ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : Chapter 5
มา่อแล้วน้าอย่าลืมอมเม้นน้า
***** ฮอวอร์ *****
"เฮ้อถึสัที" แฮร์รี่บ่นพึมพัม ว่าะถึ็ึพอสมวรเลยนะ เหนื่อยริๆเลย แ่ไม่เป็นไรหรอ ็สเนปูมือเามาลอทาเลยนี่นาโอาศแบบนี้ใ่ว่ามีบ่อยะที่ไหนละ ะมีสัี่นละที่ไ้ทำแบบนี้ เานี้โีริๆน้า แฮร์รี่ยิ้มแ้มปริ
" ยิ้มเหมือนนบ้าอีแล้วนะพริน์ " สเนปมอร่าบาที่อยู่ๆ็ยิ้มนเียว
" แหะๆ อโทษะ หนูเผลอิอะไรเรื่อยเปื่อยน่ะะ" วาสีมรสใส หันมายิ้มให้สเนปอย่าอ่อนหวาน
"ะ..ั้นหรอ" สเนปที่ไ้เห็นรอยยิ้มที่ร่าบาส่มาให้ถึับพูอึอัหน้าแ
"เอ๋ ศาสร์ราารย์ทำไมหน้าแแบบนั้นล่ะะ" แฮร์รี่มอหน้าสเนปอย่าสสัย สเนปเป็นอะไรไปนะทำไมหน้าแแบบนั่นแหละนั่น ู่ๆร่าบา็เินไปใล้ๆสเนปและเอื้อมมาไปแะหน้าผาอร่าสู หน้าทั้สอใล้ันเพียแ่ืบเท่านั้น
" เอ.. ไม่สบายหรอะ ศาสร์ราารย์"
ร่าบาถามสเนปอย่าไร้เียสา หารู้ไม่ว่านรหน้าหัวใเ้นแทบะระเบิออมาแล้ว "เปล่าะหน่อย แ่อาาศร้อนเยๆ ันไม่อ่อนแอนานั้นหรอนะ" สเนปพูเสียเรียบเพื่อนลบเลื่อนวามเิน
" โอเะ ถ้าไม่สบายบอหนูนะะ หนูเป็นห่วศาสร์ราารย์นะ" เอะ นี่เราพูอะไรออไปนะ ะ..เินัเลย อึ้ยเรานี่มันบ้าริๆเลยให้ายสิพูออไปไ้ยัไนะ
" อะ..อืม " สเนปหันหน้าไปทาอื่นเพราะไม่อยาให้ร่าบาเห็นใบหน้าที่แึ้นอี ถูถาม้วยท่าท่าน่ารัแบบนั้นหัวใันะวายเอานะ ถ้าันเป็นอะไรไปันะมาหลอเธอนแรเลย
" ไปที่ห้อันันเถอะ ยัไเธอ็้ออยู่ห้อันอยู่แล้ว" สเนปพูเสียเรียบ
"แล้วพวหนัสือ อให้อผม เออ.. อหนูละะ" แฮร์รี่หันไปถามร่าสูรหน้า
"ไม่้อห่วันให้ฟิล์ยอมาหมแล้วละ " สเนปพูแบบไม่ทุ์ร้อนอะไร
เอามาให้แล้วหรอ เมื่อไรันเร็วริๆเลยนะศาสร์ราารย์นี่เรียมพร้อมีริๆเลยนะ "อบุะ" แฮร์รี่อบุแบบยิ้มๆ
"อ่า ึนานี้แล้วหรอ พริน์เธอไปอาบน้ำไ้แล้วนะ พรุ่นี้ะไ้ไปเรียนแ่เ้า" สเนปบอแฮร์รี่าพรามอที่นาฬิา เวลาเินผ่านไปเร็วัเลยนะ แปปเียวเอ
"ะ" แฮร์รี่อบสั้นๆ ไปหยิบผ้านหนูและเินรไปในห้อน้ำ ร่าบาทำธุระส่วนัวในห้อน้ำนเสร็และเินออมา ้วยผ้านหนูผืนบาๆที่หุ้มร่าบาอยู่
"ทะ..เธอทำอะไรอยู่น่ะ !! " สเนปเห็นร่าบาออมา้วยผ้านหนูัวเียวึเิอาารเินทันที เธออนนี้เ็ี่ะมัเลย เห็นแล้วอยาสัมผัสริๆ..
อ้า อย่าิอะไรบ้าๆแบบนั้นนะ เเวอร์รัสนั่นลูอลิลลี่นะ นายั้สิหน่อยสิ สเนปสถบ่าัวเอเพื่อเือนสิ
"เอ๋.. หนูทำอะไรผิหรอะ" แฮร์รี่อย่าใสื่อ ็เาไม่รู้ริๆนี่นา ว่าเาทำอะไรผิไป
"เธอลืมไปแล้วหรือไว่าร่าายเธอเป็นผู้หิอยู่นะ โอ้ยสมอปลาทอเสียริ"
สเนปพูอย่าหุหิ ให้ายเถอะเธอไม่ไ้ส่อูรูปร่าอัวเอในระบ้าหรือไ สเนปพึมพัมพลาหน้าแ
"ลืมไปเลย อโทษะ" แฮร์รี่ยิ้มแห้ๆรีบวิ่ไปหยิบเสื้อและวิ่เ้าห้อน้ำไปใส่เสื้ออย่ารวเร็วและรีบออมาทั้ที "อโทษริๆนะะหนูลืมน่ะะ"
"เฮ้อ เธอนี่มันไม่ระวััวเลยนะ" สเนปส่ายหน้าหน่อยๆ "ถ้านที่ไม่ไ้อยู่ในห้อือันเธออาะโนทำมิีมิร้าย็ไ้นะ ทีหลัระวััวหน่อยสิ" สเนปพูอย่าห่วใยแฮร์รี่
"ศาสร์ราารย์เป็นห่วหนู้วยหรอะ ีใั " ร่าบา หัวเราะอย่าีใ สเนปเนี้ยนะะห่วเา ีใะมั
"ใรว่าันเป็นห่วเธอละ อย่าสำััวผิสิ" สเนปพูอย่าเย็นา
"ั้นหรอะ อโทษนะะ" แฮร์รี่หัวใเ็บแปล๊บ้มหน้าพูเบาๆ นี่เราสำััวผิไปั้นหรอ ยัไศาสร์ราารย์เา็ไม่ห่วเราอยู่แล้วละนะ เาเลียเรานี่นา แฮร์รี่ทำหน้าเหมือนะร้อไห้น้ำใสๆเริ่มออาวาสีมร เอะ..นี่เราร้อไห้ั้นหรอหยุไหลสิเ้าน้ำาบ้า
"ะ..ันอโทษนะ อย่าร้อไห้เลยนะนเ่" สเนปเมื่อเห็นแฮร์รี่ร้อไห้ หัวใเา็เ็บแปล๊บึ้นมา เาไม่อบเลยริๆเวลาแฮร์รี่ร้อไห้ มันทำให้หัวใที่เย็นเหมือนน้ำแ็ละลายทันที
อึ..อึ แฮร์รี่สะอื้อเอามือเ็น้ำา สเนปเห็นแฮร์รี่ร้อไห้ึึร่าบามา
อ "ไม่ร้อนะ นเ่" สเนปพยายามพูปลอบร่าบา แฮร์รี่เยหน้ามอร่าสู "นอนเถอะนะ พรุ่นี้ะไ้ื่นไปเรียนแ่เ้านะ" สเนปยิ้มให้แฮร์รี่อย่าอ่อนโยน
"อึ..อึ แล้วศาสร์ราารย์ะนอนรไหนละะ" แฮร์รี่หันไปถามบาสู
"ันนอนรโฟา ส่วนเธอนอนบนเียแล้วันนะ" สเนปหันหน้าไปที่เีย
"ศาสร์ราารย์นอนบ่นเียับหนูเถอะนะะ หนูไม่อยาเอาเปรียบศาสร์ราารย์" แฮร์รี่พูเสียเบาๆอย่าเินๆ
"ันไม่อยาเบียเธอ ันลัวเธอนอนไม่สบายน่ะ" ถ้าันนอนับเธอละ็ันเินนไม่ไ้นอนพอีน่ะสิ! สเนปแอบิในใ
"น้าๆๆๆ นะะ ศาสร์ราารย์ " แฮร์รี่ทำัวอ้อนเหมือนลูแมว สเนปเอลูอ้อนแบบนี้ถึับใอ่อนระทวยเลยทีเียว "เฮ้อ นอน็นอน" สเนปส่ายหน้าเล็น้อย ให้ายสิทำไมเาถึใอ่อนันะ
"เย้ๆ ีใัเลยะ " แฮร์รี่ยิ้มว้า ิ้นไปมา
"ั้นเรานอนันเถอะ"บาสูเินมาที่เียละล้มัวลนอน
"ฝันีนะะ ศาสร์ราารย์ " แฮร์รี่ระิบที่้าหูอสเนปและนำมืออร่าสู
" หึ ร้ายนันะฝันีนะ ยัยลูแมว ♥ " สเนปสวมอร่าบาและทั้นอน็ไ้หลับในอ้อมออันและัน
**********************************************************************
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น