ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Ep.1เข้ามาในโลกนิยาย
Ep.1 เ้ามาในโลนิยาย
อืม...อึอั
หายใไม่่อยออ...
ผม่อยๆลืมาึ้นมาอย่าัวเียสิ่ที่เห็นือใบหน้าหล่อเหลาำลัูบผมอย่าเมามันส์!
และที่หน้าใือ...
เาเป็นอ์ายรัทายาทน้ำแ็!
นี่ผมฝันหรอ!ระ..หรือเรื่อริเาผละออาผมแล้วุมพิลที่หน้าผาาวอผมเบาๆ
"รามิเอลอ้า..เ้านี้้ามีประุมมิไ้อยู่ับเ้า"ผมรีบอบไปทันทีามบทในนิยาย
"เพะท่านพี่"ร่าสูอเาโน้มมาใล้ผมแล้วูบลที่ปาผมสัมผัสนุ่มนวลอ่อนโยน..
พอลืมาึ้นมาเา็หายไปแล้ว
แ่เี๋ยว!นี่ผมอยู่ในนิยายริใ่มั้ย!ผมรีบเอาใอับปาัวเอ็พบว่ามันบวมแถมยัร้อนอยู่...
มันไม่ใ่ฝันแน่นอน!บุอไอ้เอลแล้วววผมลาเียเินไปส่อระ็้อเบิาว้าไปอี
สวยิบหาย...
ผมยมือาวับผมสีน้ำาลทออผมในร่ารามิเอล
นุ่มมา...
หน้าาไม่ผิไปาปนิยายเลยเอาล่ะทีนี้้อเินูวัะหน่อยแล้วแ่่อนะไป้อแ่ัว่อนในเรื่อผมมีนาสนมนสนิทื่อ'วาเนีย'อยู่นาะเป็นนแ่ัวให้ผมหลัาารอสไปทำาน
"พระู่หมั้นวาเนียอเ้าไปนะเพะ"
"เ้ามาไ้"
นาเ้ามาหาผมแล้วพาไปอาบน้ำััวสบายมาน้ำอุ่นมีอุหลาบสีแลอยเ็มอ่าไปหมหอม้วยพออาบเสร็วาเนีย็ใสุ่ให้ผมเรียไ้ว่าว่าะเสร็็ปาไปเือบั่วโมเลยทีเียวำแหน่พระู่หมั้นนั้นเรียไ้ว่าให่ไม่น้อยมีอำนาวบุมำหนัฝ่ายในไ้ทุาราเมร..ในนิยายอ์ายรัทายาทรัผมมาสู่อผมาพ่อแม่ที่เป็นุนนามา้วยเินไม่น้อยเลยผมเินออาห้ออัวเอแล้วเินูำหนัอผม
สวยมา...
เหล่านาำนัลนาสนมทำทำวามเารพผมันเป็นแถบเพราะในเรื่อรามิเอลไม่่อยออาห้อเท่าไร
"วาเนีย้าปวหัว"
ผมเินไปไ้ไม่นาน็้อเอ่ยบอในเรื่อือผมเสร็ารอสแล้ว..และ่อไปในเรื่อือผมท้อ...
เอิ่ม...
ฟึ่บ..
ารอสที่โผล่มาอย่ารวเร็ว้อนัวผมึ้นแนบอ
"ท่านพี่.." ร่าสูหันไปหาวาเนียไอเย็นแผ่ออมานผมเอยัรู้สึ
"มะ..หม่อมันออภัยเพะ" วาเนียเสียสั่น
"ามหมอหลวมา"
เสียทุ้มเอ่ยออมาอย่ามีอำนาผมหลับาลอย่าเหนื่อยอ่อนไม่นาน็รู้สึว่าเาวาผมลที่เียแล้ว...สามีผมหายัวไ้
หมอหลวามเ้ามาแล้วรวอาารผม"พระู่หมั้นทรพระรรภ์ไ้1เือนเศษแล้วพ่ะยะ่ะ"
หมอหลวให้ยาบำรุับวาเนียไว้แล้วบอให้ารอสูแลผมให้มาว่าปิแล้วอัวลับ
ผมึ่อยๆลืมาึ้นมามอารอสเาำลัลูบท้อผมอยู่
"ท่านพี่.."
"เ้าท้อ..อย่าออไปไหนหา้าไม่ไปับเ้า"
"เพะ" ผม่อยๆลุึ้นโนมีารอสประอไม่ห่า
"ท่านพี่้าอยาินผลไม้รสเปรี้ยว"
ารอสพึมพำอะไรสัอย่าผลไม้เปรี้ยวทั้หลายแหล่็วารหน้าผมับเาในเรื่อสามีผมเามีพลัแบบเสอะไร็ไ้ส่วนพลั่อสู้ะเป็นพลัน้ำแ็...
ผมนั่บไหล่เาแล้วินผลไม้พลาๆารอสอ์ายรัทายาทแห่อาาัรน้ำแ็อ์ายหนึ่เียวอราาเริออสและราินีวารอส(ผู้าย)โนมีมเียนบาลำหนไว้ว่าหาอ์ายรัทายาทและพระู่หมั้นมีบุรเมื่อใอ์ราาและราินีะ้อสละบัลั์และอ์ายรัทายาทะ้อึ้นเป็นอ์ราาพระู่หมั้นะไ้เลื่อนพระานะเป็นอ์ราินีู่บัลั์สืบ่อไป...
อาาัรน้ำแ็เป็นอาาัรที่ให่ที่สุ
รอลมาืออาาัรป่า
มีอ์ราาแอริและราินีเมริ่า
ปรออย่าผาสุ
่อมาอาาัรไฟ
มีอ์ราาเฟิลและราินีเนลี่
ปรออาาัร
รอลมาืออาาัรเวทย์มน์
มีอ์ราารามิโอับอ์ราินีอาาเมลปรอ
นี่ือบาส่วนอภาแรที่ผมอ่านมา...
"รามิเอล"ารอสหันมาสบาผม
อืม...หล่อิบหาย
"เพะท่านพี่"
"้าะไปทูล่อเส็พ่อและเส็แม่ว่าเ้าท้อ..ระหว่าที่้าไปเ้าห้ามไปที่ใรอ้าอยู่ที่นี่"
"เพะ..้าับลูะรอท่านพี่"ารอสยิ้มให้ผม่อนะูบลมาที่ท้อน้อยๆอผม
"เี๋ยวพ่อมาเฝ้าแม่เ้าไว้ให้ี"ผมหัวเราะเบาๆ
"เี๋ยว้ามา.."ั่วพริบาร่าอเา็หายไป..
หายัวไ้..ีริ!
ผมินมะม่วมะยมมะนาวและอีบลาๆไม่นาน็หมทุอย่าลูบไปที่ท้ออผมที่ป่อน้อยๆ
ลูอยู่ในนี้...ลูอผมับเา
ริอยู่ที่ว่ารามิเอลเป็นผู้ายที่ท้อไ้เพราะไ้รับประทานยาวิเศษหาทานเ้าไปะทำให้ท้อไ้เหมือนพระราินีวารอสแม่อารอส...
เสียเอะอะโวยวาย้านอทำให้ผมออาภวัแล้ว่อยๆเินไป
เเมหูฟัรประู
"เ้าไปไม่ไ้นะเพะพระสนม"
"ทำไมะไม่ไ้!พว้าแ่ะมาเยี่ยมพระู่หมั้น!ไ้ยินมาว่าท้อนิเหอะอออ้อนอ์ายท่าไหนล่ะถึไ้ท้อ!"
ถ้าำไม่ผินที่่าผมไม่หยุือพระสนมเอเลน่าที่อนแรเยเป็นนโปรอารอส...
่าผมหรอ...หึหึ
ผมเปิประูออไปเลน่ารมาทาผมแล้วบลที่หน้าผมผมแสร้ลมลบีบน้ำาเล็น้อย
"พระู่หมั้น!"
วาเนียที่ะเ้ามา่วยผมโนนาสนมสอนับัวไว้ไม่้อสสัยว่าทหารทำไมไม่มาเพราะนี่ือในำหนัทหารไม่สามารถเ้ามาไ้
ลิ่นาวเลือในปาปนวามเ็บทำให้ผมแสร้ร้อไห้ไปอี
"ท่านพี่..ฮึ"
"อย่ามาสำออย!นี่หรือว่าที่ราินีอ่อนแอะไม่มีอ์ายเยโปร้าับ้อละทิ้้าไปหาเ้า!เ้ามันมีีอย่าไรัน!"
เลน่าที่ำลัะเ้ามาร่อมผมหวัที่ะบับ้อระเ็นออไปร่าเลน่าปะทะับประูอี้าน
ารอสมา...เาเินมาหาผม้วยแววาัล
"ท่านพี่..ฮึ..ลู"
ผมที่แสร้นอนุมท้อปาเ็มไป้วยเลือยิ่เพิ่มวามน่าสสารไปอี
หึหึ...ิะเล่นับไอ้เอลหรอ!
ารอสอุ้มผมึ้นสุรเสียทุ้มพึมพำไม่นานทหาร็วิ่เ้ามาันเ็ม!
"ัารให้เรียบร้อยนำนาไปประหารแล้วเรียหมอหลวมาให้้าเร็วที่สุ!"
หลัาที่ารอสเอ่ยหมอหลว็มาอย่ารวเร็วผมที่ถูอุ้มมาวาที่เียโนหมอหลวรวอย่าละเอียมีารอสนอนอผมไม่ห่าผมอ้อนเาเอแหละ..หึหึ
"รามิเอลับลูอ้าเป็นอย่าไร"
"ปลอภัยทั้สอพ่ะยะ่ะ"หมอหลวเอายาทาฟ้ำให้ารอส่อนะออไป
"เ็บมาหรือไม่"ผมพยัหน้าให้เาน้ำายัไหลอยู่
"ท่านพี่..ฮึ..้าไม่อยาให้ท่านมีอนุอีเพะ"ผมแสร้พูอย่าลัวๆ
"้าะไม่มีอี..เ้าอย่าลัว"
ผมยิ้มุลออเา่อนะเผลอหลับไป...
ปิบัิารำัเมียน้อยสำเร็!!
100%
ฝาเนื้อฝาัวับทุๆน้วยนะะเม้นิมไ้แ่อย่าแรน้าาาเอำผิบอ้วย้าาาา
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น