คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
บทนำ
“เฮ้ยยยย มีเรื่องไรกันว่ะ วุ่นวายแต่เปิดเทอมเลยว่ะ”
เสียงของผู้ชายคนหนึ่งดังขึ้น ผู้ชายคนนี้มีนัยน์ตาสีมรกต ผมสีดำเข้ม สูงประมาณ 185 ซม. หุ่นนายแบบ ด้วยลักษณะนิสัยท่าทางแล้ว นิสัยเพลย์บอย บวกกับที่เป็นทายาทเพียงคนเดียวของเจ้าของบริษัทอสังหริมทรัพย์ที่ใหญ่ที่สุดในเอเชียอีกด้วย ดังนั้นผู้ชายคนนี้แหละจึงเป็นที่หมายปองของสาวๆหลายคน แม้ว่าเจ้าตัวจะไม่เคยคบผู้หญิงคนไหนเกิน 3 เดือนเลย เช่นเดียวกับโรงเรียนแห่งนี้
“เฮ้ยย ไอ้คาล มาดูนี้ดิว่ะ”
ช่ายผู้ชายคนนั้นชื่อเต็มของเค้าคือ ‘คาลวิน’ ส่วนแม็กซ์ เรียกคาลมาดูป้ายประกาศที่ทางโรงเรียนมัธยม C ติดไว้ ‘แม็กซ์’ เป็นเพื่อนสนิทของวิน ซึ่งอาจเงียบ เพราะด้วยสักษณะท่าทางแล้ว แต่ก็ใช่ว่าเค้าผู้นี้จะไม่กะล่อนนะ
“ก็ผอ. เกิดเป็นบ้าอะไรก็ไม่รู้ด้วยเว้ย จะส่งนักเรียนไปแลกเปลี่ยนกับโรงเรียนมัธยม M”
ซึ่งเป็นโรงเรียนในเครือเดียวกัน เรื่องจะไม่มีปัญหาอะไรเลยถ้า 2 โรงเรียนถูก แต่ผิดถนัด แม้ 2 โรงเรียนนี้จะอยู่ในเครือเดียวกัน แต่ทั้ง 2 โรงเรียนก็ไม่เคยคิดจะมองหน้ากัน ถ้ามองหน้ากันก็จะกัดกันตายแหละ และถ้าในพวกเขาไปอยู่โรงเรียนเดียวกับเจ้าพวกนั้นเขาต้องบ้าตายแน่ๆ
“อะไรนะ นี้คิดจะทำไรอะไรเนี่ย”
มิวสิคก็ได้พูดขึ้นเช่นกัน มิวสิคมีนิสัยอาจดูเด็ก แต่ด้วยลักษณะอย่างนี้แหละที่ทำให้สาวๆ
ติดกันเพียบ
“ไร้สาระ ใครจะทำอะไรก็เชิญทำไปเหอะ”
ไนล์พูดขึ้น ด้วยความน่ารำคาญและก็ดูเหมือนว่าจะเขาจะเบื่อมากกก (เติม ก อีกเยอะ) กับเรื่องที่เกิดขึ้นกับตอนเช้าที่แสนสงบสุขของเค้า ทั้งสี่คนนี้เป็นแก้งค์ที่ป็อปปูล่ามากของโรงเรียนแห่งนี้
“งั้นพวกเราไปกันเถอะ” คาลพูดขึ้นหลังจากเวียบอยู่นานเหมือนใช้ความคิด
แต่อยู่ดีๆในขณะนั้นทางโรงเรียนก็ได้ประกาศรายชื่อนักเรียนที่ต้องไปแลกเปลี่ยนจึงทำให้พวกเขาทั้งสี่คนหยุดชะงักในทันทีทันใด เพราะในประกาศนั้นมีรายชื่อของพวกเขาทั้งสี่คนอยู่ครบเลย
“เฮ้ย!!!!!!!!”
พวกเขาที้งสี่ตะโกนออกมาพร้อมกัน ไม่เว้นกระทั่งไนล์ที่ปกติจะไม่ค่อยแสดงอารมณ์ออกมาสักเท่าไร จึงทำให้รอบข้างหันมาสนใจพวกเขามากขึ้นจากเดิม
หลังจากนั้น 10 นาที พวกเขาทั้งสี่คนอยู่ที่ห้องผอ.
“แม่ครับทำไมพวกผมถึงต้องไปแลกเปลี่ยนที่มัธยม M นั้นด้วย”
ผอ.มองหน้าทุกคน สร้างความอึดอัดให้แก่พวกเขาเป็นอย่างมาก เพราะเขาผู้นี้คือแม่ของมิวสิค ที่ทุกคนก็รู้ถึงความโหดแค่ไหนของเค้าคนนี้ จึงไม่ค่อยมีคนกล้าขัดใจเขาสักเท่าไรแม้กระทั่งมิวสิคเองก็เหอะ
“ถ้าแกไม่สร้างความวุ่ยวาย ตั้งใจเรียน ไม่เพลย์บอยขนาดนี้ ฉันก็คงไม่ส่งแกไปหรอก”
เมื่อได้ยินดังนั้นก็ทำให้มิวสิคไม่มีอะไรจะเถียงอีกต่อไป
“อ้าววว แล้วทำไมพวกผมจะต้องไปด้วยละครับ ให้มิวสิคไปคนเดียวก็ได้”
“เห้ยยย พวกแกอย่าทิ้งกันดิ”
“พอแล้วไม่ต้องพูดอะไรอีกแล้ว เพราะแบบนี้ไงล่ะ ฉันถึงให้พวกเธอทั้งหมดไป จะได้ไม่มีพูดมากอะไรอีก อาทิตย์หน้าเตรียมตัวให้พร้อม ฉันจะให้พวกเธอไปแลกเปลี่ยนที่โน่น ถ้าเข้าใจแล้วก็ออกไปได้แล้ว แล้วไม่ต้องบ่นอะไรอีกล่ะ”
หลังจากอีกอาทิตย์หนึ่ง พวกเขาทั้งสี่คนก็ต้องไปอยู่ที่โรงเรียนมัธยม M
ความคิดเห็น