ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : KiHae ForEver 1
เช้าที่จอแจสำหรับใครหลายๆคน ร่างบางเองก็เหมือนกัน
เสียงดังวุ่นวายดังออกมาจากโต๊ะถัดไป สี่ห้าตัวด้านหลัง
ซึ่งร่างบางจัดการหันหลังให้กับเสียงที่วุ่นวายนั้นไปแล้ว
สองสาว??ยังคงง่วนกับการลอกการบ้านในคาบเช้า
จนดูเหมือนจะไม่รับรู้เหตุการที่เกิดขึ้นด้านหลัง
ไม่รู้แม้กระทั่งว่าเพื่อนของตัวเองกำลังถูกล้อมไว้ด้วยสาวๆ
ที่อุตส่าห์มาเรียนแต่เช้าเพื่อเจอกับหนุ่มฮอตของโรงเรียน....
อย่าง....คิมคิบอม
"นี่ซองมินจ๊า ดูเจ้าคิบอมเพื่อนของเราสิ
ฮ๊อตซะ มีแต่สาวๆมาล้อมเอานมถูเพียบ"
คยูฮยอนมองกลุ่มสาวๆที่เอานมถูกแขนคิบอมจนน่าอิจฉา
คิบอมหน้าตาดีแล้วยังเป็นเจ้าของลูกบริษัทยักษ์ใหญ่
คนเดียวของครอบครัวด้วย...ทำให้คิบอมเป็นที่หมายปองของสาวๆ
คิบอมเองก็ไม่เคยคิดจะคบใครเป็นตัวเป็นตนหรือแม้กระทั่งเดทกับสาวคนไหน
ทำให้คิบอมยิ่งเป็นที่พูดในวงสนทนาของกลุ่มสาวๆและเคะทั้งหลาย
"อิจฉาเหรอ อยากให้ถูนักก็เลิกกันไหมล่ะ"
ซองมินที่อารมณ์เสียกับคำพูดของคนรักแต่เช้า
ตบโต๊ะแล้วหันมาทำตาขวางใส่คนรัก...
"ไม่จ๊ะ~ พี่แค่พูดเล่นเฉยๆ"
คยูฮยอนดึงมือคนรักให้นั่งลง ซองมินจะโมโหแรงแบบนี้เสมอ
เวลาคยูฮยอนพูดอะไรไม่ถูกหูแบบนี้
"ถ้าคิดจะหาสาวๆ จะเลิกกันก็บอกนะ จะไม่รั้งไว้เลย"
ซองมินนั่งลงที่โต๊ะแรงๆ ทำเอาคยูฮยอนหน้าเสีย
นี่เขาทำให้ซองมินอารมณ์เสียแต่เช้าเลยเหรอ
"นี่พี่คยู ยังไม่ชินอีกเหรอเรื่องคิบอมน่ะ
จนป่านนี้คิบอมมันก็ยังถือสถิติ ไม่ยอมไปเดทกับใครไว้อยู่เลยนะ"
ฮยอกแจที่หัวเราะแต่เช้ากับอารมณ์ของเพื่อนรักแกล้งพูดต่อเรื่องเก่าต่อ
"ถ้าพี่เป็นเจ้าคิบอมมันนะ พี่จะเก็บสถิติ..."
คยูฮยอนทำหน้าเจ้าชู้ใส่ฮยอกแจทำเอาซองมินยิ่งเดือนไปอีกเท่าตัว
"คยูฮยอน!!"
"เลิกพูดแล้วจ๊า~"
คยูฮยอนเอาหน้าซบกับไหล่ของคนรักก่อนที่จะกอดเอวอวบเอาไว้แน่น
"นี่ด๊อง แกนั่งทำอะไรอยู่ การบ้านน่ะเสร็จแล้วเหรอ"
ฮยอกแจที่หัวเราะเสร็จก็หันมามองดงเฮเพื่อนหน้าหวานที่นั่งนิ่งอยู่มานานได้แล้ว
"ยัง ก็พวกแกยังน่ะยังลอกไม่เสร็จแล้วยังหามาได้แค่สองเล่มไม่ใช่เหรอ"
หน้าหวานพูดออกมา มีที่ไหนจะลอกการบ้านเพื่อนทีไรยืมมาแค่สองเล่มทุกที
"เอ้า~ ฉันเสร็จแล้ว แกเอาไปลอกต่อเลย"
ซองมินยื่นการบ้านแล้วเดินกระทืบเท้าไปที่โรงอาหารแทน
"อื้ม~"
ร่างบางค้นหาสมุดการบ้านขึ้นมาแล้วหยิบการบ้านมาเปิดกลางโต๊ะ
ก่อนที่ปากกาด้ามสวยจะหล่นไปที่พื้น
"ตกลงคิบอมจะไม่ยอมไปเที่ยวกับพวกเราเหรอค่ะ"
เสียงดังของกลุ่มผู้หญิงที่เดินตามร่างสูงมาทางโต๊ะที่พวกเพื่อนนั่งอยู่
"ไม่ล่ะครับ ผมไม่ชอบต่อที่ไหน"
คิบอมพูดเสียงหวานออกมา
คิบอมไม่เคยพูดจาตัดเยื่อใยกับสาวๆอย่างเด็ดขาด
แต่จะมีเหตุผลมาอธิบายเสมอ
"โธ่...นะค่ะ"
สาวๆยังตื้ออีกครั้ง
"ไม่ดีกว่าครับ..ถ้าผมจะไปก็จะไปกับเค้าคนเดียว"
คิบอมพูดแล้วยิ้มออกมา
"ใครกันค่ะ คนที่จะโชคดีคนนั้น"
"อ่ะนี่ไงครับ...ปากกาหล่นเหรอด๊อง"
ร่างสูงชี้ไปที่โต๊ะที่เพื่อนรักนั่งกันอยู่แล้วเดินไปก้มเมื่อเห็นว่าร่างบาง
กำลังก้มเก็บปากกาอยู่ ก่อนทีจะคุกเข่าแล้วหยิบปากกายื่นให้ร่างบางทันที
"อื้ม ขอบใจนะ"
ร่างบางรับปากกาจากมือเพื่อนมาแล้วก็ยิ้มให้
ก่อนจะเซ้หน้าไปก้มลอกการบ้านต่ออย่างเขิลอาย
"ใครกันค่ะ"
"นี่ไงครับ คนพิเศษของผม"
คิบอมนั่งลงด้านข้างของร่างบางที่ลอกการบ้านอยู่แล้วเอามือแตะไหล่
ร่างบางที่ยังก้มหน้าทำการบ้านต่อ
"ห๋าO[]O"
"ด๊อง หันมาโชว์หน้าหวานๆให้น้องๆเขาเห็นหน่อยสิที่รัก"
ร่างสูงขโมยหอมแก้มที่แดงของเพื่อนรักโชว์สาวๆซะเลย
"คิบอม~"
ร่างบางจับแก้มของตัวเองแล้วหันไปทำตาค้อนเพื่อนคิบอม
"เขิลทำไมที่รัก"
คิบอมยังเล่นต่อ แล้วบิดแก้มใสอย่างหมั้นเขี้ยว
"อย่างนี้นี่เอง ถึงว่าทำไมพี่คิบอมถึงชอบปฏิเสธสาวๆ"
"เพราะอย่างนี้นี่เอง มีพี่คนสวยอยู่แล้วนี่เอง"
"งั้นมั้ง น้องๆเข้าใจพี่หน่อยนะ"
คิบอมหันไปยิ้มหวานแล้วกอดเอวร่างบางที่นั่งอยู่ด้านข้างเอาไว้
"รักพี่ก็รักหมาพี่ด้วยล่ะค่ะ"
เจ้าสาวสุดแสบพูดขึ้นทำเอาร่างบางที่โดนกอดอยู่สะดุ้ง
"ห๊า หมา" O[ ]O
"ก็ love me love my dog ไงค่ะ"
(ฉันไม่ใช่หมาสักหน่อย) : ดงเฮ
หลังจากที่สาวๆต่างพากันกลับห้องเรียนไปแล้ว
ดงเฮก็เริ่มหันมาบ่นร่างสูงต่อทันที
"เป็นไง เช้านี้ฉันบ่นว่าเป็นหมาอีกและ"
"น้องๆเขาแค่แซวเล่น"
"ฉันไม่ตลกนะคิบอม แล้วอีกอย่างเลิกหอมแก้มฉันโชว์สาวๆ
ได้แล้ว ขนลุก~~"
ร่างบางหันหน้าหนี
จนคนที่นั่งด้านข้างเอวมือโอบเอวอีกครั้งแล้วเอนหัวของตัวเองลงไปซบ
"น่าก็ฉันไม่มีใคร ซองมินก็มีพี่คยูแล้ว
ส่วนเจ้าฮยอกนี่ฉันทำใจหอมแก้มมันไม่ไหวจริงๆ อย่าโกรธนะ"
คิบอมเอาหน้าถือไปมาจนคนที่โดนอ้อนอมยิ้มขึ้นมา,
"นายก็ชอบเป็นแบบนี้~"
ร่างบางหันไปมองหน้าของคิบอมอีกครั้ง
"ก็นายน่ารักแบบนี้ไงล่ะ"
ร่างสูงขโมยหอมแก้มแดงอีกครั้งแล้วลุกขึ้นก่อน
จะยื่นมือให้ร่างบางตีมือตัวเอง
แล้วจับมือร่างบางให้ลุกขึ้นเมื่อร่างบางตามมา
เพื่อจูงมือขึ้นห้องเรียน...
คิบอม ตกลงเราเป็นอะไรกัน......
...
Nan sujU
เสียงดังวุ่นวายดังออกมาจากโต๊ะถัดไป สี่ห้าตัวด้านหลัง
ซึ่งร่างบางจัดการหันหลังให้กับเสียงที่วุ่นวายนั้นไปแล้ว
สองสาว??ยังคงง่วนกับการลอกการบ้านในคาบเช้า
จนดูเหมือนจะไม่รับรู้เหตุการที่เกิดขึ้นด้านหลัง
ไม่รู้แม้กระทั่งว่าเพื่อนของตัวเองกำลังถูกล้อมไว้ด้วยสาวๆ
ที่อุตส่าห์มาเรียนแต่เช้าเพื่อเจอกับหนุ่มฮอตของโรงเรียน....
อย่าง....คิมคิบอม
"นี่ซองมินจ๊า ดูเจ้าคิบอมเพื่อนของเราสิ
ฮ๊อตซะ มีแต่สาวๆมาล้อมเอานมถูเพียบ"
คยูฮยอนมองกลุ่มสาวๆที่เอานมถูกแขนคิบอมจนน่าอิจฉา
คิบอมหน้าตาดีแล้วยังเป็นเจ้าของลูกบริษัทยักษ์ใหญ่
คนเดียวของครอบครัวด้วย...ทำให้คิบอมเป็นที่หมายปองของสาวๆ
คิบอมเองก็ไม่เคยคิดจะคบใครเป็นตัวเป็นตนหรือแม้กระทั่งเดทกับสาวคนไหน
ทำให้คิบอมยิ่งเป็นที่พูดในวงสนทนาของกลุ่มสาวๆและเคะทั้งหลาย
"อิจฉาเหรอ อยากให้ถูนักก็เลิกกันไหมล่ะ"
ซองมินที่อารมณ์เสียกับคำพูดของคนรักแต่เช้า
ตบโต๊ะแล้วหันมาทำตาขวางใส่คนรัก...
"ไม่จ๊ะ~ พี่แค่พูดเล่นเฉยๆ"
คยูฮยอนดึงมือคนรักให้นั่งลง ซองมินจะโมโหแรงแบบนี้เสมอ
เวลาคยูฮยอนพูดอะไรไม่ถูกหูแบบนี้
"ถ้าคิดจะหาสาวๆ จะเลิกกันก็บอกนะ จะไม่รั้งไว้เลย"
ซองมินนั่งลงที่โต๊ะแรงๆ ทำเอาคยูฮยอนหน้าเสีย
นี่เขาทำให้ซองมินอารมณ์เสียแต่เช้าเลยเหรอ
"นี่พี่คยู ยังไม่ชินอีกเหรอเรื่องคิบอมน่ะ
จนป่านนี้คิบอมมันก็ยังถือสถิติ ไม่ยอมไปเดทกับใครไว้อยู่เลยนะ"
ฮยอกแจที่หัวเราะแต่เช้ากับอารมณ์ของเพื่อนรักแกล้งพูดต่อเรื่องเก่าต่อ
"ถ้าพี่เป็นเจ้าคิบอมมันนะ พี่จะเก็บสถิติ..."
คยูฮยอนทำหน้าเจ้าชู้ใส่ฮยอกแจทำเอาซองมินยิ่งเดือนไปอีกเท่าตัว
"คยูฮยอน!!"
"เลิกพูดแล้วจ๊า~"
คยูฮยอนเอาหน้าซบกับไหล่ของคนรักก่อนที่จะกอดเอวอวบเอาไว้แน่น
"นี่ด๊อง แกนั่งทำอะไรอยู่ การบ้านน่ะเสร็จแล้วเหรอ"
ฮยอกแจที่หัวเราะเสร็จก็หันมามองดงเฮเพื่อนหน้าหวานที่นั่งนิ่งอยู่มานานได้แล้ว
"ยัง ก็พวกแกยังน่ะยังลอกไม่เสร็จแล้วยังหามาได้แค่สองเล่มไม่ใช่เหรอ"
หน้าหวานพูดออกมา มีที่ไหนจะลอกการบ้านเพื่อนทีไรยืมมาแค่สองเล่มทุกที
"เอ้า~ ฉันเสร็จแล้ว แกเอาไปลอกต่อเลย"
ซองมินยื่นการบ้านแล้วเดินกระทืบเท้าไปที่โรงอาหารแทน
"อื้ม~"
ร่างบางค้นหาสมุดการบ้านขึ้นมาแล้วหยิบการบ้านมาเปิดกลางโต๊ะ
ก่อนที่ปากกาด้ามสวยจะหล่นไปที่พื้น
"ตกลงคิบอมจะไม่ยอมไปเที่ยวกับพวกเราเหรอค่ะ"
เสียงดังของกลุ่มผู้หญิงที่เดินตามร่างสูงมาทางโต๊ะที่พวกเพื่อนนั่งอยู่
"ไม่ล่ะครับ ผมไม่ชอบต่อที่ไหน"
คิบอมพูดเสียงหวานออกมา
คิบอมไม่เคยพูดจาตัดเยื่อใยกับสาวๆอย่างเด็ดขาด
แต่จะมีเหตุผลมาอธิบายเสมอ
"โธ่...นะค่ะ"
สาวๆยังตื้ออีกครั้ง
"ไม่ดีกว่าครับ..ถ้าผมจะไปก็จะไปกับเค้าคนเดียว"
คิบอมพูดแล้วยิ้มออกมา
"ใครกันค่ะ คนที่จะโชคดีคนนั้น"
"อ่ะนี่ไงครับ...ปากกาหล่นเหรอด๊อง"
ร่างสูงชี้ไปที่โต๊ะที่เพื่อนรักนั่งกันอยู่แล้วเดินไปก้มเมื่อเห็นว่าร่างบาง
กำลังก้มเก็บปากกาอยู่ ก่อนทีจะคุกเข่าแล้วหยิบปากกายื่นให้ร่างบางทันที
"อื้ม ขอบใจนะ"
ร่างบางรับปากกาจากมือเพื่อนมาแล้วก็ยิ้มให้
ก่อนจะเซ้หน้าไปก้มลอกการบ้านต่ออย่างเขิลอาย
"ใครกันค่ะ"
"นี่ไงครับ คนพิเศษของผม"
คิบอมนั่งลงด้านข้างของร่างบางที่ลอกการบ้านอยู่แล้วเอามือแตะไหล่
ร่างบางที่ยังก้มหน้าทำการบ้านต่อ
"ห๋าO[]O"
"ด๊อง หันมาโชว์หน้าหวานๆให้น้องๆเขาเห็นหน่อยสิที่รัก"
ร่างสูงขโมยหอมแก้มที่แดงของเพื่อนรักโชว์สาวๆซะเลย
"คิบอม~"
ร่างบางจับแก้มของตัวเองแล้วหันไปทำตาค้อนเพื่อนคิบอม
"เขิลทำไมที่รัก"
คิบอมยังเล่นต่อ แล้วบิดแก้มใสอย่างหมั้นเขี้ยว
"อย่างนี้นี่เอง ถึงว่าทำไมพี่คิบอมถึงชอบปฏิเสธสาวๆ"
"เพราะอย่างนี้นี่เอง มีพี่คนสวยอยู่แล้วนี่เอง"
"งั้นมั้ง น้องๆเข้าใจพี่หน่อยนะ"
คิบอมหันไปยิ้มหวานแล้วกอดเอวร่างบางที่นั่งอยู่ด้านข้างเอาไว้
"รักพี่ก็รักหมาพี่ด้วยล่ะค่ะ"
เจ้าสาวสุดแสบพูดขึ้นทำเอาร่างบางที่โดนกอดอยู่สะดุ้ง
"ห๊า หมา" O[ ]O
"ก็ love me love my dog ไงค่ะ"
(ฉันไม่ใช่หมาสักหน่อย) : ดงเฮ
หลังจากที่สาวๆต่างพากันกลับห้องเรียนไปแล้ว
ดงเฮก็เริ่มหันมาบ่นร่างสูงต่อทันที
"เป็นไง เช้านี้ฉันบ่นว่าเป็นหมาอีกและ"
"น้องๆเขาแค่แซวเล่น"
"ฉันไม่ตลกนะคิบอม แล้วอีกอย่างเลิกหอมแก้มฉันโชว์สาวๆ
ได้แล้ว ขนลุก~~"
ร่างบางหันหน้าหนี
จนคนที่นั่งด้านข้างเอวมือโอบเอวอีกครั้งแล้วเอนหัวของตัวเองลงไปซบ
"น่าก็ฉันไม่มีใคร ซองมินก็มีพี่คยูแล้ว
ส่วนเจ้าฮยอกนี่ฉันทำใจหอมแก้มมันไม่ไหวจริงๆ อย่าโกรธนะ"
คิบอมเอาหน้าถือไปมาจนคนที่โดนอ้อนอมยิ้มขึ้นมา,
"นายก็ชอบเป็นแบบนี้~"
ร่างบางหันไปมองหน้าของคิบอมอีกครั้ง
"ก็นายน่ารักแบบนี้ไงล่ะ"
ร่างสูงขโมยหอมแก้มแดงอีกครั้งแล้วลุกขึ้นก่อน
จะยื่นมือให้ร่างบางตีมือตัวเอง
แล้วจับมือร่างบางให้ลุกขึ้นเมื่อร่างบางตามมา
เพื่อจูงมือขึ้นห้องเรียน...
คิบอม ตกลงเราเป็นอะไรกัน......
...
Nan sujU
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น