ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Shrot fic ตอนที่1 เพราะแอบชอบ
Shrot fic ตอนที่1 เพราะแอบชอบ
ด้วยเหตุนี้เราจึงขอตัดมาที่week8 ตอนที่คอนเสริต์ พี่ปอ Vs บอสทุกท่านคงสังเกตว่าตอนที่ร้องเพลงกันหน้าของทั้งสองคนเข้าหากันแบบ...ความมันส์ไร้เหตุผล
ในห้องน้ำที่บ้าน af
ทั้งหมดเข้าไปห้องน้ำเพื่อเปลี่ยนชุดกันซึ่งเบนอยู่ข้างนอกพร้อมกันกับต้นส่วนน้ำแข็งกับปอและ
บอสยังอยู่ในห้องน้ำ
“บอสมีเรื่องจะขอร้องแกว่ะ”
“มีอะไร?”
“ฉันว่าแกอย่าทำตัวยั่วได้ม่ะ”
“บ้าป่าวยั่วอะไรเล่า”
“เลิกทำเสียงแอ๊บด้วย...มันรู้สึกแปลกๆอ่ะ”
“ท่าทางจะบ้า...เป็นอะไรของนายนอนไม่พอรึป่าว”
“ไม่ได้บ้าแต่...มัน...อย่าทำให้ฉันรู้สึกอย่างนั้นได้ม่ะ”
“อ้อก!!!”
ปอผลักร่างของบอลเข้าหาผนังห้องน้ำพร้อมกับกระซิบข้างหูไปว่า
“ฉันชอบนายนะ”
“ว่าไงนะ!!”
“อย่าพูดเสียงดังได้ไหมเดี๋ยวพี่น้ำแข็งก็ได้ยินหรอก”
“ท่าทางนายจะนอนมาไม่พอจริงๆนะเนี่ย….อุ๊บ!”
ริมฝีปากปอประกบเข้าหาบอสอย่างตั้งใจ เพียงเสี้ยววินาทีปอก็ถอนจูบออกจากคนตรงหน้าแต่บอสกับตะลึ่งอยู่
“แกทำอะไรของ...เฮ้อ~”
ไม่นานบอสก็สลบคาไหล่ของปอไปเลย ร่างสูงแทบรับบอสไว้ไม่ทัน
“เฮ้ย!! บอสเป็นอะไร...แค่นี้ไม่เห็นต้องเวอร์เลย”
“ปอ...บอสเป็นไรอ่ะ”
น้ำแข็งพี่ใหญ่ของบ้านที่อาบน้ำเสร็จแล้วก็มาเจอกับบอสที่ถูกประคองโดยปอเหมือนกับกอดกัน
“มัน...มันแค่ง่วงงอแงไม่ยอมตื่นอ่ะพี่น้ำแข็ง บอสๆตื่นได้เล่ามันจะ10โมงอยู่แล้วนะ”
“แต่ดูเหมือนมันสลบไปเลยนะปอ”
“ไม่เป็นไรหรอกพี่น้ำแข็งเดี๋ยวมันก็ตื่น”
“พี่ออกไปรอข้างนอกนะ”
“ครับๆ”
ข้างนอก
“ปอกับบอสทำไมยังไม่ออกมาล่ะ”
เบนถามกับพี่ใหญ่ของบ้านที่พึ่งเดินออกมาและกำลังเปลี่ยนเสื้ออยู่
“บอสมันสะลึมสะลืออยู่ไอ่ปอปลุกอยู่เดี๋ยวคงออกมาเองแหละ”
“แต่บอสมันไม่เคยเป็นแบบนี้เลยนะ”
“นั่นนะสิสงสัยมันคงเหนื่อยมาก”
ในห้องน้ำ
“บอสๆตื่น....”
“........................”
“นายไม่ตื่นฉันจูบอีกนะ”
ปอพยายามปลุกบอสแต่ก็ไร้ปฏิกิริยาตอบโต้จากฝ่ายตรงข้ามจึงผลักบอสเข้าหาผนังห้องน้ำอีกทีและตรึงไว้พร้อมกับโน้มใบหน้าเข้าหาแต่....
“อย่า!!”
บอสผลักปอออกจากตัวหลังจากที่ได้สติ พร้อมกับออกห่างจากปอ
“บอสคือ...ฉันขอโทษไม่ได้ตั้งใจ”
“เนี่ยนะไม่ได้ตั้งใจ....รึว่าถ้านายตั้งใจนายจะทำมากว่านี้ใช่ม่ะ”
“ไม่ใช่แบบนั้นนะ”
“ห้ามเข้ามาใกล้!!!”
บอสรีบเดินออกจากห้องน้ำและให้มือปิดที่ปากทำเอาคนที่อยู่ข้างนอกงง ซึงปอก็เดินตามออกมาด้วย
“เป็นอะไรอีกล่ะสองคนนี้ทะเลาะกันหรอ?”
ต้นเดินเข้ามาถามปอที่ทำหน้าเคร่งเครียดพอๆกันกับบอสแต่ปอก็ไม่ตอบ
“ท่าทางมันคงจะโกรธปอล่ะมั้งที่ไปปลุก ยิ่งไอ่บอสนอนขี้เซ่าอยู่ถ้าไม่ชกรึตบหน้ามันคงไม่ตื่นหรอก”
“ว่างั้นแหละพี่น้ำแข็งคงไม่มีอะไรมากหรอกมั้ง”
เบนกับน้ำแข็งคิดเองเออเองทั้งหมดและหวังว่ามันคงไม่มีอะไรเกิดขึ้นกระทั่งเรียนคอสต่างๆผ่านไปจนถึงตอนเย็นที่มานั่งทานข้าวและส่งครูกลับแล้วนั้นและกล้องจับภาพไปที่อื่น
“จะเลิกโกรธกันรึยังเนี่ย....ดูทำหน้าเข้าสิไอ่เด็กสองคนนี้เล่นอะไรแรงๆอยู่เรื่อยเลย”
“พี่น้ำแข็งปอกับบอสเป็นไร...ทำหน้างอใส่กันล่ะ”
“คืออย่างนี้นะเกรปสองคนนี้อ่ะ มันทะเลาะกันนิดหน่อย”
“ทะเลาะกันเรื่องอะไร”
เมื่อนัตตี้ถาททั้งสองคนก็แยกย้ายกันไปคนละทิศละทาง จนกระทั่งได้เวลานอนของวันนี้อีกแล้ว
“ดูมัน...ขนาดนอนยังหันไปคนล่ะทิศจะคุยกับใครเนี่ย”
ต้นบ่นงึมงำเมื่อปอกับบอสไม่หันหน้าเข้าหาตนเองที่นอนแทรกกลางระหว่างสองคน(ไม่รุมันงอนอะไรกันนักหนา)
เวลาตีสองกว่าๆ
“ทำไมวันนี้มันหนาว~หนาวแปลกๆเนี่ย”
บอสแทบข่มตาหลับไม่ลงเมื่อรู้สึกได้ถึงอากาศในห้องต่ำลงผิดปกติ
“หนาวหรอ....บอส”
เค้าได้ยินเสียงแหวๆข้างเตียงแต่ก็ไม่ได้ตื่นขึ้นมาสนใจเพียงแต่รู้สึกว่าอากาศที่หนาวเย็นกลับอุ่นขึ้นมา
“บอสหายโกรธเรานะเราขอโทษ”
“อืม....”
น้องเล็กฝ่ายชายของบ้านนอนขี้เซาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าปอเข้ามานอนบนเตียงตนเองแล้ว
“ตัวนี่เย็นเชียบเลย”
ร่างสู้จับแขนของน้องเล็กก็พบว่าตัวเย็นแถมยังสั่น เพราะหนาวมาก
“บอสๆไม่สบายรึป่าว”
“ปะ.....ปล่อยนะ!!....อืม~”
“เงียบ...เดี๋ยวก็แห่กันตื่นขึ้นมาดูหรอก”
ปอปิดปากบอสไว้แล้วเอาขาพาดไว้บนขาของบอสเพื่อไม่ให้ดิ้นไปมากกว่านี้
“แค่ชั่วโมงเดียวน่า อุตสาห์มาเพิ่มอุณหภูมิให้จะได้ไม่หนาวก็เท่านั้นเอง”
“อืม~อืม~อืม~(เอามืออก)”
“สัญญาก่อนว่าจะไม่แหกปาก”
“อืมๆ”
บอสพยักหน้านิดๆก่อนจะเอามือออกจากปากของบอส
“ขึ้นมาบนเตียงทำไม ลงไป”
“ไม่ลง....”
“ไปนอนเตียงตัวเองได้เล่า”
“ไม่ไป....ตัวเย็นแบบนี้ต้องมีคนกอดซักหน่อย”
“ไม่ต้องมากอด.......”
ไม่ทันที่จะได้ห้ามปรามไว้ปอก็กอดบอสไว้สะแน่น
...............................................................................................................................................................................
85%
รออีกนิดนะๆจะมาเพิ่มให้ทีหลังเม้นกันด้วยสิเดี๋ยวจะแถมคู่นิวนัทตี้หัย
สนใจป่ะๆ
“ง้า~ปล่อยนะ”
บอสดิ้นไปมาและพยายามจะลุกขึ้นแต่ปอก็กดร่างเขาเอาไว้มิน่ำซ้ำยังขึ้นไปคร่อมอีก แต่มีบางคนตื่นขึ้นมาดูเหตุการณ์อย่างเงียบๆ
“[มันจะทำอะไรกันว่ะเนี่ย ขออย่าให้เป็นแบบที่เราคิดเลย]”
ต้นเป็นคนเห็นเพราะดูทั้งสองคนที่นอนกอดรัฟัดเหวี่ยงบนเตียงแล้วยังมีผ้าคลุมเพียงช่วงล่างไว้อีกทำให้ต้นคิดลึกเข้าไปใหญ่
“อย่างอแงสิบอส”
“จะ...เจ็บ~”
ด้วยแรงที่ปอกดไหล่บอสทำให้บอสรู้สึกเจ็บไหล่ขึ้นมา จึงร้องครวนครางยังกับ..... แต่ไอ่คนที่เห็นมันคงคิดไปไหนต่อไหนแล้ว
“[ไม่จริงๆแน่ๆ]”
แต่สักพักเมื่อปอกอดบอสอีกไม่ได้จังขัดแรงของบอสที่ดิ้นไปมาก่อนจะตกลงจากเตียงทั้งคู่และบอส
กลายเป็นฝ่ายขึ้นไปคร่อมปอแทน
“อ๊ะ!!”
“โอ๊ย!!!”
ปอมองหน้าของบอสที่อยู่บนร่างตนเองพร้อมกับฉีกยิ้มมุมปากเล็กน้อย
“รึว่า...นายอยากกอดฉันอง”
“ปะ..เปล่าซะหน่อย”
“ถ้าเปล่าทำไมไม่ลุกสักทีล่ะ...รึว่าอยากอยู่แบบนี้นานๆ”
บอสลุกขึ้นจากตัวปอและนั่งบนเตียงส่วนปอก็ลุกขึ้นมาพร้อมกับใช้ผ้าห่มคลุมตัวบอสให้
“เราขอโทษนะเรื่องเมื่อตอนเช้าอ่ะ มันคงกะทันหันไปหน่อย”
“............................” (-- o --) (O_O)
บอสกระพริบตาถี่ๆด้วยในสมองมีความคิดว่าจะอภัยให้ดีไหม?ยิ่งคนตองหน้าคุกเข่ายิ่งเห็นใจ บอสเองก็เริ่มส่ายหัวไปมา
“ฮึ~”
“หายโกรธนะ”
“ฮึ~”
“เลิกงอนนะ”
“ฮึ~”
“อยากให้งอ”
“ฮึ~”
บอสเอแต่ส่ายหัวไปมาพอปอถามอะไรก็เอาแต่พูด “ฮึ~” ปอจึงถามเป็นครั้งสุดท้ายขั้นเด็ดขาดว่า
“นายไม่อยากเป็นแฟนฉัน....” ( ^ ++++++++++++ ^ )
“ฮึ~…เอ๊ย!!!” (>///////<)
“แสดงว่านายสนใจฉันแล้วใช่ม่ะล่ะ”
“บ้า!!....ไปนอนเลยไป”
“สรุปนายหายโกรธฉันรึยังอ่ะ”
“..................................”
“ถ้านายยอมให้ฉัน.....หอมแก้มนายแสดงว่าหายโกรธนะ”
ถ้า....เรายอมก็จะคืนดีกับเค้าแต่ถ้าเราไม่ยอมก็อาจต้องอึดอัดใจมองหน้าเค้าไม่ติดมากว่าตอนนี้ก็ได้แต่...
ทำไมเราถึงไม่ยอมพูดนะ
“ฟอด.....”
ไม่ทันที่บอสจะคิดอะไรไปมากกว่านี้ปอก็สูดความหอมที่แก้มของบอสเข้าไปเต็มๆปอดทีนึ่งทำเอาคนที่โดนตกใจอยู่มาก
“อะๆๆห้ามสลบเหมือนตอนเช้าด้วยถ้าสลบฉันจะลักหลับนาย”
“แล้วนายจะมาทำแบบนี้ทำไมอ่ะ!!”
บอสจับแก้มข้างซ้ายของตนเองห้าก็ร้อาผ่าวด้วยความอาย เลยโวยวายออกมาด้วย
“ช่วยไม่ได้นายห้ามฉันไม่ทันเอง งั้นนอนฝันดีนะน้องเล็กของบ้าน”
ปอกลับไปนอนที่เตียงตนเองนอนหลับอย่างมีความสุขส่วนบอสก็แทบไม่อยากเชื่อว่าเพื่อนที่คบกันมาตั้งแต่ week1จะแอบชอบเราอยู่งั้นหรอ?
...........................................................................................................................................
100%
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น