คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : พบครั้งที่ 2 - กูหิว
ในที่สุดก็ถึงวันวิชาการของโรงเรียนแล้ว ผมอยู่ห้อง ม.6/12 เป็นห้องสาย วิทย์-คณิต
ครูที่ปรึกษา หรือ ครูเต่า ให้พวกผมจัดเกี่ยวกับข้อมูลการเรียนของคณะวิศวะธรรมศาสตร์ สาขาการไฟฟ้า
พวกผมก็สร้างแบบจำลองของโรงงานไฟฟ้าขึ้นมา ซึ่งผมก็ทำหน้าที่ออกแบบครับ
ส่วนคนอื่นๆก็ทำหน้าที่ที่ได้รับมอบหมายไป
ตอนนี้ก็ช่วงพักกลางวันแล้ว หลุงจากที่ผมต้องผ่านข้าศึก กับคนที่มาขอคำแนะนำไปมากมาย เหนื่อยมากครับ
เพื่อนๆอาจจะสงสัยว่ามำไมผมถึงให้คำแนะนำกับคนที่จะเข้าคณะวิศวะ ทั้งที่ผมจะเข้าสถาปัตย์ ใช่มั้ยล่ะ
ถ้าใช่ผมก็จะบอก
มันเป็นแบบนี้เมื่อคืนผมต้องทนอดหลับ อดนอน เข้าเน็ตเสิร์ชหา ข้อมูลเบื้องต้น ของศิวะไฟฟ้ามา เตรียมการอย่างดีเยี่ยมไง
ผมจึงพอให้คำแนะนำกับเขาได้
12.20น.
เที่ยงยี่สิบแล้ว หิวๆๆ
"หิว ๆๆๆ"---->ไอ้นุก
"ไอ้ฟิว กินไรดีว๊า กูหิวโคตรอ่าา"---->ไอ้โอ
"ผมว่าทานข้าวกันดีกว่านะครับ"---->โป๊ป
"กูคงแดกหญ้ามั้งครับ"---->เชี้ยปอ
"เออๆจะกินไรก็กิน ฟิว มึงว่าไง"----ไอ้เพชร
"ข้าว ป้ายิ้ม จบ!!"---->ผม
13.00น.
ณ ร้านป้ายิ้ม ข้าวแดง แกงร้อน
"เอาไอ้นี่ นี่ แล้วก็นั่น ครับ........ขอบคุณครับ"
หลังจากที่พวกผมซื้อข้าวกันเสร็จก็มานั่งกินกันที่เดิม ที่ประจำว่างั้น วันนี้คนเยอะเป็นพิเศษ ทำให้โต๊ะของพวกผมโดยเฉพาะ?
ถูกยึดครับ ท่าทางจะไม่ใช่เด็กโรงเรียนนี้ เพราะกางเกงมันเป็นสีน้ำเงิน โรงเรียนผมสีดำ แถมไม่เคยเห็นหน้าด้วย
"เฮ้ย นี่ที่พวกกู ไปนั่งกันที่อื่นไป"เชี้ยปอออกปากไล่ โคตรกล้าอ่ะมัน
"เรื่องไร พวกกูมานั่งก่อน" ด้านอีกมึง หน้าทำด้วยไรวะ
"แต่นี่ที่ประจำของพวกกู มึงเป็นเด็กนอกอย่ามาสะเออะนั่ง"คราวนี้ไอ้นุกเอ่ยบ้าง ตัวก็เด็กนะมัน แต่ดันซ่า
ผมว่าเพราะไอ้ปออยู่ด้วยเหอะ ถึงกล้าอ่ะ
"เตี้ย แล้วยังทำปากเก่งอีกนะมึง...เฮ้ยกินกันต่อเหอะอย่าไปสนเลยว่ะ"อ้าว ไอ้พวกนี้นี่ เจ้าของมาแล้วยังไม่ไปอีกนะ
"ควาย ฟังภาษาคนไม่รู้เรื่องหรอวะ กูบอกว่าให้ไปนั่งที่อื่น แม่ง หรืออยากมีเรื่อง"
"จะเอามั้ยล่ะ กูได้ทุกเมื่อนะ"
เฮ้ยๆๆ ใจเย็ยๆ แค่นี้จะมีเรื่องกันเลยหรอวะ พระเอก??อย่างผมต้องออกโรงบ้างแล้ว
"ไม่เอาน่า เชี้ยปอ เรื่องแค่นี้เอง กินด้วยกันก็ได้ โต๊ะออกกวาง....เนอะพวกมึง"ผมบอกกับเชื้ยปอ แล้วหันไป เนอะ กับพวกไอ้แบงค์
ที่จริงผมเพิ่งเห็นมันตอนที่ผมนับจำนวนคนของฝ่ายตรงข้ามว่ามีเท่าไหร่
ก็เลยเหลือบไปเห็นเพื่อนเก่าเพื่อนแก่อย่าง ไอ้แบงค์ โคตรบังเอิญเลยว่ะ
"อ้าว ฟิว มึงย้ายมาเรียนนี่หรอวะ ไม่เจอกันตั้งนาน ตัวเท่าเดิมเลย55" นี่มึง - -
"นั้นดิ มึงเองก็ขี้เหร่ไม่หล่อขึ้นเลยว่ะ 5555"กูเอาคืนว่ะ ทั้งที่มันไม่ใช่เรื่องจริง ที่จริงไอ้แบงค์มันหล่อนะครับ แต่เข้มอ่ะ
ผมกับมันเรียนมาด้วยกันตอน ม.1นะครับ แต่ผมลาออกตอน ม.3 ก็ประมาณ 3ปีได้ที่เรียนอยู่ด้วยกัน
"มึงโกหก กูออกจะหล่อเข้ม "ไม่ค่อยเลยว่ะ
"เออ กูโกหก"
"มึงมากินข้าวหรอ นั่งด้วยกันดิ โรง'หาร เต็มแล้วมั้ง คนเยอะชิบหายเลย"ช่ายๆๆ
"เรื่องไร ต้องให้มันนั่งด้วยว่ะ พวกเรามาก่อนนะเว้ย"
อีกแหละคราวนี้ใครไม่รู้ พูดขึ้นหลังจากที่ไอ้แบงค์ชวนพวกผมนั่นด้วยกัน
"จะเป็นไรไปวะ นั่นเพื่อนกู อย่ามีเรื่องเลย" มันมีมาตั้งนานแล๊ววว มึงไปอยู่ไหนมาวะ
นี่เพื่อนมึงกับเพื่อนกูจะนัดกันต่อยแล้วนะไอ้หมา- -
"เออนั่นดิ อย่ามีเรื่องเลย ยังไงนี่ก็โต๊ะของพวกเขานะ "คนนี้ดูเรียบร้อย พูดจาดี น่าตาก็....น่ารักอ่ะ
ไอ้เชี้ย มึงหญิงหรือชายวะ เกือบแยกไม่ออก
"ขอบคุณนะครับ.."ไอ้โป๊ปพูด เออ ไอ้2คนนี้ดูแล้วเข้ากันได้แหะ สงสัยผู้ดีเหมือนกัน
"ฟิว มึงมานั่งข้างกูม่ะ"
"เพื่อ?"
"เออน่าๆ"อไรของมันวะ ....แต่ข่างแม่งเหอะ
กูหิววววววววววววว T^T
ความคิดเห็น