จิตวิปลาส

ลำดับตอนที่ #8 : นางฟ้า...

6

            ในห้องที่เปิดไฟสลัวๆ สีมูนไลท์ ไม่แสบตาเกินไป ในเวลาค่ำคืนปีใหม่เช่นนี้ เสียงพลุและเสียงสังสรรค์เฮฮาฟังดูน่ารำคาญยิ่งนัก จัดมันอยู่ทุกปี ไม่รู้อะไรหนักหนา ทำอย่างกับว่า หากไม่ฉลอง คงไม่มีโอกาสรับอรุณรุ่งที่สดใสของวันใหม่เสียอย่างนั้น

            แต่ก็จริงอยู่ เฮฮากันไม่ทันไรก็เมาหัวราน้ำ ภาพตอนที่พวกมันลากสังขารกลับบ้าน แลดูน่าสมเพชยิ่งนัก ไม่พ้นโค้งหน้าก็คงได้กลับบ้านเก่า อย่างดีก็ชนเสาไฟฟ้าหน้าบ้านตัวเอง สาหัสสากันก็เท่านั้น

            เหล้าน่ะกินได้ แต่ทำอะไรไม่เคยคิดช่างโง่งม สุดท้ายก็เป็นหน้าที่ของเธอและเพื่อนๆที่ต้อง ไปประคองชีวิตของพวกนั้น มันดูไม่ยุติธรรมเลยนี่ พวกมันที่สังสรรค์เฮฮาในวันปีใหม่ แต่เธอกลับต้องมาคอยรักษา ทั้งๆที่ชีวิตก็ไม่ใช่ชีวิตของเธอ พ่อแม่ก็ไม่ใช่ คนรู้จักหรือก็ไม่ใช่

            บางครั้งในห้องฉุกเฉินก็อยากจะลองฉีดสารกระตุ้นแปลกๆเข้าเส้นเลือดมัน หรือไม่ก็แกล้งตัดขั้วหัวใจพวกมันให้หมดๆโลกไป ดูเหมือนกัน จะได้ไม่ต้องทรมานไงล่ะ อยู่ไปก็เปลืองค่าใช้จ่ายการรักษา หายก็เอาอีก ไม่รู้จักเข็ด

ถ้าหากมันตาย คงไม่มีโอกาสทำเรื่องพวกนี้อีก ลดอัตราการเสียชีวิตของประชากรในประเทศ ในปีหน้าด้วย เป็นการวางแผนรับมือที่ยอดจริงๆ เธอคิดในใจ

หญิงสาวกระชับเสื้อกราว มองผู้คนที่นอนแน่นิ่งอยู่บนเตียงผู้ป่วยคนแล้วคนเล่า น่าขำสิ้นดี ถ้าหากเป็นตอนนั้นเธอคงรีบวิ่งเข้าห้องฉุกเฉินเพื่อไปช่วยชีวิตคนพวกนั้น

แต่ตอนนี้ไม่ใช่ เธอถูกพักงาน แค่คิดก็ขำแล้ว ก็แค่ลองตัดขั้วหัวใจคนไข้ของเธอดูเท่านั้นเอง ตอนที่ก้อนเนื้อมันเต้นตุ้บๆ บนฝ่ามือของเธอ ห้ามใจไม่ได้จริงๆ ที่จะไม่ใช้มีดผ่าตัดในมือลองกรีดมันนะ แต่ดันเผลอ ออกแรงมากไปหน่อย ก็เท่านั้นเอง...เธอไม่ผิดใช่มั๊ย?

หล่อนนั่งไขว้ห้างบนเก้าอี้ตัวโปรดข้างหน้าต่างห้อง มองดูชีวิตบนท้องถนน ที่มีแต่แสงสี ราวกับว่ามันเป็นดาวบนดินที่กำลังดิ้นรน เพื่อล่องลอยสู่ท้องฟ้าอันเวิ้งว้างและกว้างไกล ความพยายามอันสูญเปล่า ทุกอย่างแค่ลวงตา

ปีใหม่ปีนี้ตัวเธอรู้สึกว่า มันเป็นอะไรที่แย่ที่สุด แย่สุดๆ เมื่อเสียงร้องครางจากห้องข้างๆของเธอดังไม่หยุด ราวเยาะเย้ยเธอ จะมีความสุขอะไรนักหนา แค่เสียงบ้าๆของพวกไม่รักชีวิต ก็น่ารำคาญเต็มทน

แต่ก็ปล่อยไปเถอะ ปล่อยพวกมันบ้าให้พอ พอมันใกล้ตายก็จะร้องครวญคราง ขอความช่วยเหลือ สีหน้าของพวกมันยามไม่ต้องการจะจากโลกนี้ไปช่างงดงาม งดงามจริงๆ แทบจะทนไม่ไหว อยากจะเห็นอีกสักครั้ง

เธอรู้อีกไม่นานทางโรงพยาบาลจะต้องโทรมาแม้เธอจะเคยทำเรื่องผิดศีลธรรมแต่พวกเขายอมเสี่ยงกับเธอ ดีกว่าเสี่ยงให้คนพวกนั้นตาย เพียงเพราะ พวกเขามีเงินจ่ายค่ารักษาไงล่ะ เงิน แค่เงิน ลองไม่มีเงินดูสิ ไม่มีทางหรอกที่จะมีชีวิตต่อได้ สันดานขยะ ไม่ต่างจากเธอหรอกแค่เธอทำมัน “ตรงๆ”

กริ๊งงงงงงงงงงงงง!!!

ไม่ทันขาดคำ หึหึหึ ระวังไว้เถอะ ไอ้พวกไม่มีสติทั้งหลายแหล หลังจากที่พวกแกได้สังสรรค์ด้วยความปรีดาเสร็จ อย่าฝืนตัวเองนักเลย อย่าทำให้ฉันต้องสมเพชพวกแกจนต้องทำ “อะไรบางอย่าง” ที่เป็นการตัดปัญหาล่ะ ฉันเตือนแกแล้วนะ ฉันเตือนแกแล้ว

รอยยิ้มแสยะราวปิศาจในคราบนางฟ้าสวมชุดกราวสีขาว ผู้เปี่ยมไปด้วยความกล้า และมากความรู้ หญิงสาวผู้มั่นใจในความสามารถของตน เธอก้าวเดินอย่างมั่นคงออกมาจากห้องของเธอและมุ่งไปยังจุดหมายปลายทางด้วยความรีบเร่ง รีบที่จะได้เห็นหน้าพวกแกตอนเห็นฉันเป็นคนช่วยให้แกรอดชีวิตไง หึหึหึ