ฮาบพนาสูง

ฮาบพนาสูง เป็นกวีนิพนธ์ที่ข้าพเจ้าต้องการสื่อสะท้อนความตื้นเขินในสภาวะจิตใจอันโหยหาอดีต แต่…

“ฉันมิได้โหยไห้ในอดีต เพียงสะกิดต่อมน้ำตาครานึกได้
วาสนาฐานะด้อยใช่น้อยใจ เพียงผลักไสไกลถิ่นฐานหางานทำ
…
ฉันมิได้โหยไห้ในอดีต จิตวิญญาณความหลังยังลิขิต
ให้เจิดแจ้งแสงใสในมืดมิด คือโคมทองส่องทิศชีวิตนี้”

คือเพื่อเยียวยาความรู้สึกนึกคิดในปัจจุบันขณะนั่นเอง