คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : เด็กเหลือขอ...
Chapter 1
"ปล่อยนะ ปล่อยชั้น มาจับชั้นทำไม ปล่อยเดี๋ยวนี้ ชั้นไม่ได้ทำอะไรผิด ปล่อยนะ ไอพวกตำรวจบ้า รังแกประชาชน!!!"
"จับมันเลยคะคุณตำรวจ ไอเด็กนี่แหละ มันมาโขมยของชั้น จับไปดัดสันดานให้เข็ดเลยคะคุณตำรวจ.... ไอ้พวกเด็กเหลือขอ !!!"
" นี่ป้า พูดดีๆนะ...ป้าว่าใครเด็กเหลือขอ นี่จะบอกอะไรให้นะ..พ่อแม่ชั้นเป็นถึงประธานบริษัทซีเจสเชียวนะ ซีเจสอะ รู้จักไหม....แก่ๆ อย่างป้าคงไม่รู้จักล่ะสิ
" แล้วไหนล่ะยะ พ่อแม่แกน่ะอยู่ไหน แน่จริง ก็เรียกมาเลยซี่ ทำเป็นพูดล่ะสิไม่ว่า
" ปล่อยเดี๋ยวนี้นะ ชั้นจะฟ้องให้หมด พวกตำรวจบ้า รังแกประชาชน !!!
หญิงสาวรูปร่างบางผอมสูง ดวงตากลมโตสีฟ้า ผมยาวสีดำสนิท ในชุดกระโปรงแสกสั้นคนหนึ่ง กำลังยืนเถียงกับยายป้าร่างอ้วนกลมดิก(?) อายุราวห้าสิบกว่าๆ อย่างเอาเป็นเอาตาย โดยมีตำรวจกลุ่มใหญ่เป็นกรรมการ คอยห้ามทัพอยู่ ร่วมกับ ประชาชนชาวเกาหลีมุง(?) อีกเกือบยี่สิบชีวิต จนเกรงว่า สมรภูมิเดือดนี้ จะมีผู้เสียชีวิตคาโรงพักขึ้นซะก่อน จะจับคนร้ายเข้าคุกได้.....
"มีปัญหาอะไรกันรึเปล่าครับ ค่อยๆพูดค่อยๆจากันก็ได้ ใจเย็นๆนะครับ
เมื่อเห็นว่า เหล่าจ่า หมวด กำลังปวดหัวอย่างหนัก กับคดีนี้...จึงเป็นหน้าที่ของสารวัตรสุดหล่อ หน้าตาดี(?) ต้องเข้ามาไกล่เกลี่ย
ประกาศๆ >>>>> นี่คือ ตำรวจ.....ตอนนี้ โรงพัก ยุ่งไปหมดแล้ว.... ใครเป็นคนร้ายมามอบตัวที !!!
ในตอนนั้นเอง ก็เป็นช่วงเดียวกับผู้กำกับขี่ม้าขาว ( ? ) กลับมาจากตรวจงานตำรวจชั้นประทวนพอดิบพอดี
" มีอะไรเรื่องกันรึเปล่า สารวัตรยูนชอน" ชายในชุดเสิ้อคลุมสีดำสนิท ที่เดินเข้ามาในสถานีตำรวจ กำลังถามสาเหตุของความชุนลมุนนี้กับสารวัตรคนเดียวในที่นี้
" สวัสดีครับ ท่านผู้กำกับ ตะเบะทำความเคารพ
" ผู้กำกับ " ฟังผ่านหูแว๊บเดียว....
จำเลยตัวดี ( ? ).....หญิงสาวผมยาวคนนั้น ก็รี่ตรงเข้าไปจับมือถือแขนท่านผู้กำกับในทันที
" คุณผู้กำกับ ช่วยชั้นที ชั้นไม่ได้ทำอะไรผิดนะ ชั้นไม่ได้โขมยของใคร ยายป้านี่เอาที่ไหน เอาอะไรมาพูด ชั้นไม่ผิดนะ ชั้นไม่ได้ทำ ฮือๆ น้ำตาเริ่มคลอหน่วย ดวงตาแดงก่ำ ใบหน้าอ้อนวอนขอร้อง
" หมวด สอบสวนเรียบร้อยแล้วรึยัง มีพยานรึปล่า... ผู้กำกับถามผู้หมวด ที่ตอนนี้กำลังกุมขมับ อุดหู ทนฟังเสียงยายป้า ที่กรอกใส่หูตลอดเวลา
" ไม่มีครับท่าน
" สารวัตร ตามผมมาที่ห้องด้วย
สารวัตรหนุ่ม รูปหล่อหน้าตาดี ( ? ) เดินตามท่านผู้กำกับเข้าไปภายในห้อง
" มิกไหนแกลองเล่ามาสิ นี่มันเกิดอะไรขึ้น ชั้นไม่อยู่ชั่วโมงเดียว ทำไมแกปล่อยยายป้า กับยายเด็กกะโปโลนั่นมาโวยวายบนโรงพักวะ
" ก็นะ...... สารวัตรหนุ่มที่เชื่อว่า ตัวเองหล่อหน้าตาดี ( ? ) เริ่มเล่าเหตุการณ์ให้ฟังตั้งแต่ต้นจนจบ
" มีหลักฐานไหม
" ไม่มี
" พยานล่ะ
" ยังไม่มี
" ยังไม่มี...นี่ แกไม่มีหลักฐาน แล้วจะจับเค้าได้ยังไงฟ่ะ ปล่อยเค้าสิโว้ย...
"ก็ป้าแกไม่ยอมท่าเดียว ถ้าแกเป็นชั้น แกก็ต้องให้เค้ามาไกล่เกลียบนโรงพักจริงไหม
การพูดคุยระหว่าง คุณผู้กำกับขี่ม้าขาว กับเพื่อนสุดซี่...สารวัตรสุดหล่อหน้าตาดี ( ย้ำจริงโว้ย... )กำลังดำเนินไป...
ทางด้านนอก เสียงโหวกเวก โวยวาย ก็เริ่มที่จะดังขึ้นเรื่อยๆ จนชาวบ้าน แทบจะแห่กันมาดูจนหมด ทั้งซอย ( ? ) อยู่แล้ว
" คะ.. ครับ....
หมวดมองหน้าโจทร์ที จำเลยที... เอาไงดีฟ่ะ งานนี้ไม่จบง่ายๆแน่
"คุณตำรวจแล้วของชั้นหาย คุณตำรวจจะว่ายังไง
" เอางี้นะครับป้า ของป้าหายเท่าไร ผมจ่ายคืนให้ ท่านผู้กำกับ ออกจากห้องมาไกล่เกลียเอง ก่อนที่โรงพักจะกลายเป็นข่าวหน้าหนึ่ง
" ห้าพันเหรียญ
"โห ป้า ได้ทีโก่งราคาเลยนะ ไหนบอกของที่หาย แค่น้ำไม่กี่ขวดไม่ใช่รึไง "
ผู้หญิงคนนั้น ตอกกลับทันควัน อุสาห์ไกล่เกลียให้แล้ว แต่ก็ยังไม่ยอมเลิก...
คนอะไรฟะ เงียบๆก็ดีแล้วไม่ชอบ...ดั๊นอยากมีเรื่อง...
ในตอนนั้นเอง...
จ่าประจำท้องที ก็นำคนกลุ่มใหญ่กลุ่มหนึ่ง เข้ามา..
" ไอ้เด็กพวกนี้..มันมือดีกันจริงๆ กว่าจะจับได้ ลักไปไม่รู้กี่ที่ต่อกี่ที่แล้วมั่งเนี้ย ดีนะที่จับได้คาหนังคาเขา ไม่งั้นมีหวัง ได้หนีรอดไปอีกแน่ๆ"
"นี่ไง นี่ไงค่ะ คุณตำรวจไอ้พวกนี้แหละ จับไปให้หมดเลยคะ ไม่ทันไร ยายป้าก็เริ่มใหม่อีกแล้ว....
" ไอ้พวกนี้ไงคะคุณตำรวจ... ชั้นจำมันได้ มันมาโขมยของชั้น ไอ้พวกเด็กเหลือขอ จับมันให้หมดเลยคะ
" อ้าวป้า แล้วไหนว่า มีคนเดียว... ร้อยเวรถามยายป้าจอมโวยวายใหม่อีกที ให้แน่ใจ
" กะก็....มันจำผิดไปหน่อย แต่ไอ้พวกนี้แน่ๆคะ ชั้นจำมันได้
" จำคนผิด...เฮอะ....เล่นง่ายอย่างงี้เลยนะป้า พวกคุณก็เหมือนกัน เป็นตำรวจภาษาอะไร จับประชาชนผู้บริสุทธิ์ จะเรียกสินบนรึเปล่าเนี้ย ช่วยด้วย ตำรวจข่มเหงประชาชน...
หญิงสาวได้ที โวยวายบ้าง.... ยังไม่ยอมจะหยุดง่ายๆ
" จ่า ปล่อยเค้าได้แล้ว
" ผู้กำกับบอกให้ปล่อยแล้วไม่ได้ยินรึไง....ปล่อยสิ
ร่างบางยื่นแขนขาวที่มีเหล็กเงาวับคล้องอยู่ ยื่นให้ไขกุญแจ
" จบเรื่องแล้ว คุณไปได้
" ใครบอกเรื่องจบ.. แล้วไหนล่ะค่าเสียหาย..!!!
อะไรกันนี่ ผู้หญิงคนนี้.... ไอเราก็นึกว่า จะเป็นผู้หญิงตัวเล็กอ่อนแอ นี่มันไม่เห็นเหมือนเมื่อกี้เลยสักนิด..
แล้วผู้หญิงคนนั้นไปไหนแล้วฟะ ??
.... ค่าเสียหาย....!!!
" ก็ใช่หน่ะสิ...ค่าเสียหาย.. ดูนี่....แขนชั้นช้ำไปหมดแล้ว เพราะลูกน้องนาย จ่ายมาซะดีๆ ตังค์อะ...
น้ำเสียงกวนๆ ออกจากปากสีเชอรี่อมชมพูบางสวย
น่าตาสวยดีนะ เสียแต่.... ผู้หญิงอะไร...!!
"ผมคงจ่ายไม่ได้หรอกครับ.... นี่ดีแต่ไหนแล้วที่ผมสั่งลูกน้องไม่ให้จับคุณ แล้วคุณจะเอาอะไรอีก
นี่มัน รึดไถตำรวจชัดๆนะครับแม่คู๊ณ (?) หรือ คุณจะเปลี่ยนใจ อยู่พักในห้องขังผมก็ไม่ว่าอะไรนะ
กระฟัดกระเฟียด ออกไปจากโรงพักในทันที
แต่ออกไปไม่ทันจะพ้นประตูหน้า ก็เดินกลับมาอีก
" มีอะไรอีกละคู๊ณ....
" เมื่อกี้ นายบอกว่า จะนอนให้ห้องขังก็ได้ใช่ไหม....ก็ได้ นอนก็ได้
" จะบ้ารึคุ๊ณ... คนไม่ได้ทำผิดอะไร จะนอนห้องขัง ห้องขังไม่ใช่โรงแรมนะคร๊าบ...ผู้หญิงอะไร แปลกคนจริงๆ สติดีรึเปล่าเนี้ย...คุณอะ "
" ช่วยด้วย ตำรวจข่มเหงประชาชน
" เฮ้ย!!!
ก่อนจะกลายเป็นเรื่องใหญ่ไปกว่านี้ ผู้กำกับผู้ชำนาญงาน (?) อาศัยความไว เอามือปิดปากร่างบางไว้ หลบมุมไปคุยเป็นการส่วนตัว
" คุณจะเอายังไง กับผมกันแน่เนี้ย.... อยากติดคุกมากเลยรึไง
" ก็..... ก็ชั้นไม่มีที่ไป
" ......................................
โอ้ย ปวดหัวจริงโว้ย...... อะไรกันนักหนาฟะเนี้ย กรูจะบ้าตาย...!!! . . .
.
.
.
.
และนี่คือ สีสันใหม่ในชีวิต ของ ผู้กำกับหนุ่มคนใหม่
จุง ยุนโฮ
นับจากนี้.......
ความคิดเห็น