คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : First Real [23-24.08.2014]
Real fic ChanxBaek
23-24.08.2014
ปัง!
เสียงปิดประตูดังสนั่นไปทั่วห้องพักของบอยแบนด์ที่กำลังเป็นที่นิยมอยู่ในขณะนี้ด้วยฝีมือของแรพเปอร์เบอร์หนึ่งของยูนิทฝั่งเคอย่างชานยอล คนที่มักจะมีรอยยิ้มและนำเสียงหัวเราะให้เพื่อนๆเสมอแต่ตอนนี้เขากลับเป็นคนที่ทำให้คนที่นั่งอยู่ที่ห้องโถงของหอพักไม่กล้าพูดอะไรออกมา
“ทะเลาะกันหรอ?” ลู่หานตากวางคนสวยของวงพูดกับเพื่อนสนิทหน้ากลมนามว่า ซิ่วหมินที่ให้คำตอบมาเพียงการส่ายหน้า
วันนี้เป็นวันที่ EXO จะต้องเดินทางไปประเทศสิงค์โปรเพื่อขึ้นแสดงคอนเสิร์ตของวงอย่าง THELOSTPLANETinSG แต่ดูเหมือนว่าบรรยากาศภายในเมมเบอร์ด้วยกันจะมีปัญหาเสียแล้วเนื่องจากสมาชิกแก๊งค์บีเกิ้ลของวงทำท่าตีมึนใส่กัน
“นี่…สองคนนั้นเป็นไรกัน” ซิ่วหมินเดินมากอดคอหัวหน้าแก๊งค์บีเกิ้ลอย่างเฉินเพื่อถามเพราะเห็นว่าทั้งสามคนสนิทกัน
“ผมก็ไม่รู้เหมือนที่ทุกคนไม่รู้นั่นแหล่ะเอาเป็นก็ดูต่อไปแล้วกัน”
ในเมื่อคนที่สนิทอย่างเฉินไม่รู้ก็เลิกคิดไปได้เลยว่าคนอื่นๆจะรู้จะให้ไปถามดีโอที่สนิทกับทั้งสองคนไม่ต่างจากเฉินรึ? ก็ยาก…รายนั้นต้องเร่งถ่ายละครไม่มีทางเอาอะไรมาเข้าหัวนอกจากบทละครแน่ๆ
“งื่ออ” เสียงครางของหมาน้อยประจำวงดังขึ้นที่ข้างๆกายของมักเน่พร้อมกับแรงรัดที่เอวจากแขนเล็กและหัวทุยๆที่ซบลงมาที่ไหล่ด้วยท่าทางที่ไม่บอกก็รู้ว่ากำลังออดอ้อนเหมือนเด็กอย่างได้ของเล่น
“อะไรของฮยองเนี่ยไปไกลๆผมนะเดี๋ยวไอ้พี่หูกางก็มากินหัวผมหรอก” เซฮุนพยายามจะเบี่ยงตัวแต่ก็ยากเหลือเกินเพราะถูกรัดเอวไว้แน่น
“อย่าขยับตัวดิขอซบหน่อย” เบะหน้าคว่ำปากใส่น้องชายถึงแบคฮยอนจะใส่แว่นดำอยู่แต่เซฮุนก็รับรู้สายตาที่ส่งมา
“ไปกอดพี่ชานยอลนู่นไป” พูดด้วยน้ำเสียงเท่ห์ตามแบบฉบับของตัวเองแต่อีกคนก็ทำเหมือนไม่สนใจในสิ่งที่เขาพูดก็คร้านจะพูดต่อ เออ! อยากกอดอยากซบก็ทำไปแต่ผมบอกไว้ก่อนนะว่าหน้าแข้งพี่ลู่ไม่ตลกสำหรับชีวิตใคร!
T^T
“อ๊ะ!” พอขึ้นเครื่องมายังไม่ทันที่แบคฮยอนจะนั่งลงที่ๆนั่งของตัวเองที่วันนี้ต้องนั่งข้างซูโฮก็ถูกคว้าหมับเข้าที่แขนอย่างไม่ทันตั้งตัวจนร้องเสียงหลงดีที่ตอนนี้ยังคงมีแค่เมมเบอร์และพี่เมเนเท่านั้นที่อยู่ด้วยถ้ามีแฟนคลับที่ซื้อเที่ยวบินเดียวกันอยู่ด้วยละก็รู้เรื่องแน่ๆ
“จะไปไหนที่นั่งฉันอยู่นี่” แบคฮยอนถามแรพเปอร์หูกางแต่ก็ไม่ได้รับคำตอบ
“แลกที่กับแบคฮยอนได้ไหมฮยอง?” ชานยอลถามพี่ชายชาวจีนอย่างเลย์ที่งงๆอยู่
“กะ…ก็ได้ ถ้าเมเนฯฮยองไม่ว่านะ” เลย์เตรียมเก็บกระเป๋าของตัวเองเพื่อไปนั่งกับซูโฮแทนแบคฮยอน
“ไม่…ฉันจะนั่งตรงนั้นถ้านายอย่างนั่งกับฉันก็ไปขอเปลี่ยนซูโฮฮยองนู่น” พูดจบก็บิดแขนตัวเองออกจากการเกาะกุมแล้วเดินกลับไปนั่งที่ตัวเอง
ตอนนี้ชานยอลทำอะไรไม่ได้แล้วนอกจากขบกรามด้วยความไม่พอใจเล็กเขาไม่สามารถโวยวายได้เพราะที่นี่ไม่ได้มีแค่พวกเขายังมีผู้โดยสารคนอื่นๆอีกที่ร่วมบินไปด้วย
สุดท้ายแล้วชานยอลก็เป็นฝ่ายเดินไปขอสลับที่กับลีดเดอร์ของวงแทนซึ่งก็ยินดีที่จะตามใจน้องเพราะทั้งสองคนคงทีเรื่องที่ต้องคุยและปรับความเข้าใจกันก่อนที่ต้องขึ้นคอนฯด้วยกันในวันพรุ่งนี้
พอมานั่งข้างกันก็ไม่มีใครพูดอะไรออกมาซักทีเอาแต่นั่งเงียบจมอยู่กับสิ่งที่อยู่ตรงหน้า แบคฮยอนนั้นนั่งดูหนังส่วนชานยอลก็ฟังเพลงอยู่ในโหมดส่วนตัวของตัวเองไปและคนที่ทนไม่ไหวก็คือเมนโวคอลของวง
“นายเป็นอะไร?” มือเรียวดึงหูฟังของอีกคนออกจากหูกางๆชานยอลหันมาสบตาเล็กน้อยแล้วดึงหูฟังตัวเองกลับไปไม่สนใจโลกต่อ
“บ้าหรือเปล่าอารมณ์ไหนตามไม่ทันแล้วนะอยากมานั่งด้วยแต่ไม่ยอมพูดอะไรแบบนี้หมายความว่าไงถ้านายไม่พูดฉันก็ไม่สามารถตรัสรู้ได้หรอกนะปาร์คชานยอล” แบคฮยอนพึมพำกับตัวเองเมื่อเห็นปฏิกิริยาของคนข้างกายคิดว่าคงไม่ได้ยินหรอกเพราะใส่หูฟังไว้
แต่หารู้ไม่ว่าใส่หูฟังก็จริงแต่ชานยอลไม่ได้เปิดเพลงอะไรเลยนะและแน่นอนคำบ่นนั่นเขาได้ยินไปเต็มๆ
‘ฉันก็แค่ไม่รู้ว่าจะเริ่มง้อนายก่อนยังไงเท่านั้นเอง!’
การเดินทางหกชั่วโมงกว่าสิ้นสุดลงตอนนี้สมาชิกวงEXOได้มายืนอยู่บนแผ่นดินประเทศสิงค์โปรเป็นที่เรียบร้อยแล้วรถที่ทีมงานทางนี้เตรียมไว้เพื่อรับส่งศิลปินตลอดระยะเวลาที่อยู่ที่นี่จอดเทียบที่หน้าโรงแรมและมีพนักงานและสตาฟกำลังขนกระเป๋าของสมาชิกลง
“ห้องละสองคนจับคู่กันเอา ส่วนใครไม่มีคู่ก็มานอนกับพี่” เมเนฯฮยองคนหนึ่งที่รับผิดชอบเรื่องที่พักพูดขึ้นและแจกจ่ายคีย์การ์ดไปให้เด็กๆซึ่งการจับคู่นอนก็ไม่ต่างจากทุกรอบซักเท่าไหร่นัก
“ฉันคู่นาย…รู้แล้วล่ะไม่ต้องทำหน้าโหดใส่หรอก” แบคฮยอนชิงพูดก่อนที่ชานยอลจะบอกความต้องการของตัวเองออกมา
ชานยอลและแบคฮยอนขึ้นมาที่ห้องพักของตัวเองเพื่อพักผ่อนตามอัธยาศัยก่อนที่จะเดินทางไปซ้อมคอนเสิร์ตคืนนี้เพื่อเตรียมตัวสำหรับวันพรุ่งนี้และในระหว่างที่ทั้งคู่กำลังเก็บของอยู่นั้นเสียงเคาะประตูห้องก็ดังขึ้น
“มีอะไร?” ชานยอลที่เป็นคนเดินมาเปิดประตูถามมักเน่ตัวป่วนของวงที่มาเคาะ เซฮุนไม่พูดอะไรเอาแต่ยิ้มและเดินแทรกกายเข้ามาในห้องโดยไม่ได้ขออนุญาตจากเจ้าของเลยแม้แต่นิด
“ฮยองรู้ยังอ่ะ” เซฮุนถามชานยอลที่เดินตามเข้ามา
“รู้ว่า?” แบคฮยอนเองก็รอฟังว่าเซฮุนจะพูดอะไร
“เมมเบอร์ในบ้านรูมเมทของฮยองท้า icebucketchallenge”
“ห๊ะ? ใคร?” ชานยอลสงสัยเลยหยิบโทรศัพท์ของตัวเองออกมาดูโซเชียลฯ แต่เขาก็เล่นเพียงแค่อินสตราแกรมไงก็ไม่เห็นมีใครแท็กอะไรมานี่
“กายอน…กายอนน่ะ” แบคฮยอนที่ยืนพิงประตูห้องมือหนึ่งถึงน้ำแอปเปิ้ลอีกมือหนึ่งถือโทรศัพท์พูดขึ้น
“อื้อ ไปนะผมแค่มาบอกผมเองก็ต้องทำเหมือนกัน” พูดแค่นั้นมักเน่ก็เดินออกจากห้องไป
“ทำแล้วไม่ต้องมาท้าฉันต่อเลยนะ” แบคฮยอนชี้หน้าอย่างไม่ไว้ใจ
“ฉันก็ไม่คิดจะท้านายหรอก เดี๋ยวถ่ายคลิปให้ด้วยนะฉันไปขอน้ำแข็งกับเมเนฯฮยองก่อน” ชานยอลจำได้ว่าก่อนเข้าโรงแรมเมเนฯฮยองแวะซื้อน้ำแข็งหลายสิบถุงที่ร้านสะดวกซื้อเพื่อเอามาให้เทากับเซฮุนที่โดนท้าก่อนหน้านี้
อาจจะไปขอแบ่งมาซักถุงสองถุงเพื่อเอามาใช้หรือถ้าไม่พอเขาคงต้องให้สตาฟไปซื้อมาให้ ทำให้มันเสร็จๆไปเพราะมีเวลาแค่ 24 ชั่วโมง กลับไปเกาหลีค่อยว่ากันเรื่องบริจาคเงินเข้าการกุศลอีกที
แบคฮยอนยิ้มออกมาเมื่ออีกคนพูดกับตนแล้วนึกว่าจะตีขรึมใส่เขาเสียอีก ไหล่เล็กยกขึ้นเล็กน้อยอย่างอารมณ์ดีแล้วเดินไปทิ้งตัวลงบนเตียง
“นี่หยุดเลยนะ!” เสียงแบคฮยอนร้องบอกคนที่กำลังจะถอดเสื้อยืดแขนยาวสีดำของตัวเองออก
ตอนนี้ทั้งเขาและชานยอลมาอยู่ในห้องน้ำของห้องพักแล้วโทรศัพท์มือถือของชานยอลก็อยู่ในมือของแบคฮยอนเพื่อเตรียมถ่ายคลิปลงอินสตราแกรม
“ไม่ต้องถอดใส่ไว้แบบนั้นแหล่ะ” ไม่ใช่ว่าขี้หวงหรืออะไรถ้าจะหวงก็ห่วงไปตั้งนานแล้วถูกไหม
ชานยอลใส่เสื้อกล้ามออกจะบ่อยไม่ว่าจะเป็นเวลาซ้อมคอนเสิร์ตและตอนขึ้นโชว์จริงแต่ที่ร้องห้ามเพราะกล้ามของแรพเตอร์ของวงน่ะมัน….
เอาเป็นว่าทุกคนก็รู้ๆกันอยู่ละนะ ><~
“เอายัง?” พอเปิดน้ำใส่อ่านงจนเกือบเต็มและหันมาเทน้ำแข็งใส่ถังอะลูมิเนียมที่ไปเอามาจากเซฮุนเสร็จก็ถามคนที่ยืนเล่นโทรศัพท์เขาอยู่
“เอาดิ…แล้วนั่นเปิดน้ำใส่อ่างทำไม?”
“เออน่า…นับสามแล้วเริ่มละนะ” ชานยอลคิดและตัดสินใจเองหมดเลยไม่ให้โอกาสแบคฮยอนได้ออกความเห็นอะไร
ตู้ม!!!!!
“ย่าส์!!!!” แบคฮยอนร้องเสียงหลงเมื่ออีกคนกระชากเขาให้ลงมาในอ่างเดียวกันหลังจากถ่ายคลิปเสร็จ และพอยื่นโทรศัพท์คือเจ้าของเท่านั้นแหล่ะก็อยู่ในสภาพแบบนี้เลย
“นิ่งๆดิแบคฮยอน”
“นิ่งบ้าอะไรชุดฉันเปียกนะเว้ย” ยังคงโวยวายไม่เลิกดูสิเนี่ยชุดเปียกหมดแล้ว =*=
“มาให้ทำโทษซะดีๆ” พูดจบก็ฟัดแก้มใสนุ่มนิ่มไปหนึ่งทีเรียกสายตาขวางๆจากคนโดนกระทำ
“ทำโทษไร ฉันทำไรผิด?” เลิกคิ้วถามไม่เข้าใจและถ้าให้เดาว่าเป็นเรื่องเมื่อเช้าก็เห็นว่าจะขี้ตู่ไปไหมจริงๆคนที่ควรโดนทำโทษเป็นชานยอลมากกว่า
“ผิดสิ”
“ผิดอะระ?”
“ที่สนามบินน่ะฉันเห็นไง” คำพูดของชานยอลทำให้คนถูกกล่าวหางงไปชั่วขณะว่าตัวเองทำอะไรแต่พอนึกดีๆ…
“อ๋อออออ แล้วไงเกี่ยวไรกับนาย” ยื่นตายื่นตาใส่จนหน้าหมั่นเขี้ยว
“ฉันกำลังจะไปง้อนายแต่นายกลับทำแบบนั้นอ่ะนะถึงเซฮุนจะเป็นน้องแต่ฉันก็หวงนะเว้ย”
แบคฮยอนไม่พูดอะไรเอาแต่เบะปากใส่อีกคนและพอคิดย้อนไปถึงตอนที่อยู่ที่หอมันก็ยิ่งทำให้เขาหงุดหงิดขึ้นมาทันที จริงๆคนที่ควรจะโกรธควรเป็นเบคฮยอนป่ะเพราะชานยอลดันมางี่เง่าใส่แต่เช้าเลยหึงไม่เข้าเรื่องแบคฮยอนก็เลยด่าเข้าให้เท่านั้นแหล่ะชานยอลก็เดินออกจากห้องปิดประตูซะเสียงดังเลย
“อื้อ! อย่า! พรุ่งนี้มีคอนฯ” เมื่อจมูกคมจรดลงที่แก้มหนักๆหนึ่งทีพร้อมกับมือปลาหมึกที่ไล้ไปมาตามร่างกายแบคฮยอนก็ร้องห้าม
“ก็ตั้งพรุ่งนี้” พูดอย่างไม่ใส่ใจแล้วก้มลงเก็บความหอมที่แก้มใสต่อ แบคฮยอนก็ได้แต่ดิ้นและเบี่ยงตัวหนี
“แต่คืนนี้ก็ต้องซ้อม ไม่เอานะชานยอลฉันไม่มีแรงแน่ๆ” พยายามปฏิเสธเพราะแค่เดินทางมันก็เหนื่อยมากแล้วคืนนี้ต้องซ้อมไม่ใช่แค่รอบเดียวนะ ไหนจะคอนพรุ่งนี้อีกแล้วแบคฮยอนก็ต้องเดินทางกลับเกาหลีเลยเพราะวันรุ่งขึ้นมีตารางงานที่ต้องไปทำเอ็มซีกับซูโฮฮยองที่อินกิกาโย
“มะ…อื่อ!” ไม่ให้โอกาสได้ทักท้วงอะไรเลย ชานยอลอาศัยจังหวะที่แบคฮยอนกำลังจะอ้าปากด่าเขานั่นแหล่ะกลีบปากหยักก็ประกบจูบหนักหน่วงลงทันทีและไม่รอช้าที่จะส่งลิ้นร้อนเข้าไป
มือเรียวสวยจิกลงที่ท่อนแขนของคนที่เอาเปรียบร่างกายตัวเองอยู่มือข้างที่ว่างจากการจับใบหน้าของแบคฮยอนลูบไล้ไปที่กายบางภายใต้เนื้อผ้าที่ตอนนี้เปียกปอนไปแล้วสัมผัสอุ่นร้อนจากมือหนาทำให้ร่างกายของแบคฮยอนวูบวาบขึ้นมา
“อึก…อื้อ” ครางท้วงเมื่อใกล้หมดอากาศหายใจ ให้ตายสิหมอนี่จูบเก่งเป็นบ้านี่กะเอาให้เขาขาดใจตายเลยใช่ไหม
ชานยอลยอมถอนริมฝีปากออกมาแต่ก็ยังละเลียดไปมาที่กลีบปากบางแสนหวานนั่นจนแบคฮยอนต้องดันตัวอีกคนออกแล้วขยับตัวนั่งหันหน้าเข้าหากันดีๆ
“ไม่เอานะ”
“แต่เมื่อกี๊นายจูบตอบ”
ใช่…เมื่อกี๊แบคฮยอนจูบตอบชานยอลแต่มันก็เป็นความเคยชินไงเล่า ไม่ได้มีความหมายในเชิงว่าให้อีกคนทำอะไรหรอกนะ
“จะทำเบาๆนะครับ” จะมีใครรู้ไหมว่าชานยอลโหมดขี้อ้อนแบบนี้มันทำให้คนถูกอ้อนทำตัวไม่ถูกปฏิเสธไม่ได้
“ไม่” ตอบไม่เต็มเสียงนักและเตรียมลุกออกจากอ่างแต่ก็ถูกคนอ้อนเมื่อครู่ดึงให้นั่งลงอีกครั้งคราวนี้นั่งลงที่ตักเลยล่ะ
“อื้อ อยู่ในนี้มันหนาวเนี่ยตัวเปียกแบบนี้อ่ะ” โวยวายออกมาเมื่อแรงกอดรัดที่เอวเพิ่มมากขึ้น
“งั้นไปที่เตียง” กระซิบชิดริมหู
“ไม่โว้ยย ที่ไหนก็ไม่ทำ!”
พอแบคฮยอนไม่ยอมและยังดื้อชานยอลก็ไม่จำเป็นจะต้องใจดีหรือใช้คำพูดและการกระทำที่นุ่มนวลจุกปิดน้ำถูกดึงออกโดยมือของชานยอลเพื่อปล่อยน้ำทิ้ง แบคฮยอนตกใจที่อยู่ดีๆน้ำก็ค่อยๆลดลงเหมือนจะรู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้นต่อจากนี้
Bio twitter @momyoda
ชานยอลและแบคฮยอนอาบน้ำทำความสะอาดร่างกายภายในสิบนาทีอย่างที่บอกไว้เวลามันน้อยนิดจนเกือบจะทำอะไรไม่ทันแต่มันก็ทัน ^^
“เป็นไรเนี่ย?” เฉินถามแบคฮยอนที่ยืนอยู่ข้างๆ ตอนนี้พวกเขาทั้งสิบเอ็ดรวมไปถึงเมเนเจอร์กำลังยืนรอรถมารับเพื่อไปสถานที่แสดงคอนเสิร์ต
และคำถามของเฉินก็ทำให้สายตาทุกคู่ก็มองมาที่คนถูกถามด้วยความสนใจเว้นก็แต่คนบางคนที่รู้อยู่แล้วว่าแบคฮยอนเป็นอะไรก็ได้แต่แอบอมยิ้มอยู่คนเดียว
“ไม่มีไรไปเหอะรถมาแล้ว” แบคฮยอนไม่ตอบคำถามเพื่อนและเมื่อเห็นรถแล่นเข้ามาจอดก็เลี่ยงทันที
“หยุดยิ้มนะ” พอขึ้นมาบนรถก็กระซิบเสียงลอดไรฟันไปให้ชานยอลที่นั่งยิ้มอยู่ข้างๆพร้อมกับส่งค้อนวงโตให้
-วันคอนเสิร์ต-
“ฮยองเอาน้ำแข็งมาทำไมเยอะแยะ” เทาถามเมเนเจอร์ที่ยกลังน้ำแข็งเข้ามา
“แบคฮยอนกับไคจะทำ icebucketน่ะ”
“นายจะทำหรอ” เพราะทุกคนอยู่บริเวณนี้เลยได้ยินบทสนทนาของเทาและเมเนฯ แบคฮยอนพยักหน้าตอบคำถามของชานยอล
“ก็คงต้องทำอ่ะมีคนท้ามานี่” เพราะเซฮุนที่ทำแล้วมาบอกว่าขอท้าแบคฮยอนต่อ
“ทำไมไม่ทำที่ห้องแล้วอัพลง SNS”
“ไม่ล่ะไคก็ว่าจะทำเหมือนกันก็ทำมันไปเลยพร้อมๆกันนี่แหล่ะ”
“แต่แฟนๆคาดหวังว่าจะเห็นคลิปในไอจีของนายนะ”
“ทำที่นี่ก็มีแฟนๆถ่ายคลิปไปลงอยู่แล้ว” แบคฮยอนตอบด้วยท่าทีสบายๆแล้วแยกไปเตรียมตัว
ร่างกายของแบคฮยอนไม่ได้เพลียอย่างที่คิดจะติดขัดบ้างก็แค่เมื่อวานตอนซ้อมแต่ทุกอย่างก็ผ่านไปด้วยดีและวันนี้เขาก็ต้องทำให้เต็มที่สมกับที่สิงค์โปรแฟนรอคอย
การแสดงของสมาชิกเอ็กโซ่ดำเนินไปเรื่อยๆตามแผนและสคริปต์ที่วางไว้ ทั่วทุกบริเวณอบอวลไปด้วยความสุขเสียงร้องกรี๊ดของแฟนๆ
และก็เหมือนว่าแบคฮยอนจะสนุกไปหน่อยโดยไม่ได้สนใจชานยอลเลยเอาแต่เล่นกับเทาและแกล้งคนนั้นคนนี้ไปทั่วตามประสา
ช่วงสุดท้ายของคอนเสิร์ตมาถึงและก่อนที่ทุกคนจะลงจากเวทีไปเหล่าสตาฟก็ยกถังน้ำและน้ำแข็งขึ้นมาบนเวทีแฟนๆก็ส่งเสียงกรี๊ดลั่นฮอล์เมื่อรู้ว่าไคและแบคฮยอนจะรับคำท้า icebucket และทำมันบนเวที
“ผมขอเป็นคนราดแบคฮยอนฮยอง” เซฮุนบอกชานยอล ชานยอลก็ไม่ว่าอะไรเพราะเขาก็ไม่ได้จะเป็นคนราดให้แบคฮยอนอยู่แล้ว
แรพเปอร์ตัวสูงเดินไปที่ถังน้ำที่วางอยู่ใกล้ๆไค ในขณะที่คนรับคำท้านั่งลงบนพื้นเวทีใกล้ๆกัน ดีโอก็เป็นอีกคนที่นึกสนุกอยากมีส่วนร่วมพอสองคนพร้อมแล้วซูโฮและแฟนๆก็นับพร้อมกันจากนั้นน้ำจากถังทั้งสองก็ถูกราดลงที่ศีรษะของไคและแบคฮยอน
แบคฮยอนมีอาการกลัวเล็กน้อยเพราะน้ำมันคงเย็นมากแน่ๆ เซฮุนก็แกล้งพี่โดยการค่อยๆเทน้ำลงช้าๆด้วยความสะใจ
จบคอนเสิร์ตแล้วทุกคนก็รีบกลับเข้าไปที่ห้องพักโดยเฉพาะแบคฮยอน ซูโฮและดีโอที่จะต้องเดินทางกลับเลยเพราะต่างก็มีตารางงาน ส่วนสมาชิกที่เหลือก็บินกลับพรุ่งนี้ตามโปรแกรมที่วางไว้
“ถึงแล้วโทรบอกด้วยนะ” ชานยอลเดินออกมาส่งคนที่จะกลับก่อนที่ประตูทางออกห้องพัก เขาไม่สามารถออกไปส่งข้างนอกได้เพราะยังไม่ได้เปลี่ยนเสื้อผ้า ส่วนทั้งสามคนก็อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วเรียบร้อยตั้งแต่ลงเวทีมา
“อือๆ เดี๋ยวออกจากเกทแล้วโทรเลย เจอกันที่หอนะ” แบคฮยอนโบกมือลาแล้วเดินออกไป
ก่อนจะนอนชานยอลก็ท่องโลกโซเชียลทั่วไปเหมือนทุกวันที่เคยทำและระหว่างนั้นก้เห็นรูปของแบคฮยอนที่ถูกแฟนๆถ่ายไว้ที่สนามบินก่อนจะขึ้นเครื่อง ใบหน้าหวานดูอิดโรยเล็กน้อยก็นึกเป็นห่วงขึ้นมาเกรงว่าอีกคนจะไม่สบาย
เพราะยังไม่มีเวลาได้พักผ่อนจริงๆจังๆเลย เมื่อวานก็ถูกเขาเอาเปรียบร่างกายไปเสร็จก็ต้องซ้อม กว่าจะซ้อมเสร็จก็ดึก บนเวทีก็แสดงเต็มที่ส่งท้ายด้วย icebucket เอาน้ำแข็งราดหัวแบบนั้น และนี่ยังนั่งเครื่องตั้งหกชั่วโมงไปถึงจะได้นอนหรือเปล่าไม่รู้เพราะช่วงสายมีจัดรายการ
อยากโทรหาก็ไม่ได้เพราะป่านนี้คงขึ้นเครื่องไปแล้ว…
-ดูแลตัวเองด้วยนะ พรุ่งนี้เจอกันที่หอพัก-
เมื่อโทรไม่ได้ก็ส่งข้อความเอาแล้วกัน แบคฮยอนอาจจะได้เห็นก็ตอนลงเครื่องแต่อย่างน้อยเมื่อดูเวลาก็อยากให้อีกคนได้รับรู้ว่าเขาห่วงใยร่างบางอยู่ตลอดเวลา
.END.
จบแบบป่วงๆ เนื้อหาไม่มีอะไรเลย แต่งสนองนี๊ดตัวเองและความหมั่นเขี้ยวที่มีให้แบคฮยอนล้วนๆ 555+หวังว่าจะชอบกันนะคะ จริงๆอย่างแต่งเรียลฟิคมานานแล้วแต่ไม่มีโอกาสเพราะจะแต่งทีก็ต้องเก็บข้อมูลตามโมเมนท์เยอะมาก ซึ่งก็ไม่มีเวลาขนาดนั้น เอาเป็นว่าถ้ามีโอกาสจะมาแต่งให้อ่านใหม่ อ่านแล้วเม้นด้วยเน่อ ไรท์ตั้งใจมากเลยนะ -/\-
ความคิดเห็น