พี่มาร์คขี้อ่อย #Markbam

ลำดับตอนที่ #6 : chapter5

Chapter 5



เเก้ไขคำผิด




"ยูคค เเบมอยากไปซื้อกางเกงยีนส์อ่ะ"




"นึกยังไงจะใส่กางเกงยีนส์"



"ก็เค้าเรียนวิศวะ เขาก็ต้องเเต่งตัวเท่ห์ๆดิ"



"เเบมเนี่ยนะจะเเต่งตัวเท่ห์ เราว่ามันจะออกมาเเปลกๆมากกว่า"



"เเปลกไง เเบมก็ผู้ชายนะเว้ยยย!!!"




"ขนาดพูดเว้ย ยังเหมือนทอมเลย ฮ่าๆๆๆ"




"ไม่พูดด้วยเเล่ว ออกไปซื้อคนเดียวก็ได้"




"เเค่นี้ทำงอน เดี๋ยวเข้าไปหยิบกุญเเจรถเเป๊ปนึง"



"เย้!!!" 







ห้าง JYP





"ยูคคค ร้านนั้นเสื้อสวยอ่ะ"



"สีชมพู??"




"อืมมมมม ^___^"




"ใครบอกจะทำตัวเท่ห์ว่ะ"





"ไปดูกานนนนน" ผมลากเเขนยูคเข้าไปดูเสื้อในร้าน





"สวัสดีคะ คุณยูคยอม คุณเเบมเเบม "





"หวัดดีครับ พี่สาว วันนี้มีเสื้อเเบบไหนบ้างครับ"





"มีเเต่สไตล์คุณเเบมทั้งนั้นเลยคะ ส่วนของคุณยูคยอมก็มีนะคะ นี่คะ" พี่พนักงานส่งเเฟ้มสินค้าให้ผมกับยูคยอมคนละเล่ม  โหยยย ถูกใจเเบมหลายๆๆๆ สีสวยทั้งนั้นเลย 




"ยูค ถ้าเเบมใส่เชิ้ตเเดงตัวนี้เป็นไงอ่ะ?"




"ก็เข้าไปลองสิ"



"พี่สาวครับ เเบมอยากดูตัวนี้"



"รอเเป๊ปนึงนะคะ^__^"



"ยูค เราไปดูเสื้อตรงนู้นนะ"



"อืม" ผมเดินไปดูเสื้อไซส์ยูคใส่ จริงๆผมชอบใส่เสื้อยูคตอนนอนนะ ฮ่าๆๆๆๆ ก็ตัวมันโคร่งๆ ใส่สบายอ่ะ เสื้อยูคเเพงๆทั้งนั้นเลยด้วย ร้านนี้ยูคก็เข้าโคตรจะบ่อย จนพนักงานจำหน้าได้



"มาคนเดียวรึไง หือ"
ผมหันไปตามเสียงที่ดังมาจากข้างหลัง เเล้วก็เจอกับคนหน้าหล่อ



"พี่มาร์ค"




"ไง ^^"






"ผมมากับยูคนะครับ เอ่อ คนที่ไปรับผมกลับบ้าน"




"อ่อ ตัวติดกันตลอดสินะ" พี่มาร์คยิ้มบางๆให้กับผม ในมือพี่มาร์คเหมือนจะมีเสื้ออยู่สองสามตัว



"ไม่หรอกครับ เเค่บางทีก็เท่านั้นเเหละ "




"หรอ เเล้วนี่มาซื้อเสื้อหรอ"




"ป่าวครับ ซื้อกางเกง"





"กวนพี่ป่ะเนี่ย " พี่มาร์คยิ้มเเล้วหัวเราะออกมาเบาๆ รอยยิ้มเเบบนั้นมันดูน่ารักอ่ะ มันดูอบอุ่นยังไงไม่รู้ เดี๋ยว!!! หยุดคิดเดี๋ยวนี้นะเเบมเเบม พี่เขาเป็นผู้ชายนะเว้ย



"ป่าวนะ เเบมมาซื้อกางเกงจริงๆ เเล้วเจอเสื้อสวยๆ เเบมเลยชะเเว๊บเข้ามา"





"ฮ่าๆๆๆ^__^" หล่ออ่ะ ทำไงดี ไอ้รอยยิ้มกว้างๆ กับ เสียงหัวเราะเเบบนี้ เเบมจะละลายเเล้วนะครับ ไอ้เเบมมันคนภูมิต้านทานผู้ชายหล่อๆน้อยรึไงกัน 



"คุณเเบม เสื้อได้เเล้วค่ะ"



"อ่า ขอบคุณครับพี่สาว"



"ชอบสีนี้หรอ"



"เเบมเเค่อยากลองนะครับ"




"พี่ว่าเเบมเอาเป็นสีดำมั้ย ตัวนี้อ่ะ ลองดู"



"ก็ได้ครับ"



ผมเข้าไปเปลี่ยนเสื้อที่พี่มาร์คหยิบให้ โหยยย ไอ้เเบมคนนี้เเมนขึ้นเยอะเลยเเฮะ เอาตัวนี้เลยดีมั้ย 




"คุณเเบม หล่อจังนะคะ"





"คิคิ จริงๆเเบมก็หล่ออยู่เเล้วนะครับพี่สาว เเต่พี่สาวชอบบอกเเบมน่ารักอ่ะ"




"ก็นายน่ารักจริงๆนิ่"



เขินดีมั้ยอ่ะ เขินดีมั้ย จริงๆก็มีคนชมเเบมเเบบนี้มาเยอะเเล้วนะ เเต่ทำไมพอพี่มาร์คชมมันต้องใจเต้นเเปลกๆด้วยอ่ะ





"เเต่เเบมอยากหล่อ อยากหล่อเเบบพี่มาร์คอ่ะ"




"ทำไมต้องหล่อหล่ะ"




"ก็จะได้มีพี่สาวมากรี๊ดเเบมบ้าง ตอนนี้เเบมจะกลายเป็นน้องสาวเเล้วเนี่ย"




"ก็คุณเเบมน่ารักนี่คะ ใช่มั้ยค่ะ คุณมาร์ค"



"ครับ^_^" ทำไมต้องส่งยิ้มให้เเบมเเบบนี้ ภูมิต้านทานเเบมมันต่ำนะเว้ยยยย




 "เลือกนานจัง อ๊ะ ทำไมลองเสื้อสีดำ"



"เค้าดูเเมนป่ะยูค"



"ก็นิดนึง"



"นิดเดียวเองหรอ"




"อืม เเล้วจะไปซื้อกางเกงป่ะ"



"ไปดิ่ๆๆ"




"พี่สาวครับ ผมเอาเสื้อตัวนี้ เเล้วก็เเบม เเบมจะเอาเสื้อที่ลองรึเปล่า"



เอาดีป่ะ พี่มาร์คอุตส่าห์เลือกให้ เเล้วถ้าซื้อไปเเบมก็ต้องมาซื้ออีกเเน่เลย เเบมเคยใส่เสื้อสีนี้ที่ไหนกันเล่า เเต่ถ้าใส่เเล้วดูเเมน 




"อืม ขอตัวนี้ด้วยครับ"




"ตามนี้ครับ เเบมไปเปลี่ยนเสื้อ เเล้วจะได้ไปดูกางเกงกัน"




"อืมมมม" 
ผมเข้าไปเปลี่ยนเสื้อ เเล้วรีบออกมาหายูคยอม 



"เสร็จเเล้วยูค"




"ป่ะ ไปกัน เค้าจ่ายตังค์เสร็จเเล้ว มองอะไรหรอ"



"ป๊าววว"

ก็เเค่มองหาคนหล่อ ที่ชื่อ มาร์คอ่ะ หายไปไหนของเขานะ

--------------------------------------------------------

ฝากติดเเท็ก #ฟิคพี่มาร์คขี้อ่อย ด้วยนะครับ