คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : รุ่งเช้า (บทนำ)
นี่ือย่านาร้าที่โ่ัที่สุในประเทศ มีึสูึ้นเรียรายมามาย ล้วนแล้วแ่เป็นห้าสรรพสิน้าัๆทั้นั้น าร
รารที่ิัในแ่ละวันบ่บอถึผู้น, นัท่อเที่ยว ที่รายล้อมเ้ามาื้อสิน้าทุประเภทในย่านาร้าแห่นี้ เสียฝีเท้านับร้อยอผู้นหลายานะ, หลายเื้อาิ เินอยู่ท่ามลาวามแออัอทาเินเท้าที่เปรียบเสมือนเป็นวิธีารที่สะวว่าารับรถ รถราเลื่อนที่ไปามสูัน และ ลาเอียอเมือที่เริถึั้นสูสุ รับส่ผู้นมาว่าหมื่นๆน่อวัน ที่ือเมือแห่าร้า ทุอย่า้อเลื่อนที่ไป้าหน้าอย่าไม่มีวันหยุ ใร้า็้อามหลัและเสียเปรียบผู้ที่รวเร็วว่า
ใล้รุ่แล้ว ไฟามถนนยัเปิอยู่ ผู้นไม่่อยพลุพล่านใน่วใล้รุ่อเมือนี้ัเท่าไหร่ รถรา็ยัแล่นฝ่าวามมืแล้วลมหนาวอเมือที่ยัหลับใหล นสอน นที่ไม่เยเอันมา่อน ทั้สอไม่อาะรู้ไ้ว่า ในวันรุ่ึ้นพวเาะไ้เอัน และมีพรหมลิิร่วมัน แสทา้านะวันออเปล่ประายยามเ้า ส่อให้เห็นวามเริรุ่เรืออเมือนี้ ึสูมามาย ผู้นเริ่มออาที่อยู่อาศัย รถที่อยู่บนถนนเพิ่มำนวนึ้นอย่าไม่น่าเื่อ รถราที่แล่นฝ่าวามมื แ่เมือเอวามสว่า็ไ้แบน้ำหนัอผู้นที่้อารเินทาในวันใหม่ น้ำ้าบนใบไม้สีเียว ผู้นที่หลาหลาย วันที่ธรรมาอเมือแห่สีสัน ทุอย่าธรรมาสำหรับทุน แ่มันอาะไม่ธรรมา สำหรับ เอม และ ริน
เ็สาวผมสีฟ้าอ่อนๆื่นึ้นมาานิทรา เธอเริ่มลุึ้นมานั่บนเีย ยี้าอเธอ เสยผมอเธอไม่ให้เะะบนใบหน้าอเธอ าที่ยัเปิไม่หมอเธอสามารถบอไ้เลยว่า นิทราที่เธอไ้หลับมาเป็นเวลาอันสั้น เธอสะบัหัวเพื่อลวามัวเียอเธอ เธอเริ่มเ็บที่นอนเหมือนับทุวันอเธอ เธอแปรฟันอาบน้ำเหมือนทุรั้อนเ้าที่เธอทำ เธอเินออาห้อนอนออมา หยิบเสื้อสีาวปนเทาแนยาวัวโปรอเธอมา เธอสวมไหมพรมสีำทับทำให้เธอูเหมือนุ๊าัวน้อยๆเพราะว่าส่วนสูอเธอนั้นไม่มานั เธออุ่นนมปัในเาอบสีาวึู่เหมือนะใ้านมานานแล้ว เธอหยิบพู่ันยาวๆมา ทำท่าวาภาพอยู่บนอาาศ เมื่อนมปัอบเสร็เธอรีบหยิบมันึ้นมา วามร้อนอนมปัทำให้เธอปล่อยนมปัลบนโฟา เธอทำสีหน้าใ รีบเ็บนมปัึ้นมาเป่าๆเพื่อให้วามร้อนหาย แล้ว็เริ่มินนมปัับแยมรสส้มที่วาอยู่บนโ๊ะ้าโฟาอเธอ เธอเินออไปาห้อรับแอเธอ ถึบริเวที่ทอยาวไปถึประูห้อเธอ ำแพสีาวแ่ว่าปรับประาไป้วยรูปภาพวิวอันสวยาม ส่วนให่เป็นรูปอเมือที่เธออยู่ รูปทุรูปทำให้เธอยิ้มออมาอย่าไม่รู้ัว รูปทุรูปมีลายเ็นสีมพูที่มุมวาล่าอรูป “Aim” เธอเปิประูออไป ปิประูห้อ เธอไม่เ็ประูห้อว่าใส่ลอนหรือไม่ เพราะระบบเปิห้อเป็นระบบลายนิ้วมือ เธอเิน้าๆไปามทาเินที่ทอยาวไปสุา มีห้อหลายห้อเรียรายอยู่ามทา ้าำแพมีัวอัษรลอยออมาเียนว่า ั้น 67b เธอเินออมาเรื่อยถึลิฟ์ที่อยู่ในส่วน A อั้น 67 เมื่อประูลิฟ์เปิ มีผู้นมามายอยู่ในประูนั้น เธอเริ่มเบียัวเ้าไปในลิฟ์ เธอโีที่เป็นนัวเล็เลยเ้าไปไ้่าย ลิฟ์เริ่มลไป เธอหลับาิถึว่าวันนี้ะไปไหน่อนี เวลาทำานอเธอือ 10 โม แ่อนนี้แ่ 8 โมเ้า ในหัวเธอเริ่มิถึสถานที่ที่เธออยาไป ร้านายผ้าพันอ ร้านนมปั ร้านายพู่ัน ร้านาแฟ
“ใ่ ร้านาแฟนั่นแหละ ่วๆอยู่้วย ไปหาาแฟร้อนๆื่มีว่า” เธอิพร้อมยิ้มออมา
เ็สาวอีนที่ัวอยู่บนที่นอน เธอลุึ้นมาทำท่าบิี้เียึ้เป็นเหมือนท่าบริหารล้ามเนื้อยามเ้าอเธอ เธอลุึ้นมาสะบัผมอเธอไป้าหลั ผมอเธอเป็นสีน้ำาลอ่อนยาวเินว่าหลั ูเหมือนแล้วผมอเธอะยาวมาๆเลย เธอมีาสีน้ำาลเหมือนับผมอเธอ หน้าาอเธอูน่ารัิ้มลิ้ม เธอมีผิวสีาวอมมพู มูเล็ เธอบิ้ายบิวาหลายรั้ว่าะลุึ้นมาไ้ เธอเ็บที่นอนอเธอเหมือนทุวันที่เธอทำ เธอใ้เวลานานมาในารอาบน้ำอาะเป็นเพราะผมอเธอที่ยาวมาน้อใ้เวลานานในารสระ แ่เธอ็ไม่บนอะไร หนำ้ำเธอยัอบผมอเธอมาๆเอาะ้วย เธอนุ่ผ้าเ็ัวออมาาห้อน้ำ เธอเปลี่ยนเสื้ออเธอเป็นเสื้อสีฟ้าปนมพูรอปอเสื้อประับ้วยลายอไม้บนแนเสื้อทั้สอ ระโปรที่เธอใ้เป็นระโปรสั้นสีำ เธอเินออมาที่ห้อที่เธอใ้เป็นห้อิน้าว หยิบนมปัไส้รอในู้เย็นออมาอุ่นับไมโรเวฟ เธอเริ่มวารูปโยใ้ินสออเธอไปมาบนอาาศ เสีย “ปิ๊” อไมโรเวฟัึ้น เธอรีบหยิบนมปัออมา วามร้อนอนมปัทำให้เธอรีบปล่อยมัน นมปัลไปบนโฟาอเธอ เธอรีบเ็บนมปัึ้นมาเป่าเพื่อให้วามร้อนหาย พอนมปัหายร้อนเธอ็เริ่มิน เธอเินออไปที่ทาเล็ๆ่อนถึประูห้ออเธอ ำแพประับประาไป้วยรูปภาพวิว ส่วนให่เป็นรูปที่วา้วยินสอ และินสอสี มีไม่ี่ภาพที่ลสี้วยสีน้ำ รูปภาพเหล่านั้นูเหมือนะสร้าวามสุให้ับนทีู่มัน ้านมุมวาอทุภาพมีลายเ็นเล็ๆสีนพูเียนว่า “ริน” เป็นภาษาอัฤษ เธอเินออาห้อ ประูอัโนมัิปิประูและลลอนให้เหมือนทุห้อในึนี้ เธอเินามทาเินที่ว้าสุสายา ป้ายบนำแพมีัวอัษรออมาเียนว่า “ 78b” เธอเิน้าๆไปยัลิฟ์ที่อยู่้านหน้าอเธอ ลิฟ์และเบียัวเ้าไปในลิฟ์เมื่อมันเปิออ เธอหลับาเมื่อลิฟ์ปิ เริมิว่าวันนี้ะไปไหน่อนีเนื่อาเวลาทำานอเธอือ 10 โมเ้าและอนนี้เป็นเวลาแ่ 8 โมเ้า เธอเริ่มิหาที่ที่เธออยาไป ร้านายเสื้อ ร้านนมปั ร้านายเรื่อเียน ร้ายาแฟ
“ใ่แล้ว ร้านาแฟนี่แหละ ่ายี” เธอิพร้อมยิ้มออมา
ความคิดเห็น