คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : แรกเจอ 100%
~Oh I just wanna take you anywhere that you like
We can go out any day any night
Baby I’ll take you there take you there
Baby I’ll take you there, there
Oh tell me tell me tell me how to turn your love on
You can get get anything that you want
Baby just shout it out shout it out
Baby just shout it out~
เสียงไรว่ะ น่ารำชะมัด ฉัมเอื้อมมือไปหยิบ i phone 6 สีแดงดำเครื่องใหม่ของฉัน " holler ใครค่ะ "
"ฉันเองย่ะ ไอ้ฝน ตอนนี่้กี่โมงแล้วฮ่ะ พวกเรานัดกันตอน 11.30 ตอนนี้กี่โมงฮ่ะ" เฮ้ย!!! ใช่สิพวกเรานัดกันตอน 11.30 นี้น่า
"ตอนนี้กี่โมองแล้วว่ะ " ตายจริงลืมได้ไงว่ะเนี่ยยโดนด่าหูชาแน่นเลย
" 11.30 แล้วย่ะ ฉันให้เวลาแกครึ่งชั่วโมงท่าแกยังมาไม่ถึงเราขาดกัน แค่นี้นะ ~ตุ้ด ตุ้ด ตุ้้ด~" เฮ้ย!!! อย่าพึ่งวางสายสิว่ะ ฉันรีบลุกออกจากเตียงแล้วเข้าไปห้องน้ำอาบน้ำ แต่งตัวแล้วรีบออกจากคอนโดของฉัน โดยที่ฉันขับรถออกจากคอนโด
ห้าง Me ร้าน Coffee Prince
"มาถึงตรงเวลาจรีงๆนะ "
"แฮ่ๆพวกแกมีอะไรอ่ะถึงนัดมา แถมยังไม่บอกอีกว่าเรื่องอะไร" วิ่งมาเหนื่อชะมัด ทอโทษลืมแนนนำตัว ฉันชื่อ ฝน อยู่มหาลัย AD(Advancement) คณะบริหารธุรกิจ ปี่ 2 สาขาวิชาการเป็นเจ้าของธุรกิจเป็นสาขาใหม่ที่มาแรงมากๆ สำหรับสาขาวิชาการเป็นเจ้าของธุรกิจ เพราะหนุ่มสาวนักศึกษาล่าฝันทั้งหลายจะได้ฝึกฝนให้ได้เริ่มต้นก้าวไปสู่การ เป็นผู้ประกอบการ เป็นเจ้าของธุรกิจที่โดดเด่น จบมาไม่อยากเป็นลุกจ้าง อยากเปิดร้านขายเสื้อผ้า อยากเปิดร้านอาหาร ต้องสาขานี้เลย พร้อมเรียนแบบรู้ลึก และเข้าใจแนวคิดในการประกอบธุรกิจอย่างมีระบบ และสามารถผสานความคิดสร้างสรรค์ นำไปสู่การสร้างธุรกิจในฝันของคุณ คนที่จบสาขานี้ส่วนใหญ่เปิดธุรกิจส่วนตัวได้ง่ายๆ สบายๆ มหาลัยที่ฉันอยู่เป็นมหาลัยที่มีชื่อเสียงระดับต้นๆของประเทศ เพื่อนคนแรกของฉันชื่อ พิม เป็นคนแบบว่าใครแรกมาแรกกับ พูดตรง สวย มั่นใจในตัวเอง คนที่สองชือ ดาว เป็นคนเรียบร้อยแต่ดื้ดเงียบ ร้ายเบาๆอยู่มหาลัยเดี่ยวกัน คนละคณะ พิมอยู่คณะ นิเทศศาสตร์ สาขาการสื่อสารแบรนด์ (Brand Communications)สำหรับคน ที่รู้ตัวว่าชอบความสวยความงามต้องสาขานี้เลย พวกดีไซน์เนอร์นั้นแระ ส่วนดาวอยู่คณะศิลปภาษา เอกภาษาอังกฤษ เรียนเกี่ยวกับภาษา
"คือดาวมีเรื่่องอยากให้ช่วยน้อยน่ะ" ดาวพูดด้วยเสียงสั่นๆ
"ก็ยัย ดาว น่าสิชอบผู้ชายที่อยู๋คณะเดี่ยวกับแกอ่ะ คนที่ชื่ออะไรน่ะยัยดาว"พิมถามดาวเสียงสูงเพราะอยากแกล้งยัยดาว
"ฮ่ะจริงเหรอดาว แกชอบใครอ่ะ "ฉันถามดาวเพราะอยากรู้ไม่เหมือนยัยพิมเหรอ ฉันออกจะเป็นคนดี(มั้ง)
"ค..นที่ชื่อ วูฟ อ่ะอยู่ปีเดียวกับเรา สาขาเดี่ยวกับแกด้วย"
"แล้วคนชื่อ วูฟ คือใครอ่ะ " ชื่อคุ้นๆแฮะแต่นึกไม่ออกอ่ะ
"โอ้ย!!อยากจะบ้าตาย แกไม่รู้จักจริงๆหรอ" พิมพูดด้วยสีหน้าตกใจ
"ถ้ารู้จักฉันจะถามแกไหม"
"ก็คนที่หล่อๆ ขาวๆ รวยๆ เจ้าชู็ๆ จมูกเป็นสัน หุ้นเซ็กซี่ๆอ่ะ"อีนี้บรรยาซะเวอร์เลย ถ้ามีปีกอีกน้อยฉันนึกว่า -เทวดา-
"ไม่รู้อ่ะ-.-"
"เค้าออกจะดังขนาดนั้น"ดาวพูดแล้วหน้าแดงเลยอ่ะ
"แล้วแกจะช่วยยัยดาวได้ไหมเนี้ย"แหมค่อยจะดูถูกกันเลยนะยัยพิม
"ถ้าเพื่อเพื่อนรักฉันสู้ตายค่ะ"
"เอางี้ก่อนเริ่มแผนที่แกจะไปเป็นแม่สื่อให้ยัยดาว ฉันจะนัดพวกแกอีกที่วันพรุงนี้ที่เดิมเวลาเดิม ฉันจะไปหาข้อมูลส่วนตัวของวูฟมาให้แล้วค่อยคิดแผนกันอีกที งั้นฉันกับยัยดาวไปก่อนน่ะ บาย"
"เฮ้ย!!แล้วแกไปไหนอ่ะ"ฉันละเบื่อจริงๆจะมาก่อนมาจะไปก่อไป ให้ตายสิเอาแต่ใจชะมัด
"ไปสปาน่ะ"ดาวพูดด้วยสีหน้าหวาดกลัว
"ทำสปาก่อนต้อนรับ วูฟ แฟนในอนาคตของยัยดาวไง" แม้ออกหน้าอออกตาเกินไปแล้วน่ะย่ะ-3-
"อืม"
"ไปแล้วน้า ไปเร็วยัยดาว"พอยัยพิดพูดเสร็จก็ลากยัยดาวไปทันที่หายออกจากร้านยัยพิมคงมี่แผนร้ายมัดใจนายที่ชื่อ วูฟ แน่ๆ
"ตอนนี้กี่มองแล้วเนี้ย"ฉันบ่นพรางมองนาฬิกาที่ข้อมือ
"บ่ายโมงแล้วหรอ ไปหาอะไรกินดีกว่าไม่ได้กิอะไรตั้งแต่เช้าเลย"ฉันลุกออกจากที่นั่งเพื่อที่จะไปหาของกินของฉันนนนนนนโดยที่ไม่มองทาง
ตึก!!เดินชนใครว่ะ
"โอ้ย!!เจ็บ"ฉันเงยหน้าขึ้นมองคนที่ฉันเดินชนเพื่อที่จะขอโทษ คนที่ฉันเดินชนเป็นผู้หญิงสวย เซ็กซี่ ฉันนึกว่าจะเดินชนผู้ชายเหมือนในนิยายซะอีกแต่ข้างๆของผู้หญิงมี่ผู้ชายหน้าหล่อ(?)ยื่นอยู่ด้วย ผิวของเขาขาวซีด สูงประมาณ 180 ซม.
ตึกๆตึกๆเฮ้ย!!ฉันมาใจเต้นกับผู้ชายแรกเจอเนี้ยน่ะ -////-
"ขอโทษนะค่ะ ฉันรีบนะค่ะขอโทษจริงนะค่ะ"ฉันพอพูดจบฉันก็รีบเดินหนีเพราะไปหาของกินแล้วก็อายด้วยคนมองใหญ่แล้ว
"ขอโทษแค่นี้มันหายหรอฮ่ะ!!"อะไรอีกว่ะความอดทนฉันจะหมดแล้วนะโว้ยยยยยยยยยย
"ก็ขอโทษไปแล้วจะเอาอะไรอีกฮ่ะ!!"ฉันตะโกนด้วยความโมโห
"แกรู้ไหมฉันลูกใคร"เอ้ายัยนี้ถ้าจะประสาท
"แกไม่รู้ว่าตัวเองเป็นลูกใครแล้วฉันจะรู้หรอออ"
"กริ้ดดดดดดดด แกกวนฉันหรออ ฉันจะตบแกกกก"ยัยประสาทยกมือขึ้นแล้วจะเข้ามาตบฉัน แต่ยังดีมีไอ้หน้าหล่อนั้นดึงไว้ก่อน
"พอได้แล้ว!!ไม่อายบ้างหรือไง พวกเธอไม่อายแต่ฉันอายถ้ายังทะเลาะกันเองฉันจะการพวกเธอสองคนเอง ส่วนเธอยัยนมแบนไปได้แล้วไป"หมอนั้นชี้มาทางฉัน แล้วมาด่าฉันว่านมแบนอีกไอ้บ้าเอยยยย
"ไอ้บ้า ไอ้ทุเรศ ไอ้โรคจิตแก ปากหมา อื้อ....."หมอนั้นมาจูบฉันอยู่หรอเนีัย แล้วมันก็ยังเอา i phoneขึ้นมาถ่ายรูปเก็บไว้อีก ตายแล้วชีวิตฉันจูบแรกของฉันนนนนนน T^T
"กริ้ดดดดดดดดดด แจนไม่ยอมมมมมม"เสียงกริ้ดของยัยประสาททำให้หมอในเอาริมฝีปากออก
"แกไอ้โรคจิต ไอ้....."
"ถ้าเธอยังด่าฉันอีกฉันจูบเธออีกแน่น"
"แล้วแกถ่ายรูปทำไหมฮ่ะ"
"เก็บไว้ไงละ เป็นความทรงจำของเราไง"
"ไอ้โรคจิต"ฉันด่ามันเสร็จฉันก็รีบวิ่งหนีจากตรงนั้นทันที่"ฝากไว้ก่อนแล้วฉันจะมาเอาคืนแน่น ไอ้บ้า"
"ได้ฉันจะรอ เราต้องได้เจอกันอีกแน่นยัยนมแบน"
ฉันวิ่งออกมาที่จอดรถเพื่อที่จะกลับบ้าน ไม่โกงไม่กินแล้วข้าวอ่ะ ซวยชะมัด ไอ้บ้าโรคจิตฝากไว้ก่อนเจอกันเมื่อไรแกตาย หน้าตาก็นหล่อแต่นิสยแย่ชะมัด ใครได้เป็นแฟนโครตตะระซวยเลย
*ช่วยเม้นด้วยน่ะค่ะมี่อ่ะไรติชมได้น่ะค่ะ
ความคิดเห็น