ลำดับตอนที่ #17
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #17 : 17
ชลิตขับรถกลับมาจากบริษัท วันนี้ป้าบัวออกมารับชลิต
เมื่อเดินเข้ามาในบ้าน ก็ถามถึงนิดาทันที
"นิดาไปไหนครับป้าบัว ทำไมวันนี้ป้าบัวออกมารับผม"
"คือ คุณหนูเอาแต่เก็บตัวอยู่ในห้องตงแต่กลับมาจากโรงเรียนแล้วค่ะ"
"คราวนี้เป็นอะไรอีกล่ะ ขยันสร้างปัญหาให้ผมอยู่ได้"
"คุณชลิตจะไปว่าคุณหนูทำไมล่ะคะ ที่คุณหนูเป็นแบบนี้ก็เพราะคุณโฉมนั่นแหละค่ะ"
"ผมไม่เชื่อครับป้าบัว โฉมเป็นคนดี มีแต่เด็กนั่นแหละจะมารังแกโฉม"
"วันนี้คุณโฉม กับยัยจิ๋ม เอาน้ำถูพื้นไปสาดคุณหนูจนตัวเปียกปอนไปหมดเลยค่ะ คุณชลิตน่าจะปรามๆคุณโฉมหน่อยนะคะ คุณหนูเธอก็อยู่ขอเธอดีๆ คุณโฉมก็เข้าไปแกล้งคุณหนู คุณชลิตโตแล้ว น่าจะคิดได้นะคะ"
พูดจบป้าบัวก็เอากระเป๋าชลิตไปเก็บ
"มันจะโดนอะไรก็เรื่องของมัน จะได้ออกไปจากชีวิตของฉันเร็วๆ"
วันนี้วันหยุด
นิดานุชยังทำการบ้านไม่ได้ถ้าเธอยังทำงานบ้านไม่เสร็จ เธอต้องออกไปทำสวนท่ามกลางอากาศร้อนๆ เธอทำทุกอย่างตามที่พี่ชายของเธอสั่งด้วยความเต็มใจ แมป้าบัวจะบอกว่ามันเป็นงานหนักไปสำหรับเด็กผู้หญิงผู้อ่อนแออย่างเธอ แต่เธอเลือกไม่ได้ เพราะตอนนี้ ชีวิตของเธอเป็นของชลิต ถ้าเธอไม่ทำ เธอจะได้สิ่งที่เลวร้ายมากกว่านี้ซะอีก
นิดานุชเดินเข้ามาในบ้านอย่างเหนื่อยอ่อน ชลิตนั่งอ่านหนังสือพิมพ์อยู่บนโซฟาราคาแพง
"นิดา''
นิดานุชสะดุ้ง เธอเดินเข้ามาหาชลิตด้วยใบหน้าอันซีดเซียว
"ทำสวนเสร็จแล้วหรอ" นิดานุชพยักหนาตอบ
"ทำสวนแค่นี้หน้าซีด ฉันต้องพาแกไปหาหมอที่ไหน โรคสำออยมันถึงจะได้หาย" ชลิตพูดจากระแทกแดกดันนิดานุช จนนิดานุชจะร้องไห้
"อย่าดราม่า ไม่ต้องมาบีบน้ำตาให้ฉันเห็น"
อยู่ดีๆเลือกกำเดาก็ไหลออกมาจากจมูกของนิดานุช ชลิตรีบหยิบผ้าเช็ดหน้ามาเช็ดเลือดของน้องสาวของเขาอย่างรวดเร็ว
"จับไว้" นิดนุชจึงเอามือมาจับผ้าเช็ดหน้าของชลิตตามคำสั่งของพี่ชายเธอ
"จะไปไหนก็ไป แล้วอย่าให้เลือดแกหยดลงพื้นบ้านฉันนะ ฉันรังเกียจ เข้าใจมั้ย" นิดานุชพยักหน้ารับก่อนจะรีบวิ่งเข้าไปในครัวอย่างรวดเร็ว
นิดานุชเช็ดเลอดของเธอพร้อมกับน้ำตาที่ไหลออกมาจากสองดวงตาของเธอ ชลิตรังเกียจเธอ ทั้งๆที่เธอก็มีสายเลือดเดียวกับเขา
'พี่ชลิตใจร้าย ใจร้ายที่สุด
เมื่อเดินเข้ามาในบ้าน ก็ถามถึงนิดาทันที
"นิดาไปไหนครับป้าบัว ทำไมวันนี้ป้าบัวออกมารับผม"
"คือ คุณหนูเอาแต่เก็บตัวอยู่ในห้องตงแต่กลับมาจากโรงเรียนแล้วค่ะ"
"คราวนี้เป็นอะไรอีกล่ะ ขยันสร้างปัญหาให้ผมอยู่ได้"
"คุณชลิตจะไปว่าคุณหนูทำไมล่ะคะ ที่คุณหนูเป็นแบบนี้ก็เพราะคุณโฉมนั่นแหละค่ะ"
"ผมไม่เชื่อครับป้าบัว โฉมเป็นคนดี มีแต่เด็กนั่นแหละจะมารังแกโฉม"
"วันนี้คุณโฉม กับยัยจิ๋ม เอาน้ำถูพื้นไปสาดคุณหนูจนตัวเปียกปอนไปหมดเลยค่ะ คุณชลิตน่าจะปรามๆคุณโฉมหน่อยนะคะ คุณหนูเธอก็อยู่ขอเธอดีๆ คุณโฉมก็เข้าไปแกล้งคุณหนู คุณชลิตโตแล้ว น่าจะคิดได้นะคะ"
พูดจบป้าบัวก็เอากระเป๋าชลิตไปเก็บ
"มันจะโดนอะไรก็เรื่องของมัน จะได้ออกไปจากชีวิตของฉันเร็วๆ"
วันนี้วันหยุด
นิดานุชยังทำการบ้านไม่ได้ถ้าเธอยังทำงานบ้านไม่เสร็จ เธอต้องออกไปทำสวนท่ามกลางอากาศร้อนๆ เธอทำทุกอย่างตามที่พี่ชายของเธอสั่งด้วยความเต็มใจ แมป้าบัวจะบอกว่ามันเป็นงานหนักไปสำหรับเด็กผู้หญิงผู้อ่อนแออย่างเธอ แต่เธอเลือกไม่ได้ เพราะตอนนี้ ชีวิตของเธอเป็นของชลิต ถ้าเธอไม่ทำ เธอจะได้สิ่งที่เลวร้ายมากกว่านี้ซะอีก
นิดานุชเดินเข้ามาในบ้านอย่างเหนื่อยอ่อน ชลิตนั่งอ่านหนังสือพิมพ์อยู่บนโซฟาราคาแพง
"นิดา''
นิดานุชสะดุ้ง เธอเดินเข้ามาหาชลิตด้วยใบหน้าอันซีดเซียว
"ทำสวนเสร็จแล้วหรอ" นิดานุชพยักหนาตอบ
"ทำสวนแค่นี้หน้าซีด ฉันต้องพาแกไปหาหมอที่ไหน โรคสำออยมันถึงจะได้หาย" ชลิตพูดจากระแทกแดกดันนิดานุช จนนิดานุชจะร้องไห้
"อย่าดราม่า ไม่ต้องมาบีบน้ำตาให้ฉันเห็น"
อยู่ดีๆเลือกกำเดาก็ไหลออกมาจากจมูกของนิดานุช ชลิตรีบหยิบผ้าเช็ดหน้ามาเช็ดเลือดของน้องสาวของเขาอย่างรวดเร็ว
"จับไว้" นิดนุชจึงเอามือมาจับผ้าเช็ดหน้าของชลิตตามคำสั่งของพี่ชายเธอ
"จะไปไหนก็ไป แล้วอย่าให้เลือดแกหยดลงพื้นบ้านฉันนะ ฉันรังเกียจ เข้าใจมั้ย" นิดานุชพยักหน้ารับก่อนจะรีบวิ่งเข้าไปในครัวอย่างรวดเร็ว
นิดานุชเช็ดเลอดของเธอพร้อมกับน้ำตาที่ไหลออกมาจากสองดวงตาของเธอ ชลิตรังเกียจเธอ ทั้งๆที่เธอก็มีสายเลือดเดียวกับเขา
'พี่ชลิตใจร้าย ใจร้ายที่สุด
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น