คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #23 : chapter22 มีอะไรบางอย่าง
CHAPTER22
“แบมแบมไปนั่งกันเถอะ”
“ครับ”
“มาร์ค แบมมาด้วยนะ เราว่าจะเลี้ยงขนมน้องสักหน่อย ไม่เจอกันตั้งหลายวัน”
“อืม”
“แบมอยากกินอะไร เดี๋ยวพี่ไปสั่งให้”
“อ่า เดี๋ยวแบมไปสั่งเองดีกว่าฮะ”
ผมลุกขึ้นยืนแล้วเดินไปที่เคาเตอร์ ผมรู้สึกแปลกๆแฮะที่พี่มาร์คเขาไม่คิดจะพูดอะไรกับผมเลย แต่มันคงเป็นเพราะเราไม่ได้อยู่กันแค่สองคนด้วยมั้ง ช่างเถอะ ผมจะใส่ใจไปทำไมหล่ะเนอะ ก็แค่รูมเมท
ปั้ก!!!
“เฮ้!! นายเป็นไรรึเปล่า”
“อ่าว ฮันบิน”
“แบมแบมนิ่ มาทำไรอ่ะ ย้ายของเข้าหอยัง”
“เรามาย้ายของเขาหออ่ะ”
“หรอๆๆ แล้วแบมอยู่ชั้นไหนอ่ะ”
“15 อ่ะ แล้วฮันบินหล่ะ”
“เราอยู่ชั้น 3 อ่ะ ชั้นเดียวกับยองแจเลย เมื่อกี้เราเห็นห้องยองแจจัดห้องกันใหญ่เลย พี่ชายแบมดูเรื่องมากนิดๆนะ ฮ่าๆๆ”
“ไม่ใช่นิดๆหรอก เรื่องมาก มากๆๆๆๆๆ”
“น่าสงสารยองแจเนอะ”
“นั้นนะสิ”
“แล้วแบมมากับใครอ่ะ ไปนั่งกับกลุ่มเราป่าว จะได้ทำความรู้จักไว้”
“อ่า....”
“ไม่สะดวกก็ไม่เป็นไรนะ ไว้วันหลังก็ได้”
ผมมองกลับไปที่โต๊ะ ที่พี่จินยองกับพี่มาร์คนั่งอยู่ สามวันแล้วสินะ ตั้งแต่กลับจากค่ายที่ผมไม่เห็นรอยยิ้มแล้วก็เสียงหัวเราะของพี่จินยองแบบนี้ บางทีผมก็ไม่ควรไปนั่งตรงนั้น
“เราสะดวกมากเลยหล่ะ แต่เดี๋ยวขอไปบอกพี่ชายตรงนู้นแปป”
“อ่อ พี่จินยองหรอ เราไปเป็นเพื่อนนะ ว่าจะไปทักทายซะหน่อย”
“ได้สิ”
“พี่จินยองฮะ สวัสดีฮะ”
“สวัสดีจ๊ะ ฮันบิน มีอะไรกับพี่หรอ”
“คือผมจะชวนแบมไปนั่งที่โต๊ะอ่ะครับ แต่แบมบอกว่าจะมาบอกพี่ก่อน ผมเลยแวะมาทักทายพี่แล้วก็จะมาขอพี่ด้วย”
“ก็แล้วแต่แบมเลย แต่ยังไงพี่ขอเลี้ยงเค้กแบมนะ”
“แบมว่าไง ไปนั่งกับเราใช่มั้ย”
“อืม^_^”
“แต่แบมยังไม่เลือกเค้กนิ่ ให้พี่ไปเป็นเพื่อนมั้ยจะได้จ่ายตั้งไว้เลย”
“ไม่เป็นไรฮะพี่จินยอง แบมว่าพี่จินยองคุยกับพี่มาร์คต่อเถอะ เดี๋ยวแบมไปเลือกกับฮันบินเอง ส่วนเรื่องจะเลี้ยงแบมไว้วันหลังเนอะ ยังไงแบมก็ต้องให้พี่มากินอีกแน่ๆ ไป ฮันบิน พาเราไปเลือกเค้กหน่อย”
“ได้สิ ร้านนี้เรามาบ่อย เราบอกได้อะไรอร่อย”
JINYONG PART
ผมลงจากหอพัก เพราะรู้ว่าวันนี้แจบอม แบมแบม ยองแจจะมาย้ายของเข้าหอ ผมกับแจบอมเลือกห้องข้างกันๆ เพราะฉะนั้นผมเลี่ยงที่จะหาที่อื่นอยู่ก่อนที่จะรอให้แจบอมกลับไป ถ้าผมอยู่ในห้อง เราเจอกัน เราคงต้องทะเลาะกันอีก ผมไม่อยากทะเลาะกับแจบอมนักหรอกนะ แจบอมเป็นคนมีเหตุผล แต่บางทีเขาก็ไม่ฟังใคร เขาใจเย็น แต่บางเรื่องเขาก็ใจร้อนจนเกินไป ผมรู้จักนิสัยเขาดี
เราเริ่มคบกันแบบเพื่อนกันมาตั้งแต่ประถม แจบอมกับผมเป็นเพื่อนที่สนิทกันมากๆ เราคบกันมาเรื่อยจน อยู่เกรด 8 ความรู้สึกต่างๆมันเกินกว่าคำว่าเพื่อนไปแล้ว แต่ตอนนั้นผมยังไม่รู้ว่ามันคืออะไร จนแจบอมกับผมขึ้นเกรด 9 แจบอมบอกชอบผมในวันที่เราไปค่าย ตอนนั้นผมรู้สึกดีมากเลยนะ ที่ไม่ได้ชอบเขาแค่ฝ่ายเดียว แต่ตอนนั้นผมก็กลัว กลัวว่าถ้าเรารีบคบกัน แล้วเลิกกัน ผมคงทำใจไม่ได้แน่ๆ ผมคงคบแจบอมแบบคนรักแล้วกลับมาเป็นเพื่อนกัน ผมทำไมได้ ตอนนั้นผมเลยยังไม่รับรักแจบอม แจบอมเข้าใจดี เพราะผมอธิบายให้เขาฟัง แต่เขากลับพูดกับผมว่า ถึงยังไงเขาก็จะยังจะจีบผม จนกว่าผมจะยอมคบกับเขา พ่อแม่ของครอบครัวเราทั้งคู่รู้ดีว่าเราสองคนรู้สึกยังไงต่อกัน พวกท่านเข้าใจดี แล้วยังเชียร์แจบอมด้วย
จนวันที่เราไปค่ายผมกับแจบอมก็คบกันจนได้ เพราะแจบอมนะวางแผนหลอกผม ตอนแรกก็อยากจะโกรธอยู่หรอกนะ แต่ทำไงได้ยอมตอบตกลงไปแล้วนิ่ แต่เราพึ่งตกลงคบกันได้ไม่ถึงวันเลย ก็ทะเลาะกันแล้วตลกชะมัด
ไม่ใช่ว่าผมเห็นดีเห็นงามไปกับการให้มาร์คคบแบมนะ เพราะผมว่ามันก็เร็วไปเหมือนกัน แล้วอีกอย่างแบมยังเด็ก แต่ผมไม่เห็นด้วยที่แจบอมจะบังคับมาร์คขนาดนั้น จริงๆแล้วแจบอมควรจะถามแบมด้วยซ้ำ แต่แจบอมกลับไม่ทำ เพราะเขาเป็นแบบนี้ไง รักคนอื่น รักมากเกินไป รักจนเหมือนจะทำลายคนๆนั้น ชอบคิดเองเออเองว่าความคิดตัวเองนะถูก เพราะฉะนั้น ผมว่าผมควรจะดัดนิสัยแจบอม ซะบ้าง
ผมนั่งอยู่ที่ร้านเบเกอรรี่หน้าโรงเรียนมาเกือบๆสองชั่วโมงแล้วแหละ ผมเลยส่งข้อความหามาร์ค ว่ามาร์คมาที่โรงเรียนรึเปล่า สรุปว่าเขาก็มาด้วย ผมเลยชวนเขามานั่งคุยกัน รอไม่นานเลยนะ เขาก็มาหาผมที่ร้าน มาร์ครู้ว่าผมทะเลาะกับแจบอมเพราะเรื่องของเขาตั้งแต่วันนั้น เขาเป็นคนปลอบผมและไม่ให้ผมคิดอะไรมากเรื่องของเขา เขาจะยอมทำตามที่แจบอมบอก วึ่งผมว่ามาร์คไม่ควรจะทำมันทั้งหมด เพราะฉะนั้นวันนี้ผมต้องคุยกับมาร์คให้รู้เรื่อง
“นายแน่ใจใช่มั้ยมาร์ค ที่จะทำแบบนี้”
“อืม บางทีแจบอมอาจจะเห็นฉันดีพอในสายตาเขาบ้าง”
“จริงๆแล้ว ฉันก็เห็นด้วยและไม่เห็นด้วยในความคิดของแจบอมนะ แจบอมคิดถูกที่ยังไม่อยากให้นายรีบคบกับแบม แต่แจบอมก็เห็นแก่ตัวเกินไปที่จะให้นายกั้นคนอื่นเพื่อไม่ให้จีบแบม รวมทั้งตัวนายด้วย”
“ก็ในเมื่อฉันบอกหมอนั่นไปแล้วว่าจะทำ ฉันคงต้องทำแหละ บางทีมันอาจจะทำให้ฉันรู้ตัวว่าชอบแบมจริงๆก็ได้หรือบางทีฉันอาจจะแค่ชอบเด็กนั้นเพราะน่ารักเฉยๆ”
“แต่ถ้านายชอบแบม แล้วแบมก็ชอบนาย แต่นายต้องทำเป็นเย็นชาใส่ แบมจะไม่เจ็บหรอมาร์ค ถึงแบมจะยังเด็กแต่แบมก็มีความรู้สึก มีชีวิตจิตใจนะมาร์ค”
“แต่ถึงยังไง ถ้าคบกันไป แจบอมก็ต้องขัดขวางอยู่ดี”
“แต่ฉันว่าเราน่าจะมีวิธีนะมาร์ค”
ครืด ครืด
“แปปนึงนะมาร์ค”
ผมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาคุยกับคนที่ผมพูดถึงอยู่เมื่อกี้ แบมแบมโทรคุยกับผมทุกวัน ดูเหมือนน้องจะห่วงผมมาก ถึงได้โทรถาม โทรมาเช็คตลอด แบมแบมเคยบอกว่าจะมาอยู่ที่หอเป็นเพื่อน แต่ผมบอกเองว่าไม่เป็นไร น้องถึงยอม แบมเป็นเด็กที่จิตใจดี อ่อนโยน แล้วก็รักคนรอบข้างมากๆ ถึงแบมจะห่วงผม แต่เขาก็แคร์ความรู้สึกของแจบอมเหมือนกัน ผมรับโทรศัพท์จากแบมแบม แล้วเดินออกไปรับไอ้ตัวเล็กที่หอ ดูท่าทางจะอยากกินเค้กมากๆเลยนะนั้น
"พี่จินยอง เเบมอยู่ทางนี้"
เสียงเรียกของไอ้ตัวเล็กทำให้ผมหันไปมอง แบมแบมวิ่งมากอดผม ผมเลยกอดตอบไป แล้วลูบหัวเจ้าตัวเล็กของผมด้วยความเอ็นดู แบมแบมเป็นเด้กน่ารักนะครับ อยู่ด้วยแล้วสบายใจ ถึงจะชอบงอนๆไปบ้างบางที แต่แบมก็ยังน่ารักในสายผมอยู่ดี
"คิดถึงจัง"
"ผมก็คิดถึงพี่จินยองฮะ คิดถึงมากๆเลยด้วย ^___^"
"ไปกินเค้กกันดีกว่าเนอะ วันนี้พี่เลี้ยงเอง^_^"
"มันก็ต้องเป็นงั้นอยู่เเล้วป่ะครับ ^_^"
"เรานี่น้าาา ^_^"
ผมโอบไหล่ไอ้เด้กแสบที่ชื่อแบม เบาๆ เมื่อกี้ขอถอนคำพูดได้มั้ยว่า ไอ้เด็กแสบของผมคนนี้มันน่ารัก แสบพอๆกับลูกพี่ลูกน้องเลยนะ
"นั่งตรงไหนหรอครับ"
"นั้นไง"
ผมชี้ไปที่โต๊ะที่ตอนนี้มาร์คนั่งอยู่ แบมดูนิ่งไปแป๊ปนึง ผมเลยชวนไปนั่ง มาร์คไม่ได้งงอะไรมาก เพราะเขาคงรู้อยู่แล้วว่าผมออกไปรับแบม มาร์คยังคงทำสีหน้าเรียบเฉยเหมือนวันแรกๆที่เจอแบม แบมแบมหน้าเสียไปเล็กน้อยที่มาเจอมาร์ค ผมว่าแบมก็คงไม่คิดว่าตัวเองจะมาเจอมาร์คที่นี้แหละมั้งแล้วยังมาเจอมาร์คทำหน้าแบบนี้ใส่อีก
“แบมอยากกินอะไร เดี๋ยวพี่ไปสั่งให้”
“อ่า เดี๋ยวแบมไปสั่งเองดีกว่าฮะ”
แล้วแบมแบมก็เดินออกไป ผมหันไปมองมาร์คที่ถอนหายใจออกมา บางทีมาร์คจะไม่อยากทำแบบนี้หรอกนะผมว่า
“ทำเป็นหน้านิ่งเชียวนะ สมบทบาทเหลือเกิน ^_^”
“แน่นอนสิ ไม่งั้นแฟนนายจะมาว่าฉันได้”
“แฟนที่ไหนเล่า เลิกพูดถึงหมอนั้นเลยนะ ><”
“จะทะเลาะกันเรื่องฉันไปทำมไม่รู้ ไร้สาระ”
“ก็หมอนั้นไม่มีเหตุผลอ่ะ”
“นายนี่มันจริงๆเลย ไม่ต้องคิดถึงฉันมากหรอก กลับไปง้อแจบอมเถอะ”
“ง้อไร ฉันไม่ได้ผิดอะไรสักหน่อย”
“งั้นฉันช่วยเอามั้ย ให้แจบอมมาง้อนาย”
“นายจะทำไรฮะ”
“ก็.....”
“พี่จินยองฮะ สวัสดีฮะ”
ถ้าผมจำไม่ผิด เด็กคนนี้ คือคนที่นั่งข้างแบมบนรถ คนที่จะได้คู่กับแบมตอนทำกิจกรรม แต่ก็ต้องเปลี่ยนตัวกับมาร์คสินะ เด็กคนนี้คือฮันบิน แน่ๆ
“สวัสดีจะ ฮันบิน มีอะไรกับพี่หรอ”
“คือผมจะชวนแบมไปนั่งที่โต๊ะอ่ะครับ แต่แบมบอกว่าจะมาบอกพี่ก่อน ผมเลยแวะมาทักทายพี่แล้วก็จะมาขอพี่ด้วย”
ถ้าฮันบินจะจีบแบมแข่งกับมาร์คหล่ะก็ ผมว่าไม่ยากเลยนะ ดูเป็นคนที่น่าจะเข้ากับแบมได้ ทั้งอายุแล้วก็นิสัย ดูเป็นคนช่างพูด แล้วก็ท่าจะปากหวานพอตัวเลยหล่ะ
“ก็แล้วแต่แบมเลย แต่ยังไงพี่ขอเลี้ยงเค้กแบมนะ”
“แบมว่าไง ไปนั่งกับเราใช่มั้ย”
“อืม^_^”
“แต่แบมยังไม่เลือกเค้กนิ่ ให้พี่ไปเป็นเพื่อนมั้ยจะได้จ่ายตั้งไว้เลย”
ผมหันไปถามแบม ที่ดูจะตอบตกลงไปกับฮันบินง่ายจัง สองคนนี้ไปสนิทกันตอนไหนเนี่ย ผมไม่ห่วงหรอกนะ ว่าฮันบินจะทำไรแบม เพราะนี่มันในร้านเค้ก ถ้าจะทำ คนอยู่กันเต็มร้านเลย แล้วอีกอย่างคนตรงข้ามผมคงไม่ยอม แต่ตอนนี้ที่ห่วงคือความรู้สึกของ คนที่นั่งตรงข้ามมากกว่า
“ไม่เป็นไรฮะพี่จินยอง แบมว่าพี่จินยองคุยกับพี่มาร์คต่อเถอะ เดี๋ยวแบมไปเลือกกับฮันบินเอง ส่วนเรื่องจะเลี้ยงแบมไว้วันหลังเนอะ ยังไงแบมก็ต้องให้พี่มากินอีกแน่ๆ ไป ฮันบิน พาเราไปเลือกเค้กหน่อย”
แบมแบมพูดซะไม่ให้ผมแทรกเลย แล้วผมจะทำไงเนี่ย
“เฮ้!! เป็นไรรึเปล่าสุดหล่อ”
“ก็ไม่ได้เป็นไรนิ่”
“หรออออออ”
“ทำไมอีก”
“คู่แข่งนายคนนี้ดูน่ากลัวอยู่นะมาร์ค ดูเขาจะทำคะแนนแซงหน้านายนะ มัวแต่เล่นบทพี่ชายที่แสนดีแล้วก็เปลี่ยนอารมณ์บ่อยๆ แบมมันตามไม่ทันหรอกนะ ทางที่ดีแสดงออกมากกว่าพี่ชายสิ”
“นิ่ จินยอง เมื่อกี้นายยังไม่ให้เห็นด้วยให้ฉันคบกับแบมอยู่เลยนะ”
“ฉันก็ไม่ได้พูดว่าให้นายคบกับแบมเลย ฉันแค่บอกให้นายเร่งจีบแบม ให้แบมสนใจนายบ้าง มากกว่าฐานะพี่ชายนะ แล้วค่อยๆศึกษากันไปก็ได้ดิ่ พอแบมขึ้นเกรด 10 นายค่อยขอเป็นแฟน”
“น้องนายมันไม่ชอบฉันง่ายขนาดนั้นหรอกน่าจินยอง”
“ก็เพราะนายมันมัวแต่เล่นบทคนอารมณ์สองขั้วอยู่นี่ไง ใครไปเข้าใจนายว่ะ”
“จะให้ฉันทำไงฮะ จินยอง แฟนนายมันไม่ให้ฉันจีบนิ่”
“งั้นก็ทำให้แจบอมยอมสิ”
“นายจะทำยังไง”
“ก็แค่.................”
--------------------------------------------------------------------------------------------------------
ดูเหมือนเรื่องราวมันจะเเปลกๆชอบกล เเล้วจินยองจะช่วยไรมาร์คหล่ะเนี่ย เเล้วฮันบินจะจีบเเบมเเข่งกับมาร์คมั้ยว่ะ เเล้วมาร์คจะเลืกเล่นบทพี่ชายได้รึเปล่า เเจบอมจะโดนจินยองดัดนิสัยยังไงบ้าง ขอให้ทุกคนใจเย็นๆๆเน้อออออออออ
ความคิดเห็น