ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Shrot fic ตอนที่2 แค่คิดก็ผิดแล้ว
Shrot fic ตอนที่2 แค่คิดก็ผิดแล้ว
เช้าวันต่อมา ที่ห้องน้ำ
ภายในห้องน้ำมีต้นน้ำแข็งและเบนกำลัง ซุ้มหัวอยู่แล้วคุยกันเรื่องปอกับบอส
“น้ำแข็งเมื่อวานเนี่ยฉันฝันแปลกๆด้วย”
“ฝันว่าอะไรว่ะไอ่เบน”
“ฝันว่าปอกับบอสมัน.....หอมแก้มกัน”
“เฮ้ย!!ฝันเหมือนกันเลยฉันฝันว่ามันกอดกัน”
“โฮ้~ไม่ได้ฝันเล่าเมื่อคืนมันทำอย่างงั้นกันจริงๆ”
“จริงหรอว่ะไอ่ต้น”
”จริงน่ะสิแล้วมันก็ทำแบบว่า....แบบว่า”
“ทำอะไรกันอ่ะ”
ปอเดินเข้ามาในห้องน้ำทำเอาสามคนสะดุ้งและหันไปมองปอกันหมด
“ปะ...เปล่าแค่คุยกันว่าถ้าในสามคนเนี่ยมีใครออกจะไปทำอะไรกันต่อ”
“ทำไมไม่ถามผมบ้างอ่ะพื่น้ำแข็งบอสด้วยเก็บมาคุยกันแค่สามคนเลยนะ”
และไม่นานบอสก็เข้ามาในห้องน้ำอีกคนและทั้งสามก็จองไปทางบอสกับปอตาไม่กระพริบ
“ดูสิปากมีแต่คราบน้ำลายสงสัยเมื่อคืนคงฝันดีช่ำหมล่ะ”
ปอเดินเข้าหาบอสพร้อบกับจับใบหน้าและใช้นิ้วมือเช็ดคราบบนปากให้
“ไม่ต้องๆเช็ดเองได้”
บอสจับมือของปอออกจากหน้าของตนเองแล้วเดินหายเข้าไปอาบน้ำส่วนปอก็เดินตามไปเช่นกัน
“ดูดิแค่นี้ก็น่าจะรู้....ว่าเมื่อคืนเกิดอะไรขึ้น”
“คิดว่าเกิดอะไรขึ้นว่ะไอ่ต้น”
“ตอนแรกก็ตื่นขึ้นมาดูไม่ทันหรอกแต่มันน่าจะเกิด..........”
[อันนี้ขอย้ำว่าแค่นึกๆ]
ตอนแรกที่ผมตื่นผมก็ได้ยินเสียงบอสร้องเจ็บแล้วแม้ว่าจะตื่นขึ้นมาดูตอนแรกไม่ทันขอคิดล่วงหน้าเลยว่ามันต้อง...........
“บอสวันนี้อยากหรอ?”
“ก็อยากอ่ะดิ...ถึงได้เรียกมาหาถึงเตียงไง”
“ถ้าเจ็บอย่าว่าเค้านะ”
“บ้า!!...ปออ่ะพูดอะไรไม่รุถ้าพวกพี่ตื่นขึ้นมาจะทำยังไง”
“ก็ให้เค้าเห็นสิว่าเกิดอะไรขึ้น”
ไม่นานปอก็ผลักบอส นอนลง บนเตียงและคงทำอย่างที่ต้นคิด.........(ถามเค้าเองเหอะว่าคิดอะไร)
.........................เหตุการณ์ผ่านไปกระทั่งผมตื่น............................
“อย่างอแงสิบอส”
“จะ.....เจ็บ~”
ต้นพูดสะเห็นภาพก่อนจะกลับเข้ามาสู่ความเป็นจริง
“จะบ้าหรอไอ่ต้นน้องเราไม่ได้เป็นคนอย่านั้นซักหน่อย
“มันก็ไม่แน่นะพี่น้ำแข็ง”
“คิดมาเกินไปเล่า”
“มันต้องทิ้งรอยไว้บ้างแหละขอดูบนคอบอสเลยไป”
“เบนใจเย็น.........”
...................................................................................................................................................................................
50%
งิๆเบนใจเย็นไว้ก่อนเน้อ........ขยันอ่านแล้วอย่าลืมขยันเม้นกันด้วยนะอยากได้แบบไหนไรเตอร์จัดให้อยากให้บอสเมะปอเคะไม่มีปัญหาแต่.....เม้นก่อนที่จะอ่านเรื่องต่อไป เรื่องนี้ขอปอเมะบอสเคะไปก่อน(ตามใจเพื่อนจนเสียคนอ่ะ) ถ้าอยากได้แบบนั้นรอให้เราปิดเถอมก่อนเดี๋ยวจะแต่ให้สมใจคนอ่านเลย....ไรเตอร์สู้ตายอยู่แล้วจร้า~
....................................................................................................
....................................................................................................
ต่อ
น้ำแข็งลากตัวของเบนที่กำลังจะเข้าไปหาบอสและบอกให้ใจเย็นลงก่อน
“ทำแป็นใจร้อนไปได้ เดี๋ยวค่อยไปถามตอนเย็นอีกทีจะดีกว่า ถามตอนเนี่ยไอ่ปอก็อยู่จะต้องวางแผนกันก่อน”
หลังจากที่สามคนวางแผนเสร็จเวลาก็เดินไปไว้เหมือนโกหก จนถึงเวลาต้องซ้อมกันอีกแล้ว
“พี่บอสเป็นไรอ่ะหน้าซึมๆ”
“ไม่เป็นไรหรอกเกรป แค่ง่วงนิดๆไม่เป็นไรมากหรอก”
บอสหันไปมองปอกับนัตตี้ที่กำลังซ้อมมัดูมีชีวิตชีวามากว่าคู่ของตนเองซะอีก
“พี่บอสโกรธเกรปหรอ?”
“เปล่าพี่ไม่เป็นไร”
“แล้วเป็นอะไรอ่ะ โกรธอะไรกับพี่ปอ”
“เกรปไม่ต้องห่วงหรอกพี่ไม่เป็นไรจริงๆ ไปซอมต่อเหอะ”
ตัดมาที่ปอกับนัตตี้
“วันนี้รู้สึกว่าพี่ปอจะมีความสุขเป็นพิเศษนะเนี่ย”
“แน่ล่ะได้อยู่ใกล้ๆคนที่รักเลยรู้สึกดีอ่ะนะ”
ที่บอสเกรป
“เราไปซ้อมไกลๆดีกว่าไม่ยากอยู่แถวนี้”
“เป็นอะไรอีกล่ะพี่บอส”
บอสลากแขนของเกรปไปซ้อมที่อื่นเพื่อไม่ให้อยู่ใกล้ปอกับนัตตี้เมื่อซ้อมเสร็จก็กลับมานั่งกินข้าวพร้อมกับทุกคนแต่บอสดูเหมือนไม่อยากพูดอะไรได้แต่คิดเรื่องเมื่อคืนพร้อมกับมองหน้าของปอและหลบสายตาเป็นระยะครูที่นั่งอยู่ด้วยจึงชวนคุย
[ปอคงไม่ได้จริงจังอะไรกับเราหรอก...แต่ทำไมเราต้องมาคิดรื่องนี้ด้วยนะทั้งที่เราเห็นนัตตี้มีความสุขกันดีน่าจะไม่สนใจเราด้วยซ้ำ]
บอสนึกอย่างน้อยเนื้อต่ำใจคงเป็นเพราะปอดูมีชีวิตชีวาตอนได้อยู่กับนัตตี้มากกว่าตัวเองยิ่งเก็บมาคิดยิ่งอยากจะเลิกยุ่งกับปอให้ได้มากที่สุด
ในห้องนอนผู้หญิง 23.45น.
“ฉันรู้สึกว่าปอกับบอสอ่ะมันแปลกๆนะ”
“แปลกยังไงปกติดีออก”
ผ้าแพรพูดกับปั๋มหลังจากที่น้ำแข็งเล่าให้ฟังพวกสาวๆเองก็ต่างตื่นตัวกับเรื่องนี้ด้วยเช่นกัน
“แต่ว่าที่พี่ผ้าแพรพูดนิวก็ว่าจริงนะจะเป็นอย่างว่ารึป่าวอ่ะ”
“อันนี้เราก็ว่าไม่แน่นะพี่ปอกับพี่บอสอาจจะเป็น....อย่างเราสองคนก็ได้....”
“เป็นไรอ่ะ...”
“ก็...เป็นเพื่อนสนิทที่คิดมากว่านั้นไงพี่ปั๋ม”
“ไม่จริงอ่ะ/ไม่จริงอ่ะ/ไม่จริงอ่ะ/ไม่จริงอ่ะ/”
สาวทั้งสี่เปล่งเสียงออกมาในประโยคที่ว่าไม่จริงอย่างแน่นอน
ที่ห้องน้อนชาย 23.45น.
ตอนนี้มีเพียงปอกับบอสอยู่ในห้องนอนปอก็กำลังจะนอนส่วนบอสก็กำลังจะนอนเช่นกันตอนนี้ปอลมตัวลงนอนโดยไม่สนใจบอสเลยสักนิดทำให้เค้ารู้สึกน้อยใจเข้าไปกันใหญ่แต่ถึงอย่างนั้นเมื่อปอหลับทั้งเบนกับต้นจึงเข้ามาคุยกับบอสที่กำลงนอนห่มผ้าอยู่
“พี่เบนพี่ต้น”
“บอสจะนอนแล้วหรอ”
“อืม...”
“ถามอะไรหน่อย”
“อะไรอ่ะ”
“ดูบนคอหน่อยดิ”
เบนเป็นคนถามส่วนต้นต้นก็จะเปิดผ้าห่มของบอสที่คลุมถึงคออก
“พี่ต้นจะทำอะไรอ่ะ....ผมไม่ให้ดูนะ”
“ขอดูนิดเดียวเองน่า”
“ผมไม่ให้อ่ะ”
บอสดึงผ้าไม่ให้ต้นดูคอพร้อมกับคลุมโปงแล้วไม่ยอมคุยกับใครอีกเลย
“โธ่เอ้ย!!ขอดูนิดเดียวก็ไม่ได้”
“แผนสองเลยไหมเบน”
ทุกคนคงสงสัยว่าตอนนี้ท้ำแข็งหายไปไหน?บอกได้อย่างเดียวเลยว่ารอแผนสองอยู่พอเข้ามาในห้องนอนได้ก็จัดการนอนทับบนตัวของบอสอีกสองคนก็ช่วยกันจับแขนขาไว้ ส่วนปอก้อรีบตื่นขึ้นมา
“ปล่อยผมนะผมหายใจไม่ออก~”
“ก็บอกให้เปิดให้ดูไงเปิดให้ดูตั้งแต่แรกก็ไม่ต้องโดนแบบนี้หรอก”
“ปอช่วยด้วย~จะตายอยู่แล้ว~”
“พี่น้ำแข็งพี่เบนลุกออกจากตัวบอสนะลุกขึ้นมา!!”
ปอจัดการดึงตัวของทั้งสามคนขึ้นมาจากตัวของบอสอย่างเร็วที่สุด
“พวกพี่จะบ้าหรอ?กล้องจับ24ชั่วโมงมาทำแบบนี้ได้ไง”
[อันนี้มันไม่มีหรอกแต่แต่งให้มันได้ฟิว...เลยไม่มีให้เห็น]
…………………………………………………………………………………………………………………
100%
ขอบคุณคนน่าตาดีที่เม้นๆกันมาแนะนำเค้านะก็ยังดีกว่าพวกที่หน้าตาแย่แถมยังนิสัยไม่ดีที่อ่านแล้วยังไม่ชอบเม้นอ่ะอยากได้บอสเมะปอเคะเราจัดให้แต่ขอเม้นสักนิดหน่อยเหอะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น