ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : เข้าร.ร.
สนามหน้าโรงเรียนเออลิมเพอส์ที่กว้างใหญ่มีนักเรียนมากหน้าหลายตาต่างคึกคักในการเปิดเทอมวันแรกรวมทั้ง
เด็กนักเรียนใหม่ปี 1 ที่ยืนออกันอยู่เป็นกลุ่มๆเพื่อรอประกาศให้เข้าห้องประชุม หารู้ไม่ว่ามีบุคลหนึ่งได้แฝงตัวอยู่บนต้นไม้สูงเพื่อสังเกตุการและสภาพโรงเรียนจากมุมสูง
“ ว้าว สวยจังเลยเนอะ ซุส ดีนะเนี่ยที่หนีมาเรียนที่นี่ได้ ” เอริสสาวน้อยนัตน์ตาสีรัตติกาลที่มีเสน่ห์ดึงดูดให้ชวนมองพูดแล้วรวบผมสีเดียวกันกับตาขึ้นเพื่อทะมัดทะแมงยิ่งขึ้น นั่งอยู่บนกิ่งไม้กับเจ้าของนาม “ ซุส ” ภูติหนุ่มผมสีฟ้า ตาสีครามน้ำทะเล ที่มีปีกสีดำขลับดูน่าเกรงขามนั่งอยู่บนไหล่ของเอริส
“ องค์หญิงเอริส พระบิดาของท่านเรียกกระหม่อมของทูลลา ” ว่าแล้วยังไม่ทันที่เอริสได้ต่อว่าว่าคนกันเองไม่ต้องพูดจามีพิธีรีตองก็หายตัวไปแล้ว
แอ๊ด
กรี๊ดดดดด
ตูม
“ โอ๊ย อ้าว ทำไมมันนุ่มๆ ” เอริสเงยหน้ามองบุรุษหนุ่มหน้าตาหล่อเหลา รูปร่างทัดสัน ตาสีแดงเพลิง ผมสีเทาเงาเป็นประกายที่ยาวประบ่าดูยุ่งแต่เท่ไม่เหมือนกับพวกชายหนุ่มหวีผมเนียบที่ชอบเหล่สาวสวยๆ ว่าไปแล้วทำให้เอริสคิดถึงลุงผู้ครอบครองใบหน้าที่เด็กราวกับคนรุ่นเดียวกันกับเทอเพราะหน้าตาเหมือกันกับชายหนุ่มที่เทอนั่งทับอยู่ยังกับแกะ
“ จะนั่งบนตัวคนอื่นอีกนานมั้ย ” เอริสสีหน้าขึ้นรวมอารมณ์อายและโกรธในขณะเดียวกัน
“ แล้วใครให้มานั่งแหมะอยู่ตรงนี้หล่ะ ” แล้วเอริสก็เริ่มต้นเปิดฉากโต้วาทีแต่ชานหนุ่มไม่สนแล้วเดินออกไปพร้อมบ่นพึมพำหวังจะไม่ให้เอริสได้ยังแต่หูของแม่เจ้าประคุณนี่ดีเหลือเกินดันได้ยิน ‘เกะกะ’
โป๊ก!!!!
โอ๊ย
“ ยัยบ้า เธอทำอะไรของเธอ ” ชานหนุ่มตะโกน ออกไปหลังจากที่เอริสกระโดดขึ้นตบหัวของชายหนุ่มดังๆแล้ววิ่งออกไปพลางพูดตบท้าย
“ ฮ่าๆๆๆๆๆ ฉันคือท่านเอริสผู้ยิ่งใหญ่ โปรดจำใส่สมองเอาไว้ว่า ไม่มีใครหันหลังให้ฉันแล้วจะไม่โดนอะไร ฮ่าๆๆๆ ” เอริสพูดแล้ววิ่งไปทางห้องประชุม
“ หนอย ยัยบ้า” ชายหนุ่มสบทดังๆก่อนจับหัวตัวเองเพราะยังเจ็บจากการตบหัวของชายหนุ่มด้วยมือของผู้ที่ประกาศตัวว่าเป็นท่านเอริสผู้ยิ่งใหญ่นั้นไม่ใช่เบาๆเลย
เอริสวิ่งมาถึงหน้าประตูห้องประชุมซึ่งขณะนี้ยังไม่มีนักเรียนมากันเพราะยังไม่ถึงเวลาที่จะประชุม ก็หยุดพักตรงหลืบมุมมืดๆตรงข้างห้างประชุม
“ นี่ กะจะไม่ทักฉันใช่ป่ะ ” เอริสเหลือบมองตามเสียงของชายหนุ่มที่คุ้นเคยเหลือเกินที่ยืนพิงกำแพงอยู่ข้างๆห่างจากตัวของเธอเล็กน้อย
“ ดะ...เด..ซะ...ซีส...เดซีส!!!! ” เอริสพูดพลางตกใจปนดีใจที่ได้พบเจอเพื่อนสนิทที่ไม่ได้เจอกันนานมากก็กระโดดโอบกอดพร้อมรัดคอของเจ้าเพื่อนตัวแสบ
“ แล้วนี่แกหนี รีมูลัส กับ คีลูอัส มาได้ไงเนี่ย ” เดซีสว่าแล้วก็จับแขนแล้วพลิกตัวไปด้านหลังแล้วรัดคอมั่งดหมือนให้รู่ว่า ‘เมื่อกี้ฉันก็เจ็บ’
“ ก็แค่สร้างภาพมายากับร่างก็อบบี๊ไง ” เอริสพยายามดิ้นหลุดจากการรัดคอของเดซีสแล้วจับเดซีสกดลงกับพื้นและขึ้นคร่อม
โป๊ก
ผั่ว
ตุบ
ผลั่ก
โครม
เปรี้ยง
“ โหย ฉันยอมแพ้เลยเรื่องเวทเนี่ยไม่เก่งเลย ” เดซีสทำสิ่งที่เอริสไม่ทันคาดคิดโดยการดึงเอริสลงมากอด
“ ฉันคิดถึงแกมากเลยรู้มั้ย ไม่ได้เจอกันมากี่ปีแล้วหล่ะ ” ชายหนุ่มเปลี่ยนการน้ำเสียงขี้เล่นเป็นจริงจังขึ้นมาทันทีผิดจาท่าทีเมื่อกี้ลิบลับ
“ อืม ฉันรู้ ” เอริสก้มหน้าลงซบอกของเจ้าของชื่อ ‘เดซีส’ เหมือนที่เคยทำก่อนที่จะไม่ได้เจอกันอีกเลยเมื่อ 7 ปีก่อน
“ วู้ อย่าเพิ่งทำอะไรกันตรงนี้น้องจ๋ารอให้ประชุมเสร็จก่อน ” ทั้งสองคนรีบผละออกจากกันโดยทันทีเมื่อได้ยินเสียงผู้มาเยือนคนใหม่
“ อ้าว รุ่นพี่คาวินไม่นึกว่าจะได้เจอกันอีก ” เดซีสทักมายผู้มาใหม่อย่างกับคนสนิทกันจนทำให้เอริสอดสงสัยไม่ได้กับชายหนุ่มที่ดูมีอายุมากกว่าและดูเป็นมิตร
“ แล้วจะไม่แนะนำให้รู้จักกับหญิงงามผู้นี้หน่อยหรอ ” เควินพูดพลางหันไปมองเอริสแล้วยิ้มในแบบฉบับพวกเจ้าชู้
“ อ้อ นี่เอริส เพื่อนตัวดีของฉันเอง ” จากการตบไหล่ที่สำหรับเดซีส เรียกว่าเบาๆแต่กลับทำให้เอริสถึงกับแทบกะอักเลือด
“ กะ...แก...จา..จะฆ่า...ฉันใช่....มั้ย......แค่กๆๆๆๆๆ ”
“ เฮ้ย โทดทีๆทะ....” แต่สายไปสียแล้วเอริสหญิงงามที่ล่ำลือได้กลับกลายเป็นปีศาจไปแล้วจนรุ่นพี่เควินถึงกับหนาวเมื่อรับรู้ถึงซะตาชีวิตที่กำลังจะขาดของรุ่นน้องเดซีสแต่หารู่ไม่ว่าผู้ที่อยู่ใกล้สุดกับปีศาจนั้นได้ซ็อกแข็งเป็นหินไปแล้วกับการลืมตัวตบไหล่เพื่อนรักแรงไปโดยไม่ตั้งใจ
“ แกตาย!!!!! ” เอริสแยกเขี้ยวแล้วกระโจนเข้าหาเดซีสแล้วก็......
โป๊ก
ผั่ว
ตุบ
ผลั่ก
โครม
เปรี้ยง
จนจบด้วยการซาดสายฟ้าใส่......................................................................อาเมน
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น