จิตวิปลาส

ลำดับตอนที่ #9 : น้องสาว

7

            วันปีใหม่ วันแห่งการเริ่มต้นสิ่งต่างๆ ใครก็ว่าสิ่งไม่ดีให้ทิ้งไปแล้วเริ่มต้นใหม่กับปีใหม่ วันใหม่ และท้องฟ้ากว้างผืนเดิม ปุยเมฆสีขาวลอยละล่องอยู่บนฟากฟ้า จับกลุ่มกันเป็นรูปต่างๆตามแต่จินตนาการ สายลมเย็นในหน้าหนาวปะทะเข้ากับผิวกาย ทำให้รู้สึกสบายตัวมิใช่น้อย

            วันใหม่ๆและปีใหม่ๆแบบนี้คงไม่ใช่เรื่องแปลกที่จะเป็นวันเกิดของใครบางคนเช่นกัน หญิงสาวหน้าตาน่ารัก ตากลมโต ผมสีน้ำตาลแดงหยักศกไม่มาก ท่าทางบอบบางราวตุ๊กตา และรอยยิ้มสดใสที่ระบายอยู่บนใบหน้าสีฝาด

            มีมี่เป็นลูกคนเล็กคงไม่แปลกที่จะขี้แงและเอาแต่ใจ บวกกับพี่สาวแสนดีที่มักจะดูแลและเอาอกเอาใจอยู่เสมอ คงไม่แปลกอีกนั้นแหละที่ มีมี่จะดูเป็นคุณหนูเป็นอย่างมาก

ท่าทางร่าเริงสดใสและใสซื่อ...ทำให้ผู้พบเห็นต่างก็ชื่นชมในความน่ารักของเธอ แต่จะมีใครรู้ว่าใต้ใบหน้าสวยหวานจะแฝงความร้ายกาจไว้ซักเพียงใด

            เธอเกิดมาเพื่อที่จะได้ทุกสิ่งทุกอย่างที่อยากได้ ไม่เคยมีสิ่งใดที่เธออยากได้แล้วไม่ได้ ไม่มี ทุกอย่างที่เธออยากได้ เธอก็ต้องได้มันมาแทบเท้าของเธอ...

            พี่สาวผู้แสนดี ช่างเอาอกเอาใจเธอ...นังโง่! แกคิดผิดแล้วล่ะที่เกิดมาก่อนฉัน ฉันจะแย่งทุกอย่างมาจากแก ทุกอย่างในชีวิตแก ไม่ว่าจะเป็นสิ่งใด ไม่ว่าด้วยวิธีใดก็ตาม นังโง่ก็ไม่ต่างจากทาสฉันเสียเท่าไหร่ อย่างดีก็แค่มีศักดิ์เป็นพี่สาว...คริคริ จงทำทุกอย่างเพื่อฉัน เพื่อน้องสาวที่แสนบริสุทธิ์อย่างฉัน

            “พี่คะมีมี่อยากข้ามไปฝั่งนู้นอะค่ะ ไปกับมีมี่นะคะ” มีมี่เอ่ยเสียงหวานออดอ้อนพี่สาวของตน

            “จ้ะ! ไปสิไป” น้ำเสียงอ่อนโยนตอบกลับมาด้วยความเอ็นดู

            “อ๊ะ! พี่เปลี่ยนกระเป๋าแล้วหรอคะ? สวยจังเลย”

            “หืม? อ๋อค่ะ...แฟนพี่ซื้อให้น่ะ ของขวัญปีใหม่” เธอตอบอย่างเอียงอาย

            “ว้า....แย่จัง อย่างนี้มีมี่ก็ของพี่ไม่ได้สินะคะ แต่มีมี่อยากได้อะค่ะ มันสวยมากเลยนะคะ กระเป๋ารุ่นนี้เพื่อนๆเขาก็กำลังฮิตกันด้วย” นัยน์ตาสวยสั่นระริกราวขอความเห็นใจ

            “อยากได้หรอมีมี่ พี่ให้ก็ได้นะ”

            “แต่แฟนพี่ซื้อให้นี่คะ” มีมี่พูดตามมารยาททั้งที่ความจริงแล้วในใจมันเต้นโลดโผน ไม่เป็นจังหวะ หึ! นังโง่....

            “ไม่เป็นไรจ้ะ ถือว่าเป็นของขวัญวันเกิดมีมี่ไง”

        “ขอบคุณค่ะ มีมี่รักพี่ที่สุดเลย” หญิงสาวยิ้มจนตาหยี่ คว้าขวับเข้าที่กระเป๋าใบสวย

            หึหึหึ...แฟนให้อย่างนั้นหรอ ชิส์! ทำมาเป็นอวด กระเป๋าสวยๆไม่เหมาะกับคนโง่ๆอย่างแกหรอก มันต้องคู่กับคนสวยอย่างฉันต่างหากล่ะ ดูสิ ใบหน้าอาลัยอย่างเสียไม่ได้ของนังนั้น มันดูน่าสมเพชจริงๆ คริคริ อ่า...แฟน...งั้นหรอ...คริคริใจดีจังน่ะ นึกถึงแล้วหน้าตาก็ดูดีใช้ได้ คริคริ

ถ้าหากว่า...ลองแย่งมา ยัยนี่จะทำหน้าตายังไงนะ... น่าตาที่ยิ้มอ่อนโยนอย่างนั้น จะทำหน้ายังไงนะ ยังจะยิ้มแล้วบอกว่า “พี่ให้” อย่าอีกหรือเปล่านะ ใบหน้าที่ฝืนยิ้มของแกมันทำให้ฉันรู้สึกดีจริงๆ

ทำให้อยากจะแย่งทุกอย่างมาจากเธอมากขึ้นไปอีก ทุกอย่างที่สำคัญต่อเธอ อยากได้ อยากได้มา พร้อมกับที่แกพูดทั้งน้ำตา ว่า “พี่ให้” เหลืออะไรอีกนะ น่าสนุกจริงๆ เหลืออะไรของแกอีกที่ฉันยังไม่ได้

คนอย่างแกไม่สมควรได้ครอบครองอะไรทั้งนั้น ทุกอย่างมันเป็นของฉัน ของๆเธอน่ะ มันไม่มีบนโลกนี้หรอก…ใช่แล้วล่ะ...

โครม!!!

เลือดสีชาดละเลงเต็มพื้นถนน ร่างของหญิงสาวคนหนึ่ง นอนจมกองเลือด เสียงโหวกเหวกโวยวาย ดังระงมทุกทิศทาง ใบหน้าเจ็บปวดของยัยนั้นช่างน่ามองเสียเหลือเกิน จบแล้วสินะ หึหึหึ