีอะไรก็พูดมา"
"พี่มาร์ค....เอ่อ....ถ้าเเบมพูดไป....ห้ามว่าเเบมหลงตัวเองนะ"
"พูดมาเถอะ"
"พี่มาร์ค จีบเเบมใช่ป่ะ >///<"
"ฮึ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ"
"หัวเราะไรว่ะ พี่มาร์คหัวเราะทำไมอ่ะ พี่มาร์คไม่ได้จีบเเบมใช่มั้ย"
"โอ้ยยยย ปวดท้อง"
"......"
"ไม่ไหวหล่ะเเบม ฮ่าๆๆ"
"ไม่กินเเล้วนะข้าวอ่ะ จะกินต่อรึเปล่า"
"โอ้ยยย อย่าพึ่งอิ่มดิ่ ฮ่าๆๆ"
"ปล่อย!!!"
"นั่งลงสิ"
"เเบมอิ่มเเล้ว ไม่กินเเล้ว"
"นั่งลง!!!"
"เลิกขำเเล้วหรอ"
"ฟังนะ หันหน้ามา" ผมเอื้อมมือไปประคองหน้าน้องให้มองผม ตอนนี้น้องคงโกรธอยู่สินะ น้ำตาเริ่มปริ่มอยู่ที่ขอบตา นี่โกรธอยู่ หรือเสียใจกันเนี่ย
"พูดมาสิ เเบมจะได้ไปอาบน้ำ"
"อืมมม ฟังนะ ฟังให้จบ อย่าพึ่งลุกหนีไปไหน"
"....."
"พี่ชอบเรา จีบเราอยู่ ชอบมาสักพักเเล้ว เเต่เรานะมันซื่อบื้อ ไม่คิดบ้างหรือไงว่าพี่จีบอยู่"
"ไม่อ่ะ"
"ทำไม???"
"คิดว่าพี่ชายทั่วไปเขาก็ทำกันเเบบนี้"
"เเจบอมเคยทำกับนายเเบบนี้รึไง"
"ก็ไม่"
"เเล้วทำไมถึงคิดว่าพี่ไม่ชอบเราหล่ะ"
"ก็เเบมไม่ได้น่ารักนิ่ เเล้วเเบมก็ดื้อกับพี่มาร์คมากกกด้วย พูดก็ไม่เพราะ เเล้วเเบมยังเป็นผู้ชาย"
"เเล้วไง"
"ก็ไม่เเล้วไง เเค่คิดว่าพี่อาจจะหลงผิดอยู่"
"คิดได้ไงเนี่ย พี่ก็ไม่รู้ว่าทำไมถึงชอบเหมือนกัน เเล้วก็ไม่รู้ว่าเริ่มชอบตั้งเเต่เมื่อไหร่ด้วย"
"อืม สรุปว่าจีบอยู่ใช่ป่ะ"
"อืม"
"เเล้วมีคนมาจีบ เเบมต้องทำไง"
"โธ่เอ๊ยยยยยย"
"ก็เเบมไม่เคยมีคนมาจีบนี่หว่า มีเเต่จีบเขาก่อน เเบมคนนี้มันเเมนนะเว้ยพี่มาร์ค"
"ฮ่าาา หรอ เชื่อได้หรอ"
"เอออสิ!!"
"อย่างงี้ค่อยเป็นเเบมหน่อย ทีนี้รู้เเล้วว่าพี่จีบ ก็ไม่ต้องทำไงมาก เเค่ไม่ต้องให้ใครมาจีบตัวเองก็พอ"
"ตลกหรอ เเบบนี้เขาเรียกกั๊กป่ะ"
"อืมมม ก็มันหวงให้ทำไงอ่ะ"
"หวงทำไม ยังไม่เป็นไรกัน"
"อีกหน่อยก็เป็น"
"เเน่ใจหรอ"
"มั่นใจ หน้ามันฟ้องงง"
"มั่นหน้าเนอะ คิดจะจีบเเบมนะ ยากกมากกกกก บอกเลย"
"จ้าาาาาา ใจอ่อนกับพี่เถอะนะ ถ้าไม่อยากโสดตลอดชีวิตอ่ะนะ"
"ทำไม"
"ก็ถ้าเล่นตัวมาก จะไปจีบคนอื่นเเทน"
"เชิญเลยยยย ตามสบายยย"
"เเน่ใจหรอ"
"ก็เออนะสิ ไปอาบน้ำเเล้ววว"
"อืมมมมมมม"
ฟอดดดดดดดด
ป้าปปปป
"พี่มาร์คทำไรว่ะ ><"
"มัดจำไง ^___^"
"จะฟ้องพี่เเจบอม"
"อย่านะ!!! เขาขอโทษก็ได้ ไม่ทำหล่ะ อ่ะๆๆ ให้ทำคืน"
เพี๊ยะ!!!
"เมื่อกี้โดนไปทีนึงไม่เข็ดรึไง"
"จ้าา เข็ดเเล้วจ๊ะ ไม่เห็นต้องลงไม้ลงมือเลย"
น้องเดินเข้าห้องน้ำไป ส่วนผมก็เก็บจานที่เหลือ หอพักที่นี้มีดีหลายอย่างนะครับ นอกจากจะมีระเบียงเเล้วยังมีครัวเล็กๆ มันก็ไม่เชิงครัวหรอกครับมีเเค่ซิงค์ล้างจาน มีชาม ช้อนให้ เเต่ตู้เย็น ไมโครเวฟไม่มี ต้องซื้อเข้ามาเอง เตาก็ไม่มีให้ทำ เพราะคงกลัวไฟไหม้มั้ง ซึ่งผมว่ามันก็ดีนะ ถ้าผมปล่อยให้เด็กซนๆอยู่ ต้องเกิดเรื่องเเน่ๆ
"พี่มาร์คคคคคค ยืมยาสระผมหน่อยย" เสียงตะโกนโวกเวกดังมาจากในห้องน้ำ ผมเลยล้างมือ เเล้วเดินไปหยิบยาสระผมในกระเป๋าส่งให้เเบมที่ยื่นมืออกมา
"ขอบคุณครับ"
"....."
"พี่มาร์ค ปล่อยดิ่ อย่าดึงงงงงงงงง!!! โป๊อยู่นะเว้ยยย"
"ฮ่าๆๆๆ ไม่เเกล้งเเล้ว เข้าไปอาบสิ"
ปังงง!!!
เเกล้งเเบมนี่ตลกชะมัด เวลาเห็นน้องโวยวายเเล้วตลกดี ผมว่าบางทีผมก็โรคจิตเกินไปนะ
----------------------------
"เสร็จเเล้ว เช็ดผมให้หน่อยดิ่" น้องปล่อยผ้าเช็ดผมลงมาที่ตักผม ผมนั่งดูทีวีรอน้องอาบน้ำเผื่อจะเข้าไปอาบต่อ เเต่ตัวเล็กของผม ดันเดินออกมา ผมยังไม่เเห้ง น้ำนี่หยดเลยครับ
"นั่งลงสิ"
"อ่าห้ะ"
"ไม่ใช่ ตรงนี้"
"ตลกหรอ"
"จะเช็ดมั้ย"
"งั้นเอามาเดี๋ยวเช็ดเอง"
หมับ!!
ผมใช้มือสองข้างโอบเอวน้องไว้ ก่อนจะดันตัวน้องให้นั่งลงบนตัก เเบมเเบมใช้เเรงอย่างมากนะดันตัวออก เเต่เขาจะสู้เเรงผมได้หรอ กี่ครั้งกันที่สู้เเรงผมได้
"ฮึ"
"งอนรึไงที่ทำเเบบนี้"
"........"
"ขอเช็ดผมให้เเห้งก่อนนะ เเล้วค่อยงอน นั่งนิ่งๆด้วย ไม่ทำอะไรหรอก"
"......"
"หอมจัง"
"เอาหน้าออกไปเลยนะ"
"ก็หอมอ่ะ"
"ก็รีบเช็ดเเล้วรีบไปอาบดิ่ จะได้หอมๆ"
"ไม่อ่ะ ดมจากเเบมดีกว่า"
"ทะลึ่ง"
ผมเช็ดผมให้เเบมเบาๆ ค่อยๆไล่เช็ดจนทั่วหัวน้อง กลิ่นชมพูที่ผมใช้ลอยเเตะจมูก ทำไมตอนผมสระเเม่งไม่หอมเเบบนี้ว่ะ ไหนจะกลิ่นสบู่อ่อนๆอีก โอ้ยยยย มาร์คอยากติดคุกว่ะ
"เสร็จเเล้วเเบม"
"ฮืมมม"
"นี่ง่วงมากเลยหรอ"
"ไม่อ่ะ เเต่สบายหัวดี เลยเพลิน^_^"
"ลงไปนั่งที่เตียงสิ เดี๋ยวพี่ล้างเเผลให้"
"จริงๆไม่ต้องล้างก็ได้นะพี่มาร์ค ตอนเเบมอาบน้ำ ไม่ค่อยเเสบเเล้ว"
"ล้างไว้ก่อนดีกว่า กันไว้"
"ก็ได้ เเต่สอนเเบมทำบ้างดิ่ เผื่อไปหกล้มที่ไหนจะได้ทำเป็น"
"จะฝึกไปทำไม ถ้าเป็นไรเดี๋ยวพี่ทำให้เอง"
"เเล้วถ้าพี่มาร์คเป็นอะไรอ่ะ ใครจะทำให้พี่มาร์ค"
"ให้คนอื่นทำสิ เเค่เเบมยืนยิ้มข้างๆพี่ก็พอเเล้ว ^____^"
"เลี่ยนว่ะพี่มาร์ค เลิกพูดไรเเบบนี้เหอะ มันไม่ชิน"
"เเล้วอยากให้เป็นเเบบไหน ไม่พูดกับเราหรอ เเต่เหมือนตอนไปค่าย ใครพูดกับพี่ว่ะ ว่าอย่าเงียบใส่"
"จำได้ด้วยหรอ"
"อืมมมมม เรื่องเเบมพี่จำได้หมดอ่ะ"
"เออๆๆ ไปอาบน้ำได้หล่ะ ตัวเหม็นอ่ะ"
"อืมมม ไปอาบน้ำก่อนนะ"
"รีบอาบนะ ไม่อยากอยู่คนเดียว"
"อืม รู้เเล้วน่า"
--------------------------
"พี่มาร์ค"
"หืมมมม" ผมอาบน้ำอยู่ในห้องน้ำ เสียงเจ้าตัวเล็กก็ดังอยู่หน้าประตูห้องน้ำ ผมขานรับไป เพราะรู้ว่าน้องกลัว ถ้าผมเงียบ เเบมต้องร้องไห้เเน่ๆ
"ว่าไง มีอะไร"
"พี่มาร์คทนฟังเเบมหน่อยนะ เเบมไม่อยากรู้สึกว่าอยู่คนเดียว"
"อืม พูดมาสิ ^_^"
ผมอาบน้ำไปยิ้มไปกับการเล่าเรื่องราวของคนตัวเล็ก บางทีผมก็ตอบไปบ้าง ถามไปบาง บางทีผมต้องปิดน้ำเพื่อฟังน้องเลยนะ เดี๋ยวคอน้องจะเเตกซะก่อน คนบ้าอะไรตะโกนเเข่งกับเสียงน้ำ
"เสร็จเเล้วนะ"
เเอดดดดดดด
"อุ้ย!! ทำไมไม่ใส่เสื้อผ้า ห้ะ!!!"
"ก็อยู่บ้านมันชินเเบบนี้อ่ะ ไม่เคยเอาชุดเข้าไปเปลี่ยน"
"อยู่กับเเบมต้องเอาไปใส่ข้างในรู้ป่ะ มันเสียสายตา"
"งั้นก็หลับตาสิ"
"หลับตา บ้าบออะไรของพี่ รีบไปใส่ชุดสิ คนอะไรหน้าไม่อาย มายืนเเก้ผ้าให้คนอื่นดู"
"ยังไม่ทันเเก้ผ้าออกหมดเลย ยังเหลือผ้าเช็ดตัวอีกผืน"
"ยะ...อย่านะ...ใส่เสื้อผ้าสิ เเบมปิดตาก็ได้"
"ฮ่าาๆๆๆ" ผมจัดการใส่เสื้อผ้าให้ช้าที่สุด เเทบจะค่อยๆบรรจงใส่เลยหล่ะ ใส่ไปก็ยืนมองเเบมที่เอามือปิดตาเเต่เเก้มงี้เเดงเลย เเค่นี้ทำเป็นเขินนะ
"เสร็จยังเนี่ย"
"เสร็จเเล้ว"
"อยากตายใช่มั้ย พี่มาร์ค ใส่เสื้อสิ เดี๋ยวก็เป็นปอดบวมตายหรอก"
"อ่ะๆๆ ใส่เเล้ว"
"ชิส์ คิดว่าหุ่นดีมากรึไง ยืนโชว์คนอื่นอยู่ได้"
"ก็โชว์ให้เเบมดูเเค่คนเดียวป่ะ"
"น่าไม่อาย ฉาบปูนกี่ชั้นเนี่ยฮะ"
"ไม่รู้เหมือนกัน จับดูดิ่"
"ไม่!! จะดูทีวีเเล้ว ไม่ต้องมากวนนะ"
เเบมเดินงอนๆผมไปเปิดทีวีดู เขานั่งดูที่ปลายเตียง ส่วนผมก็หยิบโทรศัพท์มานั่งเล่นเกมส์
ตืด ตืดดดดดด
(ว่าไงบ้าง มาร์ค สบายดีมั้ยลูก ม๊านะคิดถึงเราจะเเย่)
"มาร์คก็คิดม๊าฮะ เเต่เดี๋ยวมาร์คโทรกลับนะ มาร์คไปหยิบเเล็ปท็อปก่อน"
(ครับ รีบๆนะครับมาร์ค)
"พี่พูดกับใครหรอ"
"ม๊านะ เเบมอยากคุยมั้ย"
"ไม่อ่ะ เเบมพูดภาษาอังกฤษไม่เก่งอ่ะ เดี๋ยวม๊าจะปวดหัวนะ"
"ไม่หรอก ลองมาคุยดู"
ผมจัดการเปิดเเล็ปท็อปตัวเองเเล้วเอามาวางไว้บนหมอน ก่อนจะนอนลง ผมไม่ลืมจะดึงไอ้ตัวเเสบมานอนลงข้างๆ กดเข้าโปรเเกรมสไกป์เเล้วโทรกลับหาม๊าทันที
"ม๊าหวัดดีฮะ"
(หวัดดีจ๊ะมาร์ค เเล้วนั้นใครนะ)
"หวัดดีฮะ หม๊าม๊า เเบมชื่อเเบมฮะ^____^"
(เป็นรูมเมทพี่มาร์คหรอจ๊ะ)
"พี่มาร์คม๊าพูดว่าอะไร"
"มาถามว่าเเบมเป็นเมทพี่หรอ"
"Yes ^___^"
(หน้าตาน่ารักน่าเอ็นดูจังเลยอ่ะมาร์ค น้องอายุเท่าไหร่)
"13 ครับ อันนี้เเบมรู้ว่าม๊าถามว่าอะไร ม๊าชมเเบมด้วยเเหละ"
"ทีงี้นะรู้ ไม่ค่อยจะหลงตัวเองเลย"
ผมเอื้อมมือไปบีบจมูกเเบมเเรงๆ เจ้าตัวเลยฟาดลงมาที่ไหล่ผม ก่อนจะเเกล้งร้องไห้ผ่านหน้าจอ
"ฮืออออ ม๊าาาาาาาาา"
(ทำไมเเกล้งน้องหล่ะ มาร์ค เรานิ่ นิสัยไม่ดีนะ น้องตัวนิดเดียวก็เเกล้งน้องจัง เเม่อยากเจอเเบมจัง อยากหอมเเก้มเเบมซะหน่อย ท่าทางจะนิ่ม)
"นิ่มครับม๊า มาร์คพิสูจน์เเล้ว"
(มาร์คอยากติดคุกหรอลูก น้องยังเด็กนะมาร์ค)
"ม๊าพูดไรหรอพี่มาร์ค"
"ไม่มีอะไรม๊าบอกอยากเจอเเบมตัวจริงๆนะ"
(ว่าไง เจ้ามาร์ค)
"ป๊า มาร์คอยากได้โทรศัพท์ใหม่อ่ะ"
(เห็นหน้าป๊าก็ขอเลยนะมาร์ค ไม่คิดจะถามป๊าหน่อยเลยว่า เป็นไง อยู่ที่นี่สบายดีมั้ย เเล้วนั้นเด็กที่ไหนน่าตาน่ารักเชียว)
"เเบมเเบม นี่ป๊ะป๋าพี่"
"สวัสดีฮะ ป๊ะป๋าาาาา ^______^ ผมชื่อเเบมเเบมฮะ"
(หน้าตาน่ารักจังเลย คิดยังไงมาอยู่กับไอ้มาร์คเนี่ย ไอ้มาร์คมันคนไม่ดีนะหนู)
"ป๊าพูดไปเถอะ น้องไม่เข้าใจหรอก เเบร่ๆๆๆ"
"ป๊าพูดไรหรอ"
"ป๊าบอกว่าเเบมน่ารัก ป๊าอยากเจอ"
"หรออออ ^_____^"
หรือจริงๆเเล้วผมไม่ควรสอนภาษาอังกฤษให้เเบมดี ไม่งั้นม๊ากับป๊าต้องเล่าวีรกรรมผมเเน่เลย น้องก็ต้องฟ้องป๊ากับม๊าเเน่ว่าผมทำไรน้อง ต้วนตายเเน่ เอาไงดีๆๆๆๆ
"พี่มาร์คๆๆ"
"หืมมมมม"
"สอนภาษาอังกฤษเเบมหน่อยนะ เเบมอยากคุยกับป๊า ม๊าอ่ะ ป๊า ม๊าพี่มาร์ค ท่าทางใจดี"
อ่ะ คิดออกเเล้ว หึหึ ระดับมาร์ค ต้วน ซะอย่าง
"ได้ครับ เเต่มีค่าสอนนะ"
"ค่าสอน?? ได้ครับ อยากได้อะไรหล่ะ"
อยากได้เเบมมาเป็นสะใภ้บ้านพี่ อิอิ ให้พี่ได้มั้ยจ๊ะคนดี
-------------------------------------------------------
จริงๆพี่ต้วนก็ไม่ใช่คนดีหรอกเนอะ เป็นไงบ้างสำหรับพาทพี่มาร์ค 55555555555555
บางทีก็คิดว่าพี่มาร์คหื่นไป
ความคิดเห็น