ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    เหลี่ยมรักเสน่ห์ร้าย

    ลำดับตอนที่ #48 : สุขใดจะเท่าได้แกล้งคุณ(1)

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 2.8K
      14
      1 ม.ค. 65

    สวัสดีปีใหม่ค่ะ ไรท์หายไปสองวันเพราะกลับไปแก้คำผิดมากมาย และเตรียมส่งปลัดให้พี่เมฟ หวังว่าจะได้รับการสนับสนุนจากนักอ่านทุกท่านเช่นเคย

     

    รถสปอร์ตสีแดงที่กำลังวิ่งออกจาร้านไม่นานก็เกิดอาการสั่นผิดปกติ เสียงยางที่บดถนนดังสนั่น สราวุฒิต้องหักพวงมาลัยเข้าจอดข้างทางอย่างรวดเร็ว

    “รถเป็นอะไรคะ”กุ้งนางถามหลังจากที่เขาลงไปสำรวจความเสียหาย

    “ยางแบนครับ สงสัยจะเหยียบตะปู”คุณหมอหนุ่มเดินมาหยุดที่ล้อหลังด้านคนขับ จึงได้เห็นตะปูตัวถนัดปักคายางรถ

    “จะทำยังไงดี หมอมียางอะไหล่มาด้วยหรือเปล่าคะ”

    “มีครับ กุ้งนางไปหาที่ร่มหลบก่อนดีกว่า”เขาเดินไปเปิดกระโปรงท้ายก้มตัวหาเครื่องมือ แต่ทันใดรถของธนาก็มาจอดเทียบข้าง

    “รถเป็นอะไรครับหมอ”เขาลดกระจกลงถามอย่างคนมีน้ำใจ แต่ดันมีรอยยิ้มหยันส่งไปให้อีกคนที่ยืนใต้ร่มไม้

    “ยางแบนครับ ไม่รู้ว่าไปเหยียบตะปูตอนไหน”

    “แบบนี้ก็แย่นะสิ มีอะไรให้ผมช่วยไหม”ร่างสูงใหญ่ลงจากรถดูผลงานของตัวเอง เขากะเวลาไว้ไม่พลาดเลยสักนิด

    “คงต้องเปลี่ยนยาง แต่ผมไม่ค่อยถนัดเท่าไหร่” 

    คำตอบของหมอหนุ่มทำให้ธนาหัวเราะหึในคอ แน่ล่ะไอ้หมอหน้าอ่อนคงไม่เคยหยิบจับเครื่องมือช่างมาก่อน ถ้าเป็นเครื่องมือแพทย์เขาไม่เถียง

    “กว่าจะเปลี่ยนยางเสร็จคงต้องใช้เวลา เป็นห่วงแต่คุณสาวๆนี่สิต้องรีบกลับไปทำงาน เห็นฟ้าบอกว่าช่วงบ่ายนัดคนไข้ไว้หลายคน ป่านนี้คงมานั่งรอตรวจกันเต็มแผนกแล้ว เดี๋ยวผมไปส่งคุณหมอกับคุณพยาบาลแล้วค่อยกลับมาช่วยเปลี่ยนยางดีไหม”

    “ดีเหมือนกัน ขืนโรงพยาบาลขาดหมอไปพร้อมกันทั้งสองคนเห็นท่าจะไม่ดีแน่ ยังไงผมขอรบกวนคุณธนาด้วยครับ”คนไม่รู้อิโหน่อิเหน่แต่ต้องมาซวย นึกขอบคุณอีกฝ่ายอย่างจริงใจ

    “เชิญครับคุณผู้หญิง รถกระจอกของปลัดจนๆยินดีรับใช้ครับ” 

    ธนาผายมือให้กุ้งนางขึ้นรถ แต่เธอยังลังเลเพราะไม่อยากทิ้งสราวุฒิไว้คนเดียว

    “ขึ้นรถเถอะค่ะพี่กุ้งนาง ฟ้าโทรบอกช่างที่รู้จักให้แล้ว ไม่ต้องห่วงหมอวุฒิหรอกค่ะ”

    หมอสาวดึงมือกุ้งนางให้ขึ้นรถไปด้วยกันพร้อมกับจับร่างเล็กให้นั่งด้านหน้าคู่กับคนขับ ส่วนตัวเองกลับเปิดประตูขึ้นนั่งทางด้านหลัง

    “พร้อมแล้วออกรถได้ค่ะ โชเฟอร์”คุณหมอสาวสั่งพี่ชายก็ใส่เกียร์พุ่งรถออกอย่างเร็วจนกุ้งนางต้องหงายหลังไปกระแทกกับเบาะนุ่ม

    “ขับรถเป็นหรือเปล่าคุณ”กุ้งนางถามนัยน์ตาขุ่น

     “โทษที รถฉันมันไม่ใช่รถสปอร์ตที่เครื่องแรงเสียงนุ่มเหมือนตอนมาด้วยสิ ”คนขับตอบเสียงเรียบในขณะที่ตายังมองออกไปข้างหน้า

    “แกล้งฉันใช่ไหม”เสียงแหวดังขึ้นลืมตัวว่ามีบุคคลที่สามนั่งมาด้วย

    “ใครไปแกล้งเธอ”ปลัดทำหน้ามึนแต่แววตาไหวระริก

    “ยังมีหน้ามาถาม ก็ใครกันที่ขับรถเร็วยังจะไปตามควาย ช้าหน่อยได้ไหม เดี๋ยวก็ได้รถคว่ำตายทั้งคันกันพอดี”

    “ฉันหวังดีกลัวจะไปทำงานไม่ทัน อยากให้ขับช้าก็จะช้าแต่บอกก่อนเลยนะห้ามเร่งให้ขับเร็วอีกเด็ดขาด”

    เขาเหลือบตามองหญิงสาว เมื่อเห็นท่าทีของอีกฝ่ายก็คิดถึงอันตรายในท้องถนน จึงตบเกียร์ต่ำลดความเร็วลง รถกระตุกพรืดหญิงสาวเกือบหน้าคะมำกับคอนโซลหน้ารถอีกครั้ง

     ชอบให้ขับช้าๆเดี๋ยวพ่อจัดให้ 

     

    ฝากผลงาน ภรรยาไร้เงา

       ความผิดพลาดในวันนั้น ทำให้เธอ ด้อยค้า ยังถูกเขาตราหน้าและด่าว่าเสียๆ หายๆ

     

               เธอตัดสินใจออกจากชีวิตของเขาพร้อมกับเลือดเนื้อเชื้อไขที่เขาไม่ยอมรัย โดยไม่รู้เลยว่าวันหนึ่งจะกลับเข้ามาในชีวิตของเขาอีกครั้ง 

                       เพื่อตอกย้ำว่าเธอคงเป็นได้แค่ ภรรยาที่ไร้เงา !

    กดลิ้งค์ https://writer.dek-d.com/dek-d/writer/view.php?id=1503241

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×