ลำดับตอนที่ #7
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : 7
เครื่องบินลงจอดที่สนามบิน นิดานุชก็ยังน้ำท่วมปากไม่กล้าพูดจากับชลิตอีกตามเคย
"นิดา" ชลิตเรียกนิดานุช ทำให้นิดานุชตกใจ ตอบด้วยน้ำเสียงดูหวาดกลัว
"คะ"
"หิวข้าวรึเปล่า" ชลิตแกล้งพูดดีกับเธอให้เธอตายใจ
นิดานุุชส่ายหน้าตอบ "ไม่หิวค่ะ"
"ไม่หิวก็ต้องกิน" ชลิตดึงมือนิดานุชไปด้วยความเร็ว นิดานุชตกใจมาก แต่ด้วยความกลัว จึงไม่กล้าสะบัดมืออก และยอมเดินไปกับชลิตอย่างโดยดี
เมื่อกินข้าวเสร็จ การแก้แค้นของชลิตก็เริ่มขึ้นทันที
"นิดา"
"คะ"
"ตอนนี้ฉันไม่ค่อยว่าง งานฉันเยอะมากเลย ถ้าฉันว่าง ฉันจะไปทำเรื่องย้ายชื่อนิดาเข้ามาในทะเบียนบ้านให้นะ"
นิดายกมือไหว้ชลิตเป็นการขอบคุณพร้อมกับรอยยิ้ม "ขอบคุณค่ะ"
แต่ชลิตกลับมีสีหน้าท่าทางที่ยินดีเลย เขากลับมองเธอด้วยสายตาเคียดแค้นเลยด้วยซ้ำ 'เก่งจังนะ ท่าทาง แม่สอนการแสดงมาตั้งแต่เด็กล่ะสิ'
"นิดา" ชลิตทำเสียงแข็งใส่นิดานุช จนเธอตกใจ
"คะ"
"ฉัรลืมบอกไแกป อยู่บ้านนี้ต้องมีกฎระเบียบ ไม่ใช่อยากทำอะไรก็ทำ แกมีสิ่งที่จะต้องทำอยู่สามข้อ ทำได้รึเปล่า"
"ทำได้ค่ะ" นิดานุชตอบเสียงเบา
"ข้อหนึ่ง แกห้ามโกหกฉันเด็ดขาด"
"ค่ะ หนูทำได้"
"ข้อสอง แกต้องทำตามที่ฉันสั่งทุกอย่าง"
"ค่ะ" นิดานุชฝืนยิ้ม
"ข้อสาม แกต้องแกล้งเป็นใบ้ ห้ามพูดกับใครเด็ดขาด แม้อยู่กับฉัน ถ้าฉันไม่ได้สั่ง ก็ห้ามพูดเด็ดขาด"
นิดานุชทำหน้าตกใจ เธอไม่เคยคิดว่าชลิตจะทำกับเธอแบบนี้
"ทำไมคะ ทำไมหนูต้องเป็นใบ้ด้วย"
"ก็เพราะฉันอายไง ที่มีน้องอย่างแก เลือกเอาละกัน จะแกล้ง หรืออยากพูดไม่ได้ไปตลอดชีวิต"
"ค่ะ หนูสัญญา"
"จำและรักษาคำพูดของแกไว้ด้วยล่ะ ถ้ายังเคารพฉันเป็นพี่ อย่าผิดสัญญาเด็ดขาด ไม่งั้นเธอเจอดีแน่"
นิดานุชตอบด้วยน้ำเสียงหวาดกลัว แต่ชลิตกลับแสยะยิ้มอย่างมีความสุข
'ฉันจะทำให้แกตายทั้งเป็น นิดานุช'
"นิดา" ชลิตเรียกนิดานุช ทำให้นิดานุชตกใจ ตอบด้วยน้ำเสียงดูหวาดกลัว
"คะ"
"หิวข้าวรึเปล่า" ชลิตแกล้งพูดดีกับเธอให้เธอตายใจ
นิดานุุชส่ายหน้าตอบ "ไม่หิวค่ะ"
"ไม่หิวก็ต้องกิน" ชลิตดึงมือนิดานุชไปด้วยความเร็ว นิดานุชตกใจมาก แต่ด้วยความกลัว จึงไม่กล้าสะบัดมืออก และยอมเดินไปกับชลิตอย่างโดยดี
เมื่อกินข้าวเสร็จ การแก้แค้นของชลิตก็เริ่มขึ้นทันที
"นิดา"
"คะ"
"ตอนนี้ฉันไม่ค่อยว่าง งานฉันเยอะมากเลย ถ้าฉันว่าง ฉันจะไปทำเรื่องย้ายชื่อนิดาเข้ามาในทะเบียนบ้านให้นะ"
นิดายกมือไหว้ชลิตเป็นการขอบคุณพร้อมกับรอยยิ้ม "ขอบคุณค่ะ"
แต่ชลิตกลับมีสีหน้าท่าทางที่ยินดีเลย เขากลับมองเธอด้วยสายตาเคียดแค้นเลยด้วยซ้ำ 'เก่งจังนะ ท่าทาง แม่สอนการแสดงมาตั้งแต่เด็กล่ะสิ'
"นิดา" ชลิตทำเสียงแข็งใส่นิดานุช จนเธอตกใจ
"คะ"
"ฉัรลืมบอกไแกป อยู่บ้านนี้ต้องมีกฎระเบียบ ไม่ใช่อยากทำอะไรก็ทำ แกมีสิ่งที่จะต้องทำอยู่สามข้อ ทำได้รึเปล่า"
"ทำได้ค่ะ" นิดานุชตอบเสียงเบา
"ข้อหนึ่ง แกห้ามโกหกฉันเด็ดขาด"
"ค่ะ หนูทำได้"
"ข้อสอง แกต้องทำตามที่ฉันสั่งทุกอย่าง"
"ค่ะ" นิดานุชฝืนยิ้ม
"ข้อสาม แกต้องแกล้งเป็นใบ้ ห้ามพูดกับใครเด็ดขาด แม้อยู่กับฉัน ถ้าฉันไม่ได้สั่ง ก็ห้ามพูดเด็ดขาด"
นิดานุชทำหน้าตกใจ เธอไม่เคยคิดว่าชลิตจะทำกับเธอแบบนี้
"ทำไมคะ ทำไมหนูต้องเป็นใบ้ด้วย"
"ก็เพราะฉันอายไง ที่มีน้องอย่างแก เลือกเอาละกัน จะแกล้ง หรืออยากพูดไม่ได้ไปตลอดชีวิต"
"ค่ะ หนูสัญญา"
"จำและรักษาคำพูดของแกไว้ด้วยล่ะ ถ้ายังเคารพฉันเป็นพี่ อย่าผิดสัญญาเด็ดขาด ไม่งั้นเธอเจอดีแน่"
นิดานุชตอบด้วยน้ำเสียงหวาดกลัว แต่ชลิตกลับแสยะยิ้มอย่างมีความสุข
'ฉันจะทำให้แกตายทั้งเป็น นิดานุช'
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น