คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : KiHae ForEver 11
ดงเฮที่เดินไปตามทางเดินของโรงอาหารพร้อมกับร่างของอีกคนที่ทำให้คิมคิบอมที่เพิ่งเดินมาจากห้องสมุดร้อนขึ้นมา
หน๊อย!!~ นายกล้าเหรอ ไอ้เด็กใหม่
ไม่ทันที่คิบอมจะเดินมาถึงตัวของดงเฮกับจุนซู เสียงร้องโวยวายของไก่ตื่นประจำกลุ่มก็ร้องตะโกนดังเข้ามา จนคิบอมที่ไม่รู้ว่าทำไมตัวเองต้องแอบข้างเสาได้แต่ยื่นนิ่ง
"มีอะไรไอ้ไก่ ร้องเป็นไก่ตื่นมาเลย" ดงเฮที่พูดออกมาเมื่อเห็นท่าของไก่ฮยอกที่วิ่งมาอย่างลืมตายแล้วหอบเมื่อมาถึงตรงหน้า
"ดงเฮ มินนี่มันหายไป" O[ ]O
"ใช่... ฮันกยองบอกว่าตั้งแต่แยกกันเมื่อวาน ก็โทรหาซองมินไม่ติดอีกเลย" ร่างบางที่กลืนน้ำลายแล้วพูดออกมา จนดงเฮขมวดคิ้วเข้าหากัน
"งั้นเหรอ แล้วนี่นายถามคนอื่นหรือยัง ที่บ้านล่ะ"
"ไปมาแล้วเมื่อเช้า ฉันไปหาซองมินที่บ้าน เพราะเมื่อวานฮันกยองโทรบอกฉัน เช้านี้ฉันเลยแวะไปรับมา แต่คุณน้าบอกว่าซองมินไม่กลับตั้งแต่เมื่อวาน ฉันเลยบอกท่านว่าซองมินมันมานอนที่บ้านแกเพราะเมื่อวานช่วยงานอาจารย์จนดึก"
"แล้วที่นี้จะเอาไง"
"แล้วนายว่ามินนี่จะหายไปไหน" ฮันกยองที่พูดออกมา จนดงเฮหันไปมองหน้าของฮยอกแจแล้วพุดถึงชื่อคนที่น่าจะทำมากที่สุด....
"คยูฮยอน/พี่คยูฮยอน" เสียง ของคนสองคนพูดมาพร้อมกัน ทำเอาดงเฮที่ร้องออกมาพร้อมกับทำหน้าโมโห แต่ต่างจากอีกคนหน่งที่วิ่งออกไปจากโรงอาหารทันที
"บอกว่าให้ไปแย่งเขาคืนมา แล้วที่นี้ก่อเรื่องวุ่นอะไรอีกเนี่ย.....!!" คิบอมวิ่งไปที่ห้องชมรมของพี่ชีวอนทันที
.
.
.
.
เสียงเปิดประตูโดยที่ไม่เคาะไม่ต้องบอกก็รู้ว่าใคร ทำเอาชีวอนส่ายหน้ากับความมีมารยาทในตัวมันจริงๆ
"พี่ชีวอน พี่คยูมายัง"
"ยัง" ชีวอนที่นั่งอ่านหนังสือพิมพ์ฉบับเช้าอยู่พูดโดยที่ไม่มองหน้าของไอ้รุ้นน้องมารยาทน้อยสักนิด
"แล้วโทรมาไหม??"
"เปล่า"
"พี่ชีวอน เลิกสนใจการเมืองแล้วมาสนใจผมหน่อยสิ" คิบอมที่เดินมาบีบเบาๆที่โต๊ะ จนชีวอนถอนหายใจแล้วเงยหน้ามามองน้อยชายแล้วหยักหน้าให้
"ว่ามา มีอะไร ถ้าเรื่องไม่น่าสนใจ แกโดน"
"พี่คยูฮยอน จับซองมินไป"
"อะไรนะ"
"ก็ผมแค่แนะนำให้ไปง้อ ไม่ได้ให้ไปลากมานี่น่า" เมื่อคิบอมเล่าทุกอย่างที่เกิดขึ้นเมื่อวานให้ชีวอนฟัง ชีวอนก็เอาแต่บ่นคิบอมว่าแนะนำไม่ได้เรื่อง
"แล้วทีนี้ เราจะไปช่วยซองมินยังไง"
"ป่านนี้คงไม่ทันแล้วล่ะ ป่านนี้เละเป็นโจ๊กแล้วมั้ง" คิบอมที่ทำหน้ายู่ ชีวิตกูจะแย่เข้าไปอีกไหมเนี่ย....T.T
"งั้นเราจะรออะไร"
"พี่ก็ไปหาพี่คยูฮยอนสิ แล้วไปพูดให้หน่อย" คิบอมหันมายิ้มกับชีวอน แต่ชีวอนที่ไม่ค่อยมั่นใจเท่าไหร่ถึงกับทำหน้าคิดหนัก
มันจะเชื่อกูเหรอว่ะ
ชีวอนที่มาหาคยูฮยอนที่บ้าน
"มีอะไร"
"กูว่าเรามีเรื่องต้องคุยกัน"
"ถ้าเรื่องที่มึงมา เกี่ยวกับซองมิน กูบอกได้คำเดียว ไม่ทันแล้ว" คยูฮยอนทิ้งตัวลงกับโซฟาสีขาวกลางห้องรับแขก ก่อนที่จะมีแม่บ้านมาเสริ์ฟเหล้านอกยี่ห้อดัง
"แล้วซองมิน"
"ร้องไห้อยู่ที่ห้อง"
"แล้วมึงจะเอาไงต่อ"
"ถ้ากูปล่อยซองมินไปตอนนี้ กูคงจะไม่ได้เจอซองมินอีก เข้าใจกูหน่อย กูจะรั้งซองมินเอาไว้จนกว่าจะคุยกันให้รู้เรื่องก่อน มึงช่วยทำหนังสือไปบอกพ่อกับแม่ซองมินให้หน่อยดิ" คยูฮยอนหันมาขอร้องเพื่อน...
"แล้วพวกเพื่อนเขา"
"ก็.0...0"
"โอ้ย กูล่ะเครียดกับชีวิตมึง ทำไมกูต้องมาลำบากด้วยว่ะ"
"ช่วยกูหน่อยนะ ชีวอน"
"เอ่อ จะพยายามล่ะกัน แล้วคิบอมแม่งเต้นอย่างกับไฟ"
"เพราะมันนั่นแหละที่แนะนำกูแบบนี้"
"ไม่เกี่ยวกับน้อง มึงทำตัวเองเองคยู อย่าไปโทษมัน" ชีวอนที่เดินออกจากบ้านหลังหรูของคยูแล้วกลับไปยังบ้านของตัวเอง....
.
.
.
.
.
..
.
ความคิดเห็น