คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #25 : เคลียร์เรื่อง : Red Dragon! แก๊งอันตรายแย่งชิงหัวใจยัยไร้เดียงสา [เมนวันเดอเรอร์]
ประทับตรารับงานที่นี่
วิจารณ์ให้ แพรว
วิจารณ์โดย เมนวันเดอเรอร์
สวัสดีน้องแพรว ข้า เมนวันเดอเรอร์ สโลแกน ข้าคือ ‘ปากหวานจะตอแหล่ สันดานแย่แต่จริงใจ’
โดยส่วนตัวแล้ว ข้างค่อนข้างชอบเจ้าทีเดียว 555 เพราะเจ้านิสัยค่อนข้างเหมือนข้า งั้น ข้าจะเรียกเจ้าว่าอีนางน้อย (หมายถึงเด็กผู้หญิง) แทนตัวข้าว่าเอื้อย (พี่สาว) ละกัน
โอย!!! เวียนเศียรกับนางเหลือเกิน อีนางเอ้ย! (สำเนียงโคราช) หลงป่ามาหาเห็ดในกรุงนิ ??? -..- (แคะขี้มูก ดีดทิ้ง) เอื้อยเป็นคนพูดแรงๆ(เห็นรูปประตัวก็น่าจะรู้แล้วว่า มันกวนข้างล่าง...)อ่านงานเจ้าแล้วต้องบ่นยาว ทนฟังละกัน งั้นจะเริ่มจาก
ชื่อเรื่อง : นำขึ้นมาเอื้อยปะทีแรก ฮอยยย!! บ้านน๊อก บ้านนอก คันทรี่หลายๆ ‘ Red Dragon แก๊งอันตรายแย่งชิง หัวใจยัยไร้เดียงสา’ ชื่อเรื่องก็เข้ากับเรื่องดีอยู่หรอก แต่มันไม่น่าแลซักกะพีค หาคำที่เจ๋งๆมาแมะดีก่า เรื่องจะได้ดูอินเทอร์ๆ เอื้อยแนะนำ เป็น ‘ Red Dragon แก๊งป่วน พิชิตใจยัยบ๊องแบ๋ว’ เหมากะเจ้าดี อีกอัน ‘ Red Dragon ลุ้นรักหัวใจยัยไร้เดียงสา’ หรือจะเป็นแค่ คำว่า แย่งชิง เป็น ศึกชิง แต่เอื้อยชอบแปลกๆ แบบ ‘ขอหัวใจยัยซื่อบื้อ ให้ Red Dragon เถอะ’ หรือก็ ‘ อ่ะ ส่งหัวใจมานี้นะ ยัยซื่อบื้อ” 555 อะไรเทือก นี้ อันนี้แล้วแต่นาง เพราะเอื้อยกะบ้านนอก
ตัวละคร : เอื้อยชื่นชมนาง มีเอกลักษณะน่าสนใจอยู่ นางเอกใสๆซื่อบื้อดีๆ เหมาะกะวัยมากม๊วกม๊วก อีนางลืมบอกอายุตัวละครน่อ เอื้อยอ่านไม่รู้ว่าพิมพ์แต่เอื้อยหาไม่เจอป่าว นางน่าจะแนะนำหน่อยว่า อายุเท่าไหร่ ทำงานอะไร เทือกนี้ แล้วอีกอย่าง นางเอกอีนางสู่รู้เกินไปบางฉาก เช่นไปหยิบกล่องยา เอิ่ม อีนางน้อยไม่กล่าวบอกก่อนละว่า ขณะที่พระเอกไปร่อน ก็แอบสำรวจห้องจนรู้ว่ากล่องยาอยู่ไหน ไม่ใช่มา อ่ะ หยิบกล่องยา นางตรัสรู้ได้ยังไง พึ่งมาบ้านเขาครั้งแรก นิ
อย่าหนึ่งที่ทำเอื้อยเหนือความคาดหมาย ไม่คิดว่ามันสุดติ่ง ขนาดเน่ คือ -..- มาเฟียที่ไหนเล่นประทับตรา อีนางเอ้ย!ประทับตรานะ ล้างตูดที่เดียวก็หายแล้ว นางน่าจะหาของที่มันคงทนหว่านี้หน่อย ไม่ก็บอกไปเลยว่า หมึกยี่ห้อนี้ปั๊มแล้วทั้งชาติก็ล้างไม่ออก ช่างเป็นมาเฟียที่หน่อมแน้มเหลือหลาย ปกติแก๊งมาเฟียเค้าจะมีสัญลักษณ์ที่คงทน เช่น รอยสัก ไม่ก็แหวนแบบรีบอร์น เพื่อที่จะได้ไม่เอาๆเข้าๆแก๊ง กันได้ง่ายๆ แต่เจ้าทำข้าอึ้งกิมกี่ สี่ตลบ โอ้ววว!! มาเฟียปั๊มตรากันยังกะเล่นบีบีกัน ใครโดนปั๊มแพ้คัดออก
บทบรรยาย: แรกๆก็บรรยายแบบมีความคิดนักเขียน ไปๆมาๆ ตัวเอก มาจิ้นกันเองสะงั้น -_- เออ ก็ไม่ขัดกันเท่าไหร่ เอื้อยให้ผ่านก็ได้ แต่นางไม่ค่อยบรรยายสถานที่นะ ผ่านไปแบบ ฟิ่ว พรึ่บ ปิ๊บๆ เลย แต่เอื้อย ถูกใจมุกเจ้ามากเลย การใช้ภาษาเจ้าเป็นเอกลักษณ์เลยละ แบบน่าสนใจจนอ่านทุกคำ ส่วนคำว่า ‘ไอ’ นี้อีนางจงใจ หรือ ลืมใส่ไม้โทกันละ เห็นเต็มเอี๊ยดเลย ที่ไม่ใส่ แต่เอื้อยว่า ใส่ ไม้โท ไปเลยน่าจะดีก่า ได้ฟิวกว่ากันเวลาอ่าน เอื้อยไม่ใช่พวกนิยมอนุรักษ์ภาษา คำวิบัติจัดมาไม่ว่ากัน คำตกเยอะนะนาง กลับไปอ่านแล้วแก้สะ
การดำเนินเรื่อง : เจ้ากำลังพาข้าไปกรุงศรีเฟริสช้อย ชิมิ อะไรจะไปเร็วแท้ แวบนุงโผล่อีกวัน อีนางจะ เจ้าจะไม่นางเอกพักหายใจหายคอ มองนั้นนี้ ดูอะไรเพลินๆ ศึกษาพฤติกรรมสัตว์โลกหน่อยนิ ให้พระเอกใช่เวลาเหล่ดูนั้นนี้ก่อนเริ่มงานก็ได้ นี้มา ปึง ปึง ปังปัง โป้ง ตาย จบ (เรื่องไปมาแบบประกันภัย มาเร็วเครมเร็วไปเร็ว )
เอื้อยสรุปเลยละกัน กุมขมับ! นางยังเด็ก แต่ก็เห็นความขี้เกียจยุบยับทุกตอน (แบบสั้นๆ ขี้เกียจพิมพ์) เนื้อเรื่องคร่าวๆก็เบๆ ไม่ได้แปลกใหม่ บทบรรยายระดับอายุอย่างเจ้าก็พอใช้ได้ แต่มุกยกนิ้วให้ ได้ใจมาก บทคำพูดก็ดีอยู่ ดูเป็นธรรมชาติ การดำเนินต้องไปแก้ ให้มันมีสถานที่ มีเหตุการณ์เยอะก่านี้หน่อย โดยรวมแล้ว ก็ดีสำหรับเด็กวัยสะรุ่นอย่างนาง
พยายามต่อไปละ ข้าเชื่อว่าเจ้าต้องพัฒนาได้อีกเยอะ
ประสบการณ์ที่ผ่านมาเป็นเครื่องย้ำเตือนที่ทรงคุณค่า
ทั้งหมดที่เราวิจารณ์ออกไปใช่ว่านักวิจารณ์อย่างเราจะทำได้ดีไปทุกอย่าง แต่เราหวังเป็นอย่างยิ่งว่าให้คุณทำได้
ขอบคุณที่ใช้บริการ เมนวันเดอเรอร์
อย่าลืมไปประทับตราละ บ๊ายบาย
ความคิดเห็น